Posts tonen met het label appartement. Alle posts tonen
Posts tonen met het label appartement. Alle posts tonen

maandag 18 april 2011

Shaky day: 2x dooreengeschud

Om 1pm, als ik op het punt sta om te gaan lunchen op de campus, vliegen er een 5tal helikopters over ons appartement op nog geen 20m!! De zware helikopters maken een enorm lawaai en ons appartement schudt erger dan bij een aardbeving (lees verder...)


Eerst denk ik dat het de helikopter is die meestal naar Stanford hospital gaat, maar deze klinkt luider en wanneer er een tweede passeert vlak voor mijn neus op nog geen 5m boven de gebouwen, zie ik dat het een zwaar bewapende legerhelikopter is, die meteen gevolgd wordt door een andere waarop de amerikaanse vlag staat en die landen op de voetbalvelden aan de overkant van de straat. Het begint me stilaan te dagen dat er iets anders, speciaals aan de gang  is...


En mijn vermoeden is juist want niet veel later komen er nog 3 helikopters: de 'Marine One' blackhawk, de officiële helikopter van de president,  nog eentje als afleiding en een laatste zware helikopter voor security.


De weg bij ons is afgesloten en mijn lunch op campus kan ik wel vergeten, want de politie en veiligheidsmensen laten niemand door. Na met wat omstanders te hebben gebabbeld ben ik al heel wat wijzer geworden.
Blijkt dat president Obama woensdag zal landen op de voetbalvelden voor ons complex om naar facebook headquarters te gaan voor zijn Townhall discussie!!


Om alles tot in de puntjes te beveiligen is het Marine Helicopter Squadron One (HMX-1) nu aan het oefenen en het kan dus zijn dat ze hier nog een aantal keren gaan overvliegen.

Dat belooft voor woensdag, wanneer het voor echt is en alles hier hermetisch afgesloten zal zijn. Ik zal op de eerste rij staan om heel het hectisch gebeuren te volgen. Het gebeurt immers niet iedere dag dat de president in uw 'voortuin' landt :)

Hier een aantal filmpjes hoe heel het gedoe in zijn werk gaat (bezoek in LA):



Obama To Host Facebook Townhall Meeting April 20 - tpm
Obama to visit Facebook headquarters - thehill.com

om 10 voor 3 in de namiddag schudt ons appartement opnieuw, niet door een nieuwe oefeningen van HMX-1 maar wel door een 3.8 aardbeving (ter hoogt van sweeney ridge, pacifica).
Ik voel een sterke schok die werd voorafgegaan door een rommelend geluid en gedurende een 4tal seconden schudt het appartement heen en weer. Blijkt dat het vandaag juist de 105ste verjaardag is van the 'great quake' in 1906... What a coincidence!


En ik krijg direct vergelijkingsmateriaal om te checken of het squadron van Marine One alles harder laat schudden of niet, en ik moet mijn mening van daarstraks bijstellen... de 3.8 was totaal anders dan voorbijvliegende helikopters. Blijkt dat de gepensioneerde geoloog Berkland dit deels had voorspeld:

Earthquake predictor forecasts another California temblor - SFexaminer.com

Meer nieuws over de aardbeving:

zaterdag 5 maart 2011

"Komen Eten" edition Palo Alto

Tijdens een zoektocht naar keukengerief, heeft Olivier eindelijk een deftige mixer gevonden en dus kunnen we nu eindelijk mensen uitnodigen voor een etentje bij ons thuis. Bij ons bezoek in Belgie hebben we eraan gedacht om ook wat leuke kookboeken van thuis mee te brengen en kregen we ook toepasselijk een nieuwe schort als laat kerstkado.

Aangezien in Vlaanderen voor de moment het programma "Komen Eten" hoge toppen scheert, besloten we om onze eigen versie ervan te maken:


In plaat van iedere vrijdag uit te gaan eten op restaurant (wat we toch stilaan aan onze portemonnee en broeksriem beginnen te voelen), doen we een beurtrol onder vrienden om bij elkaar te gaan eten en vanavond houden we de eerste 'aflevering'  chez chef Olivier.

Het thema deze avond is "South American cuisine with a hint of Indian flavors" en onze slachtoffers zijn Steph en Nic. Aangezien we maar een simpele ikea tafel hebben en dus ook maar 4 stoelen om aan tafel te zitten, zijn we beperkt in ons entertainen en kunnen we helaas maar 2 mensen uitnodigen.

De dag begint uiteraard met een passage bij de dichtstbijzijnde supermarkt om ons karretje vol te laden met lekkere verse ingrediënten en drank. Voor sommige zaken moeten we even zoeken eer we het vinden, maar het lukt ons om alles voor de hele menu te vinden in dezelfde winkel.


Dan mag chef Oli aan de slag met zijn nieuw speelgoed :). Als voorgerecht maakt Olivier zijn wortel-curry soep klaar, die zo lekker blijkt te zijn, dat we er elk 3 borden van nemen. Als hoofdgerecht komt er visbrood met zalm in op tafel en als dessert de passievruchten mango mousse, die ook in de smaak valt.


Al bij al een zeer geslaagd etentje (OK ik ben wat bevooroordeeld aangezien ik dit al meerdere malen heb mogen eten en deel uitmaak van het organiserende koppel, maar het smaakte nog meer als anders omdat het alledaagse eten hier in Amerika toch slechter van kwaliteit is en het contrast dus enorm is).

Ongeacht het resultaat, hebben we ons zeker en vast geamuseerd en heeft Olivier zich een hele dag kunnen uitleven in een van zijn hobbies. We wachten nog steeds op de punten van de jury :) en de volgende aflevering worden de rollen omgedraaid en schuiven wij bij aan tafel in Casa Sergeant-Dupont...

woensdag 17 februari 2010

it's electrifying

Dinsdag 16 februari


Heb me als volunteer opgegeven voor de World Cup Qualifier van 26 maart tot 3 april in San Diego, een toernooi waarbij de nationale vrouwenteams van USA, Canada, Mexico, Frankrijk, Korea en last but not least BELGIE :) spelen voor een plaatsje op de World Cup in augustus 2010 te Argentinië. We zulllen eens zien of ze daar iemand kunnen gebruiken die Nederlands en Frans spreekt en bovendien een groot deel van het nationale team kent bij voornaam...

Woensdag 17 februari

Er is geen stroom voor bijna een ganse dag. De oorzaak?
In East Palo Alto is om 8 am een vliegtuigje gecrasht in de mist en heeft de hoogspanningskabels en/of toren omvergemaaid, gevolg, heel Palo Alto en delen van Mountain View en Menlo Park zonder electriciteit.



Olivier merkt er niks van want Stanford University heeft zijn eigen power plant en op campus hebben ze dus als enige in de buurt stroom. Buiten de campus is het een heel ander verhaal. Heel de stad ligt plat, alle winkels en restaurants zijn dicht, geen verkeerslichten dus chaos op de weg en voor de rest is het nu downtown een beetje ghost-town...
Hier in ons gebouw zijn de gangen pikdonker en gelukkig kan ik rondlopen met de handige application "flashlight" op mijn iPhone. De community doet echter veel moeite om het ons zo comfortabel mogelijk te maken. Tegen 2pm hebben ze in alle donkere traphallen en gangen lampjes gelegd en overal hebben ze tips onder de deur geschoven om zo economisch op te springen met de frigo en dergelijke.

Mijn oplossing voor dit probleem:  het is gelukkig een opmerkelijk warme lente dag in februari, 20°C en een stralende zon , dus neem ik mijn boek mee naar beneden en installeer mij aan het zwembad voor een namiddagje lezen. Ondertussen weet ik aan de hand van de langszoevende golfkarretjes dat het probleem nog steeds niet is opgelost. Ideale oplossing zou ik zo zeggen , want er kan toch niks anders gedaan worden , geen tv,internet,licht... letterlijk back to the stone age, hopelijk duurt de stroomonderbreking niet te lang want de dingen in de frigo liggen hier toch niet op te wachten.


 Rond 16u wordt het me zelfs te warm aan het zwembad, volgende keer moet ik toch maar de zonnecrème bovenhalen want de zon brandt fameus ookal is het nog maar februari. Dus besluit ik om even langs te gaan bij Olivier om even mijn mails te checken. We zijn juist aan het bedenken dat we best wat kaarsen kunnen gaan scoren in de supermarkt voor als het donker wordt maar om 18u springt alles terug aan en wordt er luid gejuicht op het domein.

Meer updated informatie op een ander blog over de crash en stroomonderbreking
alles van begin tot einde beschreven en meer :)

Ik vraag me af of het niet beter is om zoals in België de powerlines in de grond te leggen , het heeft ook zijn nadelen zoals steeds de stoep openleggen en het zal ook wel meer kosten, maar dan hebt ge geen mooie natuur die bezoedeld wordt door hoogspanningslijnen en zouden er veel minder power outages zijn bij een beetje storm of een crash...
Stof tot nadenken...

'S avonds is er terug pick-up hockey maar er komen niet veel mensen opdagen omdat ze dachten dat de verlichting ook niet zou werken aan het hockeyveld. (logisch als ge al die berichten in het nieuws ziet)

vrijdag 12 februari 2010

verhuisweek

Maandag 8 februari

Na een luie zondag die we enkel gevuld hebben met naar de superbowl te kijken, trekken we 's morgensvroeg met onze ingepakte valiezen naar ons eigen appartement. Vandaag komen ze TV en internet installeren van comcast, en dat is de definitieve incentive om te verhuizen...

De foto's van ons nieuw apparmentje komen later nog wel.

Dinsdag 9 februari

We zitten al de hele tijd te zeggen dat we Avatar moeten gezien hebben voor de oscars en vanavond voegen we de daad bij het woord en springen we dus in de auto om in Santa Clara naar Avatar te gaan kijken in 3D op Imax scherm.


Jawadde, een geweldige film en zeker de nominaties waardig want het is één van de beste sinds de trilogie van Lord of the Rings. Bovendien ben ik tot de constatatie gekomen dat ik niet meer zonder 3D zou willen kijken in de cinema, kwestie dat het zijn geld waard is, want de prijzen zijn hier ook gestegen sinds alles tegenwoordig zo snel op internet te verkrijgen is en 3D is zo leuk dat naar een gewone film kijken saai wordt.
Nu staat er nog enkel de film: couples retreat op ons lijstje van films die we nog moeten meepikken want die heeft een speciale band met ons. Nl. onze huwelijksreis.

Woensdag 10 februari

Komend weekend is er een receptie in SF moma vanwege de Vlaamse minister-President alias George Clooney ter ere van Luc Tuymans, de bekendste Vlaming en blijkbaar wereldbefaamd voor zijn schilderijen (heb er eigenlijk nog nooit van gehoord, maar ik ben dan ook geen referentie), alle belgen in USA zijn uitgenodigd en vermits het in San Francisco is gaan we er zeker naar toe, alleen is de grote vraag: what should I wear?? want we hebben niet echt formele kledij meegenomen in onze valies. De opdracht voor de komende dagen zal dus het zoeken naar een geschikte outfit zijn voor Olivier en mij.

Ik bedenk ook dat ik best nog eens naar de kapper ga, maar het vinden van een kapper is blijkbaar ook niet evident, iedereen heeft hier zijn/haar persoonlijke kapper en sommige mensen zijn zelfs bereid om zelfs 100 miles hiervoor om te rijden. Wat ik na wat googlen heb ondervonden is dat de meeste hier in Palo Alto echte beauty salons zijn, waar ge gemakkelijk tussen $70 en $200 uitgeeft en weken op voorhand een afspraak moet vastleggen.
Na deze specifieke vraag te hebben gesteld bij het Resource center en het international center ben ik niet veel wijzer geworden... Ze waren wel enthousiast om eens iets anders op te zoeken ipv de gebruikelijke formaliteiten omtrent visa en verzekering etc. Sommigen gingen zo in deze opdracht op dat ze heel het international center bijeen trommelden om informatie te zoeken :). Na navraag bij een 10-tal mensen blijven we met 2 verschillende mogelijkheden over: Supercuts of Hair international...en de constatatie dat het Resource center een nieuw topic heeft gevonden waar ze nog geen informatie over hadden !!
Iedereen vond het wel een originele en speciale vraag en ze willen allemaal weten hoe mijn receptie is geweest en ik moet zelfs bij de secretaresse van het international center langsgaan nadat ik bij de kapper ben geweest, zodat ze kan zien of mijn experiment geslaagd is.
Ik ga dus ofwel proberen bij Supercuts, een zaak waar ge zoals in Leuven zonder afspraak kunt binnenstappen en de prijs is ook vergelijkbaar,  hier zijn het vooral stagiaires aan het werk dus het risico is  wel dat ge met een mislukte coupe buiten komt , maar I take the odds...
ofwel bij Hair international, waar ze blijkbaar iets beter zijn , maar wel drop-in aannemen.

Ondertussen is het middag en heb een lunchafspraak met Marie, ze aanhoort met een fameuze glimlach mijn queeste naar een goede kapper want ze was hier ook naar op zoek en ze verwacht ook om een heel verslag te krijgen na de receptie. Zelf is ze dit weekend gaan skiën , de gelukzak, even het vliegtuig op en in de buurt van Mammoth Lakes 3 daagjes sneeuwverse pistes naar beneden sjeezen... Wij zijn nog in de blijde verwachting van onze skispullen die per express worden meegebracht door Steven :) maar het kriebelt toch al een tijdje.

Voor de namiddag staat er nog heel wat op het programma en ik start met naar het gebouw van Transportation op Stanford te gaan. Ik moet daar namelijk onze fietsen gaan registreren, jaja: het is bij wet verplicht om een  bike license te hebben, een fietshelm op te hebben en lichtjes als ge op campus rondrijdt en ge kunt zware boetes krijgen , deze license kost gelukkig maar $3 en er hoeft geen fietstest afgenomen te worden (stel u voor :) ). Ik moet alle gegevens opgeven om zo nauwkeurig mogelijk mijn fiets te beschrijven ze vragen zelfs framesize, wheel size en serienr van fiets ! Gelukkig krijg ik een meetlat want het moet dan nog eens in inches opgegeven worden. Stel u voor dat ze dit systeem in Leuven zouden invoegen, er zal nogal gevloekt worden en ik heb geen flauw idee of dit nu beter is tegen diefstal, maar ja. Het resultaat na 15min zoeken naar alle gegevens: 2 stickers om op mijn fiets te plakken en daarmee is de kous af.
Nu ik weet hoe het allemaal in zijn werk gaat, spring ik snel even binnen bij Olivier om een paar gegevens te weten te komen en spurt ik snel nog eens terug om voor een 2e keer een license te halen , de mevrouw kijkt nogal raar op, maar geeft mij uiteindelijk nog 2 fluobandjes en 2 flikkerlichtjes mee.


Maar blijkt dat we in de community waar we wonen ook nog eens onze bike moeten registreren dus het eindtotaal komt op 3 stickers/fiets. Onze fietsen beginnen er al een beetje als een plakboek uit te zien. Het doet mij een beetje nostalgisch terug denken aan mijn kindertijd alwaar we in de vakantie in Oostenrijk schildjes verzamelden voor op onze wandelstok...(Ok de gelijkenis is ver te zoeken, maar gedachten kunnen soms rare kronkels hebben)

.

Donderdag 11 februari

Vandaag op goed geluk Hair international binnengestapt en na 10 minuten wachten was het al mijn beurt. De kapster begon als een bezetene te knippen en is zeker een half uur alleen maar daarmee bezig geweest. Ik had dus ook mijn twijfels of ze mij wel volledig had begrepen en hoopte vurig dat ze op een gegeven moment toch zou stoppen met knippen en ik nog wat haar over zou hebben. Al bij al viel het nog allemaal goed mee toen ik het eindresultaat in de spiegel bekeek, en Olivier trok toch geen rare ogen toen hij mij 's avonds zag.
Bovendien hebben we onze outfit voor de receptie in een record tijd en voor een schappelijke prijs gevonden. Leve de solden , gelukkig had ik op voorhand al een beetje rondgekeken en wist ik ongeveer wat ik wou. Na 3 winkels had ik nieuwe schoenen en een soort overgooier/kleed en Olivier een nieuwe trui en nieuwe vest. Gelukkig was deze week de rugzak met al zijn hemden en mijn deftige zwarte broek toegekomen, zodat we vroegtijdig onze zoektocht naar formele kledij kunnen beeindigen.

woensdag 27 januari 2010

fieldhockey in Palo Alto , CA, USA

Vandaag is het de eerste mooie dag van deze week... wel nog wat bewolkt maar het is droog!
Rond de middag passeer ik bij Olivier zijn werk en rijden we samen met de fiets door naar Oak Creek want we kunnen ons huurcontract tekenen.
We hebben nu officieel een woonst gevonden en het strafste is dat we maar 0.4 miles van Olivier zijn gebouw zitten en dat hij dus maar 5 à 8 minuutjes moet wandelen. Zal later nog wel eens ons appartment beschrijven...


Om 6 pm maak ik mij klaar om te gaan hockeyen !! jawel vanavond de 1e training van 2,5u, geen regen dus nu dagen er een 10tal dames op , jong en oud en ik wordt hartelijk verwelkomd, ben ondertussen al bekend als de Belgische die al een paar keer aan het veld heeft gestaan in de regen en van mijn membership info hebben ze ook gezien dat ik op hoog niveau heb gespeeld in België dus de verwachtingen zijn hoog. Had beter moeten vermelden dat ik eigenlijk nog steeds aan het recuperen ben van een voorste kruisband operatie :)


We beslissen om een wedstrijdje te spelen op een kwart veld en ik word al meteen tot "secret weapon" van ons team gebombardeerd. Nergens voor nodig, want deze dames kunnen ook aardig hockeyen, er zijn verschillende niveau's van beginners tot ex-internationals aanwezig en de teams zijn goed ingedeeld. sommigen zijn redelijk technisch en hebben een groot loopvermogen , maar qua tactiek kunnen ze toch nog wel wat verbeteren. Ze hebben hier dezelfde "defauts" als in België...bv. aanvallers met oogkleppen op en dus enkel naar voor stormen en vastlopen ipv eens achterom te kijken en het spel te verleggen... Ach ja, het doet me even mijmeren naar mijn teamgenootjes in Leuven :) Overall heb ik toch de indruk dat het niveau hier gelijkwaardig is en zelfs wat hoger dan in Leuven.
We blijven stevig doorspelen tot 20u en wanneer ik thuiskom heb ik een gevoel van zalig moe zijn...

Ik neem een verkwikkende douche en merk dan dat ik een berichtje op mijn gsm heb staan dat Olivier met Chris en zijn collega ene gaan drinken zijn in the Old Pro...(die bar met de mechanic bull)
Dus ik trek mijn jas aan en ga de mannen vergezellen in de pub en een beetje bijtanken :)

dinsdag 12 januari 2010

Stanford ID & Oak Creek

Dinsdag 12 januari

Vandaag zijn we officieel members of Stanford University geworden. We hebben een heuse ID-kaart met foto en al. Olivier heeft dit vooral nodig om in het systeem te staan en emailadres en dergelijke te krijgen.
Voor mij is het vooral interessant om gebruik te kunnen maken van de zalige sportfaciliteiten hier op campus en om eventuele classes te volgen als spouse. Blijkbaar krijgt ge met ID-kaart ook een aantal kortingen voor aankopen van Stanford merchandise en items uit de bookstore. Is allemaal mooi meegenomen.


Donderdag 14 januari

Vandaag hebben we nog een laatste dag onze huurwagen dus we moeten het onderste uit de kan halen. Aangezien Olivier vandaag zijn postdoc-orientatie heeft , trek ik er alleen op uit en rijd richting de heuvels. Ik kom terecht in Sharon Heights met een privé golfterrein. Mooi landschap maar de appartementen zijn minder en stel u voor dat we iedere dag die heuvels moeten opfietsen, pfff.


In de namiddag hebben we een afspraak in Oak Creek dat vlak langs de campus ligt en Olivier dus te voet zou kunnen gaan. Wanneer we om 2pm het appartement bezichtigen zijn we meteen verkocht, dit is nu eens eindelijk een "licht en luchtig" appartement, op een prime location en met de nodige faciliteiten! We nemen een optie en informeren alvast naar de application en credit history issues. Blijkt dat ze hier gewend zijn van foreigners over de vloer te krijgen dus is het hier geen probleem...
Zondag moeten we beslissen of het dit appartement wordt , of dat we nog iets beters tegen komen.

