Na een luie zondag die we enkel gevuld hebben met naar de superbowl te kijken, trekken we 's morgensvroeg met onze ingepakte valiezen naar ons eigen appartement. Vandaag komen ze TV en internet installeren van comcast, en dat is de definitieve incentive om te verhuizen...
De foto's van ons nieuw apparmentje komen later nog wel.
Dinsdag 9 februari
We zitten al de hele tijd te zeggen dat we Avatar moeten gezien hebben voor de oscars en vanavond voegen we de daad bij het woord en springen we dus in de auto om in Santa Clara naar Avatar te gaan kijken in 3D op Imax scherm.
Jawadde, een geweldige film en zeker de nominaties waardig want het is één van de beste sinds de trilogie van Lord of the Rings. Bovendien ben ik tot de constatatie gekomen dat ik niet meer zonder 3D zou willen kijken in de cinema, kwestie dat het zijn geld waard is, want de prijzen zijn hier ook gestegen sinds alles tegenwoordig zo snel op internet te verkrijgen is en 3D is zo leuk dat naar een gewone film kijken saai wordt.
Nu staat er nog enkel de film: couples retreat op ons lijstje van films die we nog moeten meepikken want die heeft een speciale band met ons. Nl. onze huwelijksreis.
Woensdag 10 februari
Komend weekend is er een receptie in SF moma vanwege de Vlaamse minister-President alias George Clooney ter ere van Luc Tuymans, de bekendste Vlaming en blijkbaar wereldbefaamd voor zijn schilderijen (heb er eigenlijk nog nooit van gehoord, maar ik ben dan ook geen referentie), alle belgen in USA zijn uitgenodigd en vermits het in San Francisco is gaan we er zeker naar toe, alleen is de grote vraag: what should I wear?? want we hebben niet echt formele kledij meegenomen in onze valies. De opdracht voor de komende dagen zal dus het zoeken naar een geschikte outfit zijn voor Olivier en mij.
Ik bedenk ook dat ik best nog eens naar de kapper ga, maar het vinden van een kapper is blijkbaar ook niet evident, iedereen heeft hier zijn/haar persoonlijke kapper en sommige mensen zijn zelfs bereid om zelfs 100 miles hiervoor om te rijden. Wat ik na wat googlen heb ondervonden is dat de meeste hier in Palo Alto echte beauty salons zijn, waar ge gemakkelijk tussen $70 en $200 uitgeeft en weken op voorhand een afspraak moet vastleggen.
Na deze specifieke vraag te hebben gesteld bij het Resource center en het international center ben ik niet veel wijzer geworden... Ze waren wel enthousiast om eens iets anders op te zoeken ipv de gebruikelijke formaliteiten omtrent visa en verzekering etc. Sommigen gingen zo in deze opdracht op dat ze heel het international center bijeen trommelden om informatie te zoeken :). Na navraag bij een 10-tal mensen blijven we met 2 verschillende mogelijkheden over: Supercuts of Hair international...en de constatatie dat het Resource center een nieuw topic heeft gevonden waar ze nog geen informatie over hadden !!
Iedereen vond het wel een originele en speciale vraag en ze willen allemaal weten hoe mijn receptie is geweest en ik moet zelfs bij de secretaresse van het international center langsgaan nadat ik bij de kapper ben geweest, zodat ze kan zien of mijn experiment geslaagd is.
Ik ga dus ofwel proberen bij Supercuts, een zaak waar ge zoals in Leuven zonder afspraak kunt binnenstappen en de prijs is ook vergelijkbaar, hier zijn het vooral stagiaires aan het werk dus het risico is wel dat ge met een mislukte coupe buiten komt , maar I take the odds...
ofwel bij Hair international, waar ze blijkbaar iets beter zijn , maar wel drop-in aannemen.
Ondertussen is het middag en heb een lunchafspraak met Marie, ze aanhoort met een fameuze glimlach mijn queeste naar een goede kapper want ze was hier ook naar op zoek en ze verwacht ook om een heel verslag te krijgen na de receptie. Zelf is ze dit weekend gaan skiën , de gelukzak, even het vliegtuig op en in de buurt van Mammoth Lakes 3 daagjes sneeuwverse pistes naar beneden sjeezen... Wij zijn nog in de blijde verwachting van onze skispullen die per express worden meegebracht door Steven :) maar het kriebelt toch al een tijdje.
Voor de namiddag staat er nog heel wat op het programma en ik start met naar het gebouw van Transportation op Stanford te gaan. Ik moet daar namelijk onze fietsen gaan registreren, jaja: het is bij wet verplicht om een bike license te hebben, een fietshelm op te hebben en lichtjes als ge op campus rondrijdt en ge kunt zware boetes krijgen , deze license kost gelukkig maar $3 en er hoeft geen fietstest afgenomen te worden (stel u voor :) ). Ik moet alle gegevens opgeven om zo nauwkeurig mogelijk mijn fiets te beschrijven ze vragen zelfs framesize, wheel size en serienr van fiets ! Gelukkig krijg ik een meetlat want het moet dan nog eens in inches opgegeven worden. Stel u voor dat ze dit systeem in Leuven zouden invoegen, er zal nogal gevloekt worden en ik heb geen flauw idee of dit nu beter is tegen diefstal, maar ja. Het resultaat na 15min zoeken naar alle gegevens: 2 stickers om op mijn fiets te plakken en daarmee is de kous af.
Nu ik weet hoe het allemaal in zijn werk gaat, spring ik snel even binnen bij Olivier om een paar gegevens te weten te komen en spurt ik snel nog eens terug om voor een 2e keer een license te halen , de mevrouw kijkt nogal raar op, maar geeft mij uiteindelijk nog 2 fluobandjes en 2 flikkerlichtjes mee.
Maar blijkt dat we in de community waar we wonen ook nog eens onze bike moeten registreren dus het eindtotaal komt op 3 stickers/fiets. Onze fietsen beginnen er al een beetje als een plakboek uit te zien. Het doet mij een beetje nostalgisch terug denken aan mijn kindertijd alwaar we in de vakantie in Oostenrijk schildjes verzamelden voor op onze wandelstok...(Ok de gelijkenis is ver te zoeken, maar gedachten kunnen soms rare kronkels hebben)
Donderdag 11 februari
Vandaag op goed geluk Hair international binnengestapt en na 10 minuten wachten was het al mijn beurt. De kapster begon als een bezetene te knippen en is zeker een half uur alleen maar daarmee bezig geweest. Ik had dus ook mijn twijfels of ze mij wel volledig had begrepen en hoopte vurig dat ze op een gegeven moment toch zou stoppen met knippen en ik nog wat haar over zou hebben. Al bij al viel het nog allemaal goed mee toen ik het eindresultaat in de spiegel bekeek, en Olivier trok toch geen rare ogen toen hij mij 's avonds zag.
Bovendien hebben we onze outfit voor de receptie in een record tijd en voor een schappelijke prijs gevonden. Leve de solden , gelukkig had ik op voorhand al een beetje rondgekeken en wist ik ongeveer wat ik wou. Na 3 winkels had ik nieuwe schoenen en een soort overgooier/kleed en Olivier een nieuwe trui en nieuwe vest. Gelukkig was deze week de rugzak met al zijn hemden en mijn deftige zwarte broek toegekomen, zodat we vroegtijdig onze zoektocht naar formele kledij kunnen beeindigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten