donderdag 28 april 2011

het is lente!

De voorbije week gaat het kwik eindelijk vlot naar de 30 graden. We kunnen officieel zeggen dat de zomer in aantocht is...

MAAR er ligt nog steeds heel veel sneeuw in de bergen. Terwijl ze in Europa klagen over te weinig sneeuw voor het skiseizoen in de Alpen, spreken ze hier over de winter der winters en meten ze iedere dag nieuwe records.

We plannen een aantal uitstapjes volgende weekends naar onder andere Tahoe en een kampeertrip in Yosemite NP begin mei. We zullen echter wel moeten zorgen dat we warme kledij en slaapzak meehebben, want er ligt nog veel sneeuw in de Sierra's en 's nachts ligt de temperatuur nog tegen het vriespunt.


Lake Tahoe

In Lake Tahoe / Heavenly is het skiseizoen sinds Pasen afgerond en beginnen de statistieken over de 2010-2011 winter stilaan overal op te duiken. Zo spreekt men in de Tahoe area over de zwaarste winter in de geschiedenis met de diepste sneeuw in recorded history en met een overall totaal van 700 inches. Volgende weekend gaan we nog een laatste keer naar de cabin en we gaan mogelijks onze skikleren mogen meenemen als we willen gaan hiken of snowshoe-en. Sommige skiresorts blijven langer open of plannen zelfs om te heropenen rond Memorial weekend...

Lake Tahoe reporting epic snow totals record breaking season - examiner.com
Record snowfall may mean summer skiing in Tahoe - Lake Tahoe news

Yosemite National Park


Het eerste weekend van mei hebben we een kampeerplaats gereserveerd in Yosemite. Echter ook in het park ligt er een ongezien sneeuwpak sinds jaren. Het nadeel van al deze sneeuw is dat het vrijmaken van Glacier Point road en de Tioga road nog lang zal duren, en we nog een tweetal maanden mogen wachten eer het open is.  Alsook een groot aantal hiking trails zullen nog niet bewandelbaar zijn wegens sneeuw en gevaar voor vallende stenen. Alles in de high country ligt logischerwijze nog onder een dik pak sneeuw, maar ook trails in de valley hebben delen die onbegaanbaar zijn of die zeer gevaarlijk zijn. Het kamperen op zich kan nogal frisjes zijn, maar dat is dan weer een nieuwe ervaring.


Het grote voordeel is dan weer dat wanneer al deze sneeuw begint te smelten, er hele mooie watervallen te zien zullen zijn in de vallei,  de beste sinds jaren, met de bekendste watervallen op hun piek en andere ontelbare watervallen die anders nooit te zien zijn. Een ander leuk extraatje is dat er nog een late mogelijkheid is tot snowshoeing.

Yosemite waterfalls flush with near record snowpack - SFgate.com

""Fish Camp, CA April 6, 2011. The biggest snowstorm in more than two decades left up to 15 feet of snow across Yosemite’s peaks, and the late winter blizzard promises a spring like no other before it. That’s because winter has left Yosemite National Park an incredible souvenir –more powerful, more magnificent waterfalls than have ever been seen in these parts for as long as anyone can remember or can be seen again for another generation.

Het laatste rapport over het sneeuwruimen in het park spreekt voor zich:

Evenveel sneeuw als in 1995, een ander recordjaar en enkel in 1983 lag er nog meer. In 1995 ging de tioga pas, pas tegen 30 juni open, dus dat geeft een goede predictie voor dit jaar.


Het vrijmaken van de Tioga pas is een ondermening op zich, die door veel mensen op de voet wordt gevolgd, ongerust wachtend wanneer het licht op groen wordt gezet om dit stuk van het park te kunnen bezoeken. Regelmatige updates zijn op de NPS website te vinden alsook deze video over sneeuwruimen aan Olmsted point op de Tioga road:



link video Olmstedplowing op NPS.com

Last Update: April 22, 2011
Tioga Road
Work began this week at the closure east of Crane Flat intersection and consisted of snow cats and dozers moving lifts of snow to reduce snow levels for the rotary plows. Snow levels are still at record-high levels. Also see photo below.
Glacier Point Road
Deep snow, up to 10 feet, equipment breakdowns, and fresh snow fall marked the first week of spring snow removal on Glacier Point Road. With a slow start as a result of the late-March snow event, which required resources to reopen other park roads and facilities including Mariposa Grove, work clearing the road was delayed until this week. The large rotary snowplows were all inoperable at times during the week, so progress was slow. The road is plowed to pavement up to Summit Meadow, one mile east of Badger Pass.

Other Areas
Mariposa Grove: The road opened on Friday, April 14 after multiple heavy snow events occurred after the initial snow removal was performed (work had been completed for an April 1 opening but another major winter storm delayed opening).

South Fork of the Tuolumne River bridge, April 19, 2011.

Yosemite National Park road crews assessing the Tioga Road for current conditions and avalanche danger. This is the largest snow year the park has seen since 1995. Over ten feet of snow is still covering the Tioga Road.

woensdag 27 april 2011

Olivier wordt voor 2e keer peter

Vanmorgen bereikte ons het heugelijke nieuws dat vandaag Lotte geboren is, een flinke dochter voor Karen en Thierry en grote broer Sam.
Bovendien is Olivier zeer vereerd om de peter van Lotte te zijn. Zo heeft hij ondertussen al twee petekindjes rondlopen in België, die hij maar al te graag wilt verwennen met Amerikaanse gadgets...

We wensen de ouders bij deze een dikke proficiat en hopen snel Lotte in levende lijve te kunnen zien!

zaterdag 23 april 2011

Pinnacles National Monument

 
Dit paasweekend waren we van plan om voor de eerste keer dit seizoen de tent van onder het stof te halen en te gaan kamperen in Pinnacles National Monument samen met Sabine en Julien.
Pinnacles ligt zo'n 2u ten zuiden van Palo Alto en het is er in deze periode van het jaar aangenaam vertoeven, niet te warm en niet te koud. Helaas zijn we niet de enigen die dit idee hadden en bovendien is het nationale park week (iedereen mag dan gratis binnen) waardoor er geen campingplaats meer vrij is.
We maken er dan maar een daguitstap van.


Sabine en Julien komen ons oppikken in hun pas gekochte jetta en samen rijden we door richting Gilroy. Het is een hele gezellige rit, we praten honderduit in een lokale mix van Engels, Frans en Nederlands :). Tegen de middag komen we toe aan de ingang van Pinnacles NM. Eerst houden we een royale picknick en genieten van het versgebakken stokbrood dat Olivier deze morgen nog is gaan halen.


Daarna vertrekken we voor een stevige dagwandeling. We nemen eerst de shuttle richitng de Bear Gulch day area. Van hieruit vertrekken er een aantal hikes. Olivier kiest er de High peaks loop uit, een hike van 6 mile en met een 1500ft (500m) hoogteverschil die ons in het hartje van Pinnacles brengt.


We volgen eerst het trail naar de Moses spring en Bear Gulch caves. Dit is een leuk stukje om te doen als de grotten open zijn. Gelukkig had ik op voorhand eens even op de website gekeken en voor de zekerheid twee zaklampen in mijn rugzak gestoken. Deze komen nu goed van pas wanneer we door de grotten omhoog klimmen.


Het is een leuk avontuurlijk stukje waarbij we af en toe ons in moeilijke bochten moeten wringen bij een nauwe doorgang en over of onder rotsen doorklauteren. Als beloning komen we toe aan het Bear Gulch reservoir waar we een mooi overzicht hebben van de uitzonderlijke natuur hier.


Vanaf het reservoir wandelen we verder opwaarts langs het rim trail en high peaks trail (gedetailleerde beschrijving van high peaks trail met foto's en kaartje ) waar we op een prachtig panoramisch zicht getrakteerd worden van de omgeving. De zon is vandaag van de partij en van al het klimmen hebben we het aardig warm gekregen.


Rondom ons zijn er grote rotsformaties die uit het niets lijken op te duiken, maar deze rotsen zijn eigenlijk de restanten van een vulkaan die door de San Andreas breuk in tweeën is gescheurd en waarvan dit deel noordwaarts is geschoven in verloop van tijd terwijl het andere deel ter hoogte van Los Angeles te vinden is. We zijn dus aan het wandelen op een halve vulkaan!


Na de stevige klim en laatste switchbacks op het einde, rusten we even uit op het bankje dat daar zeer strategisch geplaatst is, zodat ge rustig zittend kunt genieten van het uitzicht. We hebben een kleine 2,5 uur gewandeld om tot boven te geraken en zijn moreel verplicht om een obligate foto op de top te nemen...


Van hieruit kunnen we via 2 verschillende trails onze weg vervolgen. We maken de verkeerde beslissing om verder door te wandelen langs het Tunneltrail om van daaruit te connecteren naar de Condor gulch trail. We laten ons misleiden door het bordje dat aangeeft dat het andere trail steep en narrow is, en kiezen voor de 'veiligere' route, die helaas ook nog een stuk langer is en bovendien eerst een stuk daalt om dan terug te stijgen om daar te connecteren met het Condor gulch trail. Maar we laten ons niet kisten en stappen dapper verder.


We beginnen stilaan toch de vermoeidheid te voelen en zijn blij wanneer het pad eindelijk terug naar beneden begint te lopen. De zichten vanaf de Condor gulch trail zijn ook weer zeer spectaculair, en we houden even halt aan de overlook waar men condors kan spotten, maar helaas krijgen we er geen te zien vandaag.


Het laatste stuk van de wandeling lopen we op een drafje naar beneden. Tegen 5u staan we terug aan de day use area waar we even moeten wachten op de shuttle om ons terug naar de auto te brengen. We zijn toch wel moe van de uiteindelijk 4u lange (10km) hike.


Voor Sabine en Julien was het een leuke eerste kennismaking met de nationale parken en de natuur in de omgeving van de bay area, maar ze hadden zich niet aan zo'n stevige wandeling verwacht. (ze zijn bij deze dus gewaarschuwd voor de volgende keer als we zeggen dat we gaan hiken :) ).

Van het wandelen hebben we stevige honger gekregen en we hebben afgesproken met Steph en Nic om in Palo Alto te gaan eten. Na een verfrissende douche gaan we bij een van de betere thai in de buurt van university avenue onze krachten weer opladen en sluiten af met een duik in het zwembad.

vrijdag 22 april 2011

UPDATE actie op de blog

Eindelijk na meer dan een half jaar is de blog helemaal bijgewerkt wat het voorbije jaar 2010 betreft.
In de wintermaanden heb ik eindelijk wat tijd gehad om terug achter mijn computer te kruipen en wat verhalen uit mijn pen te laten vloeien. We hebben echter ook niet stilgezeten en de voorbije maanden is er hier ook veel gebeurd in California dus onze bezigheden in de winter en lente (van november tot en met maart) zijn nu ook pas online geraakt...

Het verslag van de grote rondreis met de familie in juli staat nu volledig op de blog en het is uiteindelijk een serie geworden van 12 delen :) zoveel was er te vertellen...

hieronder de links naar de serie "familiebezoek in de USA":
EXTRA  trails juli

    woensdag 20 april 2011

    Obama landt in onze 'voortuin'

    President Obama komt vandaag toe in de Bay Area en gaat een Town hall meeting houden in het hoofdkwartier van Facebook. Aangezien Facebook hier vlakbij ligt, hebben ze besloten om met de helikopter van de luchthaven tot Stanford te vliegen. (verslag op Stanford website)

    De president komt toe met het Air Force One vliegtuig op SFO en van daaruit vliegt hij met de Marine One helikopter tot Stanford om van daaruit in de presidentiële Cadillac One limousine naar Facebook te rijden.

    Aangezien hij hier op de voetbalvelden van Sand Hill road gaat landen, sluiten ze heel ons complex af en blokkeren de straat.


    Nu ik toch niet weg geraak, wandel ik richting de landingsplaats en zoek mij de beste plaats om alles te zien. Olivier komt ook even kijken want de velden liggen ook vlak naast zijn gebouw. We moeten even geduld uitoefenen maar rond 1u33 horen we het aanzwellend geronk van de eerste helikopters. De straat wordt afgesloten tot ongenoegen van de bestuurders die vaststaan, ze mogen zelfs niet omkeren. Aan de overkant staat er een Toyota Sienna met een squat team, vrij grappig zicht.In de meest beveiligde zone staat de auto colonne met de Cadillac One al te wachten.


    Als een veiligheidsmaatregel, vliegt Marine One altijd in een groep met identieke helikopters. Een van de helikopters vervoert ​​de president, terwijl de anderen dienen als afleiding voor potentiële aanslagen. Na take-off beginnen de helikopters regelmatig te switchen in de formatie (Het presidentiële shell game genaamd) om zo de locatie van de helikopter van de president te verdoezelen.

    Eerst landen er twee zware helikopters waar heel veel security volk uitkomt, we worden bijna omvergeblazen en iedereen rond mij begint al te schreeuwen 'We love you, Obama".


    Daarna pas komen de 2 helikopters waar de staff inzit. De eerste is een decoy en als de tweede land stapt Obama als een van de eerste uit samen met zijn vrouw.


    Ze springen de limo in en rijden dan voor ons deur richting facebook langs Junipero en Page Mill road die volledig afgezet zijn.



    ik volg de town hall meeting live op facebook en het gaat er losjes aan toe, maar er worden toch veel zinnige vragen gesteld en ook redelijk goed op geantwoord. Wanneer die gedaan is, ga ik aan onze ingang staan om de president in zijn limo voorbij te zien rijden en terug op te zien stijgen vanaf de voetbalvelden.

    De Amerikaanse president wordt op alle binnenlandse en buitenlandse reizen door een volledige colonne van regeringsvoertuigen begeleid, waaronder een aantal presidentiële limousines, escort voertuigen en een militaire ambulance, die allemaal net zoals de helikopters worden ingevlogen vanuit Washington door de United States Air Force met behulp van C-17 vliegtuigen.


    Heel deze colonne krijgt vrij baan, want heel het parkoers wordt afgezet door de lokale politie. Het is wel een raar beeld van geen enkele auto te zien rijden op Sand Hill road. Na een paar laagvliegers met flikkerende lichten, zie ik eindelijk de stoet afkomen met de limo's. Hier zijn er ook weer 2 stuks van zodat ge niet weet in welke hij zit, toch staan ze hier van het rental en administration office enthousiast te zwaaien in de hoop dat hij even stopt :)



    Niet veel later hoor ik de rotoren van de helikopters opstarten en door de struiken kan ik ook nog de president terug zien opstijgen en zijn gevolg. De helikopters hangen net zoals op maandag (bij de oefening) vlak boven ons appartementsgebouw en de laatste draait nog een toertje boven ons hoofd en de bemanning zwaait nog even voordat ze richitng San Francisco vliegen waar Barack Obama voor een volgende meeting wordt verwacht.

    Even later is de rust weergekeerd en wanneer ik eindelijk naar de campus kan wandelen, kom ik nog de 2 lege limousines tegen die achter zijn gebleven en staan te wachten om terug naar SFO te rijden. Ik werp even een blik en sta toch wel versteld van de dikte van de gepantserde deuren (zo'n 20cm dik) wanneer de chauffeur zijn benen even komt strekken. Ondertussen is de president op Crissy Fields geland voor zijn tweede visit in de bay-area.

    Meer over het presidentiële bezoek in de bay area:

    Obama lands at Stanford before facebook town hall - Stanford Daily
    President's bay area visit - Mercury news
    Obama visits Facebook, heads to SF for fundraiser - abc news

    weer Palo Alto vs België

    We kregen een aantal keer te horen hoe goed het tegenwoordig in België is, en dat wij toch wel minder geluk hebben... daar in het normaal zonnige Californië.

    Wel nu, dit is de situatie volgens de berichten vandaag:


    Voor diegene die in de verleiding komt om het huidige weer in België te vergelijken met onze weersituatie hier, een objectieve uitleg over hoe weersvoorspellingen te interpreteren in Leuven en Palo Alto.


    Met andere woorden, het weer is hier nog zo slecht niet en in Belgie zijn ze waarschijnlijk weer te optimistisch omdat de zon eens even schijnt. Kunnen we natuurlijk volledig in volgen aangezien dat grijze weer maar deprimerend is...

    Hier in California is het misschien niet zo warm voor de moment als in Leuven, maar hier krijgen we bijna elke dag de blauwe lucht en warme zonnestralen voorgeschoteld en zijn we dat ondertussen al gewend :) en hebben de nood niet meer om hier lyrisch over te doen. En onderschat de sterkte van de zon hier niet, want zelf op een bewolkte dag, kan je je fameus verbranden. (San Francisco ligt dan ook dichter tegen de evenaar, ongeveer ter hoogte van Marokko.)

    Wat het weer betreft, is San Francisco wel een geval apart, de uitzondering op de regel, en hier laten toeristen zich vaak vangen. Terwijl het in heel Californië in de zomer redelijk warm en zonnig kan zijn, is het in San Francisco veel kouder en mistig door de koude lucht die via de baai naar het binnenland wordt gezogen. Vergeet dus niet als je op bezoek komt om een regenjas of warme trui mee te brengen als je een glimp wil proberen op te vangen van de Golden Gate brug :)

    Het aangename aan Palo Alto is dan weer dat de heuvels bij de zee de mist tegenhouden en als eenmaal het ochtendgrijs door de zon weggebrand is, de blauwe lucht steeds te zien is. Laat staan dat er hier regen valt.
    Enkel in de wintermaanden kan er hier eens een goede regenbui passeren (dat ze hier steevast als een storm benoemen) die het nodige groen in het landschap brengt, maar vorig jaar hebben we vanaf april tot november geen druppel regen meer gevoeld en was het landschap droog en verdord, dus ze zijn hier zelfs blij als er eens wat regen valt. (JAja, ik weet dat dit moeilijk te begrijpen is vanuit Belgisch standpunt :) )

    Na deze verduidelijking, rest er mij enkel nog om jullie in België een droge zomer met aangename temperaturen toe te wensen :)

    maandag 18 april 2011

    Shaky day: 2x dooreengeschud

    Om 1pm, als ik op het punt sta om te gaan lunchen op de campus, vliegen er een 5tal helikopters over ons appartement op nog geen 20m!! De zware helikopters maken een enorm lawaai en ons appartement schudt erger dan bij een aardbeving (lees verder...)


    Eerst denk ik dat het de helikopter is die meestal naar Stanford hospital gaat, maar deze klinkt luider en wanneer er een tweede passeert vlak voor mijn neus op nog geen 5m boven de gebouwen, zie ik dat het een zwaar bewapende legerhelikopter is, die meteen gevolgd wordt door een andere waarop de amerikaanse vlag staat en die landen op de voetbalvelden aan de overkant van de straat. Het begint me stilaan te dagen dat er iets anders, speciaals aan de gang  is...


    En mijn vermoeden is juist want niet veel later komen er nog 3 helikopters: de 'Marine One' blackhawk, de officiële helikopter van de president,  nog eentje als afleiding en een laatste zware helikopter voor security.


    De weg bij ons is afgesloten en mijn lunch op campus kan ik wel vergeten, want de politie en veiligheidsmensen laten niemand door. Na met wat omstanders te hebben gebabbeld ben ik al heel wat wijzer geworden.
    Blijkt dat president Obama woensdag zal landen op de voetbalvelden voor ons complex om naar facebook headquarters te gaan voor zijn Townhall discussie!!


    Om alles tot in de puntjes te beveiligen is het Marine Helicopter Squadron One (HMX-1) nu aan het oefenen en het kan dus zijn dat ze hier nog een aantal keren gaan overvliegen.

    Dat belooft voor woensdag, wanneer het voor echt is en alles hier hermetisch afgesloten zal zijn. Ik zal op de eerste rij staan om heel het hectisch gebeuren te volgen. Het gebeurt immers niet iedere dag dat de president in uw 'voortuin' landt :)

    Hier een aantal filmpjes hoe heel het gedoe in zijn werk gaat (bezoek in LA):



    Obama To Host Facebook Townhall Meeting April 20 - tpm
    Obama to visit Facebook headquarters - thehill.com

    om 10 voor 3 in de namiddag schudt ons appartement opnieuw, niet door een nieuwe oefeningen van HMX-1 maar wel door een 3.8 aardbeving (ter hoogt van sweeney ridge, pacifica).
    Ik voel een sterke schok die werd voorafgegaan door een rommelend geluid en gedurende een 4tal seconden schudt het appartement heen en weer. Blijkt dat het vandaag juist de 105ste verjaardag is van the 'great quake' in 1906... What a coincidence!


