nieuwe maand, nieuwe week en een jaartje ouder

Maandag 1 februari: DMV part 1

Vandaag ga ik naar de DMV (department of motor vehicles) om onze auto te laten registreren. Het dichtsbijzijnde kantoor is in Redwood City, niet zover dus. Maar als ik tegen 9u30 op de parking rijdt, staat het er al redelijk vol. Als ik binnenkom is het nog erger. Ze hadden mij hiervoor gewaarschuwd, maar het is echt niet te geloven hoe druk het is, eerst aanschuiven in een rij om een nummertje te krijgen , al bij al schuift het nog redelijk op dus heb snel een nummertje, maar dan begint het wachten. Ik heb E92 en ze zitten nog maar aan E50 en er bestaan ook nog andere codes...
Gelukkig ligt er hier het handboek voor het behalen van Californisch rijbewijs dat ik eerst eens goed doorblader en dan beslis om eens te kijken wat voor gekke verkeersregels ze hier in USA hebben. Na 2u wachten is het eindelijk mijn beurt,heb al de helft van het boekje kunnen studeren dus het is toch nog nuttig bestede tijd geweest. Eenmaal aangekomen bij het loket moet ik gewoon mijn naam en adres opschrijven op een papier en ondertekenen waarna de administratieve inefficiëntie weer wordt ten toon gespreid. Het wicht aan het loket begint dus alles over te typen op computer en slaagt erin om zo maar even 2 fouten in mijn naam en 3 fouten in ons adres te typen, wat ze dan uitprint en vraagt om na te kijken. Ik meld haar vriendelijk dat er een paar kleine foutjes instaan en ze bekijk mij met rollende ogen aan (ze dacht waarschijnlijk "kon die dat niet eerder zeggen") en begint dan toch alles te vernietigen en opnieuw in te typen. Na 2 pogingen staat alles zoals het hoort te staan...
Een suggestie: online registratie zou toch een handige zaak zijn, want de meeste mensen typen sneller dan de ambtenaren en weten tenminste hun eigen naam en adres correct in te geven in minder dan 3 pogingen.
De betaling daarintegen verloopt vlot (want dat hebben ze graag, kassa kassa) en uiteindelijk krijg ik de juiste uitprint mee en ook de sticker die ik op onze nummerplaat moet plakken als bewijs, de rest zal ik later via de post ontvangen.
Veel moeite en tijd voor iets dat maar 2 minuten in beslag neemt, en we moeten hier nog een paar keer zijn voor een schriftelijk examen en dan nog een drive test voor een Californisch rijbewijs... Dat belooft !!


Dinsdag 2 februari: Bezoek !

Peter is in het weekend toegekomen en vandaag heeft hij met ons afgesproken, smorgensvroeg om 9u staan we hem in de lobby van zijn hotel op te wachten om dan naar de Stanford bookstore te gaan en bij te babbelen bij een warme koffie. Hij heeft zelfs voor mij een kadootje mee want morgen is het mijn verjaardag. Blijkt dat er lekkere chocolade truffels met echte belgische chocolade in zitten mmmmmm!!
Wanneer we in de buurt van de Main Quad een parkeerplaats zoeken valt het ons op dat er blijkbaar een hoge piet Stanford aan het bezoeken is want overal staat er extra beveiliging, politie en zelfs secret agents zoals in de films met oortjes, zwarte pakken en de typische suburban jeeps. Niemand die er precies van opkijkt, dat gebeurt hier wel vaker aangezien onlangs de dahla Lama op bezoek was en dat Condoleezza Rice en andere bekenden oud-studenten van Stanford zijn.

Tegen 11u vertrekken Olivier en Peter voor een paar vergaderingen en zet ik mijn queeste verder om de administratie tot een goed eind te brengen. Ik moet namelijk voor mijn werkvergunning weer een aantal pasfoto's laten maken volgens de voorschriften en blijkt dat ze dit in het post-office naast de bookstore voor mij kunnen doen. Echter de informatie is weer eens fout, want ondanks dat er overal hangt dat ze hier pasfoto's maken blijkt dat ze dit al een jaar niet meer doen en ze sturen mij door naar het International Bechtel center, eenmaal daar aangekomen blijkt dat het center gesloten is voor deze zaken , maar ik houd het been stijf en wandel gewoon naar binnen en zeg dat ik dit dringend nodig heb. De aanhouder wint altijd, zeggen ze
en dus 5min later sta ik buiten met mijn foto's :-)
Wat een gedoe voor werkvergunning aan te vragen. Het belangrijkste formulier (I-765) had ik al via e-services online ingevuld en de betaling van $340 ging ook via internet maar moet als bewijs nog een kopie van paspoort, kopie van visa, kopie van form I 94, alien nr., kopie form DS 2019, verklaring op erewoord en pasfoto's via de post opsturen. Nen hele boterham... EN dan is het nog niet zomaar in een envelop steken en op de bus doen, Neen, het moet via een gecertifieerde zending gebeuren zodat ik confirmatie krijg dat het is afgeleverd en bovendien staan er 3 verschillende adressen vermeld naarwaar ik alles moet sturen. Na een beetje puzzelen kan ik eindelijk alles afgeven in het post-office en het enige dat ik nu nog moet doen voor mijn work authorization is wachten op een afspraak om langs te gaan voor biometrische gegevens. Jeuj we zijn er bijna !!

Om even af te kicken is het shoppingtijd wanneer Olivier terugkomt van zijn werk. een stop bij Ikea om bed en tafeltjes die we vorige keer niet in de koffer kregen , krijgen we nu vakkundig gestapeld in de auto met wat logisch denkwerk en bovendien hebben we zelfs een gratis stuk meegekregen door de onoplettendheid van de kassier(ster)?,Ja inderdaad we konden niet uitmaken of er een vrouw of man aan de kassa zat, oorspronkelijk gedacht was een vrouw maar wanneer we zijn stem hoorden...Travestiet?? man met pruik?? Anyway, man of vrouw, trager scannen dan dit kan gewoon niet we staan 20 minuten aan de kassa eer dat hij/zij alles heef ingescand. Volgende keer toch maar opteren voor de self-scan,dat gaat veel sneller!

Eenmaal thuis amuseren we ons met meubels ineen te draaien. Het voelt aan als een deja vu, is al ons 3e bed dat we bij ikea zijn gaan halen, zouden we geen getrouwheidsbonus kunnen krijgen?


Woendag 3 februari: Happy Birthday

Vandaag ben ik jarig !! en ik heb het geweten , al heel de tijd berichtjes op facebook en email, skype al om 8 am hangt de eerste aan telefoon om via webcam gelukkige verjaardag te zingen (Dank u Hanne en Jutta voor het heel arsenaal liedjes :-)). uitslapen zit er dus niet in. Mijn ultiem plan voor een leuke verjaardag was van luilekker niks te doen , maar al heel de voormiddag ben ik bezig met iedereen te bedanken voor hun verjaardagswensen en het beantwoorden van mails van de familie. De rest van mijn plan loopt wel zoals gepland: 's avonds gaan we eens goed eten en passeren we zeker in de cheesecake factory voor een stuk Godiva 3 chocolates cheesecake (Zalig lekker en zo zwaar dat ik het maar voor de helft opkrijg en de rest voor morgen laat, handig dat ge er 2 dagen van kunt eten)
Bovendien vinden we in de ikea een koopje in de koopjeshoek. Een sofabed voor de helft van de prijs en er is eigenlijk niks opmerkelijks verkeerd mee, beetje vuil van daar te staan , maar met nieuwe covers merkt ge daar niks meer van. Een leuke verjaardagskorting noem ik dat :)


Vrijdag 5 februari: PANIEK

Jawel, Paniek...toch voor even.
Olivier is erin geslaagd om zowat het belangrijkste document namelijk zijn officiëel social security nummer al na een dag bijna kwijt te zijn...
Na het ineendraaien van de meubels hadden we zoveel afval qua papier en karton en plastic dat we toch maar even voor we zijn documenten gingen inscannen en kopieren (zodat we het niet zouden verliezen ,jaja) alles in de  garbage room wilden dumpen. Nadat we alles in de afvalkoker hebben gesmeten en willen vertrekken komt Olivier plots tot de conclusie dat hij het document niet meer heeft!
We zoeken de gang af, wie weet is het onderweg gevallen?
Maar dan valt onze euro/dollar/frank, er is maar één mogelijkheid over en dat is: "SSN down the vent !!" OOOH no en effectief, even later komt Olivier triomfantelijk naar boven met zijn SSN in de hand.
Hij had er wel bijna een duik in de afvalcontainer voor moeten doen , gelukkig dat we het zo snel doorhadden en dat a.de locatie van de container snel gevonden was, b. de deur niet op slot was c.de container niet weg was en d. er nog niemand anders vuil had ingesmeten zodat het gewoon bovenop lag...nog een geluk bij een ongeluk en uiteindelijk kunnen we er wel eens goed mee lachen !!