Ma, Pa en Eric vliegen eerst op LA en komen dan met de auto richting San Francisco gereden. De eerste dag verkennen ze eerst nog een beetje van LA, passeren aan de walk of fame, de Santa Monica pier en de Venice canals. Verder bezoeken ze ook nog de tarpits, het Exposition Park, het Californian Science Museum en het Griffith observatory. De tweede dag staat er een ganse dag rijden op het programma langs de kust. Met even te rusten aan de ondertussen al klassiek stopplaatsen nl. het viewpoint voor zeeolifanten in San Simeon en het Julia Pfeiffer park voor de waterval, komen ze tegen half 7 's avonds toe aan ons appartement. Ik rijd even mee naar de luchthaven om de huurauto binnen te brengen en daarna gaan we eten in een restaurant met Franse keuken in Menlo Park.
Zaterdag 3 juli 2010
Heel vroeg opstaan om 7u, want we gaan in Monterey een whale watching tour doen. We vertrekken met mooi weer, maar eenmaal verder op zee begint het te betrekken en is het redelijk koud. De zee is redelijk ruw. We zien enkele kleine dolfijnen, 2 walvissen (moeder en kind) en een tijdje later nog een walvis en een eindje verder nog een groep Rhisso dolfijnen.
In de lucht zien we ook albatrossen, pelikanen en andere vogels. Er is heel veel deining van de boot en Olivier en ik worden misselijk en genieten niet meer zo zeer van de uitstap. Om 13u30 staan we terug aan wal en eten we een snelle snack op de pier om dan terug te keren naar Palo Alto, waar het 15 graden warmer is. Tegen 16u zijn we terug thuis en nemen we een verfrissende duik in het zwembad en zeggen even hallo aan Peter en Kris die juist toegekomen zijn. Ze komen later langs op het appartement en samen eten we pannekoeken en gaan dan vroeg slapen.
Zondag 4 juli 2010
om 8u30 vertrekken we naar San Francisco, via de kust langs ocean beach en de zoo beginnen we aan de scenic drive. We zien een Nederlandse molen in het Golden Gate park en passeren langs het Cliff House. Vervolgens stoppen we aan Suthro baths waar ze onder begeleiding van Olivier een kleine wandeling maken naar lands end (met mooie bloemen) tot aan het Legion of Honor, waar ik ze terug oppik met de auto. Tijdens de wandeling hebben ze al voor een eerste keer een blik geworpen op de Golden Gate brug.
Vervolgens in de auto passeren we Japan Town, civic center, Union square, Chinatown en Nobb Hill. Dan gaan we via Chinatown en Little Italy naar de Coit tower. Eric en mama gaan boven kijken en zien van daaruit de Trans America pyranmid, de Bay bridge en ze hebben ook een goed zicht op Lombard street ( crookedest street). Daarna rijden we langs Fisherman’s wharf, langs de Friedmann carroussel van de cable car en Hyde pier met de boten. Aan de Marina hebben we zicht op Alcatraz en de Golden Gate bridge in de mist. De weg gaat vervolgens langs het Palace of Fine Arts en Presidio tot op het oude vliegplein Crissy field waar we een pick-nick houden op het gras. We houden nog een laatste stop aan Fort Point en rijden dan over de brug en verder door naar Muir Woods waar ze de Redwoods zien en een wandeling van een uurtje maken. Het is echter zo druk, dat ik geen parkeerplaats vind en dus maar toertjes blijf rijden totdat ze terug aan de ingang staan.
Op de terugweg stoppen we aan de Marine headlands waar er een mooi uitkijkpunt is over de brug en gaan we naar de painted ladies aan Alamo square, 6 Victoriaanse huizen met op de achtergrond Downtown SF. Op de weg naar huis nog een laatste stop op Twin Peaks en tegen 18u zijn we terug thuis en gaan we iets drinken bij Peter en Kris. Het is independence day, maar iedereen was te moe om in de stad te blijven voor het vuurwerk, dus kijken we maar naar het vuurwerk in Boston op TV.
Maandag 5 juli 2010
om 9u45 vertrekken we terug naar San Francisco. Nadat we parking hebben gevonden, gaan we nu te voet langs Fisherman’s wharf en pier 39 waar we de zeeleeuwen in actie zien. We wandelen verder de wharf af langs bakkerij Boudin tot aan het draaipunt van de cablecar, de eindhalte van de Powel-Hyde line. Daar aangekomen, zien we een lange file staan, dus kopen we dagticketten en gaan te voet naar boven langs Hyde street, één van de steilste straten in SF tot aan Lombardstreet met de gekke zigzagbochten om niet teveel tijd te verliezen. Hier wandelen we naar beneden en gaan dan verder tot aan de eindhalte van de Powel-Mason line aan Taylorstreet om daar een andere cable car te nemen. De Powel Mason lijn is minder bekend en komt niet voorbij de meest toerisitische plekjes, dus meestal nemen de toeristen enkel de Hyde lijn en hopelijk hebben we dus hier meer succes om erop te geraken. En inderdaad, de lijn is hier wat korter en al staande op de cable car rijden we helemaal tot de andere kant van de lijn: Marketstreet, de belangrijkste straat van San Francisco.
Ook hier staat er een lange file voor de cable cars, dus gaan we eerst iets eten bij Lori’s diner, een diner in jaren 60 stijl.
We veranderen ons plan en beslissen om de F-streetcar naar Alcatraz te nemen want Eric en Ma hebben daar vandaag tickets voor. MAAR er komt geen trolley, dus beginnen we al maar te voet Marketstreet af te wandelen, halverwege komt er eindelijk wel eentje af , maar ze zitten allemaal vol, en stoppen niet meer. (5 juli is mogelijks een vrije dag ter vervanging van 4 juli, daarom zo druk) dus we gaan dan maar nog te voet verder, maar het is een heel eind wandelen tot aan de Alcatraz pier en we komen 5 a 10 minuten te laat, we zien de boot voor onze neus wegvaren.
Gelukkig mogen Eric en Ma in standby staan voor de volgende boot en kunnen ze nog mee met de laatste boot van de dag (3u30 ipv 2u50).
Terwijl Eric en ma Alcatraz bezoeken, ga ik met pa het cable car museum bezoeken en nemen we de cable car op de Hyde line naar beneden. Wanneer Eric belt dat ze terug aan het varen zijn, doen we nog een poging om op een streetcar te geraken, maar het is nog altijd even druk en we wachten ons geluk niet meer af, maar wandelen gewoon het hele stuk terug naar de landingspier.
Tegen 18u keren we huiswaarts en passeren eerst nog even langs de cheesecake factory on een dessert op te halen, we nemen 3 verschillende stukken en de Godiva cake (3 lagen chocolade) is uiteraard de lekkerste...
Terwijl de familie uitgeteld in bed ligt, rijd ik met Olivier naar de luchthaven om Philippe en Marijke op te halen, maar ze hebben serieuze vertraging en komen pas toe rond middernacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten