Na een lekker ontbijt, ja zelfs eieren en spek en wafels stonden op de
menu, gaan we vandaag verder de Santa Monica mountains verkennen.
We
rijden terug naar Calabasas waar het nieuwe Visitor Center ligt in de King Gilette
ranch. Dit gebouw is pas open sinds eind juni en het ziet er allemaal heel mooi uit,
Maar we talmen niet te lang en rijden door via Mulholland highway, die ook de hoofdweg is in Santa Monica NRA met mooie scenery
Richting de Paramount Ranch waar er een ganse western town is nagebouwd om vroeger 'westerns'films op te nemen en dit is onder andere het dorp waar Dr. Quinn, (van medicine woman) al haar avonturen beleefde :)
Verder valt er echter niet veel te zien , dus beslissen we om heel de Mulholland
highway af te rijden tot aan de kust. Dit is een hele mooie weg en zeker een aanrader om af te rijden als je wat meer tijd in LA kan spenderen en niet in de drukte op de freeways wilt staan.
Tegen de middag komen we toe in Ventura, waar het visitor center ligt voor de
Channel islands NP.
We pikken de film mee, maar kunnen niet meer naar een van de eilanden vermits de boten enkel 'smorgens uitvaren. We informeren ons wel goed over mogelijks kamperen in het najaar en voegen dit aan onze wishlist/bucket list toe.
Daarna rijden we naar het centrum van Ventura, want onze magen grommelen en nadat we deze gestild hebben met
een stevige 'footlong subway sandwich' met veeeeel avocado en jalapenos,
wandelen we nog even rond op main street en komen we voorbij de Ventura
mission.
San Buenaventura, 9th mission
The ninth mission in the chain
was founded on Easter Sunday in 1782 by Father Serra and dedicated to
St. Bonaventure. It was the last mission the humble priest would
christen. Restored in 1957, the facade exhibits an unusual triangular
design which opens into the gardens. A museum exhibits artifacts that
include two old wooden bells, the only ones of their type known in
California. Situated three blocks from the ocean, the mission fronts on
the main street of Ventura.
We moeten echter nog een heel eind rijden en stoppen eerst nog even in Santa Barbara om nog een paar stempels te verzamelen aan de haven. Daar komen we op een mooi uitkijkpunt terecht in het Santa Barbara outdoors visitor center, deze kleine kamer in de toren van het havengebouw is prachtig gedecoreerd met mozaïek tegels die een legende over de channel islands uitbeeldt. Vanop het terras heb je een prachtig panoramisch zicht over de haven en zien we de eilanden in de verte liggen.
We springen terug in de auto en rijden via de San Marcos pas naar Lake Cachuma. Onderweg krijgen we nog mooie vergezichten te zien eerst op Santa Barbara en de Pacific Ocean, daarna op het stuwmeer.
En zo komen we in
Santa Maria Valley wine country terecht, een van de vele wijnstreken hier aan de West-Kust (beter bekend als een
American Viticultural Area (AVA)).
De
wijnbouw in California is bekend, vooral Paso Robles en Napa, maar dat zijn niet de enige plaatsen in de staat waar ze goede wijn hebben. Californië heeft een gebied dat ongeveer driekwart de grootte van Frankrijk beslaagt waar men wijn produceert... 90% van alle US wijn komt van hier en als je Californië als een land zou rekenen hebben ze de 4e grootste productie van wijn in de wereld.
De Californische wijn is zeker niet slecht, dus strekken we de beentjes even op onze weg naar huis en houden we halt in Solvang om wijn te proeven.
Solvang is echt uniek, het is een klein dorpje waar de huizen allemaal in Deense stijl zijn gebouwd en je waant je direct op een ander continent. Molens, boerderijen en zelfs de straten hebben toepasselijke namen zoals Copenhagen street...
Het is enorm druk in het dorp omdat er zowel farmers market is alsook een wine taste tourevent dat blijkbaar in de zomer elke 3e woensdag van de maand wordt gehouden en je met een wijnglas bij de verschillende wijnbars en tasting rooms kan binnen wandelen voor een paar proevertjes.
Wij gaan natuurlijk ook twee tasting rooms binnen en proeven een 6tal wijnen (voor bijna geen geld omdat
we bij de tweede de tasting gratis kregen omdat we Belgen waren en het ernaar uitzag dat het mogelijks kon regenen - vind de logica in deze redenering - en omdat Olivier als chauffeur toch niet moogt drinken).
Tegen 18u is het tijd om de lange terugweg naar de Bay-Area aan te zetten, al vlot het nog redelijk
goed langs een verlaten 101. We zien
Pinnacles National Monument in de verte liggen, en van hieruit zien we pas echt dat het een deel van een vulkaan is.
Wanneer we in Salinas zijn, stoppen we om te eten in een echte American diner:
Black Bear diner en het moet lukken want in de 'booth' naast ons zitten Nederlanders die in België wonen en we geraken aan de praat en geven hun nog heel wat tips op hun weg naar LA en San Diego.
We eten echte degelijke boerenkost en het smaakt ons (beter dan een hamburger of ander fastfood).
Doordat we zolang blijven babbelen, vertrekken we pas tegen half 10 voor het laatste stukje naar huis, waar we tegen 11u blij zijn ons bedje te vinden.
