thanksgiving weekend

Het is Thanksgiving, een nationale feestdag in de US en dat betekent voor ons een verlengd weekend...
Donderdag is het Thanksgiving Day en dan gaan de meeste amerikanen allemaal naar de familie om samen te vieren en vooral, om samen kalkoen te eten.

Als Belg zijn we niet zo aan deze traditie gehecht en besluiten om van dit verlengd weekend te profiteren om met een aantal vrienden te gaan skiën aan Lake Tahoe. Hier in Palo Alto is het 's nachts tegen het vriespunt aan, maar overdag wordt het nog vlot 16 graden. Uit solidariteit voor België trekken we dus naar de sneeuw en de kou want in South Lake Tahoe is maar liefst -20C 's nachts...

Op woensdag vertrekken we rond de middag met een korte stop in San Francisco waar we Arne en Mireille oppikken. Tegen 18u komen we aan in Zephyr cove, het pine cone resort, waar we een cabin gehuurd hebben. De cabin is echter niet echt naar ons goesting, ze is redelijk krap en de verwarming werkt niet goed, wat geen lachertje is bij deze vriestemperaturen, tot overmate van ramp is het sofabed zijn naam niet waardig en vinden we een oplossing door de matras op de grond te leggen en dus maar te kamperen aan de open haard.

Donderdag 25 november 2010

Het heeft maandag gesneeuwd en het is al een  heel lang tijd geleden dat de pistes al open zijn zo vroeg in het seizoen. We gaan deze keer skiën in het Heavenly skiresort dat deels in Nevada en deels in California ligt aan de zuidkant van Lake Tahoe. We hebben via Stanford goedkope season passes kunnen aanschaffen dus het eerste dat we vandaag doen is die gaan ophalen, maar er staat al een fameus lange rij omdat het zowat het eerste weekend is dat het resort open is.
Daarna moeten we nog naar de rental office gaan om ons snowboard gear te gaan halen, maar dat gaat gelukkig snel en dan springen we de lift op voor onze eerste kennismaking met de pistes in Heavenly. Arne is hier al eerder geweest en gidst ons meteen naar de juiste liften om helemaal boven aan de top te geraken waar we een prachtig zicht hebben op het meer vanop 10,000ft hoogte.

Het is prachtig weer, maar heel vermoeid om terug te snowboarden. Het is altijd weer zoeken naar evenwicht en de juiste manier om bochtjes te nemen, dus we werken ons aardig in het zweet door iedere keer weer recht te geraken als we even pauzeren. Tegen het einde van de dag maken we een foute keuze en besluiten om via de round about piste naar beneden te gaan, maar dit blijkt een hele vermoeiende weg te zijn aangezien het een redelijk smalle en platte piste is, waardoor we meer wandelen dan glijden...

's Avonds gaan we nog snel de safeway leeg kopen voor eten en firewood voor de open haard en dan maken we het gezellig ondanks de tegenslagende cabin met lekker eten en glühwein. We besluiten om te klagen bij het management en krijgen een upgrade naar een grotere gezelligere warmere chalet in Lake Village, een stukje dichter bij het skiresort.
Het is een wereld van verschil, nu hebben we plaats te over en we overtuigen Nicholas en Stephanie o ook nog af te komen. Zij komen tegen half elf toe en zijn ook blij dat ze een eigen bed hebben.
We liggen nog een tijdje loom in de zetel achter de open haard, moe van het snowboarden, te genieten en luisteren naar Studio Brussel op de radio (Olivier heeft het voor elkaar gekregen om zijn iPhone aan de stereo te hangen). We besluiten om een mailtje te sturen naar Studio Brussel om te zeggen dat we zitten te luisteren naar hun na een zalige dag skiën en het is wel grappig want na 5 minuten horen we al dat ons mailtje wordt voorgelezen op de ochtendradio... vrijdagmorgen in België. Ze hebben het daar duidelijk ook niet druk en zijn reageren toch wat gefrustreerd en jaloers op ons mailtje :)

Vrijdag 26 november 2010

Vandaag is het nog een betere dag, blauwe lucht, blauw meer... Olivier heeft echter last van zijn voet die hij een week geleden heeft omgeslagen bij het basketten. Hij gaat samen met Nicholas, die ook last heeft van zijn voet, wat sightseeing doen en maken een ritje met de gondola naar boven.

Ik wissel vandaag mijn snowboard voor ski's (aangezien ik hier toch wat beter in ben) en ga met de rest mee naar de Nevada kant om het resort verder te verkennen en wat door te skiën. Ik voel toch nog wel dat het niet meer zo vlot gaat als vroeger daar zal mijn knieoperatie nog wel iets mee te maken hebben, maar skiën is zoals fietsen, dat verleert ge niet.

Tegen 2u gaan we naar Olivier en Nicholas aan het restaurant boven aan de Gondola om samen te eten, om daarna terug er volledig voor te gaan.

Na het skiën komt er natuurlijk het apres skiën en hiervoor gaan we naar de Blue Angel bar waar het happy hour is en we dus lekkere en goedkope clam showder naar binnen spelen. Eenmaal terug in de chalet eten we cheese fondue en ontdekken de playstation (snowboard game om het af te leren) en hottub. Het was een zalige dag, maar druk, ik ben totaal afgepeigerd en sloom van de hottub en val zonder problemen direct in slaap .

Zaterdag 27 november 2010

Gisterenavond is het beginnen sneeuwen en het blijft de hele dag verder sneeuwen. De rest gaat skiën, maar wij maken er een ontspannende dag van. Nadat we ons hebben uitgegraven en de sneeuwkettingen opgelegd zijn, gaan we op verkenning in de stad.

We wandelen in de village, shoppen wat, drinken een koffietje, maar het is redelijk koud, dus keren we snel terug naar onze comfy chalet. Wanneer we aan de auto komen, ligt daar alweer een laag van 10cm sneeuw op, na het krabben gaan we wat joyriden met sneeuwkettingen in de verse sneeuw. Eenmaal veilig en wel in de chalet, zet ik me rustig neer in de zetel om een boek te lezen voor de open haard. Vlak voor de rest terugkomt van hun dagje poedersneeuw, doe ik toch de moeite om even uit de zetel te komen en opnieuw sneeuw te ruimen want het pad van vanmorgen is niet meer te zien. Na het eten besluiten we nog om in de hottub te gaan en nog een even uit te gaan . Met de taxi gaan we naar de Cabo Wabo bar in het Harvey's casino en drinken cocktails tot 1am.

Zondag 28 november 2010

Vandaag draait alles rond uitslapen, inpakken en de lange terugtocht aanvatten naar San Francisco. Het nadeel van Thanksgiving is dat we niet de enige waren die besloten hadden om wat sneeuwpret te hebben, het is dus zeer druk op de weg en moeten eerst nog een deel met sneeuwkettingen rijden (en dat gaat niet snel vooruit). We doen er uiteindelijk 5u over aangezien we in het begin veel tijd verloren in de file om uit South Lake Tahoe weg te geraken en we hadden ook nog even een technisch probleem bij het afnemen van de sneeuwkettingen. Halverwege stoppen we in Placerville om te eten in een gezellige bar, Heyday cafe, waar we eindelijk eens een lekkere pizza en soep voorgeschoteld krijgen (wat geen evidentie is in de US).

Tegen valavond arriveren we in de bay area en worden nog getrakteerd op een prachtige zonsondergang met een mooi beeld van GGbridge en downtown SF in de avondgloed. We droppen Arne en Mireille thuis af en rijden dan nog een uurtje door.

Het was een perfecte invulling van het verlengde weekend en zeker voor herhaling vatbaar!

Voor meer foto's van onze ski trip:

Facebook album ski Tahoe

exploring Monterey Aquarium

Het is zondag, maar het is regenachtig en ik mag niet meehockeyen van de dokter :(

Dat houdt me echter niet tegen om morele steun te geven aan mijn zwaar damaged team. Ze zijn allemaal heel verrast om mij te zien en snappen eerst niet waarom ik in dit regenweer toch kom kijken, maar ja, dat is nu eenmaal het verschil tussen Amerikanen en Europeanen. 1. we zijn dit rotweer gewend en 2. buiten het sporten hebben wij ook nog sociaal contact met teamgenoten en blijven we dus achter de match normaal ene drinken en komen we supporteren als we niet kunnen meespelen... Dat zijn ze hier duidelijk dus niet gewend, maar ze vinden het natuurlijk wel awesome en met mijn geschreeuw laten ze zich niet zomaar in maken ookal spelen ze met 7 tegen 11.

Op de middag besluiten we nog richting de kust te rijden. Op ons lijstje staat al een hele tijd het Monterey Aquarium , maar ik heb zoiets van: musea en andere indoor activiteiten zijn voor als het buiten koud en nat is. Vandaag is het regenachtig dus beslissen we van eindelijk eens zelf te gaan kijken, want we hebben over het aquarium al veel gehoord dat het de moeite is en bovendien hebben we free tickets dankzij Carina.

Eenmaal aangekomen in Monterey is het weer gedeeltelijk opgeklaard en dat komt goed uit, want we hebben nog niet gegeten en snel wat eten in de auto meegenomen. We zetten ons op een bankje bij Pacific grove en genieten van een lekkere picknick en een verfrissende zeebries.
Tegen 2u gaan we eindelijk binnen in het aquarium.

Er is veel renovatie aan de gang en het masterpiece, de grote outer bay tank is spijtig genoeg niet te zien tot in de zomer van 2011, maar we hebben nog geluk dat de kwallen en zeepaardjes nog wel te zien zijn, want blijkbaar gaat heel de 2e verdieping toe vanaf januari tot juni 2011 en gaat heel het aquarium vernieuwen met state of the art groene technologie. We hadden dus niet veel langer moeten wachten, want dan zou de hele rit voor niks zijn geweest, Ik ben wel benieuwd hoe het eruit zal zien na de verbouwingen.

Ondanks de renovatie hebben we natuurlijk nog wel veel gezien. De kelp forest tank is heel interessant en vooral de school ansjovissen was intrigerend.

De tropische vissen zijn ook altijd mooi om naar te kijken, ook al is het niet hetzelfde als snorkelen of scuba diven, maar ge wordt gewoon vrolijk van al die fel gekleurde vissen...

Verder zijn er nog trekpleisters zoals de giant pacific octopus die juist aan het lunchen was en tegen de glazen wand aanplakte met een krab in z'n mond. Er is ook een ruimte waar men de verschillende zeevogels kan zien en er zitten er ook hele schattige tussen vergeleken met de alom tegenwoordige irritante zeemeeuwen.
We volgen een paar presentaties over de zeeotter en over innovaties in technologie gebaseerd op zeedieren.
Daarna gaan we naar een van de mooiste en beste exhibition die ze in het aquarium hebben: de zeepaardjes en kwallen...

Zowel de kwallen als de zeepaardjes zijn heel gracieus en fascinerend alhoewel ik liever bij de zeepaardjes wil zwemmen dan in een zwerm kwallen...We spenderen zeker een half uur met het bekijken van de zeepaardjes, die zijn zo grappig en eigenaardig, de clumsy manier van zwemmen, het vastgekruld zitten aan zeegras, STUNNING... en zo minuscuul klein, als ik zou zwemmen in de zee zou ik ze zelfs niet opmerken!

De rest van de 2e verdieping heeft een hele splashzone waar kinderen op een educatieve manier kunnen spelen en dieren aanraken, wat dus niets voor ons is, maar voor jonge gezinnen leek het wel heel interessant.

Ondanks de late start en de gesloten outer bay exhibit hebben we hier toch een dikke 3u gespendeerd... tegen 17u hebben we er genoeg van en vertrekken we terug naar huis, buiten is het al aan het schemeren, het is duidelijk winter want tegen 17uu30 is de zon al onder en hebben wij het gevoel dat we een hele drukke lange dag hebben gehad.

Big Game Stanford vs Cal

the big game Stanford vs UC Berkeley is één van de grootste rivaliteiten in college football. We zien dus overal in het straatbeeld de volgende slogans: Fear the tree, Beat cal, Go Cardinals & Bring the axe home ... Dit jaar is het nog meer als anders want in de vorige 8 jaar heeft California 7x gewonnen, dus hunkeren ze naar een overwinning van Stanford en ze zijn dit jaar helemaal niet slecht bezig. De winnaar van deze battle mag de Stanford Axe (bijl) mee naar huis nemen. Er zit een heel verhaal vast aan deze trofee:

de Stanford Axe, die voor het eerst haar opwachting maakte bij een Stanford-Cal basebal game in 1899 is de bijl die werd gebruikt door studenten van Stanford om een rieten pop gekleed in blauw en goud te onthoofden tijdens de pregame festiviteiten. Na de game veroverden de Cal studenten de bijl tijdens een post-game vechtpartij. Na dit incident oordeelden twee hoogleraren van elke school dat de Axe ten veroveringstrofee was en daarom in Berkeley zou blijven.
De Onsterfelijke Twenty-One, een groep van Stanford studenten, sloegen erin om tijdens de jaarlijkse Axe Cal Rallyin 1930 de bijl te stelen die al 31 jaar in een kluis veilig weggeborgen was. Toen de beroemde groep studenten succesvol terugkeerden naar de campus, brak er heus feest los. Klassen werden geannuleerd voor twee dagen... sindsdien is de Axe een wisseltrofee geworden die wordt uitgereikt aan de winnaar van the big game.

Voor wie meer interessante weetjes over het ontstaan en alle heisa errond wilt lezen, hier de links naar de info over the big game op wikipedia en stanford .

Naar deze jaarlijkse oorlog tussen de 2 universiteiten in de bay area wordt er een ganse week naartoe geleefd. De week voor de game staat volledig in tegen van the Big game en worden er verschillende events georganiseerd.
Zo wordt er op maandag de Bearial gehouden, een soort begrafenis ritueel waarbij ze Oski, de pluche beer, op The Claw (fontein in Stanford) spitsen. De beer is het symbool van UC Berkeley. Vermoedelijk wordt er in Berkeley ook een boompje verbrand of zo aangezien the Tree het symbool van Stanford is. Dinsdags is er dan de Rivals for Life Blood Drive waarbij ze een wedstrijd houden onder de 2 universiteiten om zoveel mogelijk bloed in te zamelen.

Ik kon natuurlijk niet wachten tot dinsdag en doe al mijn bloeddonatie zondag tijdens de tweede hockeywedstrijd. Hockeybal in gezicht: resultaat, diepe snijwonde en gebroken neus en een mooie plas bloed op het veld. (meer over mijn neus kon je lezen in de vorige post)

Vandaag om 12u30 is het dan zover... dit jaar spelen ze in het Memorial Stadium van Berkeley voor de 113e keer tegen elkaar, er zijn 67800 fans die de wedstrijd bijwonen en deze keer trekt Stanford aan het langste eind. De eindscore is  48 - 14 voor Stanford en California kwam er niet echt aan de pas. Dit komt deels doordat het Stanfordteam heel goed bezig is al heel het seizoen... zoals de meeste sporten dit jaar in de bay area... Giants winnen world series, Golden State Warriors beste start sinds jaren. Na deze game staan ze op een 10-1 win-loss record.

Olivier en ik gaan een wandeling maken op de campus om te zien wat er allemaal op de campus in teken van big game gebeurd.

Zo zien we Oski de beer nog bovenaan de fontein hangen en komen we voorbij een aantal spandoeken. Verder is de campus redelijk doods vermits ze allemaal naar de wedstrijd in Berkeley zijn gaan kijken.

Nog een leuke anekdote: een heel deel van het footballteam woont in ons complex bij gebrek aan kamers op campus.We hebben Owen Marecic en nog een andere al gezien in de hottub... en dit zijn kerels die ge niet graag in het donker tegenkomt "(of juist wel :) )

Hieronder een aantal artikels en verslagen over de match en een link naar album met nog meer foto's van de campus.

ESPN: Stanford Rolls Cal 48-14 in Big Game Win

GoStanford: officiele website Cardinals

link facebook fotoalbum.

nose job

Deze zondag heb ik mijn reputatie weer ere aan gedaan... bij de tweede hockeymatch van de dag krijg ik een bal in het gezicht. Tijdens het verdedigen in de cirkel, schiet er iemand van rand cirkel de bal hoog naar doel, ik sta helaas achter een aanvalster die mij het zicht belet en op het laatste moment wegduikt. Ik heb geen schijn van kans om nog maar enigszins te reageren en krijg dus de bal vol op mijn neus. Resultaat: open breuk, massa's bloed. dan zeggen ze nog: sporten is gezond...

Ik ben gelukkig nog goed bij verstand en moet zelf bellen naar Olivier om het slechte nieuws te melden, want mijn iPhone staat in het nederlands, dus snappen ze er niks van... Nochtans hebben ze wel de kans gehad om met de camera bovenstaande foto te maken op het moment zelf.

Op naar de dichtstbijzijnde ER waar we nog redelijk snel geholpen worden. Ik heb een diepe snijwonde en een gebroken neusbrug. Ze hechten met een paar stitches, maar het blijft nog een tijdje bloeden. Ze halen er direct een plastische chirurg bij die voorstelt om ineens een neuscorrectie uit te voeren en dus voor de volgende dag een operatie vast te leggen.

