shopping/zoektocht en administratieve rompslomp

Dinsdag 23 februari

Vandaag wordt weer een drukke dag. Mijn eerste stop is bij de bank want er zijn weer fouten geslopen in ons adres en dus spring ik voor de zoveelste keer binnen om eindelijk die zaken in orde te krijgen. Het kost me weer een dik uur en veel geduld om simpelweg ons adres juist te krijgen in hun database en om onze kaarten te activeren. De manier waarop ze hier werken, daar zoudt ge uw zelfbeheersing soms van kunnen verliezen... maar "positive thinking:" we hebben eindelijk onze bankkaarten en onze eerste officiële credit card dus nu kunnen we beginnen aan de opbouw van een Amerikaanse credit-history. De kaarten op zich zijn ook wel juweeltjes, precies een postkaart van Stanford.

 

 

Volgende halte: het hoofdkantoor van US postal om het pakje op te halen dat ik gisteren heb gemist. Het pakje van Ann en Raf is licht gehavend en met tape terug aaneengeplakt. De inhoud: boekjes, een paar tijdschriften en chocolade en chocotoffs.MMMM...
Het pakje is op de 8ste verstuurd dus heeft het zo'n 15 dagen erover gedaan om tot hier te komen, ik vermoed dat de douane daar voor een groot stuk tussen zit want alles was opengemaakt, zelfs de verpakking van de chocolade! ik verdenk ze ervan dat ze getwijfeld hebben om de chocolade te confisqueren, dan vervolgens op hun gemak de literatuur hebben doorgelezen gedurende een aantal dagen en dan uiteindelijk nog een aantal chocotoffs hebben achter gehouden voor ze het pakje lieten vertrekken naar eindbestemming :)

De volgende stop in de rij is Sportsauthority en REI
Aangezien we nu onder ons balkon een aantal tennisvelden hebben liggen die we gratis mogen gebruiken, leek het ons een goed idee om eindelijk eens deftig te leren tennissen en alvast te beginnen met een tennisracket te kopen, bovendien gaan we in het weekend naar Death Valley en dus passeer ik ook even langs de camping afdeling. Even later sta ik buiten met 2 racketten en een paar tennisballen voor een redelijke prijs want alles is in sales. (dixit Chris: Amerikanen kopen alleen maar in sales, dus zijn het altijd sales :) ).
De Recreation Equipment Inc (REI) store is het equivalent van de AS adventure. Ik stap binnen met een heel specifieke vraag, want ik wil weten hoe en met welke waterbottle ik het langst water kan koud houden. Omwille van mijn interessante vraag staan er binnen de 10 minuten 2 verkopers fameus te discussiëren op welke manier dit nu het beste zou kunnen, steel of plastic, insulated of neopreen sleeve tot zelfs de huismiddeltjes zoals een natte sok over de fles trekken of een ingevroren fles in handdoek wikkelen en in midden van rugzak steken en verbinden met een camelbakslurfje zodat ge direct kunt drinken tijdens het hiken...
en als ze vernemen dat we naar Death Valley gaan , beginnen ze nog extremer te gaan door een solar-deken aan te raden en dit te verknippen tot een soort box  om rondom onze drank/eten te bouwen zodat alle zonnelicht wordt weerkaatst en alles supercool blijft en dat we dat ook nog kunnen gebruiken als we koud hebben in de tent 'savonds...
Mijn vraag over "hoe ik water koud moet houden" is al uitgegroeid tot "hoe moet ik een basiscamp opbouwen vanwaar ik een expeditie in de desert kan ondernemen" !!!
OVI OVI OVI, (oftewel Too Much Information! OVI= sos-kreet voor een overvloed van informatie, een insider in de familie :))
Ik krijg nog meer tips mee hoe ik moet overleven in de woestijn, maar ga toch met lege handen naar huis.
Het komt erop neer dat de beste methode het simpelweg invriezen is van flesjes water en die in zilverpapier te wikkelen. Daar kon ik zelf ook wel opkomen (aangezien we dat zelfs in België al deden) en dus heb ik geen speciale water bottle voor nodig...

Als laatste halte rest me nog een zoektocht in de Fry's naar een power cord met amerikaanse plug voor de oplader van de batterij van mijn fototoestel. Ik kan mijn oren niet geloven wanneer ze mij wijsmaken dat dat speciaal is en enkel op internet te vinden is. Ik ben in godsnaam in de Fry's, als ze het hier niet hebben , dan hebben ze het nergens! Dat heb ik toch van horen zeggen...
Ik besluit dus van nog zelf wat rond te zoeken en vind in één van de laatste rekken precies hetgeen dat ik nodig had én meer. Aha dus Fry's maakt dan toch zijn reputatie waar.


Donderdag 25 februari

Vandaag is het wasdag: is een beetje anders als in België. Ze hebben hier toploaders en frontloaders. komt er op neer dat ge dus wat wasmiddel in de ton smijt en dan de rest van de kleren erbij doet. Er is ook niet veel keuze in programma's, het komt erop neer dat ge het waterlevel kunt kiezen hoe hoog het in de trommel komt, de watertemperatuur nl cold warm en hot (dus geen 30°,40° en 60° alhoewel ik vermoed dat dat ongeveer op hetzelfde moet neerkomen) Het grootste verschil echter is dat het langste programma maar zo'n 12 min effectief wassen en de volledige cyclus memt spoelen en water weglaten duurt dan maar een klein half uurthe, als ik dit vergelijk met thuis dan is dit wel een groot verschil! Voorlopig heb ik gelukkig nog geen kleren geruineerd en ze komen er ook nog redelijk proper uit.

Vanavond gaan we opnieuw zwemmen, wind of regen , niets houdt ons tegen :)
Deze week hebben we al iedere avond 20 lengtes gezwommen en Olivier is begonnen met s'morgens voor het werk een paar rondjes te lopen want er loopt hier een soort schorspiste rond het domein.

Morgen vertrekken we op de middag naar Death Valley dus kruipen we maar eens vroeg ons bed in.