Bij het zoeken naar appartementen is het ons al duidelijk geworden dat locatie alles is en dat het toch beter is van een of ander vervoermiddel te hebben want te voet is het allemaal net iets te ver.
Dus de rest van de dag houden we ons bezig met het zoeken naar bikeshops en 2ehands fietsen om zo snel mogelijk ons terug mobiel te kunnen maken als we straks onze auto moeten inleveren. Na een 5tal winkels vinden we onze gading doen een testrit en vinden we een fiets die groot genoeg is voor Olivier zodat hij niet kan klagen over zijn rug. Bovendien blijkt dat een nieuwe fiets eigenlijk beter is dan een tweedehands vermits het sales zijn.


bij het zoeken van een fiets zijn we weer met iets nieuws geconfronteerd. Het eerste wat ze vroegen in de winkel was hoe groot we zijn.... MAAR wij werken met het metrisch systeem dus ik ben 1m70 en Olivier 1m95, en zij werken met feet en inches. Geen idee hoe ge dit moet omzetten want zelfs mijn convertor op mijn iphone kan dit niet in 123. Uiteindelijk is er een kerel in de winkel die goed is in het meten met het blote oog en leren we dat ik 5'7" groot ben en Olivier 6'5"... Voila alweer wat nieuws. Het gaat toch nog even duren eer ik dat systeem hier gewoon ben , miles, feet, inches, square feet, lbs, gallons...


Voor het donker wordt leveren we de huurauto in en wandelen terug naar onze tijdelijke verblijfplaats in het centrum van downtown Palo Alto. Al bij al was het een productieve dag waar we veel hebben bijgeleerd.

vrijdag 8 januari 2010

zoektocht naar appartement

Vrijdag 8 januari

vanmorgen al direct last van jetlag... al om 6u smorgens klaarwakker. Er zit niks anders op dan op te staan en zo goed mogelijk de dag door te komen. Aangezien we een huurauto hebben voor een week, moeten we er het beste uithalen en profiteren om de buurt te verkennen en op zoek te gaan naar een appartement. Eerst doen we een kleine wandeling langs University Avenue, de hoofdstraat met alle actie in Palo Alto. We zitten momenteel bijna in het centrum, in een zijstraat van University Av. Handig toch !

Daarna halen we de huurauto uit de garage en rijden een paar blokken rond. We worden direct geconfronteerd met een aantal andere verkeersregels dan in België. Het is even wennen aan de speed limits, de verkeerslichten die achter het kruispunt staan, het rechts afslaan ookal is het verkeerslicht rood...

Vandaag hebben we zowat heel de buurt verkend en de typisch Amerikaanse shops en ketens bezocht. Safeway, Trader Joe's (zelfde als Aldi), Wallmart, Whole foods, Sears, Macy's, Bloomingdales,...
We waren eigenlijk op zoek naar een deftige bakker, maar dat blijkt niet zo evident te zijn.
echter om 4pm zijn we compleet uitgeput en niks meer waard, dus doen we een vroeg avondslaapje, alvorens terug wat bij positieven te zijn en de verschillende TVkanalen te checken op favoriete TV-series en films.

Weekend :Zaterdag 9 januari en zondag 10 januari

We vervolgen onze zoektocht in het weekend, blijkbaar is dit een beter moment om appartementen te bekijken, zelfs op zondag kunt ge bij de rental offices terecht. Op zondag zijn er zelfs heel veel open houses, maw. kunt ge naar woningen gaan kijken die te koop staan en omwille van de crisis vindt ge nu op iedere hoek van de straat wel een bordje met een pijl naar een of andere "open house". Dit is wel eens interessant om te doen , maar als ge de prijzen van huizen zit , dan denkt ge wel twee keer na. Voor zo'n bedrag koopt ge in België 2 huizen! Dus dit is way out of our league ! Terug naar 1br en 2br appartementen dan maar, want de huurprijzen zijn ook al om u tegen te zeggen.

Via craigslist zoeken we een aantal adressen van appartementen in de buurt en gelukkig zijn er aan de meeste complexen wel een rental office of een manager aanwezig, dus we stippelen een route uit via google maps en bezoeken zo in de ganse week een 20tal appartementen.

