Merry Christmas - wishing you good friends and happy memories!
Leen & Olivier
maandag 24 december 2012
woensdag 28 november 2012
eerste winterstorm
Voor de eerste keer deze winter, gaat het 5 dagen aan een stuk regenen, vermits de eerste grote winter storm van het seizoen gearriveerd is.
De voorbije dagen ging de temperatuur overdag nog vlotjes naar de 20 graden, maar waren de nachten toch wel frisjes tot koud met maar een schamele 3 graden.
Door deze grote temperatuurschommelingen is het dezer dagen moeilijk om te beslissen welke kleren je moet aantrekken, want op de middag kan je bij wijze van spreken nog in je T-shirt rondwandelen, wanneer de zon onder is, heb je al gauw een warme jas en sjaal nodig.
De griep begint stilaan op te duiken en het is eens tijd om naar spatborden voor mijn fiets te zoeken en de remmen van de auto eens te laten nakijken. Tijdens een regenbui in California, krijg je ongeveer dezelfde verkeerssituatie te zien als een sneeuwbui in België. Doordat ze geen deftig afwateringssysteem hebben en de weg vol ligt met olie en vuil, zijn de wegen snel spekglad of gewoon overstroomd waardoor je hele gevaarlijke situaties krijgt!
Bovendien gaat de storm gepaard met hevige rukwinden waardoor er ook nogal wat bomen zullen ontworteld worden en er een aantal power outages zullen zijn door omvergewaaide en beschadigde electriciteitsdraden. (het wordt toch eens tijd dat ze de nutsvoorzieningen onder de grond gaan steken)
De voordelen van wat regen:
Eindelijk zullen de dorre heuvels terug groen zien, dat is altijd een mooi zicht! En regen in de bay area betekent sneeuw in de bergen, dus iedereen kan weer volop gaan skiën en de watervoorraad wordt ook weer bijgevuld, want de voorbije winter was heel zacht waardoor de reservoirs zo goed als leeg staan. En last but not least, nu heb ik tijd om weer even de blog te vernieuwen, want met zo'n hondenweer zit er niks anders op dan een lekkere warme chocomelk en een dekentje te pakken en mij te nestelen in de zetel met mijn computer :)
Satellietbeeld van deze morgen:
Weather forecast CBS - Storms To Bring Inches Of Rain To Bay Area This Week
De voorbije dagen ging de temperatuur overdag nog vlotjes naar de 20 graden, maar waren de nachten toch wel frisjes tot koud met maar een schamele 3 graden.
Door deze grote temperatuurschommelingen is het dezer dagen moeilijk om te beslissen welke kleren je moet aantrekken, want op de middag kan je bij wijze van spreken nog in je T-shirt rondwandelen, wanneer de zon onder is, heb je al gauw een warme jas en sjaal nodig.
De griep begint stilaan op te duiken en het is eens tijd om naar spatborden voor mijn fiets te zoeken en de remmen van de auto eens te laten nakijken. Tijdens een regenbui in California, krijg je ongeveer dezelfde verkeerssituatie te zien als een sneeuwbui in België. Doordat ze geen deftig afwateringssysteem hebben en de weg vol ligt met olie en vuil, zijn de wegen snel spekglad of gewoon overstroomd waardoor je hele gevaarlijke situaties krijgt!
Bovendien gaat de storm gepaard met hevige rukwinden waardoor er ook nogal wat bomen zullen ontworteld worden en er een aantal power outages zullen zijn door omvergewaaide en beschadigde electriciteitsdraden. (het wordt toch eens tijd dat ze de nutsvoorzieningen onder de grond gaan steken)
De voordelen van wat regen:
Eindelijk zullen de dorre heuvels terug groen zien, dat is altijd een mooi zicht! En regen in de bay area betekent sneeuw in de bergen, dus iedereen kan weer volop gaan skiën en de watervoorraad wordt ook weer bijgevuld, want de voorbije winter was heel zacht waardoor de reservoirs zo goed als leeg staan. En last but not least, nu heb ik tijd om weer even de blog te vernieuwen, want met zo'n hondenweer zit er niks anders op dan een lekkere warme chocomelk en een dekentje te pakken en mij te nestelen in de zetel met mijn computer :)
Satellietbeeld van deze morgen:
Weather forecast CBS - Storms To Bring Inches Of Rain To Bay Area This Week
donderdag 11 oktober 2012
update oktober
Gisteren is het letterlijk en figuurlijk als een donderslag bij helder hemel beginnen regenen!
Ik kan me inbeelden dat jullie zich afvragen: 'What's the big deal?'
Wel het is de eerste regen sinds maanden en it's got this strange effect on me...
Het doet me denken aan mijn Belgenlandje en meteen werd ik er ook aan herinnerd dat ik hopeloos achter sta met het updaten van mijn blog...
Aangezien het mooie weer nu toch verdwenen is, ben ik maar achter mijn computer gekropen en heb een paar posts afgewerkt die al lang stonden te wachten voor publicatie.
Met andere woorden, het is een goede zaak dat het hier regent, want dan komt er tenminste schot in de zaak. Echte Californians komen niet buiten als het regent, ge zou eens kunnen wegsmelten he, en wij zijn ondertussen zo aangepast dat we ons hiernaar schikken en dus mooi binnenblijven voor de komende paar uur :)
Ik kan me inbeelden dat jullie zich afvragen: 'What's the big deal?'
Wel het is de eerste regen sinds maanden en it's got this strange effect on me...
Het doet me denken aan mijn Belgenlandje en meteen werd ik er ook aan herinnerd dat ik hopeloos achter sta met het updaten van mijn blog...
Aangezien het mooie weer nu toch verdwenen is, ben ik maar achter mijn computer gekropen en heb een paar posts afgewerkt die al lang stonden te wachten voor publicatie.
Met andere woorden, het is een goede zaak dat het hier regent, want dan komt er tenminste schot in de zaak. Echte Californians komen niet buiten als het regent, ge zou eens kunnen wegsmelten he, en wij zijn ondertussen zo aangepast dat we ons hiernaar schikken en dus mooi binnenblijven voor de komende paar uur :)
zondag 12 augustus 2012
Bicycle sunday
Vandaag is het de eerste keer dat we deftige fietsen huren om een stevige fietstocht te doen in onze buurt, want de heuvels liggen in onze achtertuin.
Aangezien ze hier in California gek zijn van het fietsen, kan je in iedere bike shop voor een redelijke prijs al een hele deftige koersfiets uitlenen, we gaan langs bij Menlo Velo en krijgen 2 Specialized Roubaix road bikes mee... nog nooit hebben we met zo'n lichte en dure fiets gereden, dat belooft!
Het is een warme 27 graden, dus het belooft een hete fietstocht te worden, maar gelukkig creëren we onze eigen wind wanneer we maar snel genoeg bollen...
We beginnen meteen op Sand Hill road met een gezapige klim richting de 280 en Portola Valley. Daarna verder door op Whiskey Hill om zo op Cañada Road te komen.
Deze weg wordt in de zomermaanden op zondag afgesloten voor gemotoriseerd verkeer en dat maakt het de ideale bestemming om rustig te fietsen of te rollerskaten voor een aantal mijlen, met een prachtig zicht op het Crystal Springs reservoir in de background.
Tour de France, eat your spokes out. The Peninsula's Cañada Road is a road biker's Shangri-La: a 7.3-mile scenic stretch of well-groomed pavement from Woodside to the west side of San Mateo. The route is light on traffic and offers great scenery, including the Crystal Springs Reservoir. Start this ride at the northern end, where parking is abundant and rolling hills are a backdrop. Plan to ride on a Sunday—the northern end is closed to vehicles for Bicycle Sundays, so children, joggers, roller-bladers, and bikers have full access to the street. Toward the southern end of the ride, stop and re-fuel with some fine deli sandwiches at Roberts Market in Woodside. Viva Cañada!
Cañada road connecteert met het mooie Crystal Springs Regional Trail, een geasfalteerd fiets/wandelpad dat helemaal tot San Bruno loopt en voor een groot deel langs het Crystal Springs reservoir en dus ook bovenop de San Andreas breuk ligt...
The San Andreas Fault marks the boundary between the Pacific Plate and the North American Plate. Just south of San Francisco, the fault is visible in the form of a long, north-south trench that has been filled with the waters of Crystal Springs Reservoir. In spite of the obvious danger, human beings continue to develop the land surrounding the fault. Bridges and freeway overpasses stand within a stone's throw of a moving continent, while a dam actually straddles both sides of the fault. It's difficult to imagine how these developments will be affected the next time the earth decides to move.
Als we toekomen aan het reservoir, steken we de Ralston bike bridge over en moeten eerst stevig klimmen om bovenop op Ralston avenue terecht te komen. Daar puffen we dan ook even uit aan het Len Turner Memorial vista point, waar we een prachtig panoramisch zicht hebben op de canyons van Belmont en San Mateo en we kunnen zelfs in de verte heel goed de skyline van San Francisco zien.
Van hieruit is het vollenbak naar beneden bollen, wat af en toe nogal angstaanjagend is als je voelt dat je remmen niet genoeg grip hebben.
We besluiten aangezien we toch al tot in San Mateo geraakt zijn, we een drank en rustpauze kunnen inlassen bij Arne en Mireille thuis. Daarvoor moeten we enkel nog Alameda de Las Pulgas verder naar het Noorden volgen, maar dat is een kleine misrekening aangezien deze nogal op en af gaat, met een aantal fameuze hellingen waar je dreigt over kop te gaan als je op je fiets blijft zitten in de afdaling... Na een beetje zigzaggen door een aantal wijken om de kortste en veiligste weg te vinden tot bij Mireille en Arne, komen we toe en zijn ze aangenaam verrast dat we met de fiets voor de deur staan.
De rustpauze loopt nogal uit, het is bekend dat als het gezellig is, Belgen al eens durven blijven plakken. We moeten echter onze fietsen terug binnen doen voor sluitingstijd, dus springen we terug de fiets op en rijden langs het treinspoor via Old county road in een rechte lijn terug naar Menlo Park.
Aangezien we langs de bikeshop passeren, besluiten we om het laatste stukje tot thuis te voet af te leggen en de fietsen al binnen te doen.
In totaal we in 3u tijd een toer van 50km gedaan, dat kan tellen voor onze eerste bicycle sunday :)
zondag 22 juli 2012
Golden Gate tournament
De toernooitjes volgen elkaar snel op...
Omwille van de goede opkomst op vorige events, hebben ze het Golden Gate field hockey tournament nieuw leven ingeblazen.
Een mixed en womens tournament, gespreid over 2 dagen, op het Stanford waterveld.
Ik ben last minute gevraagd om mee te spelen met de Honey Badgers. Normaal gezien zou ik meespelen met D.A.D.A maar blijkbaar was er wat miscommunicatie. En aangezien we toch nog niet moe genoeg zijn, proberen we als vanouds in 2 teams mee te spelen en speel ik ook nog eens bij de vrouwen mee.
De eerste dag gaat het er stevig aan toe, ondanks de 31 graden, doet daar nog maar 10 bij als je op het veld staat...
's Avonds heb ik nog een Spaanse BBQ op de agenda staan, en ik slaag er nog net in om met de fiets van het veld, naar huis te rijden en terug naar campus voor een gezellige get-together tussen Belgen en Spanjaarden.
De volgende morgen is het pijnlijk om op te staan en opnieuw op het veld te gaan spelen... of het aan de inspanning en hitte van de vorige dag lag of aan het lekkere eten en drinken bij de BBQ laat ik in het midden.
We hebben het al bij al niet slecht gedaan en uiteindelijk spelen we de finale in het mixed tournament: Honey Badgers vs D.A.D.A.
Het wordt een match met veel inzet, want iedereen (lees:vooral de mannen) wilt zich van zijn beste kant laten zien...
Achteraf bekeken was het ook wel eens plezant om tegen mijn medespeelsters te spelen :) Maar ik moet toegeven dat ik de jongste niet meer ben...we worden eervol tweede in mixed en ik krijg zowaar een zilvere medaille mee naar huis, en we behalen ook nog eens de 4e plaats in womens division.
In totaal dit weekend heb ik 12x 25min in de bakkende zon gespeeld, dat kan wel tellen, maar het was ongelooflijk plezant en is zeker nog voor herhaling vatbaar (mits wat meer voorbereiding, betere communicatie en genoeg drank :) )
Omwille van de goede opkomst op vorige events, hebben ze het Golden Gate field hockey tournament nieuw leven ingeblazen.
Een mixed en womens tournament, gespreid over 2 dagen, op het Stanford waterveld.
Ik ben last minute gevraagd om mee te spelen met de Honey Badgers. Normaal gezien zou ik meespelen met D.A.D.A maar blijkbaar was er wat miscommunicatie. En aangezien we toch nog niet moe genoeg zijn, proberen we als vanouds in 2 teams mee te spelen en speel ik ook nog eens bij de vrouwen mee.
De eerste dag gaat het er stevig aan toe, ondanks de 31 graden, doet daar nog maar 10 bij als je op het veld staat...
's Avonds heb ik nog een Spaanse BBQ op de agenda staan, en ik slaag er nog net in om met de fiets van het veld, naar huis te rijden en terug naar campus voor een gezellige get-together tussen Belgen en Spanjaarden.
De volgende morgen is het pijnlijk om op te staan en opnieuw op het veld te gaan spelen... of het aan de inspanning en hitte van de vorige dag lag of aan het lekkere eten en drinken bij de BBQ laat ik in het midden.
We hebben het al bij al niet slecht gedaan en uiteindelijk spelen we de finale in het mixed tournament: Honey Badgers vs D.A.D.A.
Het wordt een match met veel inzet, want iedereen (lees:vooral de mannen) wilt zich van zijn beste kant laten zien...
Achteraf bekeken was het ook wel eens plezant om tegen mijn medespeelsters te spelen :) Maar ik moet toegeven dat ik de jongste niet meer ben...we worden eervol tweede in mixed en ik krijg zowaar een zilvere medaille mee naar huis, en we behalen ook nog eens de 4e plaats in womens division.
In totaal dit weekend heb ik 12x 25min in de bakkende zon gespeeld, dat kan wel tellen, maar het was ongelooflijk plezant en is zeker nog voor herhaling vatbaar (mits wat meer voorbereiding, betere communicatie en genoeg drank :) )
woensdag 18 juli 2012
Socal trip part 3: Santa Monica Mountains, Ventura & Solvang
Na een lekker ontbijt, ja zelfs eieren en spek en wafels stonden op de
menu, gaan we vandaag verder de Santa Monica mountains verkennen.
We rijden terug naar Calabasas waar het nieuwe Visitor Center ligt in de King Gilette ranch. Dit gebouw is pas open sinds eind juni en het ziet er allemaal heel mooi uit,
Maar we talmen niet te lang en rijden door via Mulholland highway, die ook de hoofdweg is in Santa Monica NRA met mooie scenery
Richting de Paramount Ranch waar er een ganse western town is nagebouwd om vroeger 'westerns'films op te nemen en dit is onder andere het dorp waar Dr. Quinn, (van medicine woman) al haar avonturen beleefde :)
Verder valt er echter niet veel te zien , dus beslissen we om heel de Mulholland highway af te rijden tot aan de kust. Dit is een hele mooie weg en zeker een aanrader om af te rijden als je wat meer tijd in LA kan spenderen en niet in de drukte op de freeways wilt staan.
Tegen de middag komen we toe in Ventura, waar het visitor center ligt voor de Channel islands NP.
We pikken de film mee, maar kunnen niet meer naar een van de eilanden vermits de boten enkel 'smorgens uitvaren. We informeren ons wel goed over mogelijks kamperen in het najaar en voegen dit aan onze wishlist/bucket list toe.
Daarna rijden we naar het centrum van Ventura, want onze magen grommelen en nadat we deze gestild hebben met een stevige 'footlong subway sandwich' met veeeeel avocado en jalapenos, wandelen we nog even rond op main street en komen we voorbij de Ventura mission.
