Het is Eric zijn verjaardag en toch staan we vroeg op om 8u30 en worden er een dozijn donuts gehaald bij Krispy Kreme als ontbijt zodat Philippe, Eric en Marijke naar de Adventure dome kunnen gaan als die om 10u opengaat. Ze doen een ritje met de rollercoaster (2 loops en 1 schroef en smalle tunnels) en gaan ook een keertje in de Invertor (over kop) maar dat was minder impressionant dan de naam doet vermoeden. Om 10u30 gaan we uitchecken maar dan stelt er zich opnieuw een probleem, ze laten ons nog eens betalen voor de 2 kamers terwijl dit al op voorhand betaald wa, dus keren we terug naar de receptie om het probleem van de vorige dag uit te leggen en na aandringen van mij (hehe, als ge een tijdje in de VS woont, wordt ge assertiever) willen ze dit rechtzetten maar dat duurt enorm lang en dus verliezen we weer tijd.
Nadien rijden we naar de Hooverdam waar we tegen de middag toekomen. Terwijl ik eens ga piepen in het visitorcenter, wandelen de rest boven op de dam heen en terug en steken dus even de staatsgrens over van Nevada naar Arizona en terug. Het water staat al een stuk lager dan de vorige keer dat ik hier was, en het is al een hele tijd geleden dat het meer op volledige capaciteit was. De opwarming van de aarde, of de waterverspilling van Vegas en LA, zijn hier duidelijk merkbaar.
Rond 13u vertrekken we terug richting Las Vegas om verder door te rijden naar Zion, maar stoppen nog snel bij een andere fastfoodketen: Jack in the Box, waar we de nieuwe flavour pink lemonade ontdekken en er lustig op los beginnen mixen met gewone lemonade en een vleugje pink om het minder suikerachtig te maken (niet dat dit kan).
Onderweg naar Zion NP willen we langs Valley of Fire State park passeren, maar blijkt dat door wegenwerken de enige weg erdoor onderbroken is, dus rijden we via de autostrades naar Springdale en maken zo toch wat van de verloren tijd goed. Al rijdend komen we vandaag in 3 verschillende staten, we verlaten Nevada, passeren eerst een stukje in Arizona om te eindigen in Utah.
Tegen 6pm arriveren we aan ons hotel, we pakken snel uit en springen dan nog vlug op de shuttle die door het park rijdt om nog een wandeling te doen om onze benen los te schudden na de lange rit. We laten ons afzetten aan het trailhead voor de wandeling naar de Emerald Pools, een hike van 2u te doen voor de avond valt.
De wandeling valt goed mee, goede ontspanning. We staan bij zonsondergang al aan de winkel in het dorp om wat eten in te slaan voor de volgende dagen en genieten van ons welverdiende ijsje want zelfs nu het donker begint te worden is het nog redelijk warm.
Maandag 12 juli 2010
Rond 8u komen we uit ons bed en maken ons klaar voor de wandeling die we vandaag gepland hebben: Angels Landing, een stevige klim met op het einde een pretty scary stuk op een smalle richel van 1m breed met hier en daar kettingen om vast te houden. Het eerste stuk gaat langs een kronkelende zigzagweg steil omhoog en na 1 uur wandelen zijn we aan het eerste uitkijkpunt boven waar we een groot stuk van de vallei kunnen overzien. Van dan af is er nog een stuk te klimmen over rotsen met langs weerzijden steile wanden naar beneden (ravijnen). Op de gevaarlijkste plaatsen hangen meestal kettingen, maar vooral het losse zand op de rotsen is gevaarlijk om uit te schuiven. Marijke, Axel, Philippe en Eric gaan helemaal tot boven .
Ma is uitgeschoven op het zand en slick rock en heeft de schrik goed te pakken, dus blijft ze even verder zitten in de schaduw bij nog een andere vrouw die ook wacht op haar man die tot boven gaat. Ik ga nog wat verder, maar besluit om terug te keren want het klauteren over rotsen en de concentratie om stabiel te blijven staan is te vermoeiend voor mijn knie, dus keer ik terug naar de plaats waar ma zit te wachten om haar gezelschap te houden. Maar goed ook want een uur en langer wachten alleen is zeer lang.
Terwijl de vier anderen naar boven klauteren, maken wij een verkenning op onze plaats, iets hoger is er een mooier zicht en dus blijven we daar een tijdje genieten in de zon. Het wordt ons l snel te warm dus zoeken we de schaduw terug op aan een punt waar zowat iedereen in de problemen komt, uitschuift of het trail niet meer vindt en geven hier verkeersaanduidingen aan de hikers die hier langskomen. Ik kan uiteindelijk Ma overtuigen om toch nog een stukje verder op het pad te gaan naar een plek waar we zicht hebben op het vervolg van het trail en een sliert mensen kunnen zien omhoog gaan en terugkomen. Omwille van de drukte duurde de tocht van de 4 anderen wel zeer lang. Ze moesten telkens wachten op de tegenliggers en onderweg heeft pa ook zijn voet omgeslagen. meer info over Angels landing trail
Als de 4 terug tot bij ons komen, keren we terug naar beneden wat nog wel ongeveer een uur wandelen was, maar toch vlotjes ging aangezien het alleen maar naar beneden was . In totaal hebben we ongeveer 4 uur gewandeld op dit trail dat zeker de moeite waard was.
In de vallei nemen we een shuttle tot aan de adventure winkel voor het huren van uitrusting voor in the Narrows te wandelen voor de rest van de dag. The Narrows is een wandeling in de rivier en we denken dat dit wel een goede verfrissing kan zijn in de namiddag na onze wandeling in 40 graden. Om veilig te kunnen wandelen in the Narrows hebben we wetsocks en canyonschoenen nodig, een lange stok (om de diepte van de rivier te checken) en een waterdichte zak voor wat eten en fototoestel. We hebben niet echt goede schoenen mee dus besluiten we om dit materiaal te gaan huren. Na de briefing en het oppikken van het materiaal , gaan we verder door naar ons hotel om te eten.
Tegen 3u vertrekken Marijke, Philippe, Eric en ik om te wandelen in de rivier. Ma en Pa blijven nog wat rusten en doen wat later het laatste stuk van de scenic drive met de shuttle, met tussenstop aan big bend, tot het einde om daar de riverside walk rustig te doen terwijl wij dit stuk twee keer aflopen op snel tempo om nog binnen tijd ver genoeg te kunnen wandelen in de rivier dat het de moeite waard is, want het is al redelijk laat en we moeten tegen 19u terug zijn.
Uiteindelijk kunnen we toch nog een dikke 2,5u wandelen in The Narrows en het water van de rivier is lekker verfrissend. We geraken in die korte tijd tot vlak voor Wall Street en hebben ondertussen wat gezwommen, op de rotsen gesprongen en op sommige plaatsen door water moeten waden dat tot op borsthoogte kwam. Spijtig genoeg moeten we terugkeren om het gehuurde materiaal tijdig terug te brengen...
Ten einde van de riverwalk als we juist uit de rivier komen, komen we ma en pa tegen terwijl we staan op te drogen en gelukkig hebben ze voor ons onze sandalen mee, zodat we niet met natte voeten blijven zitten. Het is al 18u50 en we moeten ons enorm haasten om tot aan de winkel te geraken. Ondertussen gaat Ma nog even pootje baden in de Narrows met haar blote voeten maar ze vindt het water wel erg koud dus het pootje baden duurt niet lang. Daarna keerden ze ook terug naar het hotel en zagen onderweg herten, squirrels (eekhoorns) en vogels.
In het hotel toegekomen, na onze race naar de winkel (en juist op tijd alles ingediend), bekomen we even in het kleine zwembad en de hot tub van deze stevig gevulde dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten