Posts tonen met het label rafting. Alle posts tonen
Posts tonen met het label rafting. Alle posts tonen
dinsdag 18 oktober 2011
zaterdag 21 mei 2011
Belgica raftingtrip
Ookal is het weekend, toch zijn we vroeg uit de veren want vandaag staat de lente activiteit van Belgica op het programma: RAFTING, whooohoo
Als laatste activiteit dit academie jaar organiseert Belgica een raftingtrip op het onderste stuk "the Gorge" van de south fork van de American River (Lotus,CA in de buurt van Sacramento).
Bij de aankondiging van het event krijgen we veel enthousiaste reacties en vandaag gaan we met een groep van 20 mensen de rivier afvaren.
Door de grote sneeuwval deze winter, belooft de raftingtrip een echte must en zeer actief te zijn. We opteerden voor een klasse 3+/4 trip, aangezien het waterniveau momenteel heel hoog staat waardoor de moeilijksheidgraad omhoog gaat...
We hebben toch een heel aantal beginners in de groep en willen allemaal evenveel ervan kunnen genieten...
Hier een beschrijving (+ video) van wat er ons vandaag allemaal te wachten staat:
Het is een lange rit tot aan de El Dorado Hills, waar de American River ligt (3 1/2 u, bijna tot Tahoe). We springen dus al om 6.30am de auto in om tijdig op de afspraak te zijn om 10u aan All-Outdoors River Center in Lotus, CA.
We verzamelen op de parking en leren een paar nieuwe belgen kennen. Julian en Quyen, Nicholas en Magali, die allemaal nog maar pas in San Francisco gearriveerd zijn.
Ons rafting avontuur begint eerst met het passen van wetsuits en lifevest, want het water is koud en ge moogt er zeker van zijn dat we nat gaan worden. Daarna krijgen we een lange uitleg van veiligheidsprocedures om te weten wat we juist moeten doen als we uit de boot vallen etc. Ze proberen ons nogal schrik aan te jagen, maar sja, de amerikaanse voorzichtigheid voor liability, tis te hopen dat het toch een beetje overdreven is uitgelegd, anders staan we voor een heuse uitdaging.
4 boten met 20 zotte Belgen, dat belooft...!
De voormiddag verloopt nog kalm, is vooral een opwarming voor later op de dag. We krijgen toch al een paar kleine rapids (class II+) te verwerken waarbij we nog relatief droog blijven (afhankelijk van de zitplaats in de boot natuurlijk). Het is een warme dag dus duurt het niet lang voor we in het water springen en veel plezier maken met watergevechten, zodat iedereen wat afkoeling heeft...
Tegen de middag stoppen we even aan wal voor een goede lunch en spelen we nog een spelletje: een koekje met confituur tegen je voorhoofd plakken en dan zonder handen het proberen in je mond te krijgen om op te eten, lachen verzekerd!
Daarna stappen we terug de boten in met nieuwe energie. We zijn totaal nog niet moe en onze honger naar adrenaline is rond de lunchtijd nog niet gestild. We hopen dat we nu wat meer "white water" actie krijgen.
In de namiddag komen we aan het wildere stuk in de kloof, Class III+/IV, wat steviger dus dan deze morgen. Nu is het gedaan met de fun, (tijd voor adrenaline?), we leggen ons met volle concentratie toe op het peddelen wanneer we de eerste stroomversnellingen naderen, maar achteraf bekeken, valt het al bij al nog mee. Bij de eerste IV stroomversnelling (Satan's Cesspool) waar de officiële actie foto wordt genomen, moeten we ons even goed vasthouden en de boot stabiliseren, maar we geraken er zonder problemen door, zonder iemand overboord.
De boot met instructors heeft minder geluk en gaat overkop waardoor we er allemaal uitgekatapulteerd worden...YES, we hebben eindelijk een echte adrenaline rush en zetten een tandje bij om een sprintje te trekken om er eentje uit het water te vissen.
Nu volgen de rapids elkaar in sneltempo op en is iedereen met een smile tot achter de oren aan het peddelen en aan het joelen van plezier wanneer we over de whitewatergolven bouncen. Het beste wordt als laatste bewaard en met een hoge golf bij de 'Hospital Bar' rapid, zijn we aan het einde van de canyon gekomen en kunnen we weer rustig ademhalen (de ene van de schrik, de andere van de kick).
Op het kalme stuk naar Folsom Lake, zijn we blijkbaar nog niet moe genoeg en houden een kleine roeirace of proberen de stoere jongens nog wat met hun spierballen te rollen door ipv de gids te roeien. Anderen duiken in het water met een salto en een aantal "lopen over", switchen van boot. Kortom, we hebben leute totdat we terug aan wal staan.
Nadat we alle boten uit het water hebben gehaald, staat er ons nog een busrit van een dik uur te wachten om terug te geraken aan het outdoorcenter, de verhalen en ervaringen van de verschillende boten worden uitvoerig besproken en als afsluiter gaan we nog ene gaan drinken in de plaatselijke bar.
De conclusie van onze raftingtrip: voor sommigen was het wat te kalm, voor anderen was er al excitement genoeg, kortom een zeer geslaagde uitstap waarbij we weer nieuwe vrienden/leden bij Belgica hebben gemaakt. Een mooie afsluiter van het academisch jaar!
Voor meer foto's check de fotopagina...
Verslagen vanop Belgica site en een andere deelnemersblog:
Belgica site:
Blog Nicole (geadopteerde Nederlandse)
Als laatste activiteit dit academie jaar organiseert Belgica een raftingtrip op het onderste stuk "the Gorge" van de south fork van de American River (Lotus,CA in de buurt van Sacramento).
Bij de aankondiging van het event krijgen we veel enthousiaste reacties en vandaag gaan we met een groep van 20 mensen de rivier afvaren.
Door de grote sneeuwval deze winter, belooft de raftingtrip een echte must en zeer actief te zijn. We opteerden voor een klasse 3+/4 trip, aangezien het waterniveau momenteel heel hoog staat waardoor de moeilijksheidgraad omhoog gaat...
We hebben toch een heel aantal beginners in de groep en willen allemaal evenveel ervan kunnen genieten...
Hier een beschrijving (+ video) van wat er ons vandaag allemaal te wachten staat:
Your trip begins with easy Class II rapids, the perfect warm-up for the Class III whitewater that waits downstream. Before we get to the big stuff, we break for a delicious riverside lunch.
After lunch, we're back in the rafts, paddling the Class III whitewater of the "Gorge". Our Class III challenge begins with Fowler's Rock Rapid and culminates with rapids like Hospital Bar and Recovery Room. Any trip through the rapid-filled "Gorge" is an eventful one! Reaching Folsom Lake in the late afternoon, we float to our take-out.
Het is een lange rit tot aan de El Dorado Hills, waar de American River ligt (3 1/2 u, bijna tot Tahoe). We springen dus al om 6.30am de auto in om tijdig op de afspraak te zijn om 10u aan All-Outdoors River Center in Lotus, CA.
We verzamelen op de parking en leren een paar nieuwe belgen kennen. Julian en Quyen, Nicholas en Magali, die allemaal nog maar pas in San Francisco gearriveerd zijn.
Ons rafting avontuur begint eerst met het passen van wetsuits en lifevest, want het water is koud en ge moogt er zeker van zijn dat we nat gaan worden. Daarna krijgen we een lange uitleg van veiligheidsprocedures om te weten wat we juist moeten doen als we uit de boot vallen etc. Ze proberen ons nogal schrik aan te jagen, maar sja, de amerikaanse voorzichtigheid voor liability, tis te hopen dat het toch een beetje overdreven is uitgelegd, anders staan we voor een heuse uitdaging.
4 boten met 20 zotte Belgen, dat belooft...!
De voormiddag verloopt nog kalm, is vooral een opwarming voor later op de dag. We krijgen toch al een paar kleine rapids (class II+) te verwerken waarbij we nog relatief droog blijven (afhankelijk van de zitplaats in de boot natuurlijk). Het is een warme dag dus duurt het niet lang voor we in het water springen en veel plezier maken met watergevechten, zodat iedereen wat afkoeling heeft...
Daarna stappen we terug de boten in met nieuwe energie. We zijn totaal nog niet moe en onze honger naar adrenaline is rond de lunchtijd nog niet gestild. We hopen dat we nu wat meer "white water" actie krijgen.
In de namiddag komen we aan het wildere stuk in de kloof, Class III+/IV, wat steviger dus dan deze morgen. Nu is het gedaan met de fun, (tijd voor adrenaline?), we leggen ons met volle concentratie toe op het peddelen wanneer we de eerste stroomversnellingen naderen, maar achteraf bekeken, valt het al bij al nog mee. Bij de eerste IV stroomversnelling (Satan's Cesspool) waar de officiële actie foto wordt genomen, moeten we ons even goed vasthouden en de boot stabiliseren, maar we geraken er zonder problemen door, zonder iemand overboord.
De boot met instructors heeft minder geluk en gaat overkop waardoor we er allemaal uitgekatapulteerd worden...YES, we hebben eindelijk een echte adrenaline rush en zetten een tandje bij om een sprintje te trekken om er eentje uit het water te vissen.
Nu volgen de rapids elkaar in sneltempo op en is iedereen met een smile tot achter de oren aan het peddelen en aan het joelen van plezier wanneer we over de whitewatergolven bouncen. Het beste wordt als laatste bewaard en met een hoge golf bij de 'Hospital Bar' rapid, zijn we aan het einde van de canyon gekomen en kunnen we weer rustig ademhalen (de ene van de schrik, de andere van de kick).
Op het kalme stuk naar Folsom Lake, zijn we blijkbaar nog niet moe genoeg en houden een kleine roeirace of proberen de stoere jongens nog wat met hun spierballen te rollen door ipv de gids te roeien. Anderen duiken in het water met een salto en een aantal "lopen over", switchen van boot. Kortom, we hebben leute totdat we terug aan wal staan.
Nadat we alle boten uit het water hebben gehaald, staat er ons nog een busrit van een dik uur te wachten om terug te geraken aan het outdoorcenter, de verhalen en ervaringen van de verschillende boten worden uitvoerig besproken en als afsluiter gaan we nog ene gaan drinken in de plaatselijke bar.
De conclusie van onze raftingtrip: voor sommigen was het wat te kalm, voor anderen was er al excitement genoeg, kortom een zeer geslaagde uitstap waarbij we weer nieuwe vrienden/leden bij Belgica hebben gemaakt. Een mooie afsluiter van het academisch jaar!
Voor meer foto's check de fotopagina...
Verslagen vanop Belgica site en een andere deelnemersblog:
Belgica site:
"We ended the academic year with an amazing white water rafting trip. 24 students from UCSF, Berkeley and Stanford University went for a full day rafting. 3 boats full of crazy Belgians were struggling down the American Fork River, the ideal occasion to get to know each others real personality."
"Gisteren was ook een zeer toffe dag; ik ben gaan raften op de American River samen met de belgen. Het was zo'n drie uur rijden om bij de rivier te komen dus mijn dagje begon al rond 5.30. Daar aangekomen kregen we natuurlijk eerst papiertje dat we moesten tekenen waarin we we aangaven dat we alle risico's (geloof me, dat zijn er volgens de raftingburea veel) kende. Ook kregen we een uitgebreide instructie waarna ik redelijk bang was want ze hadden alle mogelijke gevaarlijke situaties behandeld...