Toch maar even polsen bij de verzekering om toestemming te vragen voor surgery. Het zit hier namelijk zo: in de US zijt ge aangesloten bij een verzekeringsplan en daar hoort een primary healthcare group bij, ge sluit u dus bij een ziekenhuis aan waar ge van de meeste diensten gebruik kunt maken. Zoals in België hebt ge een verwijzing nodig van uw hoofddokter om naar een specialist of een ander ziekenhuis te gaan. In dit geval is het dus heel verwarrend aangezien ik nog geen vaste dokter hebt (waarom naar de dokter gaan, als ge niet ziek zijt) en ze dus moeilijk kunnen bepalen of ze mij mogen doorverwijzen of niet. Aangezien mijn hoofdgroep geen ER heeft en geen weekenddienst, volgen we de richtlijnen en gaan naar de dichtstbijzijnde ER.
Maar dan begint de miserie, ook al heb ik al mijn verzekeringsgegevens doorgegeven, toch zetten ze in mijn dossier dat ik niet verzekerd ben en de miserie begint. Blijkt dat die operatie niet in dit ziekenhuis mag doorgaan, maar dat ik eerst bij een huisdokter moet gaan en dan naar Stanford hospital moet gaan.

Ik ga dus de volgende dag langs bij de dokter om daar te laten vaststellen dat mijn neus gebroken is, wat zelfs een kleuter kon zien en dan krijg ik een afspraak bij een plastische chirurg facial reconstruction van Stanford University.

Kortom het is hier evenveel miserie qua dokters en verzekering als in Belgie (en zelfs erger).
Ik heb nog een geluk bij een ongeluk dat er bijna geen zwelling is en dat ik geen blauwe ogen krijg, enkel mijn neus is wat ingedeukt en scheef. Het rechtopzittend slapen was echter niet zo evident.

Om iedereen gerust te stellen, zet ik na de horror foto toch maar even een beeldje online van de day after.
Op dinsdag ga ik naar de afdeling Facial reconstruction van Stanford University om te checken hoe goed ze hier zijn. Wanneer ik bij de specialist in Stanford kom, blijkt dat het niet echt nodig is om een volledige operatie te hebben en hij stelt zelfs voor om direct zo snel mogelijk mijn neusbrug onder plaatselijke verdoving terug recht te zetten. Ik ben geen watje en hoe sneller hoe beter, maar helaas werkte de verdoving niet zo goed, waardoor het rechtduwen pijnlijker was dan de klap zelf.

Ik loop nu rond met een soort cast voor een week en dan maar duimen dat alles terug mooi rechtstaat.... sexier gaan we er niet op worden....

UPDATE: na 1 week, mocht de cast eraf en ziet het er allemaal redelijk goed uit, ben blij dat ik van die cast af ben want jeuken dat dat doet! Slapen is nog steeds moeilijk zowel voor mij als voor Olivier want blijkbaar snurk ik nu af en toe luid doordat alles nog verstopt zit en ik wordt iedere keer wakker omdat ik schrik heb dat Olivier in zijn slaap tegen mijn neus zou botsen. :)

Belgica limotour Napa

Belgica goes to Napa with style!

Jawel vandaag gaan we met een acht tal Belgen van Stanford wijn proeven in Napa met een limousine...

Om 9u komt de chauffeur iedereen oppikken bij Nicholas en Stéphanie's thuis in Menlo Park. We zijn nog snel langs de winkel gegaan voor vers stokbrood en beleg om ervoor te zorgen dat we toch niet al te zat worden op een nuchtere maag en Pierre heeft een volle picknickmand bij...

We vertrekken richting San Francisco waar we nog Arne en Mireille op gaan pikken, de bende is nog niet goed wakker en we bellen snel naar Arne om de nodige cafeïne te gaan inslaan in de dichtstbijzijnde starbucks. Ze squeezen zich er snel bij en delen de koffie uit terwijl we verder door rijden naar Napa via de Golden Gate bridge. We houden even halt aan het vista point juist over de brug om al de toeristen wat jaloers te maken en nog wat foto's van de bay te trekken in stijl.
Van hieruit is het nog een dik uur rijden tot aan de eerste wijngaard, maar met de gratis champagne zit de sfeer er al goed in.

Onze eerste halte van de dag in Napa is tegen 11am bij Steltzner winery waar we ook een rondleiding krijgen in de wijnkelder en een uitgebreide winetasting.

Voor de maand november is het heel uitzonderlijk mooi weer en het kwik stijgt nog tot 23C dus kiezen we om uiten op het terras te genieten van het weer en de wijn. De wijn wordt rijkelijk geschonken en het verse stokbrood en peper salami worden ook vlotjes naar binnen gespeeld.

De tasting wordt gevolgd door een interessante rondleiding waarbij we wat meer bijleren over het mixen van druivensoorten en een paar keer uit de vaten mogen proeven. Wat ons betreft, zouden we hier heel de dag willen blijven zitten, maar de chauffeur laat ons weten dat hij een goede plaats weet om te gaan picknicken dus kruipen we weer de limo in.

Tegen 13u komen we toe bij V Sattui winery, waar ze een picknickweide hebben. Door het goede weer is het hier echter heel druk en we worden bijna weggejaagd door de eigenaar omdat we ons eigen eten bij hebben.

 

Na wat overleggen en de schuld op de chauffeur te steken die ons naar hier heeft gebracht, mogen we toch blijven op voorwaarde dat we de klanten niet belemmeren en dus niet aan een tafel mogen zitten. Geen probleem voor ons. we bemachtigen toch een aantal banken en laten de verzamelde lekkernijen ons goed smaken.

In de namiddag staan er nog 2 wineries op het programma waar we enkel wijn gaan proeven.

De eerste is Andretti winery waar we een totaal andere ervaring hebben als bij Steltzner. De mensen zijn heel onaangenaam, er hangt een soort begrafenis sfeer en we worden helemaal niet bediend, als klap op de vuurpijl  moeten we zelfs vragen om te betalen, we zouden eigenlijk gewoon zonder te betalen moeten vertrekken, maar het engeltje op onze schouder fluistert ons in om toch wat toleranter te zijn.

We vinden dit nu zeker een mindere winery en zullen die niet aanraden bij anderen, ookal waren de review op internet positief. Misschien heeft het er iets mee te maken dat er vandaag een speciale actie is waarbij ge met een pasje 11 verschillende wineries kunt bezoeken aan verminderde prijs (waar wij niet aan deelnemen) waardoor ze niet echt happig waren om veel uitleg te verschaffen en wijn te schenken. Maar desalniettemin hebben ze toch een fout indruk bij ons achtergelaten. Klant is koning...

De laatste halte van de dag is bij Silverado wineyards, maar het is al laat en sommigen hebben geen zin meer in wijn proeven, dus wordt het hier maar een korte stop. We genieten van het mooi overzicht van de vallei bij ondergaande zon dat je hier van het terras kan aanschouwen terwijl de die hards nog een paar wijntjes beoordelen.

We keren later dan voorzien terug richting San Francisco en moeten ons haasten om niet te laat te komen op onze volgende afspraak. Om 7u hebben we namelijk nog een diner van BCNC ter ere van kings day. We springen dus samen met Arne en Mireille uit in de buurt van Market street en laten de rest van Belgica doorrijden naar huis. In een cafe: La Bastille in de buurt van Union square, San Francisco worden er ter gelegenheid van dynasty day speciaal voor de Belgen mossels klaargemaakt. De kelderverdieping zit vol met alle belgen uit de bay-area, een groot deel van de South bay belgians is ook aanwezig en ookal is het eten niet van hoogstaande kwaliteit, toch ben ik blij dat ik wat kan eten,, want met al die champagne en wijn begon ik het toch wel wat van te voelen...

Winetasting Belgica

BCNC bezoekt SLAC

In de agenda staat vandaag een bezoek met BCNC aan het Stanford Linear Accelerator Center (SLAC) gepland.

Om half 2 krijgen we hier met de groep een begeleide rondleiding van anderhalf uur en aangezien ik hier maar een halve kilometer vandaan woon en gewoon de marghuerite shuttle van Stanford kan nemen die aan onze deur stopt,
en toch curieus ben wat dat SLAC nu eigenlijk is, ben ik natuurlijk van de partij.

Wat en waar is dat SLAC?

Als je ooit al op de 280 tussen San Jose en San Francisco hebt gereden, heb je misschien die 2 mijl lange betonnen structuur opgemerkt die onder de snelweg doorgaat bij de afslag Sand Hill Road in Menlo Park. Wel die betonnen structuur is de lineaire accelerator van het:

Het Stanford Linear Accelerator Center(SLAC)is een nationaal fundamenteel onderzoekslaboratorium,waar ze onderzoek verrichten naar de structuur van materie op atoom niveau met x-stralen en op nog kleiner niveau met elektron en positron
stralen.

Oorspronkelijk was het een deeltjesfysica onderzoekscentrum, maar nu is het een multifunctioneel laboratorium voor astrofysica, foton wetenschap,gas-en deeltjesfysica onderzoek. Zes wetenschappers hebben voor hun onderzoek in SLAC de Nobelprijs gekregen en SLAC was ook de eerste plaats waar het World Wide Web werd gebruikt in de Verenigde Staten en het centrum huist vandaag de krachtigste X-ray laser ter wereld.

Voor diegene waarbij de term lineaire accelerator een belletje doet rinkelen: het is gelijkaardig als de deeltjesversneller in het CERN in Zwitserland, maar in het CERN is de accelerator rond (wat volgens kenners tot totaal ander onderzoek leidt) en dus hier in het SLAC National Accelerator Laboratory is het een twee mijl lange lineaire versneller, de langste in de wereld.
Echter deze wordt vandaag niet meer gebruikt als deeltjesversneller, maar is recent omgebouwd tot een x-ray laser.
De LCLS, Linac Coherent Light Source (lichtbron)is 's werelds meest krachtige X-ray laser. De laser is in staat om licthstralen te genereren die sterk en helder genoeg zijn om beelden van enkele moleculen te maken en die snel genoeg zijn om beweging van een molecule vast te leggen op de gevoelige plaat.
Deze unieke mogelijkheden zorgen ervoor dat de laser gebruikt kan worden als een high-speed camera, waarbij stop-motion beelden van atomen en moleculen in beweging worden geregistreerd en men zo een beter licht kan werpen op de fundamentele processen van het leven. De LCLS verschuift hiermee de wetenschappelijke grenzen in de materiaalkunde, biologie en geneeskunde, natuurkunde, elektronica en energie-onderzoek.

We krijgen in het begin van de tour een korte uiteenzetting over de geschiedenis en de wetenschap die achter het SLAC zit en springen nadien een busje in om op het domein rond te rijden. We stoppen bij de Klystron Gallery, een van de langste gebouwen van de wereld, waar we bovenop de lineaire versneller staan en nog wat meer uitleg krijgen over hoe dit nu allemaal werkt.

Daarna stoppen we ook nog even bij het controlecenter alvorens terug te keren naar het visitor center waar we nog een heel educatief filmpje zien over de versneller en de LCLS.

De rondleiding was dus zeer interessant voor de intellectuelen onder ons, ikzelf kan 2/3 van de uitleg volgen en zie zelfs het nut van dit onderzoek in wat betreft het visualiseren van moleculaire processen in het menselijk lichaam. En nu weet ik tenminste wat die vreemde structuur is waar ik altijd voorbij rijd als ik naar huis ga :)

Giants parade

Zoals jullie in mijn vorige post hebben kunnen lezen, hebbenn de San Francisco Giants 2 dagen geleden de 2010 World Series gewonnen en zijn ze dus wereldkampioen geworden.

Heel de regio heeft meer dan 50 jaar op deze heugelijke dag gewacht en dus moet deze prestatie op een speciale manier gevierd worden: door een tickertape parade te houden op Market street, met een podium aan Civic center waar Gavin Newson, de burgemeester de sleutels van de stad zal overhandigen aan het team en nog een bezoekje van Schwarzenegger 'the Governator' erbovenop.

Het is van 1994 geleden toen de 49ers voor de vijfde keer de Super Bowl wonnen dat er nog een victory parade is geweest in SF. Dit wordt een reuze event en wij willen zeker van de partij zijn.

Sinds maandag, is de hele stad aan het feesten en is er een stormloop naar de winkels om de officiële kampioenen t-shirt aan te schaffen of eender welk ander Giants attribuut voor de parade. Er zijn in de bay area verschillende dug-out stores van de Giants zelf, waaronder eentje in Palo Alto, in het Stanford shopping center.

Ik ga een kijkje nemen en ben stomverbaasd als ik de hoek omdraai en daar een immense wachtrij zie staan. De rij staat heel de blok rond en iedereen staat 2u aan te schuiven om te horen te krijgen dat de kampioenen t-shirts al uitverkocht zijn. Ik heb toch niet veel beters te doen, dus ik hou vol, we willen enkel iets Giants achtig in zwart of oranje hebben om aangepast te zijn voor de parade. Na een uurtje ben ik binnen en heb al snel 2 t-shirten naar mijn goesting gevonden en ik maak dat ik betaald heb en weg ben uit deze heksenketel.

De dag zelf wanneer we op een normaal uur opstaan, hebben we al snel door dat het niet gaat lukken om de parade live mee te maken. Het is onmogelijk om in downtown SF te geraken... alles is te druk. Veel diehards zijn al van 5am op pad om een goede plaats te hebben bij de parade. De BART (metrosysteem) zit vol en wordt zelfs tijdelijk stilgelegd wegens de overrompeling van fans en met de auto is er geen doorkomen aan. We besluiten dan maar van thuis uit alles te volgen op de TV want alle lokale zenders zenden heel de parade live uit (en Olivier gaat gewoon werken, ookal zijn er opvallend veel collega's afwezig).

