Bij thuiskomst vind ik tussen de stapel reclamebladen een brief van de DMV, jawel...
Ik had er al lang niet meer op gehoopt en was het al een beetje uit het oog verloren, maar als ik de brief open, zit daar wel degelijk mijn Californisch rijbewijs in!
Dus die moet ergens in de loop van september, wanneer ik in Belgie zat, toegekomen zijn en dat betekent dat ze mij dan uiteindelijk toch hebben kunnen traceren in hun database...
Eindelijk na een 4tal maanden (ipv de 10 dagen zoals bij Olivier) ben ik dus de trotse eigenaar van een 'drivers license' Whooohooo....
Hopelijk is daarmee het hoofdstuk bij de DMV afgesloten maar ik heb zo'n flauw vermoeden dat begin 2011, ik weer moeite zal moeten doen aangezien ik dan voor de auto opnieuw regsitratiekosten moet betalen en mijn rijbewijs is gelinkt aan mijn visum dat ook maar tot begin januari loopt. Normaalgezien kan dit allemaal per post of online geregeld worden, maar ik geef het u nu al op een blaadje, dat in ons geval er weer naar de DMV gelopen mag worden. Afwachten maar met gekruiste vingers!
donderdag 30 september 2010
woensdag 29 september 2010
Back in Belgium part 2
Belgium, 8 - 29 September 2010 the sequel
Vrijdag 17 september 2010
Vandaag splitsen Olivier en ik onze avond op. Ik heb namelijk met Gwen en Ingrid, twee vriendinnen en teamgenootjes uit mijn hockeyteam in Leuven, afgesproken om de bloemetjes te gaan buitenzetten in Leuven, terwijl Olivier voor de collega's een good old fashion spelletjesavond organiseert.
Voordat ik naar Leuven vertrek, profiteer ik nog even dat ik nu een bad in de badkamer ter beschikking heb om een zalig warm bad met massa's schuim te nemen. Heerlijk ruikend vertrek ik naar de Oude Markt waar ik mij op een terrasje zet, ondanks het toch frisse weer en het lawaai van Leuven kermis. Na het eten in de Notre Dame, springen we nog de Entreprise binnen voor een laatste update van de recentste roddels/nieuwtjes en het plannen van Gwen haar bezoek in twee weken bij een stevige cocktail.
Zaterdag 18 september 2010
Olivier is uitgenodigd om mee te doen aan de vrijgezellendag van Jurgen, een van zijn beste vrienden die volgende week trouwt. Thierry komt Olivier heel vroeg 's morgens oppikken want de dag gaat door in Gent.
Ik ga vandaag een wedstrijd van mijn oude team bekijken en ik word tegen de middag ook opgepikt door Gwen, want blijkbaar spelen ze tegen Braxgata in Boom. Doordat ik de enige supporter aan de kant van Leuven ben, krijg ik meteen ook een extra opdracht erbij en mag ik babysitten op de kinderen van onze teamgenoten. Ik heb mijn handen vol met 3 nieuwsgierige meisjes en zie dus maar met een half oog de wedstrijd. Gelukkig winnen ze ook zonder mijn aanmoedigingen.
Als ik terug wordt afgezet thuis, is Olivier nog lang niet terug en dus bel ik alweer een andere vriendin op, Sarah ,die 200m verder woont, om bij te praten en we besluiten om samen te gaan eten in Brasserie 500 in Heverlee. Het bijpraten duurt wat langer dan gedacht en we worden bijna buitengekuist, zo doe ik ook hier in Belgie onze reputatie eer aan om bijna ieder restaurant te sluiten (wat een makkie is in de bay-area). We vervolgen onze babbel dan maar bij haar ouders thuis en zij zijn natuurlijk ook geinteresseerd in al onze avonturen dus beginnen we nog eens van nul alles opnieuw te vertellen waardoor ik uiteindelijk ver na middernacht thuiskom waar Olivier al een tijdje zit te wachten.
Zondag 19 september 2010
We springen in de auto om te verhuizen van Leuven naar Kruishoutem. We gaan op bezoek bij Olivier zijn ouders. En maken van de gelegenheid gebruik om nog te "nieuwjaren" met Olivier zijn meter onder het motto "beter laat dan nooit". Tegen 5pm gaan we verder op onze kleine tocht door Belgie, want we worden nog in Brecht verwacht bij Peter en Kris waar we gaan overnachten. Wanneer we toekomen zien we dat de kleintjes nog op zijn, omdat ze perse ons nog wouden zien, want ze zijn onze leuke momenten aan het zwembad in juli nog niet vergeten.
Maandag 20 september 2010
Terwijl Olivier al om 5am is opgestaan om met Peter mee te gaan naar Rotterdam, slaap ik lekker uit en vul dan de dag met het overzetten en uitwisselen van foto's, shoppen in Wijnegem shopping center samen met Kris, maar we komen van een kale reis terug (buiten dan een portefeuille voor Olivier) Inderdaad, ik moest speciaal een portefeuille in Belgie komen kopen, want het formaat in de US is te klein om een belgisch rijbewijs in te steken. Hoog tijd dat ze hier in Belgie ook overstappen op het creditcardtype of dat ze het gewoon linken aan ons E-id. We gaan vroeg slapen want morgenvroeg sta ik mee op om mee te gaan naar Rotterdam.
Dinsdag 21 september 2010
Vandaag bezoek ik Rotterdam, aangezien Peter wel eens een demonstratie wilt geven van de 3D bioscoop op zijn werk en naar het schijnt is het zicht van zijn bureau eentje die ge moet gezien hebben. Helaas wanneer we toekomen hangt er een dichte mist en kan ik nog geen 5m ver zien. Het is zelfs erger dan de mist in San Francisco. De 3D bioscoop maakt wel veel indruk op mij. Ik heb geen zin om in dit weer de stad in te gaan, dus vul ik mijn tijd maar met het updaten van de blog die sinds onze vorige roadtrips al een tijdje achterloopt. Gelukkig trekt tegen de late middag de mist op, en kan ik toch nog genieten van het prachtige zicht op de haven en de Erasmusbrug. Tegen 4u is de zon helemaal doorgebroken en gaan we op een terras nog ene drinken alvorens terug naar Brecht te rijden.
Woensdag 22 september 2010
Vermits we nu in Brecht zijn, is het logisch dat we zeker eens binnenspringen bij onze tante klooster in Schoten. Ze is zeer blij ons te zien en we maken van de gelegenheid gebruik om onze trouwfoto's te tonen op de computer (het is er nog steeds niet van gekomen om een mooi trouwalbum samen te stellen). We geven Olivier nog een rondleiding van het terrein voordat we terug naar Leuven rijden. We doen er echter onmenselijk lang over om van Antwerpen naar Leuven te geraken door al de wegenwerken en de file voor het U2 concert dat vanavond in Brussel doorgaat. Helemaal geradbraakt ploffen we neer in de zetel na er 4u over te hebben gedaan.
Vrijdag 24 september 2010
Gisteren hebben we even congee genomen van ons druk reisschema en hebben genoten van een relaxe avond in wellness center. Vandaag springen we terug de auto in richting Deinze waar we opnieuw gaan 'nieuwjaren' maar deze keer bij de peter van Olivier.
Zaterdag 25 september 2010
Hop naar Merelbeke, want vandaag geven Jurgen & Regina hun ja-woord in het gemeentehuis van Merelbeke. Het is duiveltjeskermis en als echte Californiers komen wij aan met zonnebril op de neus voor die paar zonnstralen die door het wolkendek priemen. Al onze vrienden zeggen ons dat we geen haar veranderd zijn buiten 2 dingen, de zonnebril en de iPhone :)
Het is een geweldig avondfeest in een hoeve, maar onze jetlag is helaas uitgewerkt dus houden we het om 3am toch voor bekeken.
Zondag 26 september 2010
Vorige week was het Nero wafelenbak bij mijn familie, vandaag komt iedereen van Oliviers familie naar Kruishoutem om nog eens gezellig samen te eten en spelletjes te spelen. Tegen 5pm gaan we allemaal samen supporteren voor Oliviers zus die begonnen is met te basketten. Ze hebben daar in Wevelgem nog nooit zoveel enthousiaste supporters gehad die voor één speelster komen kijken, maar gelukkig weten we ons nog te gedragen en vertonen geen hooligangedrag zoals bij de laatste NBA games. We proberen wel een mexican wave te starten, zonder succes :)
Maandag 27 september 2010
Er is weer een heatwave in de Bay-area en ik bevries hier in Belgie, regen en koude, no offense, maar ik ben toch blij dat we binnen 2 dagen terug naar sunny California vliegen. De laatste 2 dagen is eigenlijk de hoofdreden voor Olivier zijn bezoek aan Belgie want hij heeft een conferentie in Gent.
Woensdag, 29 september 2010
Vandaag zouden we normaal in de morgen terug vertrekken naar San Francisco, maar een paar flightcontrollers van Belgocontrol beslissen er anders over door sinds gisteren te beginnen staken en dus heel het vliegverkeer van en naar Zaventem plat te leggen.(in de US zou het niet waar geweest zijn) Uiteindelijk kunnen we toch nog vertrekken maar ipv in de voormiddag, zitten we pas om 4:30pm in de lucht. Door deze vertraging is de connectie in Chicago ook niet evident, gelukkig heb ik nog juist de redeye naar SF, waar ik toekom om 11pm. Olivier laat mij achter in Chicago om rechtstreeks door te vliegen naar Houston waar hij voor het werk moest zijn.
Het was heel plezant om nog eens in Belgie te zijn, maar ook heel vermoeiend.. Met al die bezoeken en onze checklist van te eten dingen, hebben we zelf nooit moeten koken en hebben we ten volle kunnen genieten van het weerzien van vrienden en familie.
Vrijdag 17 september 2010
Vandaag splitsen Olivier en ik onze avond op. Ik heb namelijk met Gwen en Ingrid, twee vriendinnen en teamgenootjes uit mijn hockeyteam in Leuven, afgesproken om de bloemetjes te gaan buitenzetten in Leuven, terwijl Olivier voor de collega's een good old fashion spelletjesavond organiseert.
Voordat ik naar Leuven vertrek, profiteer ik nog even dat ik nu een bad in de badkamer ter beschikking heb om een zalig warm bad met massa's schuim te nemen. Heerlijk ruikend vertrek ik naar de Oude Markt waar ik mij op een terrasje zet, ondanks het toch frisse weer en het lawaai van Leuven kermis. Na het eten in de Notre Dame, springen we nog de Entreprise binnen voor een laatste update van de recentste roddels/nieuwtjes en het plannen van Gwen haar bezoek in twee weken bij een stevige cocktail.
Zaterdag 18 september 2010
Olivier is uitgenodigd om mee te doen aan de vrijgezellendag van Jurgen, een van zijn beste vrienden die volgende week trouwt. Thierry komt Olivier heel vroeg 's morgens oppikken want de dag gaat door in Gent.
Ik ga vandaag een wedstrijd van mijn oude team bekijken en ik word tegen de middag ook opgepikt door Gwen, want blijkbaar spelen ze tegen Braxgata in Boom. Doordat ik de enige supporter aan de kant van Leuven ben, krijg ik meteen ook een extra opdracht erbij en mag ik babysitten op de kinderen van onze teamgenoten. Ik heb mijn handen vol met 3 nieuwsgierige meisjes en zie dus maar met een half oog de wedstrijd. Gelukkig winnen ze ook zonder mijn aanmoedigingen.
Als ik terug wordt afgezet thuis, is Olivier nog lang niet terug en dus bel ik alweer een andere vriendin op, Sarah ,die 200m verder woont, om bij te praten en we besluiten om samen te gaan eten in Brasserie 500 in Heverlee. Het bijpraten duurt wat langer dan gedacht en we worden bijna buitengekuist, zo doe ik ook hier in Belgie onze reputatie eer aan om bijna ieder restaurant te sluiten (wat een makkie is in de bay-area). We vervolgen onze babbel dan maar bij haar ouders thuis en zij zijn natuurlijk ook geinteresseerd in al onze avonturen dus beginnen we nog eens van nul alles opnieuw te vertellen waardoor ik uiteindelijk ver na middernacht thuiskom waar Olivier al een tijdje zit te wachten.
Zondag 19 september 2010
We springen in de auto om te verhuizen van Leuven naar Kruishoutem. We gaan op bezoek bij Olivier zijn ouders. En maken van de gelegenheid gebruik om nog te "nieuwjaren" met Olivier zijn meter onder het motto "beter laat dan nooit". Tegen 5pm gaan we verder op onze kleine tocht door Belgie, want we worden nog in Brecht verwacht bij Peter en Kris waar we gaan overnachten. Wanneer we toekomen zien we dat de kleintjes nog op zijn, omdat ze perse ons nog wouden zien, want ze zijn onze leuke momenten aan het zwembad in juli nog niet vergeten.
Maandag 20 september 2010
Terwijl Olivier al om 5am is opgestaan om met Peter mee te gaan naar Rotterdam, slaap ik lekker uit en vul dan de dag met het overzetten en uitwisselen van foto's, shoppen in Wijnegem shopping center samen met Kris, maar we komen van een kale reis terug (buiten dan een portefeuille voor Olivier) Inderdaad, ik moest speciaal een portefeuille in Belgie komen kopen, want het formaat in de US is te klein om een belgisch rijbewijs in te steken. Hoog tijd dat ze hier in Belgie ook overstappen op het creditcardtype of dat ze het gewoon linken aan ons E-id. We gaan vroeg slapen want morgenvroeg sta ik mee op om mee te gaan naar Rotterdam.
Dinsdag 21 september 2010
Vandaag bezoek ik Rotterdam, aangezien Peter wel eens een demonstratie wilt geven van de 3D bioscoop op zijn werk en naar het schijnt is het zicht van zijn bureau eentje die ge moet gezien hebben. Helaas wanneer we toekomen hangt er een dichte mist en kan ik nog geen 5m ver zien. Het is zelfs erger dan de mist in San Francisco. De 3D bioscoop maakt wel veel indruk op mij. Ik heb geen zin om in dit weer de stad in te gaan, dus vul ik mijn tijd maar met het updaten van de blog die sinds onze vorige roadtrips al een tijdje achterloopt. Gelukkig trekt tegen de late middag de mist op, en kan ik toch nog genieten van het prachtige zicht op de haven en de Erasmusbrug. Tegen 4u is de zon helemaal doorgebroken en gaan we op een terras nog ene drinken alvorens terug naar Brecht te rijden.
Woensdag 22 september 2010
Vermits we nu in Brecht zijn, is het logisch dat we zeker eens binnenspringen bij onze tante klooster in Schoten. Ze is zeer blij ons te zien en we maken van de gelegenheid gebruik om onze trouwfoto's te tonen op de computer (het is er nog steeds niet van gekomen om een mooi trouwalbum samen te stellen). We geven Olivier nog een rondleiding van het terrein voordat we terug naar Leuven rijden. We doen er echter onmenselijk lang over om van Antwerpen naar Leuven te geraken door al de wegenwerken en de file voor het U2 concert dat vanavond in Brussel doorgaat. Helemaal geradbraakt ploffen we neer in de zetel na er 4u over te hebben gedaan.
Vrijdag 24 september 2010
Gisteren hebben we even congee genomen van ons druk reisschema en hebben genoten van een relaxe avond in wellness center. Vandaag springen we terug de auto in richting Deinze waar we opnieuw gaan 'nieuwjaren' maar deze keer bij de peter van Olivier.
Zaterdag 25 september 2010
Hop naar Merelbeke, want vandaag geven Jurgen & Regina hun ja-woord in het gemeentehuis van Merelbeke. Het is duiveltjeskermis en als echte Californiers komen wij aan met zonnebril op de neus voor die paar zonnstralen die door het wolkendek priemen. Al onze vrienden zeggen ons dat we geen haar veranderd zijn buiten 2 dingen, de zonnebril en de iPhone :)
Het is een geweldig avondfeest in een hoeve, maar onze jetlag is helaas uitgewerkt dus houden we het om 3am toch voor bekeken.
Zondag 26 september 2010
Vorige week was het Nero wafelenbak bij mijn familie, vandaag komt iedereen van Oliviers familie naar Kruishoutem om nog eens gezellig samen te eten en spelletjes te spelen. Tegen 5pm gaan we allemaal samen supporteren voor Oliviers zus die begonnen is met te basketten. Ze hebben daar in Wevelgem nog nooit zoveel enthousiaste supporters gehad die voor één speelster komen kijken, maar gelukkig weten we ons nog te gedragen en vertonen geen hooligangedrag zoals bij de laatste NBA games. We proberen wel een mexican wave te starten, zonder succes :)
Maandag 27 september 2010
Er is weer een heatwave in de Bay-area en ik bevries hier in Belgie, regen en koude, no offense, maar ik ben toch blij dat we binnen 2 dagen terug naar sunny California vliegen. De laatste 2 dagen is eigenlijk de hoofdreden voor Olivier zijn bezoek aan Belgie want hij heeft een conferentie in Gent.
Woensdag, 29 september 2010
Vandaag zouden we normaal in de morgen terug vertrekken naar San Francisco, maar een paar flightcontrollers van Belgocontrol beslissen er anders over door sinds gisteren te beginnen staken en dus heel het vliegverkeer van en naar Zaventem plat te leggen.(in de US zou het niet waar geweest zijn) Uiteindelijk kunnen we toch nog vertrekken maar ipv in de voormiddag, zitten we pas om 4:30pm in de lucht. Door deze vertraging is de connectie in Chicago ook niet evident, gelukkig heb ik nog juist de redeye naar SF, waar ik toekom om 11pm. Olivier laat mij achter in Chicago om rechtstreeks door te vliegen naar Houston waar hij voor het werk moest zijn.
Het was heel plezant om nog eens in Belgie te zijn, maar ook heel vermoeiend.. Met al die bezoeken en onze checklist van te eten dingen, hebben we zelf nooit moeten koken en hebben we ten volle kunnen genieten van het weerzien van vrienden en familie.
woensdag 15 september 2010
Back in Belgium part 1
Belgium, 8 - 29 September 2010
Woensdag 8 september 2010
Vandaag vertrekken we voor een 20tal dagen terug naar Belgie om familie en vrienden terug te zien.
We laten ons door Peter (die hier een weekje zit voor het werk )afzetten aan SFO airport in de morgen. Ons reisschema voor vandaag ziet er als volgt uit:
om 9:45am plaatselijke tijd vertrekt onze eerste vlucht van San Francisco naar Chicago, een vlucht van ongeveer 4u die heel vlot voorbijgaat, vermits we gekluisterd zitten te kijken naar het middenscherm waar ze "the last airbender" tonen. We komen toe in Chicago om 3:50pm plaatselijke tijd (Central time, +3u), en onze connectie van Chicago naar Brussels is in een klein uurtje. Om 4:45pm plaatselijke tijd hangen we terug in de lucht richting Europa, nu is het een vlucht van ruim 8u. We komen donderdag morgen om 8:30am toe in Zaventem. In totaal zijn we dus een kleine 14 uur onderweg geweest en technisch gezien een ganse dag verloren.
Donderdag 9 september 2010
Wanneer we 's morgens toekomen, worden we opgewacht door Oliviers ouders en rijden we samen verder door richting Leuven. We maken meteen kennis met het fileleed van de wegenwerken die we zo vaak in het nieuws hadden gezien en we voelen de eerste regen sinds 5 maanden, de temperatuur valt al bij al nog mee, maar een trui is geen overbodige luxe, zelfs in de zomer.
We zijn nog maar pas in het land en beginnen direct al ons to-do lijstje af te werken: we gaan in het centrum van Leuven een ontbijt eten met echt vers en lekker brood , zijt maar zeker dat dit heeft gesmaakt! We wandelen nog even rond in onze vertrouwde stad en gaan dan naar Kessel-Lo om te kijken of ons huisje er nog steeds hetzelfde uitziet.
Eenmaal thuisgekomen, krijgen we de klop van de 'jetlag'hamer, logisch want we zijn bijna 24u wakker. Na een hazeslaapje, komen we terug bij de levenden tegen 19u en hebben we echt goesting gekregen om nog eens echte Belgische kwaliteitsfastfood te gaan halen bij het plaatselijke frietkot. Een bickyburger, frikandel special en frietjes zijn rap naar binnengespeeld. (Voor diegene die zich afvragen of we niet genoeg fastfood in US hebben en dus onze keuze niet goed snappen: ga eens 9 maanden niet naar een frietkot...de gedachte aan een bickyburger zal je ook doen watertanden en een frietkot is een sterrenrestaurant vergeleken met de fastfoodketens in US)
Vrijdag 10 september 2010
Onze agenda is goed gevuld met bezoekjes en onze avonden zijn bijna allemaal bezet, dus we zijn genoodzaakt om ook op de middag af te spreken als we iedereen willen zien. Vandaag heeft Olivier dus al afgesproken om met een aantal van de ESAT collega's tijdens de middag te gaan lunchen in zijn oude favoriete lunchplaats, de ViaVia in Heverlee.
's Avonds hebben we onze hechte vriendengroep (Ann en Raf, Thierry en Karen met de kleine Sam, Jurgen en Regina en Pieter en Karla) uitgenodigd voor een hapje en drankje bij ons thuis. We passeren dus nog even in de supermarkt en laden de kar vol met alles wat we hebben moeten missen. We hebben geen zin om te koken dus bestellen we maar een pizza terwijl we heel de avond onze avonturen vertellen en de laatste nieuwtjes te horen krijgen.
Zaterdag 11 september 2010
September is een populaire maand om te trouwen, we spreken uit ervaring en ons bezoek is deels ook gepland omwille van de vele uitnodigingen die we kregen om hun huwelijk bij te wonen. Vandaag staat onze eerste trouw op het programma. Tom, een vriend en (oud)collega van Olivier, en Lies stappen vandaag in het huwelijksbootje en wij zijn er maar al te graag bij.
Om 2u staan we ze op te wachten buiten aan de Begijnhofkerk om het gelukkige koppel te zien binnengaan om hun ja-woord te geven. Na de mis gaan we met de rest van de aanwezige collega's een terrasje doen aan de dijlemolens om van daaruit terug rond te wandelen in het begijnhof richting de faculty club waar we verwacht worden voor het avondfeest. In de vroege uurtjes merken we het
voordeel van onze jetlag, we blijven als een van de laatsten over op de dansvloer en als we thuis komen rond 5am, zijn we nog niet moe genoeg om direct te slapen..
Zondag 12 september 2010
De jetlag en het trouwfeest hebben uiteindelijk toch wel hun uitwerking want we komen pas tegen 3pm uit ons bed om vast te stellen dat het aan het gieten is, dus maken we er echte lazy sunday van, beetje papieren doornemen, spullen opruimen en kijken wat er tegenwoordig op de belgische zenders zoal te zien is. Een welgekomen rustpauze na deze eerste drukke dagen.
Maandag 13 september 2010
Olivier zijn dagen zijn goed gevuld met vergaderingen voor zijn research en ik werk de rest van ons lijstje af door een broodje Martino te gaan halen in onze favoriete broodjeszaak en rond te struinen in de winkels. Vanavond heb ik afgesproken bij Elke die voor mij wilt koken zodat we gezellig kunnen bijkeuvelen.
Dinsdag 14 september 2010
Woensdag 8 september 2010
Vandaag vertrekken we voor een 20tal dagen terug naar Belgie om familie en vrienden terug te zien.
We laten ons door Peter (die hier een weekje zit voor het werk )afzetten aan SFO airport in de morgen. Ons reisschema voor vandaag ziet er als volgt uit:
om 9:45am plaatselijke tijd vertrekt onze eerste vlucht van San Francisco naar Chicago, een vlucht van ongeveer 4u die heel vlot voorbijgaat, vermits we gekluisterd zitten te kijken naar het middenscherm waar ze "the last airbender" tonen. We komen toe in Chicago om 3:50pm plaatselijke tijd (Central time, +3u), en onze connectie van Chicago naar Brussels is in een klein uurtje. Om 4:45pm plaatselijke tijd hangen we terug in de lucht richting Europa, nu is het een vlucht van ruim 8u. We komen donderdag morgen om 8:30am toe in Zaventem. In totaal zijn we dus een kleine 14 uur onderweg geweest en technisch gezien een ganse dag verloren.
Donderdag 9 september 2010
Wanneer we 's morgens toekomen, worden we opgewacht door Oliviers ouders en rijden we samen verder door richting Leuven. We maken meteen kennis met het fileleed van de wegenwerken die we zo vaak in het nieuws hadden gezien en we voelen de eerste regen sinds 5 maanden, de temperatuur valt al bij al nog mee, maar een trui is geen overbodige luxe, zelfs in de zomer.
We zijn nog maar pas in het land en beginnen direct al ons to-do lijstje af te werken: we gaan in het centrum van Leuven een ontbijt eten met echt vers en lekker brood , zijt maar zeker dat dit heeft gesmaakt! We wandelen nog even rond in onze vertrouwde stad en gaan dan naar Kessel-Lo om te kijken of ons huisje er nog steeds hetzelfde uitziet.
Eenmaal thuisgekomen, krijgen we de klop van de 'jetlag'hamer, logisch want we zijn bijna 24u wakker. Na een hazeslaapje, komen we terug bij de levenden tegen 19u en hebben we echt goesting gekregen om nog eens echte Belgische kwaliteitsfastfood te gaan halen bij het plaatselijke frietkot. Een bickyburger, frikandel special en frietjes zijn rap naar binnengespeeld. (Voor diegene die zich afvragen of we niet genoeg fastfood in US hebben en dus onze keuze niet goed snappen: ga eens 9 maanden niet naar een frietkot...de gedachte aan een bickyburger zal je ook doen watertanden en een frietkot is een sterrenrestaurant vergeleken met de fastfoodketens in US)
Vrijdag 10 september 2010
Onze agenda is goed gevuld met bezoekjes en onze avonden zijn bijna allemaal bezet, dus we zijn genoodzaakt om ook op de middag af te spreken als we iedereen willen zien. Vandaag heeft Olivier dus al afgesproken om met een aantal van de ESAT collega's tijdens de middag te gaan lunchen in zijn oude favoriete lunchplaats, de ViaVia in Heverlee.
's Avonds hebben we onze hechte vriendengroep (Ann en Raf, Thierry en Karen met de kleine Sam, Jurgen en Regina en Pieter en Karla) uitgenodigd voor een hapje en drankje bij ons thuis. We passeren dus nog even in de supermarkt en laden de kar vol met alles wat we hebben moeten missen. We hebben geen zin om te koken dus bestellen we maar een pizza terwijl we heel de avond onze avonturen vertellen en de laatste nieuwtjes te horen krijgen.
Zaterdag 11 september 2010
September is een populaire maand om te trouwen, we spreken uit ervaring en ons bezoek is deels ook gepland omwille van de vele uitnodigingen die we kregen om hun huwelijk bij te wonen. Vandaag staat onze eerste trouw op het programma. Tom, een vriend en (oud)collega van Olivier, en Lies stappen vandaag in het huwelijksbootje en wij zijn er maar al te graag bij.
Om 2u staan we ze op te wachten buiten aan de Begijnhofkerk om het gelukkige koppel te zien binnengaan om hun ja-woord te geven. Na de mis gaan we met de rest van de aanwezige collega's een terrasje doen aan de dijlemolens om van daaruit terug rond te wandelen in het begijnhof richting de faculty club waar we verwacht worden voor het avondfeest. In de vroege uurtjes merken we het
voordeel van onze jetlag, we blijven als een van de laatsten over op de dansvloer en als we thuis komen rond 5am, zijn we nog niet moe genoeg om direct te slapen..
Zondag 12 september 2010
De jetlag en het trouwfeest hebben uiteindelijk toch wel hun uitwerking want we komen pas tegen 3pm uit ons bed om vast te stellen dat het aan het gieten is, dus maken we er echte lazy sunday van, beetje papieren doornemen, spullen opruimen en kijken wat er tegenwoordig op de belgische zenders zoal te zien is. Een welgekomen rustpauze na deze eerste drukke dagen.
Maandag 13 september 2010
Olivier zijn dagen zijn goed gevuld met vergaderingen voor zijn research en ik werk de rest van ons lijstje af door een broodje Martino te gaan halen in onze favoriete broodjeszaak en rond te struinen in de winkels. Vanavond heb ik afgesproken bij Elke die voor mij wilt koken zodat we gezellig kunnen bijkeuvelen.
Dinsdag 14 september 2010
Vandaag hebben we weer afgesproken in de ViaVia om te lunchen met Yves en Johan, een koppel dat binnen een week ook de grote oversteek maakt. Yves zal ook met een BAEFbeurs op stanford onderzoek komen doen en hebben via mail contact opgenomen met Olivier. Aangezien wij nu toch in Belgie zijn is het gemakkelijker om eens deftig te babbelen bij een lekkere lasagne ipv heen en weer te mailen en te bellen. Ze zoeken een tijdelijke verblijfplaats en we stellen voor dat ze voor die paar dagen in ons apartment komen logeren dat nu toch vrij is, het doet mij terugdenken aan onze eerste maand in Palo Alto met onze zoektocht naar een geschikt appartement en alle andere zaken. We geven ze alvast een paar waardevolle tips mee zodat ze niet dezelfde obstakels moeten overwinnen, maar kunnen omzeilen.
's avonds gaan we op babybezoek bij Ann en Raf om Bram (aka Joske) in het echt te zien en om een rondleiding te krijgen op de nieuwe boerderij. Het doet deugd om nog eens gewoon te kunnen roddelen met mijn beste vriendin zonder te skypen ( ookal zie ik ze dan op de webcam, toch is het niet hetzelfde, in het echt is nog steeds gezelliger)
's avonds gaan we op babybezoek bij Ann en Raf om Bram (aka Joske) in het echt te zien en om een rondleiding te krijgen op de nieuwe boerderij. Het doet deugd om nog eens gewoon te kunnen roddelen met mijn beste vriendin zonder te skypen ( ookal zie ik ze dan op de webcam, toch is het niet hetzelfde, in het echt is nog steeds gezelliger)
Woensdag 15 september 2010
Gisteren uit het niets besloten om deze voormiddag een vervolg te breien aan 'BFQT' (best friend quality time), ik heb dus met Ann afgesproken dat we vandaag gaan shoppen voor kleren zoals in de goede oude tijd. Wat ik wel uit het oog was verloren, was het feit dat het nu al wintermode is en er overal wollen truien te vinden zijn, maar dat ik hiermee niet veel ben in het zonnige California. Ik was eerder op zoek naar de tussenseizoen kledij om te werken met laagjes maar helaas, we komen dus van een kale reis terug, maar hebben ons toch wel geamuseerd met zot te doen in de kleedhokjesmet verschillende al dan niet geslaagde outfits.
Om 4pm gaan we langs bij mijn ouders in Heverlee. Mama heeft een echt Nero-diner georganiseerd en iedereen is van de partij, zussen, broers en schoonbroers.
De stapels wafels verminderen aan een snel tempo en met een volle maag en de riem een gaatje meer open, vergelijken we de verschillende avonturen die de familie in California meemaakte en de verschillen tussen Amerika en Europa worden uitvoerig geanalyseerd.
To be continued...
Gisteren uit het niets besloten om deze voormiddag een vervolg te breien aan 'BFQT' (best friend quality time), ik heb dus met Ann afgesproken dat we vandaag gaan shoppen voor kleren zoals in de goede oude tijd. Wat ik wel uit het oog was verloren, was het feit dat het nu al wintermode is en er overal wollen truien te vinden zijn, maar dat ik hiermee niet veel ben in het zonnige California. Ik was eerder op zoek naar de tussenseizoen kledij om te werken met laagjes maar helaas, we komen dus van een kale reis terug, maar hebben ons toch wel geamuseerd met zot te doen in de kleedhokjesmet verschillende al dan niet geslaagde outfits.
Om 4pm gaan we langs bij mijn ouders in Heverlee. Mama heeft een echt Nero-diner georganiseerd en iedereen is van de partij, zussen, broers en schoonbroers.
De stapels wafels verminderen aan een snel tempo en met een volle maag en de riem een gaatje meer open, vergelijken we de verschillende avonturen die de familie in California meemaakte en de verschillen tussen Amerika en Europa worden uitvoerig geanalyseerd.