Maar zodra we op het water waren was het alleen maar harstikke leuk en alleen maar spannend en niet gevaarlijk. (al is een boot vol met leraren wel omgeslagen... Wat ik redelijk vreemd vind want een groep onervaren rafters had geen problemen)"
dinsdag 20 juli 2010
familiebezoek part 8: Moab - Page
Zondag 18 juli 2010
In de voormiddag hebben we een raftingtrip op de Colorado river vastgelegd. We moeten vroeg opstaan want om 8u30 vertrekken we vanaf Fisher towers voor een boottocht van 7 mijl. We kunnen kiezen tussen een raft waarbij de gids enkel peddelt, een raft waarbij we zelf moeten peddelen of in een 2 persoons 'ducky', een soort opblaasbare kanoraft.
We kiezen eerst om samen op de boot te zitten waarbij we zelf moeten peddelen. Het begin is redelijk rustig en het is lekker warm (99F). Het is voor ons niet de eerste keer dat we raften (ik heb al eens de Dijle afgeraft, JAJA en de rest heeft in Canada al eens een raftingtrip gedaan), dus we hopen dat het niet te rustig blijft. We hebben speciaal een waterproof wegwerpfototoestel aangeschaft om toch een paar leuke foto's te maken onderweg. Blijkt dat we maar een 4tal stroomversnellingen gaan nemen in het eerste stuk, dus we doen eerst wat aan sightseeing en springen ook even het water in om af te koelen.
Nadien versieren zowel Philippe en Eric als Marijke en ik een 'ducky' om toch een beetje het gevoel te hebben gehad dat we 'rafting' hebben gedaan in snelstromend water. Pa en Ma blijven op de peddelraft zitten. We amuseren ons een beetje door stroomopwaarts te varen en pas tegen het einde van de middag, vlak voor de plaats waar we al weer aan wal zouden gaan, hebben we een redelijke stroomversnelling en moeten we onze armspieren aanspreken om ervoor te zorgen dat we de bocht en dus ook de uitstapplaats niet missen. Aan de kant staat er een professionele fotograaf foto's te nemen (de foto's bestellen is redelijk duur, maar gelukkig weet ik iets van internet en fotobewerking) dus hier een paar actie foto's:
Rond 13u staan we terug in het centrum van Moab. Al bij al was het een redelijke raftingtrip, maar we hadden graag wat meer 'white water action' gehad... Na een korte stop in de supermarkt voor donuts en fruitsap rijden we door richting Monument Valley.
We maken nog een kleine detour van een half uur om de newspaper rock te zien op de toegangsweg richting de needles, canyonlands. Tegen 18u komen we eindelijk toe aan het Navajo tribal park en wagen we het om met onze gehuurde 'tank' de scenic drive te doen in Monument valley.
Na nog een aantal springfoto's aan John ford's point overlook, rijden we verder door het mulle zand en zien een horde paarden voorbij galopperen bij de volgende stop.
Vervolgens passeren zowel de three mittens, merrick butte, elephant butte, three sisters, camel butte, the hub, totem Pole, Yei Bi Chei, artist's point overlook, north window overlook en the thumb allemaal de revue alvorens we de scenic drive afronden ( het is ondertussen al 21u) met nog een bang moment wanneer we dreigen vast te zitten in het zand op de helling om van de scenic route af te geraken, maar we geraken toch boven en genieten van de zonsondergang met zicht op de three mittens.
In het donker rijden we naar Kayenta waar we deze nacht overnachten en gaan rond 22u eten in de Mc Donalds aangezien dit de enige plaats is waar we op dit uur nog eten kunnen vinden.
Maandag 19 juli 2010
Dag 14 van de roadtrip en we rijden door richting Page waar we een aantal nachten gaan blijven. Onderweg passeren we aan Navajo National Monument en nemen even de tijd om het sandaltrail af te wandelen en een blik te werpen op de Betatakin ruïne, een groep van aarden woningen gebouwd in een alcoof, beschermd van weer en wind. We pikken ook nog even de video en tentoonstelling mee in het visitor center voordat we rond de middag verder doorrijden naar Page via de 160, langs het Rainbow plateau en Navajo mountain.