Uit de verslaggeving blijkt dat er 1 miljoen mensen naar SF downtown zijn gegaan voor deze festiviteit en de rijen 40 dik staan om een glimpse op te vangen van hun helden. Geen wonder dat heel het verkeer plat lag! Ik ben blij dat ik niet in die massa sta want zo'n grote fan ben ik ook weer niet en bovendien is alles toch beter te zien op tv, want de spelers worden rondgereden in cablecars en zijn dus niet goed te zien van aan de kant.

Voor sfeerbeelden en verslagen, bekijk onderstaande links.

SBnation : Giants world series parade: ticker tape tour through San Francisco celebrates win over Texas

Yahoo news: thousands cheer on Giants at San Francisco parade

NBC bay area news: Market street parade brings 1,000,000 tot city

officiële website San Francisco Giants

SF Giants winnen World Series

Vandaag is het game 5 van de world series: San Francisco Giants vs Texas Rangers.

Voor wie dit allemaal chinees lijkt:
De world series in het baseball is de superbowl uit het football, de masters van het tennis etc,en er wordt gespeeld volgens het principe van 'best of 7' 

de Giants is het baseball team van San Francisco, dat zijn thuisbasis heeft in het AT&T stadium midden in de stad aan de baai. Jullie hebben ongetwijfeld al eens hun logo ergens in het straatbeeld zien verschijnen op menige petjes en andere merchandise...

Oorspronkelijk speelde dit team in New York, waar ze 14x kampioen werden. In 1957 verhuisden ze naar San Francisco en sindsdien is het hun niet meer gelukt om nog eens te triomferen.

In 1962 behaalden ze de world series, maar delfden het onderspit tegen de New York Yankees, jaren later in 1989 stonden ze terug in de worldseries. Deze series staan beter bekend als de "Earthquake Series," "Bay Bridge Series," en "The Battle of the Bay" aangezien hun tegenstander de Oakland A's waren, de buren van de overkant van de bay... EN vooral  omwille van de Loma Prieta earthquake op October 17, 1989, die tijdens de pre-game ceremonie van game 3 heel de San Francisco Bay Area deed opschrikken. Het toenmalige Candlestick stadium schudde en beefde gedurende 15 seconden en de game werd omwille van safety reasons tien dagen uitgesteld. Helaas gingen ze ook nu ten onder tegen de Oakland A's.

In 2000 ruilden ze het Candlestick stadium (nu home van de SF 49érs, American football)  in voor het AT&T park in downtown, en de zaken begonnen beter te gaan. Door de nieuwe locatie, was het stadion vaak uitverkocht, maar ze misten steeds op het laatste nippertje de play-offs.

In 2002 slaagden ze er dan toch opnieuw in de worlds series te behalen en met een 3-2 game en 5-0 stand in 6e game tegen de Los Angeles Angels of Anaheim, was de zege zo goed als binnen, maar daar besliste de tegenstander anders over door op het einde een three run home run te slaan en de score naar 5-6 om te buigen. In het beslissende 7e game ging de titel naar Los Angeles.

Na jaren aanmodderen met 2de 3de en 4de plaatsen, zijn ze er dit jaar in geslaagd om zich te plaatsen voor de world series (play offs). Heel de stad was vol verwachting toen het bleek dat dit team, een bont allegaartje, als underdog een kans maakte om zich te plaatsen voor de finale van de world series.
And so they did !! In de halve finale versloegen ze de Philadelphia Phillies, om in de finale aan te treden tegen de Texas Rangers.

Natuurlijk bleef dit niet onopgemerkt in de media en het nieuws staat er bol van. Met een snelcursus baseball regels pikken we in op de Giantshype en volgen we het verloop van de serie op de voet. In de bay-area hangt er een geladen sfeer vol verlangen naar triomf en feestgedruis dat heel aanstekelijk werkt. 

Vandaag is het dus game 5 en als de Giants deze winnen kunnen ze eindelijk de ban breken en nog eens world champion worden. Ik zit met spierpijn thuis in de zetel op het gemak te kijken naar wat later een stukje geschiedenis voor de bay area zal worden want de Giants winnen de worldseries!. Gekluisterd aan het scherm, maak ik deze mijlpaal mee en ik word een instant fan van de giants...

Voor een volledig verslag van de game, lees onderstaand artikel...

Giants World Series Champions 2010: San Francisco Tops Texas Rangers In World Series Game 5

www.huffingtonpost.com

ARLINGTON, Texas — Tim Lincecum, Edgar Renteria and the San Francisco Giants won the World Series on Monday night, beating the Texas Rangers 3-1 in a tense Game 5 and taking the trophy home to the city by the Bay for the first time. Renteria hit a tiebreaking home run