To be continued...
dinsdag 7 september 2010
sterren kijken
Met dank aan Dirk, hier een overzicht van wat we op de campingtrip aan het firmament hebben gezien:
 | |
| Andromeda galaxy |
 |
| M11 Wild duck cluster |
 |
| M15 global cluster |
 |
| Ring Nebula (M57) [taken with the Hubble Space Telescope] |
 |
| Triffid nebula |
 |
| Veil nebula |
 |
| Eagle nebula |
maandag 6 september 2010
BCNC campingtrip
Het is labor day weekend, officieel het einde van de zomer en dus bijna de laatste kans om er nog eens opuit te trekken (volgens de Amerikanen).
De Belgian club of Northern California (BCNC) organiseert een campingtrip dit weekend in het Sequioa national forest, in Quaking Aspen van vrijdag tot maandag. Het belooft een gezellige bedoening te worden want niet minder dan 23 man heeft zich ingeschreven om mee te gaan. Olivier en ik zijn samen met Dirk en Marina verantwoordelijk voor de lunchpakketten, dus ga ik met Marina voor de eerste keer naar de Costco, een groothandel gelijkaardig aan de Makro om genoeg eten in te slaan voor de bende.
Vrijdag 3 september 2010
Het is een dikke 5 uur rijden naar de kampeersite en het laatste uur rijden we op een kronkelige bergweg om ziek van te worden. Vlak voor het donker komen we toe, en profiteren van het laatste daglicht om ons bescheiden tentje tussen de grote luxetenten van de anderen op te zetten.
Nadien nestelen we ons gezellig aan het kampvuur en krijgen een echte luxe maaltijd geserveerd. Dat is het voordeel om met allemaal Belgen te kamperen, iedereen heeft een goede smaak wat eten betreft en het Belgische bier is ook massaal in voorraad. We verbroederen nog een beetje met de Mexicanen waarmee we de campsite delen en geven ze wat les in goed bier. Het bier vloeit rijkelijk tot in de late uurtjes en we kruipen uiteindelijk om 2u30am in onze slaapzak. Het is ijskoud, de temperatuur daalt zelfs tot het vriespunt snachts, dus kom ik snel tot de conclusie dat ik toch een nieuwe slaapzak nodig heb... het lukt me toch om warm te blijven met een extra dekentje en trui.
Zaterdag 4 september 2010
's Morgens eggs en bacon als ontbijt, lekker maar ik eet rustig aan want heb toch wat nadorst en andere effecten van de avond ervoor :)
Vandaag zijn er een aantal wandelingen gepland in de directe omgeving, met als eerste een wandeling naar the Needles lookout. Het begint al goed met een dirt road dei we moeten nemen tot aan het trailhead, gelukkig hebben de meesten een 4x4, want met onze auto zouden we er nooit geraken zonder schade. De hike is normaalgezien 2,5mijl lang en dus geschikt voor jong en oud, sportief en recreatief, maar uiteindelijk is het een zwaardere wandeling van 3u. Dit blijkt geen probleem te zijn voor de jongsten onder ons, Carolientje en Nic gaan met een stevig tempo aan de leiding.
De groep splitst zich op en we geraken allemaal op eigen tempo tot aan het einde, waar we wel beloond worden met een mooi lookout point met een rewarding view. Op deze plaats is er een watchtower waar een mevrouw 6 maanden in het jaar woont en in het oog houdt dat er geen bosbranden ontstaan, dit is wat ze noemen "room with a view"!
In sneltempo keren we terug naar beneden want iedereen heeft honger aangezien we ons niet hadden verwacht aan zo'n lange wandeling, we lunchen pas om half 3.
In de namiddag is er de mogelijkheid om nog 2 hele korte walks te doen, maar niet iedereen gaat nog mee. Een uitgedunde groep zet koers naar het "100 giants" trail dat tussen de sequioas loopt, terwijl de anderen genieten van wat relaxen op de camping.
De naam van het trail geeft ons hoge verwachtingen, maar we zien maar een 20tal reuzen (zeker geen honderd) staan, we lopen wat verloren in het labyrint van zijwegen en doordat we bij iedere boom poseren, duurt deze wandeling ook langer als gedacht.
We stoppen ook nog aan Dome rock waar we een prachtig zicht hebben op de Sierra's, de watchtower van deze morgen en zelfs Mount Whitney. We blijven daar even genieten van het prachtige vergezicht bij zonsondergang en keren dan terug naar de kampeerplaats om aan te schuiven voor lekkere mexican chicken taco's.
Daarna zingen we liederen rond het kampvuur in afwachting dat Dirk zijn telescoop heeft opgesteld. Het is een maanloze nacht dus de sterren zijn heel goed te zien en zeker met de machinerie van Dirk... Spijtig dat op de campground er eentje met een generator zit die zowat heel de parking verlicht. We zien verschillende nevels, supernova's, sterrenstelsels en op het einde bewonderen we ook nog de planeet Jupiter met zijn vier manen.
We gaan vroeg (rond middernacht) slapen want voor morgen staat er een zware hike op het programma.
Zondag 5 september 2010
Al om 7u eruit want we moeten 3u rijden om naar Sequioa national park te gaan om daar naar Pearlake te wandelen.
Ik wordt misselijk van het eerste stuk bochtige weg in combinatie met de alcohol van gisteren en de eieren van deze morgen, en dus komen we met enige vertraging aan de ingang van het park. Helaas is het labor day en hebben veel Amerikanen hetzelfde gedacht gehad om eens naar de grote bomen te gaan kijken. Gelukkig kunnen we met onze parkpassen gewoon doorrijden en staan we ook niet al te lang stil bij de wgenwerken op de toegangsweg.
Het is 11u30 wanneer we aan het trailhead in Wolverton zijn. Door de vertraging korten we onze wandeling in en gaan we via de watchtower naar Heather lake, een hike van 9 mijl in totaal. Er wordt een stevig tempo ingezet en er ontstaan 2 groepjes. Luk, Theo, Jan en John slagen de lunch over en gaan al verder, Dirk en Marina, Olivier en ik en Nic, onze "geadopteerde zoon voor 1 dag", doen het wat rustiger aan en we staan na 2,5u aan de watchtower boven op een klif te genieten van een prachtig uitzicht in de canyon. Wat is er beter dan op onze huwelijksverjaardag hier te genieten van een prachtig zicht op de Sierra's en frisse berglucht in te ademen na een stevige maar voldoenende klim!
Daarna passeren we nog aan Heather lake om direct terug om te keren, want we willen toch nog op een schappelijk uur terug zijn. Aan een vlot tempo sjeezen we naar beneden om tegen 17u20 toe te komen aan de auto's en nog een verfrissend pintje te drinken op de meadow van Wolverton.
Op de terugweg zien we een moederbeer met haar kleintje, maar we hebben niet veel tijd om te stoppen en het is er veel te druk. Blijkt dat de anderen in de tweede auto ook een beer de weg zagen oversteken met haar kleintje vlak voor hun neus...
pas tegen 21u waren we terug op de campsite en na wat te recuperen van de bochtige weg, eten we goede bbq, spare ribs,... en drinken we nog ene op onze eerste huwelijksverjaardag.
De anderen konden vandaag uitslapen en hebben vandaag de twee wandelingen gedaan, die een deel gisteren al deed.
Maandag 6 september 2010
Het is een verlengd weekend omwille van labor day,dus vandaag is een extra vrije dag, we kunnen rustig uitslapen en opruimen. Tegen de middag zetten we aan om op 5u tijd terug in de bay area te zijn.
Voor nog meer foto's van deze trip, klik op onderstaand album
De Belgian club of Northern California (BCNC) organiseert een campingtrip dit weekend in het Sequioa national forest, in Quaking Aspen van vrijdag tot maandag. Het belooft een gezellige bedoening te worden want niet minder dan 23 man heeft zich ingeschreven om mee te gaan. Olivier en ik zijn samen met Dirk en Marina verantwoordelijk voor de lunchpakketten, dus ga ik met Marina voor de eerste keer naar de Costco, een groothandel gelijkaardig aan de Makro om genoeg eten in te slaan voor de bende.
Vrijdag 3 september 2010
Het is een dikke 5 uur rijden naar de kampeersite en het laatste uur rijden we op een kronkelige bergweg om ziek van te worden. Vlak voor het donker komen we toe, en profiteren van het laatste daglicht om ons bescheiden tentje tussen de grote luxetenten van de anderen op te zetten.
Nadien nestelen we ons gezellig aan het kampvuur en krijgen een echte luxe maaltijd geserveerd. Dat is het voordeel om met allemaal Belgen te kamperen, iedereen heeft een goede smaak wat eten betreft en het Belgische bier is ook massaal in voorraad. We verbroederen nog een beetje met de Mexicanen waarmee we de campsite delen en geven ze wat les in goed bier. Het bier vloeit rijkelijk tot in de late uurtjes en we kruipen uiteindelijk om 2u30am in onze slaapzak. Het is ijskoud, de temperatuur daalt zelfs tot het vriespunt snachts, dus kom ik snel tot de conclusie dat ik toch een nieuwe slaapzak nodig heb... het lukt me toch om warm te blijven met een extra dekentje en trui.
Zaterdag 4 september 2010
's Morgens eggs en bacon als ontbijt, lekker maar ik eet rustig aan want heb toch wat nadorst en andere effecten van de avond ervoor :)
Vandaag zijn er een aantal wandelingen gepland in de directe omgeving, met als eerste een wandeling naar the Needles lookout. Het begint al goed met een dirt road dei we moeten nemen tot aan het trailhead, gelukkig hebben de meesten een 4x4, want met onze auto zouden we er nooit geraken zonder schade. De hike is normaalgezien 2,5mijl lang en dus geschikt voor jong en oud, sportief en recreatief, maar uiteindelijk is het een zwaardere wandeling van 3u. Dit blijkt geen probleem te zijn voor de jongsten onder ons, Carolientje en Nic gaan met een stevig tempo aan de leiding.
De groep splitst zich op en we geraken allemaal op eigen tempo tot aan het einde, waar we wel beloond worden met een mooi lookout point met een rewarding view. Op deze plaats is er een watchtower waar een mevrouw 6 maanden in het jaar woont en in het oog houdt dat er geen bosbranden ontstaan, dit is wat ze noemen "room with a view"!
In sneltempo keren we terug naar beneden want iedereen heeft honger aangezien we ons niet hadden verwacht aan zo'n lange wandeling, we lunchen pas om half 3.
In de namiddag is er de mogelijkheid om nog 2 hele korte walks te doen, maar niet iedereen gaat nog mee. Een uitgedunde groep zet koers naar het "100 giants" trail dat tussen de sequioas loopt, terwijl de anderen genieten van wat relaxen op de camping.
De naam van het trail geeft ons hoge verwachtingen, maar we zien maar een 20tal reuzen (zeker geen honderd) staan, we lopen wat verloren in het labyrint van zijwegen en doordat we bij iedere boom poseren, duurt deze wandeling ook langer als gedacht.
We stoppen ook nog aan Dome rock waar we een prachtig zicht hebben op de Sierra's, de watchtower van deze morgen en zelfs Mount Whitney. We blijven daar even genieten van het prachtige vergezicht bij zonsondergang en keren dan terug naar de kampeerplaats om aan te schuiven voor lekkere mexican chicken taco's.
Daarna zingen we liederen rond het kampvuur in afwachting dat Dirk zijn telescoop heeft opgesteld. Het is een maanloze nacht dus de sterren zijn heel goed te zien en zeker met de machinerie van Dirk... Spijtig dat op de campground er eentje met een generator zit die zowat heel de parking verlicht. We zien verschillende nevels, supernova's, sterrenstelsels en op het einde bewonderen we ook nog de planeet Jupiter met zijn vier manen.
We gaan vroeg (rond middernacht) slapen want voor morgen staat er een zware hike op het programma.
Zondag 5 september 2010
Al om 7u eruit want we moeten 3u rijden om naar Sequioa national park te gaan om daar naar Pearlake te wandelen.
Ik wordt misselijk van het eerste stuk bochtige weg in combinatie met de alcohol van gisteren en de eieren van deze morgen, en dus komen we met enige vertraging aan de ingang van het park. Helaas is het labor day en hebben veel Amerikanen hetzelfde gedacht gehad om eens naar de grote bomen te gaan kijken. Gelukkig kunnen we met onze parkpassen gewoon doorrijden en staan we ook niet al te lang stil bij de wgenwerken op de toegangsweg.
Het is 11u30 wanneer we aan het trailhead in Wolverton zijn. Door de vertraging korten we onze wandeling in en gaan we via de watchtower naar Heather lake, een hike van 9 mijl in totaal. Er wordt een stevig tempo ingezet en er ontstaan 2 groepjes. Luk, Theo, Jan en John slagen de lunch over en gaan al verder, Dirk en Marina, Olivier en ik en Nic, onze "geadopteerde zoon voor 1 dag", doen het wat rustiger aan en we staan na 2,5u aan de watchtower boven op een klif te genieten van een prachtig uitzicht in de canyon. Wat is er beter dan op onze huwelijksverjaardag hier te genieten van een prachtig zicht op de Sierra's en frisse berglucht in te ademen na een stevige maar voldoenende klim!
Daarna passeren we nog aan Heather lake om direct terug om te keren, want we willen toch nog op een schappelijk uur terug zijn. Aan een vlot tempo sjeezen we naar beneden om tegen 17u20 toe te komen aan de auto's en nog een verfrissend pintje te drinken op de meadow van Wolverton.
Op de terugweg zien we een moederbeer met haar kleintje, maar we hebben niet veel tijd om te stoppen en het is er veel te druk. Blijkt dat de anderen in de tweede auto ook een beer de weg zagen oversteken met haar kleintje vlak voor hun neus...
pas tegen 21u waren we terug op de campsite en na wat te recuperen van de bochtige weg, eten we goede bbq, spare ribs,... en drinken we nog ene op onze eerste huwelijksverjaardag.
De anderen konden vandaag uitslapen en hebben vandaag de twee wandelingen gedaan, die een deel gisteren al deed.
Maandag 6 september 2010
Het is een verlengd weekend omwille van labor day,dus vandaag is een extra vrije dag, we kunnen rustig uitslapen en opruimen. Tegen de middag zetten we aan om op 5u tijd terug in de bay area te zijn.
Voor nog meer foto's van deze trip, klik op onderstaand album
 |
| BCNC camping trip 2010 |
woensdag 1 september 2010
het fenomeen van de "levende pijlen"
Hier in de US zijn ze redelijk creatief en op het randje van gek wat publiciteit en reclame campagnes betreft...
en California staat gekend om zijn innovatie en excentriekheid waardoor het niet verbazingwekkend is dat ik hier allerlei rare dingen op straat tegen kom.
Naast de gekende middelen zoals uithangborden, reclameadvertenties in lokale krant, flyers en pub op tv,etc. gaan ze soms nog een stapje verder met het gebruik van levende pijlen ( hier bekend als 'human directionals')
Concreet komt het hierop neer: geef een persoon een grote kartonnen pijl in de hand en geef die de opdracht om een aantal uur aan het dichtsbijzijnde drukke kruispunt te gaan zwaaien en doen om aandacht te trekken.
Blijkt na wat research op internet dat ze hier in California het human billboard nieuw leven hebben ingeblazen en het heeft zelfs een officiële naam gekregen: 'sign-spinning'. Er bestaan blijkbaar zelfs bootcamps en competities in deze nieuwe 'sport'
Vandaag heb ik er eentje gezien die heel enthousiast stond te shaken en zwaaien op de luide muziek die door de iPod-oortjes schalt, ookal gaat het kwik vlotjes boven de 35 graden. Hij gooit zelfs af en toe de pijl 3m de lucht in om terug op te vangen en als een ninja met een samoerai zwaard de pijl nog eens rond zich te swirrelen. Het is fascinerend om naar te kijken, maar vraag me niet wat voor tekst er op dat bord stond.
Helaas heb ik geen foto's kunnen nemen van de singspinner, want ik beschik nog steeds niet over een handsfree camera om snapshots te nemen terwijl ik rijd, en mijn reactievermogen om tegelijkertijd te kijken naar het schouwspel en dan nog het besef te laten doordringen dat het mogelijks interessant kan zijn voor later om een foto te nemen, is niet om over naar huis te schrijven...
MAAR daarom hierboven een filmpje waarin je levende pijlen in actie kunt zien met uitleg!
De ergste en bekendste pijlen in de buurt zijn het konijn aan het San Antonio shoppingcenter en de eend voor Ducky's carwash in Menlo Park.
Ge moet het maar doen om in deze hete temperaturen zo'n pak aan te trekken en nog eens enthousiast te staan bewegen voor vermoedelijk een hongerloon. Bovendien bewegen ze zo vlotjes met het bord, dat ik amper kan lezen waarvoor ze nu eigenlijk reclame staan te maken dus echt veel succes zullen ze niet hebben volgens mij...
en California staat gekend om zijn innovatie en excentriekheid waardoor het niet verbazingwekkend is dat ik hier allerlei rare dingen op straat tegen kom.
Naast de gekende middelen zoals uithangborden, reclameadvertenties in lokale krant, flyers en pub op tv,etc. gaan ze soms nog een stapje verder met het gebruik van levende pijlen ( hier bekend als 'human directionals')
Concreet komt het hierop neer: geef een persoon een grote kartonnen pijl in de hand en geef die de opdracht om een aantal uur aan het dichtsbijzijnde drukke kruispunt te gaan zwaaien en doen om aandacht te trekken.
Blijkt na wat research op internet dat ze hier in California het human billboard nieuw leven hebben ingeblazen en het heeft zelfs een officiële naam gekregen: 'sign-spinning'. Er bestaan blijkbaar zelfs bootcamps en competities in deze nieuwe 'sport'
Vandaag heb ik er eentje gezien die heel enthousiast stond te shaken en zwaaien op de luide muziek die door de iPod-oortjes schalt, ookal gaat het kwik vlotjes boven de 35 graden. Hij gooit zelfs af en toe de pijl 3m de lucht in om terug op te vangen en als een ninja met een samoerai zwaard de pijl nog eens rond zich te swirrelen. Het is fascinerend om naar te kijken, maar vraag me niet wat voor tekst er op dat bord stond.
Helaas heb ik geen foto's kunnen nemen van de singspinner, want ik beschik nog steeds niet over een handsfree camera om snapshots te nemen terwijl ik rijd, en mijn reactievermogen om tegelijkertijd te kijken naar het schouwspel en dan nog het besef te laten doordringen dat het mogelijks interessant kan zijn voor later om een foto te nemen, is niet om over naar huis te schrijven...
MAAR daarom hierboven een filmpje waarin je levende pijlen in actie kunt zien met uitleg!
De ergste en bekendste pijlen in de buurt zijn het konijn aan het San Antonio shoppingcenter en de eend voor Ducky's carwash in Menlo Park.
Ge moet het maar doen om in deze hete temperaturen zo'n pak aan te trekken en nog eens enthousiast te staan bewegen voor vermoedelijk een hongerloon. Bovendien bewegen ze zo vlotjes met het bord, dat ik amper kan lezen waarvoor ze nu eigenlijk reclame staan te maken dus echt veel succes zullen ze niet hebben volgens mij...
Abonneren op:
Posts (Atom)