We moeten echter nog een heel eind rijden en stoppen eerst nog even in Santa Barbara om nog een paar stempels te verzamelen aan de haven. Daar komen we op een mooi uitkijkpunt terecht in het Santa Barbara outdoors visitor center, deze kleine kamer in de toren van het havengebouw is prachtig gedecoreerd met mozaïek tegels die een legende over de channel islands uitbeeldt. Vanop het terras heb je een prachtig panoramisch zicht over de haven en zien we de eilanden in de verte liggen.
We springen terug in de auto en rijden via de San Marcos pas naar Lake Cachuma. Onderweg krijgen we nog mooie vergezichten te zien eerst op Santa Barbara en de Pacific Ocean, daarna op het stuwmeer.
En zo komen we in Santa Maria Valley wine country terecht, een van de vele wijnstreken hier aan de West-Kust (beter bekend als een American Viticultural Area (AVA)).
De wijnbouw in California is bekend, vooral Paso Robles en Napa, maar dat zijn niet de enige plaatsen in de staat waar ze goede wijn hebben. Californië heeft een gebied dat ongeveer driekwart de grootte van Frankrijk beslaagt waar men wijn produceert... 90% van alle US wijn komt van hier en als je Californië als een land zou rekenen hebben ze de 4e grootste productie van wijn in de wereld.
De Californische wijn is zeker niet slecht, dus strekken we de beentjes even op onze weg naar huis en houden we halt in Solvang om wijn te proeven.
Solvang is echt uniek, het is een klein dorpje waar de huizen allemaal in Deense stijl zijn gebouwd en je waant je direct op een ander continent. Molens, boerderijen en zelfs de straten hebben toepasselijke namen zoals Copenhagen street...
Het is enorm druk in het dorp omdat er zowel farmers market is alsook een wine taste tourevent dat blijkbaar in de zomer elke 3e woensdag van de maand wordt gehouden en je met een wijnglas bij de verschillende wijnbars en tasting rooms kan binnen wandelen voor een paar proevertjes.
Wij gaan natuurlijk ook twee tasting rooms binnen en proeven een 6tal wijnen (voor bijna geen geld omdat we bij de tweede de tasting gratis kregen omdat we Belgen waren en het ernaar uitzag dat het mogelijks kon regenen - vind de logica in deze redenering - en omdat Olivier als chauffeur toch niet moogt drinken).
Tegen 18u is het tijd om de lange terugweg naar de Bay-Area aan te zetten, al vlot het nog redelijk goed langs een verlaten 101. We zien Pinnacles National Monument in de verte liggen, en van hieruit zien we pas echt dat het een deel van een vulkaan is.
Wanneer we in Salinas zijn, stoppen we om te eten in een echte American diner: Black Bear diner en het moet lukken want in de 'booth' naast ons zitten Nederlanders die in België wonen en we geraken aan de praat en geven hun nog heel wat tips op hun weg naar LA en San Diego.
We eten echte degelijke boerenkost en het smaakt ons (beter dan een hamburger of ander fastfood).
Doordat we zolang blijven babbelen, vertrekken we pas tegen half 10 voor het laatste stukje naar huis, waar we tegen 11u blij zijn ons bedje te vinden.
We rijden terug naar Calabasas waar het nieuwe Visitor Center ligt in de King Gilette ranch. Dit gebouw is pas open sinds eind juni en het ziet er allemaal heel mooi uit,
Maar we talmen niet te lang en rijden door via Mulholland highway, die ook de hoofdweg is in Santa Monica NRA met mooie scenery
Richting de Paramount Ranch waar er een ganse western town is nagebouwd om vroeger 'westerns'films op te nemen en dit is onder andere het dorp waar Dr. Quinn, (van medicine woman) al haar avonturen beleefde :)
Verder valt er echter niet veel te zien , dus beslissen we om heel de Mulholland highway af te rijden tot aan de kust. Dit is een hele mooie weg en zeker een aanrader om af te rijden als je wat meer tijd in LA kan spenderen en niet in de drukte op de freeways wilt staan.
Tegen de middag komen we toe in Ventura, waar het visitor center ligt voor de Channel islands NP.
