zondag 25 maart 2012

Sightseeing skiing Tahoe

Vrijdag 23 maart 2012

We gaan weer een weekendje skiën, maar deze keer is het lichtelijk anders. We vertrekken al de vrijdag en rijden van een zonnige morgen in San Francisco, naar het koude Tahoe, met een kleine pauze aan Donner Lake. Nu dat we eens niet 's avond laat in het donker rijden, krijgen we een beter beeld van welke weg we steeds naar de bergen nemen en het is een mooi zicht om de besneeuwde bergtoppen te zien bij het oversteken van de Donner Pas.


In de namiddag gaan we skiën in Alpine Meadows en omdat het vrijdag is, is het heel kalm en kunnen we redelijk veel runs doen alvorens uit te rusten op het terras in de late namiddagzon.


Deze keer overnachten we niet in North Tahoe maar rijden we langs de westkant van het meer en Emerald bay naar South Lake Tahoe, want we hebben een gratis weekend overnachting in het Harveys casino gewonnen.

Aangezien we dus naar de andere kant van het meer moeten en langst de mooiste stukjes rondom Tahoe komen, doen we onderweg nog wat aan sightseeing. Ookal heeft het dit seizoen nog niet veel gesneeuwd, aan Emerald bay ligt er altijd meer sneeuw dan de rest van het meer en dus heeft Caltrans aangepast materiaal nodig om deze weg vrij te houden. Ik kan het niet laten om even gek te doen bij dit sneeuwruim'beest' :)
 

Zaterdag 24 maart 2012

In ruil voor de gratis overnachtingen dit weekend moeten we op de middag een sales talk volgen in een Wyndham resort aan de south shore van Tahoe. Dat kleine uurtje hebben we er wel voor over :). Aangezien we dus op die talk verwacht worden, gaan we vandaag niet skien, maar doen we in de voormiddag een toer rond het meer zodat we ook eens de Nevada kant (oostkant) hebben gezien...


We komen een aantal mooie plaatsen tegen en we genieten van het vroege lentezonnetje om even op het strand te zitten en onze lunch op te eten. Het is een bizar zicht om op een geel zandstrand te staan met een hoop sneeuw aan de kant en met zicht op de besneeuwde bergtoppen aan de overkant van het meer.


Daarna gaan we luisteren naar de sales talk, maar de arme kerel kan zoveel proberen als hij wil, wij trappen niet in de time share val en claimen enkel de $50 visa card die ze ons nog beloofd hadden, hehe.

's avonds gaan we eten bij Antoine en nog een paar van de PRIE groep die aan de Nevada kant in Crystal Cove een cabin hebben gehuurd. Het is een gezellige bende van Fransen, Italianen en nog een paar andere nationaliteiten en de wijn vloeit rijkelijk...


Laat in de nacht, keren we terug naar het casino en laten de slotmachines en pokertafels links liggen en duiken ons bed in :)


Zondag 25 maart 2012

We hebben een kleine kater van de gezellige avond gisteren en we slapen dus wat langer uit in het zachte comfortabele bed. Olivier heeft op vrijdag tijdens het skiën zich blijkbaar ook bezeerd, dus we staan niet te springen om nog eens naar het Noorden te rijden en de piste op te trekken. Bovendien voorspellen ze voor de namiddag mogelijks een sneeuwstorm. We besluiten dan maar om eerder terug naar huis te rijden om nog iets aan onze zondagavond te hebben in Palo Alto.

donderdag 22 maart 2012

PRIE graduation

Olivier heeft besloten om nog wat langer student te zijn en heeft zich ingeschreven dit winter quarter om een programma op de Stanford Graduate Business School te kunnen volgen.




Olivier heeft geluk en wordt geselecteerd om deel te nemen aan het deeltijds programma: Program in Innovation and Entrepreneurship PRIE  (tegenwoordig beter bekent als Ignite)
Stanford Ignite is a nine-week, part-time certificate program that teaches innovators how to formulate, develop, and commercialize their ideas. Participants will learn core business skills and experience working on a team to develop a business plan around a new product or service for an existing organization or a new venture.
De lessen gaan door van januari tot maart en dus is het nog drukker als anders en krijg ik hem niet veel meer te zien, aangezien ze steeds vergaderen voor het creëren van een 'fictieve' start-up.

Gelukkig heeft Olivier al snel door dat het wijzer is om zijn vrouw te betrekken bij de sociale meetings, in plaats van iedere keer veel te laat en lichtjes beschonken thuis te komen en het proberen uit te leggen... :)

Zo leer ik ook een aantal nieuwe toffe mensen kennen zoals Antoine, een excentrieke Nederlander, Daniel, de Spaanse casanova en nog meer Italianen, Amerikanen en Indiërs. 


Olivier moest 2 dagen geleden als eindexamen zijn presentatie (sales pitch) doen voor echte Venture capitalists, dus de boog stond nerveus gespannen en al de adrenaline en stress moest natuurlijk weggedronken worden in hun favoriete bar.


Vandaag is het het einde van het programma met een dinner en diploma uitreiking. Iedereen neemt zo fier als een gieter zijn diploma in ontvangst en we laten het buffet ons goed smaken. (naar Amerikaans gewoonte is het buffet spijtig genoeg al gedaan om 9pm en worden we buitengekuist) Dus gaan we met heel de bende opnieuw vieren in Nola's en Scotty's in Downtown Palo Alto.


Ik moest Olivier overtuigen om voor de gelegenheid zijn kostuum aan te trekken ipv van zijn standaard flipflops en korte broek, maar als trade off verplicht hij mij om een kleedje aan te doen...
dus Tadaa, een zeldzaam zicht... Mr. & Mrs. Gevaert all dressed up :)


zaterdag 17 maart 2012

Saint Patrick's day


Ookal is Saint Patrick's day geen Amerikaanse feestdag, toch wordt deze dag duchtig gevierd hier in de bay area...

Al sinds 1852 is er een St. Patrick's Day celebration in San Francisco met een parade op Market street. San Francisco heeft altijd al een grote Iers-Amerikaanse populatie gehad en voor vele decennia waren de Ierse Amerikanen de grootste etnische groep in San Francisco. Ookal is dit de laatste jaren veranderd en is de grootste etnische groep nu de Chinese Amerikanen en zijn de meeste van de Ierse Amerikanen verhuisd naar de voorsteden van de San Francisco Bay Area, toch wonen er nog veel Ieren in San Francisco en dan zijn er ook nog de amerikanen die in de x-zoveelste graad nog een tikkeltje Iers bloed hebben en zich deze dag volledig Iers voelen.


Alle mensen die zich een tikkeltje Iers voelen, komen elk jaar vanuit alle hoeken afgezakt naar San Francisco om deel te nemen in of te kijken naar de Saint Patrick's Day parade op Market street, allemaal uitgedost in groen, verkleed als leprechaun (de'kabouter' op zoek naar de gouden pot aan het einde van de regenboog), gedecoreerd met shamrocks (klavertjes) en andere groene attributen. Overal waar je kijkt, is er groen te zien in het straatbeeld.

Bovendien is San Francisco een festivalstad en is iedere reden voor een parade te houden en te feesten goed in deze stad. Ze gaan er volledig in op en zelfs het stadhuis kleurt groen op St. Pat's day.


Gelukkig zijn ze hier nog niet zo zot als in Chicago waar ze op deze dag heel de rivier groen kleuren!


Een ander leuke traditie op deze dag is het drinken van groen gekleurd bier. De reden hiervoor is niet meteen te verklaren maar je hoeft niet ver te zoeken voor een verklaring. Alles is nu eenmaal groen op deze feestdag en ik vond deze uitleg van een east coast blog redelijk toepasselijk:
St. Pat drove the snakes out of Ireland, and in his honor, we drive sobriety out of our bodies. Finally, my Irish heritage (guilt, shame, an overwhelming urge to self-destruction) comes in handy. Wear the green, enjoy the sunshine, and raise a glass. There are good things in this world, and they come in a pint, a book, or a dress. May the road rise up to meet your feet, and may you be in heaven five minutes before the devil knows you’re dead.
Het phenomeen van groen bier moeten we als Belgen toch eens uit proberen en dus gaan we met een paar van de bende van PRIE naar San Francisco om groen bier te drinken in een echte Ierse pub.

Het ziet er niet uit, maar het smaakt nog wel cava... en what doesn't kill you makes you stronger... (or at least tipsy :))


zaterdag 10 maart 2012

SS Oak Victory - Rosie the Riveter NHP

Nu we eens niet gaan skiën in het weekend, kunnen we verder doen met onze queeste om alle nationale parken, monumenten en andere sites van de NPS in California te bezoeken.

Aangezien we vorig jaar in juni er niet echt in geslaagd waren om Rosie the Riveter National Historic park te bezoeken, besluiten we om deze namiddag nog even naar de North Bay te rijden, richting Richmond om de 'SS Oak Victory' te bezoeken.


We krijgen een rondleiding op de boot die ze aan het restaureren zijn. De tour is kort maar krachtig, en veel meer valt er eigenlijk toch niet te zien. We leren wel in die korte tijd dat dit een van de snellere cargoschepen was, die de Pacific fleet gebruikte om zijn ammunitie te vervoeren tijdens de tweede wereldoorlog. Het is wel eens interessant om in zo'n cargoschip te mogen rondkijken, maar na het vliegdekschip in San Diego en de boten aan Hyde pier in San Francisco, is deze boot toch minder impressionant voor de gewone mens. Voor geschiedenis en leger fanaten is dit waarschijnlijk wel een aanrader.


Daarna rijden we via het John Muir huis in Martinez naar Danville om de Eugene O Neill national historic site te bezoeken, maar we komen helaas te laat aan.


Dit is een van de laatste Nationale park units in de Bay area die we nog moeten bezoeken, en het blijkt geen gemakkelijke opdracht te worden. Dit huis van de enige Nobelprijswinnaar voor het schrijven van toneelstukken, Eugene O'Neill, ligt mooi gelegen in de heuvels van Danville en is enkel bereikbaar via een afgesloten community.


Wij hebben echter pech en staan voor een gesloten gate. Blijkt dat je er alleen naartoe kan gaan met een speciale shuttle bus die van het centrum van Danville vertrekt en waarvoor je op voorhand een plaatsje moet reserveren. Het zal dus voor een andere keer zijn!

De les die we hieruit hebben geleerd: controleer eerst de openingsdagen en uren alvorens te vertrekken,... maar het stoort ons niet echt dat we tot hier zijn gereden want of we nu via het drukke Oakland terug naar huis rijden of langs het kalmere Dublin - Pleasanton, we zouden even lang onderweg zijn.

Er was gelukkig nog wel wat te beleven in downtown Danville, het is een gezellig dorpje en er is een oude spoorwegstation dat ingericht is als museum over de gold rush...


zondag 4 maart 2012

Belgica skitrip

Naar jaarlijkse traditie organiseert de Belgische studentenclub een skiweekend in Tahoe.
Vorig jaar zaten we aan de zuidkant, in Heavenly, dit jaar trekken we naar de noordkant en gaan skiën in Squaw en Alpine Meadows.


Voor het gemak, aangezien al de helft van de groep een seizoenspas heeft en in de Stanford cabin is geweest, blijven we ook deze keer in de chalet aan de achterkant van Alpine Meadows. Olivier heeft echter 's zaterdags nog les in Stanford, dus hij komt een dagje later opgereden.

Zaterdag 3 maart 2012

De eerste dag van het weekend trekken we naar Squaw valley. Aangezien we al een paar keer gaan skiën zijn in hetzelfde skigebied, splitsen we de groep op in de first-timers en de 'anciens'.  Ik ben alleen vandaag en blijf bij de 'newbies' om rustig wat rond te skiën. Het duurt even voordat iedereen zijn skis en dagticket heeft, dus staan we pas tegen 10.30 op de piste.


Als we aan de Shirley lake area komen, zien we een fotograaf staan op de piste en we kunnen het niet laten om met de bende een hilarische photoshoot te houden. Daarna keren we terug naar de Gold Coast lodge om op het terras in het zonnetje ons middageten op te eten.




Na een trage start in de morgen, skiën we gans de namiddag tot de laatste lift stopt en verzamelen we met heel de bende aan 'Le Chamois' outdoor bar om wat bier en wafels te verorberen alvorens terug te keren naar de chalet.


Olivier arriveert juist op tijd voor het avondeten en we vullen de avond met een paar rondjes Weerwolven te spelen.


Zondag 4 maart 2012

De volgende dag gaan we met z'n allen naar Alpine Meadows. Sinds dit jaar is Alpine Meadows overgekocht door het grotere Squaw (en er zijn plannen om de twee gebieden te verbinden), waardoor we met dezelfde skipas in beide skiresorts kunnen gaan skiën. Dit maakt het voor iedereen wat interessanter, want de gebieden zijn op zich niet zo groot en de ervaren skiër heeft op een paar dagen wel alles gezien, dus een extra gebied voor wat afwisseling is mooi meegenomen.


Het is onmogelijk om met de ganse groep bijeen te blijven, maar we spreken af om met z'n allen 's middags te eten en even uit te rusten.


Iedereen amuseert zich en we hebben zoals al heel het seizoen prachtig weer, dus iedereen vertrekt met een glimlach en vermoeide benen terug naar huis.


Op de terugweg proberen we te coördineren om met een aantal auto's in Sacramento te stoppen om iets te eten, maar dit loopt in het honderd en uiteindelijk stoppen we zelf aan een pizzeria om onze hongerige magen te stillen.