    En ik krijg direct vergelijkingsmateriaal om te checken of het squadron van Marine One alles harder laat schudden of niet, en ik moet mijn mening van daarstraks bijstellen... de 3.8 was totaal anders dan voorbijvliegende helikopters. Blijkt dat de gepensioneerde geoloog Berkland dit deels had voorspeld:

    Earthquake predictor forecasts another California temblor - SFexaminer.com

    Meer nieuws over de aardbeving:

    zondag 17 april 2011

    Winetasting Castello di Amorosa

    Het is paasvakantie en dit wil zeggen dat er weer bezoek van Belgie afkomt. Nonkel Jacq, Rosa, Peter en Kris en the kids maken van de vakantie gebruik om nog eens naar de West-kust af te zakken. Aangezien het voor Nonkel Jacq en Rosa de eerste keer is dat ze in de USA zijn, worden ze rondgeleid langs de belangrijke toeristische attracties in de buurt. In de week hebben ze al San Francisco en Muir Woods verkend en dit weekend staat Napa Valley op het programma.

    We worden uitgenodigd om mee wijn te gaan proeven en hier zeggen we natuurlijk geen nee tegen. Terwijl het in Belgie een kleine hittegolf is, is het hier in California frisser dan normaal, maar vandaag belooft het eindelijk een mooie dag te worden.
    Na 2u rijden komen we toe aan Castello di Amorosa, een toscaans kasteel waar men lekkere wijn maakt.


    Het leuke hier is dat je niet alleen wijn proeft, maar ook het oog krijgt wat te zien.
    Ik ben hier al eerder geweest met Steven en heb de guided tour al eens gevolgd, dus we splitsen op in twee groepen. Olivier gaat met Peter, nonkel Jacq en Rosa de tour volgen die hen in de wijnkelders brengt en waarbij ze de hele uitleg krijgen hoe wijn gemaakt wordt en waar ze ook uit een vat wijn mogen proeven.


    Terwijl zij de tour doen, blijven Kris en ik met de kids bovengronds (vermits ze wettelijk niet in aanraking met alcohol mogen komen) en we amuseren ons door in het kasteel rond te dwalen, zeepbellen te blazen, een beetje gek te doen door alles te doen wat we juist niet mogen doen, zoals overal op te klimmen en uit curiositeit wijnvaten open te maken  :)


    We moeten ons twee uurtjes bezig houden, maar de tijd vliegt voorbij. We leven ons uit in de ridderzaal, waar er een aantal leuke zaken zijn. Zo zijn de gewelven speciaal gebouwd dat als men in het midden onder de luster staan, men zichzelf hoort spreken of zingen in stereo. Verder kunt ge hier ook aan 'muurfluisteren' doen: als men elk in een hoek staat, kan men berichten doorgeven al fluisterend die perfect verstaanbaar zijn aan de andere kant, terwijl de rest in de zaal niks te horen krijgt. We spelen hier even het klassieke 'telefoontje' en gaan dan buiten genieten van het zonnetje.


    We zetten ons op het terras en beginnen wijnflesjes uit plasticine maken (om volledig in het thema te blijven) en we hebben veel bekijks. Op een gegeven moment denkt een familie dat dit een kinderactiviteit is georganiseerd door het kasteel en willen ze meedoen, maar we moeten hun helaas teleurstellen.

    Ondertussen is de rondleiding gedaan en gaan we naar binnen om samen nog een aantal wijnen te proeven. Thibaut en Frederic krijgen een glasje druivensap van een goed jaar geserveerd. Jacq en Rosa zijn zeer enthousiast over de rondleiding, maar ik denk toch dat wij ons beter geamuseerd hebben!


    We proeven samen een hele hoop wijn en zijn hierna allemaal lichtjes aangeschoten. We kopen nog een aantal flessen van de beste wijnen (rood, wit dessert) en terwijl Olivier de auto vollaadt, regel ik nog even dat de kids even in een limo mogen zitten.

    We rijden terug richting San Francisco en besluiten om te gaan eten in Sausalito, want met al dat drinken moeten we dringend wat stevigs naar binnen spelen. Op de parking zien we nog een gele Ferrari staan, dus de jongens zijn helemaal in de wolken van alles dat ze deze dag hebben gezien en gedaan.