Tijdens die zoektocht botsen we op het hoofdkwartier van Facebook en passeren we de Apple store waar we natuurlijk eens moesten binnenspringen.


Ook verkennen we de redelijk nieuwe Ikea die hier maar ene mijl verder ligt. Even groot als die in Nossegem, alleen is er 5x meer parking aan. Het interessante is hier wel dat de prijzen nog goedkoper zijn vermits ze in dollar staan en bovendien waren er in januari ook nog eens sales.
We hebben dus maar direct een dekbed en kussens gekocht.



Bij het bekijken van de appartementen hier in de buurt van Stanford valt ons meteen op dat ze hier in Amerika nog overal kamerbreed tapijt hebben liggen en niet zomaar een tapis plaintje, maar zo van dat dikpolig tapijt zodat ge elkaar kunt besluipen in huis. Helaas geeft dit de meeste appartementen ook direct een ouderwetse look. Hardwood floors zijn hier nog niet in. Ook zijn de meeste kamers nogal donker en persoonlijk willen we toch eerder een licht en luchtig appartement huren. Bij sommige complexen is er een zwembad of een fitness aanwezig wat wel interessant is als ik hier de eenzame werkloze echtgenote ga zijn.
Helaas geven de zwembaden eerder een gevangenisgevoel dan een vrij gevoel omdat ze overal een groot hek rondom zetten en ge dus een gevoel krijgt dat ge in de zoo zit als ge op een zetel aan het zwembad zou zitten. Het zal wel een reden hebben maar echt aanlokkelijk ziet het er niet uit.

Tijdens onze zoektocht doorkruisen we zo Menlo Park, Palo Alto en Mountain View. Er zijn wel een aantal potentiële kanshebbers, maar als we dan informeren naar hoe we de procedure moeten opstarten, dan stuiten we op een eerste probleem. Ze vragen allemaal naar een credit check en een credit history, maar aangezien wij foreigners zijn , hebben wij nul, nada, nougabollen qua credit history... Ge moogt nog een millionair zijn in Europa, hier in USA hebt ge zogezegd geen geld, als ge geen credit history hebt en zijt ge dus niet kredietwaardig...
Gelukkig hebben sommige verhuurders al wel door dat er aan Stanford studenten wel iets valt te verdienen en dat de meesten wel capabel zijn om de huur te betalen, of ze verhogen de waarborg.

Een ander probleem is het openen van een bank-account. Aangezien de meeste verhuurders een deposit vragen via een check , hebben we een Amerikaans rekening nodig. Blijkt echter dat we om een rekening te kunnen openen een permanent adres moeten kunnen opgeven en dit bewijzen door een rekening te presenteren van nutsvoorzieningen ofzo. Hoe kunt ge nu een rekening tonen die ge moet betalen via bank als ge nog geen bankrekening hebt ???? Over een oneindige lus gesproken...

Gelukkig blijkt dat ik bij Bank of America wel een rekening kan openen als student en mijn fondsen worden gesponsord door mijn ouders. Whatever, works fine for me :)
We krijgen wel geen credit-card vast dus een credit history opbouwen zal pas zijn wanneer we een social security number hebben. Wel doet de bankbediende een geste door mij 2 dozen checks te geven. Als hij nu ook nog een infobrochure zou hebben hoe we die moeten gebruiken dan zou het helemaal goed zijn. Het banksysteem is hier nogal ouderwets, alles wordt nog via checks betaald en dus op papier verhandeld. Zelfs als ge online een check doorstuurt, schrijft de bank die uit om aan de ontvanger te geven , die daar dan mee naar de bank teruggaat om dan via deposit terug op zijn rekening te zetten. Het systeem van overschrijvingen wordt hier maar zelden gebruikt in tegenstelling tot Europa waar bijna alles via wired transfer wordt gedaan en tegenwoordig online niet veel meer wordt uitgeprint. Het overschrijven in USA is echter immens duur om over de tarieven van internationale overschrijvingen nog maar te zwijgen.
Het beste is nog om geld gewoon van Belgische rekening af te halen aan een ATM automaat en dan in die zelfde ATM automaat een deposit te doen op Amerikaanse rekening.
Tot zover het bankdebacle...