Een bezoekje aan het
Año Nuevo state park, een klein uurtje hier vandaan, stond al een tijdje op de bucketlist, want iedere winter is dit park de favoriete plaats voor de grootste kolonie van Northern elephant seals ter wereld om aan land te komen en zich voort te planten.
Ookal kan je het hele jaar door wel een paar zee olifanten vinden op het strand aan Año Nuevo point, toch is het tussen december en februari het interessants om te gaan kijken, want dan is het het broed seizoen en ligt het strand afgeladen vol met groepjes zeeolifanten, kan je de gevechten zien tussen de grote mannetjes en kan je ook al in de duinen de kleine pups spotten die pas geboren zijn. Bovendien brengen deze grote dieren het grootste deel van hun leven op zee door en komen ze enkel aan wal om te vervellen, bevallen en te paren, dus de kans en tijd om deze dieren te bestuderen is beperkt.
Het enige nadeel is, dat tijdens het broed seizoen toegang tot het park enkel toegelaten is als je het interpretive programma volgt waarbij je een gegidste wandeling kan maken en up close kunt komen met de zee olifanten. Dit programma is echter zo populair, dat je redelijk op voorhand al reservaties moet maken.
Olivier had dus al een maand geleden 2 plaatsen gereserveerd voor de begeleide wandeling deze middag.
Het is midden januari, maar het zonnetje schijnt en met een windstopper aan, valt het heel goed mee om aan de zee te zijn. We krijgen een stevige wandeling van 3 mi/ 5km voorgeschoteld over duinen, door het zand en tussen de zeeolifanten in hun natuurlijke habitat. De wandeling duurt zo'n 2,5 uur aangezien we onderweg regelmatig stoppen om van de natuurgids wat meer informatie te krijgen over de zee olifant.
We moeten eerst nog een stukje wandelen van het Marine education center naar de afgebakende zone in het park ter bescherming van wildlife, maar we worden getrakteerd op mooie zichten op de kliffen en de oceaan, en in een mum van tijd staan we aan de kleine exhibit-hut waar er schedels, botten en huid van zeeolifanten uitgesteld staan om eens aan te voelen en van dichterbij te bekijken en waar we worden opgewacht door onze gids.
Vanaf hier wandelen we onder begeleiding in het beschermd gebied verder richting south point en Bight Beach.
Tijdens het broedseizoen, van begin december tot en met maart, komen de zeeolifanten aan land om te bevallen en te paren. De mannetjes houden gevechten voor het verwerven van het paringsrecht met de vrouwtjes van begin december tot en met januari. Zwangere vrouwtjes komen aan land om te jongen van eind december tot begin februari, en moeders zogen hun pups voor ongeveer een maand, daarna paren ze opnieuw en keren terug naar de zee. In het begin van maart, zijn het merendeel van de volwassen zeeolifanten terug verdwenen. De pups blijven achter tot begin april, genietend van de zon en om te leren zwemmen.
Tijdens de lente- en zomermaanden keren de zeeolifanten terug naar de stranden rondom Año
Nuevo om te vervellen.
In december arriveren eerst de mannetjes, gedurende die periode
houden deze enorme stieren zich bezig met gewelddadige bloederige gevechten om hun machtspositie vast te stellen. De succesvolle, meestal oudere en sterkere mannetjes krijgen de grootste harem en dus het meeste kans om zich voort te planten en de 'Alpha' bull zal een paar maanden fameus veel moeten paren en vechten om zijn harem te behouden. Tegen het einde van het broedseizoen zijn deze alpha mannetjes veel gewicht kwijt en staan vol met littekens van de vele gevechten en vaak sterven ze van uitputting en verwondingen later in zee, na hun laatste krachtinspanning om zoveel mogelijk nazaten te verwekken.
Eind december beginnen de vrouwtjes toe te komen op het strand en vormen ze 'harems' op de stranden van het State Reserve. 3 tot 6 dagen nadat ze aan land zijn gekomen, bevallen de meeste van een pup dat vorig jaar verwekt was. Meestal is het maar 1 pup, die ze dan voor een maand zoogt en daarna in de steek laat. De melk van de moeder is zo rijk aan vet dat de pups heel snel groeien en aandikken. 24 dagen na de bevalling zijn de vrouwtjes weer vruchtbaar en paren ze meermaals met het alpha mannetje van de harem om dan mid maart terug naar hun voedingsbodem te zwemmen in het midden van de Stille oceaan om aan te sterken voor de nieuwe zwangerschap.
Op weg naar de viewpoints over Bight Beach moeten we door de duinen en we worden plots tegengehouden door een ranger. We moeten heel stilletjes verder wandelen want op nog geen 2m van ons ligt er een mannetje te slapen... Eenmaal boven op de duin, zien we overal zeeolifanten liggen. Aangezien het mid januari is, zien we zowel mannetjes, vrouwtjes als al wat kleintjes op het strand liggen. De meeste liggen gewoon te baden in de zon, maar af en toe zien we een jong mannetje een poging doen om tot bij een vrouwtje van de harem van een andere te geraken. Tot een gevecht komt het meestal niet, wat gebrul en gedreig en het jongere mannetje druipt alweer af.
Op de weg terug, moeten we weer langs het slapende mannetje, en dan wordt het plots spannend. Terwijl de helft van de groep al gepasseerd is, wordt het mannetje wakker en voelt zich bedreigt en begint op ons af te komen om ons weg te jagen.
De groep stuift uiteen, want ookal lijken het logge beesten, toch kunnen deze dieren zich redelijk snel voortbewegen (al blubberend) en hebben ze een intimiderende set slagtanden waarmee je liever niet in aanraking komt...
Gelukkig stopt hij na 2m en legt zich weer neer nu dat hij niet meer wordt lastig gevallen. De rest van de groep die terug was gelopen, zoekt een andere veilige weg om terug op de duin te komen. We zijn blij dat we er enkel met de schrik op het hart vanaf komen. Achteraf gezien is het leuk dat we een zeeolifant in actie hebben gezien en wat meer avontuurlijk wandeling hebben gehad en door het lopen hebben we het allemaal terug warm gekregen want de koude wind van de zee begon in onze kleren te kruipen :)
Na 2,5 uur staan we terug aan het Marine education center, waar we ook nog een kijkje nemen in de verschillende exhibits alvorens terug naar onze auto op de parking te wandelen.
Nog meer info over de
zeeolifanten in Año Nuevo.
Het is ondertussen al 16u gepasseerd en de zon staat al laag aan de horizon, we beslissen om nog even te stoppen aan
San Gregorio state beach om de zonsondergang te zien alvorens door de foothills via La Honda terug naar huis te rijden.
Meer foto's van deze daguitstap kan je zien in dit
facebook album