We pikken de film mee, maar kunnen niet meer naar een van de eilanden vermits de boten enkel 'smorgens uitvaren. We informeren ons wel goed over mogelijks kamperen in het najaar en voegen dit aan onze wishlist/bucket list toe.
Daarna rijden we naar het centrum van Ventura, want onze magen grommelen en nadat we deze gestild hebben met een stevige 'footlong subway sandwich' met veeeeel avocado en jalapenos, wandelen we nog even rond op main street en komen we voorbij de Ventura mission.
San Buenaventura, 9th mission
The ninth mission in the chain was founded on Easter Sunday in 1782 by Father Serra and dedicated to St. Bonaventure. It was the last mission the humble priest would christen. Restored in 1957, the facade exhibits an unusual triangular design which opens into the gardens. A museum exhibits artifacts that include two old wooden bells, the only ones of their type known in California. Situated three blocks from the ocean, the mission fronts on the main street of Ventura.
We moeten echter nog een heel eind rijden en stoppen eerst nog even in Santa Barbara om nog een paar stempels te verzamelen aan de haven. Daar komen we op een mooi uitkijkpunt terecht in het Santa Barbara outdoors visitor center, deze kleine kamer in de toren van het havengebouw is prachtig gedecoreerd met mozaïek tegels die een legende over de channel islands uitbeeldt. Vanop het terras heb je een prachtig panoramisch zicht over de haven en zien we de eilanden in de verte liggen.
We springen terug in de auto en rijden via de San Marcos pas naar Lake Cachuma. Onderweg krijgen we nog mooie vergezichten te zien eerst op Santa Barbara en de Pacific Ocean, daarna op het stuwmeer.
En zo komen we in Santa Maria Valley wine country terecht, een van de vele wijnstreken hier aan de West-Kust (beter bekend als een American Viticultural Area (AVA)).
De wijnbouw in California is bekend, vooral Paso Robles en Napa, maar dat zijn niet de enige plaatsen in de staat waar ze goede wijn hebben. Californië heeft een gebied dat ongeveer driekwart de grootte van Frankrijk beslaagt waar men wijn produceert... 90% van alle US wijn komt van hier en als je Californië als een land zou rekenen hebben ze de 4e grootste productie van wijn in de wereld.
De Californische wijn is zeker niet slecht, dus strekken we de beentjes even op onze weg naar huis en houden we halt in Solvang om wijn te proeven.
Solvang is echt uniek, het is een klein dorpje waar de huizen allemaal in Deense stijl zijn gebouwd en je waant je direct op een ander continent. Molens, boerderijen en zelfs de straten hebben toepasselijke namen zoals Copenhagen street...
Het is enorm druk in het dorp omdat er zowel farmers market is alsook een wine taste tourevent dat blijkbaar in de zomer elke 3e woensdag van de maand wordt gehouden en je met een wijnglas bij de verschillende wijnbars en tasting rooms kan binnen wandelen voor een paar proevertjes.
Wij gaan natuurlijk ook twee tasting rooms binnen en proeven een 6tal wijnen (voor bijna geen geld omdat we bij de tweede de tasting gratis kregen omdat we Belgen waren en het ernaar uitzag dat het mogelijks kon regenen - vind de logica in deze redenering - en omdat Olivier als chauffeur toch niet moogt drinken).
Tegen 18u is het tijd om de lange terugweg naar de Bay-Area aan te zetten, al vlot het nog redelijk goed langs een verlaten 101. We zien Pinnacles National Monument in de verte liggen, en van hieruit zien we pas echt dat het een deel van een vulkaan is.
Wanneer we in Salinas zijn, stoppen we om te eten in een echte American diner: Black Bear diner en het moet lukken want in de 'booth' naast ons zitten Nederlanders die in België wonen en we geraken aan de praat en geven hun nog heel wat tips op hun weg naar LA en San Diego.
We eten echte degelijke boerenkost en het smaakt ons (beter dan een hamburger of ander fastfood).
Doordat we zolang blijven babbelen, vertrekken we pas tegen half 10 voor het laatste stukje naar huis, waar we tegen 11u blij zijn ons bedje te vinden.
Abonneren op:
Posts (Atom)