Wanneer we in Page toekomen, zorgen we ervoor om eerst onze tour in upper Antilope Canyon vast te leggen, want het is hoogseizoen en plaatsen zijn beperkt. We kunnen nog juist een tour reserveren voor de volgende dag 's morgens vroeg om 9u20, maar we moeten er rekening mee houden dat we de tijd 1u terugzetten want Page draait op Navajotijd ipv Arizona tijd zodat we morgen onze tour niet missen.
Daarna rijden we door naar de Glen Canyon dam, waar we een late picknick houden op het grasveld naast de parking in de schaduw van de enige boom (aangezien het alweer 98F is). Juist op tijd, want onze boterhammen zijn nog maar pas op of het begint te donderen en bliksemen. Terwijl het onweer overkomt, bezoeken we het visitor center en blijven lekker droog.
Ondanks de korte regenbui is het nog steeds verstikkend warm en dus rijden we naar Wahweap, Lake Powell, om te zwemmen in het meer. We gaan toepasselijk aan stateline beach het water in om al zwemmend af en toe eens te vertoeven in Utah of Arizona :), de broertjes amuseren zich met op de boei te kruipen die de grens aangeeft en na 2u splashen en ploeteren, zijn we uiteindelijk genoeg afgekoeld en beginnen we honger te krijgen.
We gaan eten in een iets chiquer restaurant Bonkers (de naam sprak ons wel aan, de populaire hit op de radio had ook wel een kleine invloed op onze keuze)... Ondanks onze reuzehonger lukt het ons niet om ons bord uit te eten aangezien de porties hier weer op z'n Amerikaans heel royaal waren en de vermoeidheid ook zijn tol begint te eisen.
Dinsdag 20 juli 2010
Vandaag vroeg ons bed uit, want we hebben een rondleiding in de Upper Antelope Canyon op het programma staan. Deze keer is het een andere maatschappij dan die in mei, maar het komt ongeveer op hetzelfde neer, we rijden met een 4x4 tot aan de ingang en worden door de canyon geleid door een gids die de juiste plaatsen toont om mooie foto's te maken. Het weer is niet optimaal, het is nog vroeg en het is bewolkt.Gelukkig is er toch een beetje zon zodat er mooie kleuren te zien zijn in canyon en op het einde zien we ook de zo bekende lichtbeam, maar de gids is te gehaast omdat de tour maar tot 11u15 duurt en ze op tijd terug moet zijn. Het lukt ons om nog snel een foto te maken van de lichtstraal voordat de gids ons met enige dwang aanmaant om terug in de jeep te kruipen.
Les die we vandaag hebben geleerd: in Juli is het hier zeer druk en is het voetje per voetje aanschuiven om door de canyon te lopen en het is zeer belangrijk om op tijd de juiste tour op het juiste uur vast te leggen om de mooiste lichtinval te hebben om foto's te nemen., maar al bij al was het toch nog de moeite waard (aangezien het voor de rest de eerste keer was).
We houden een korte middagsiësta en checken nadien nog een aantal scenic viewpoints in de omgeving van Page. Eerst gaan we richting Glen canyon dam en vervolgens wandelen we tot aan Horseshoe bend. Als laatste was het plan om aan lone rock beach aan Lake Powell te gaan zwemmen, maar er is een freaky onweer in de omtrek, we zien rare zwarte donkere wolken op ons afkomen, dus nemen we het zekere voor het onzekere en wordt het zwemmen in het meer vervangen met een duik in het zwembad aan het hotel.
Maar goed ook want even later trekt het onweer over: pikzwarte hemel met machtige bliksems en er vallen ook enkele regendruppels, toch blijft het nog 97F. Dat is al het tweede onweer in even veel dagen tijd, maar het is nu eenmaal monsoon periode in Arizona. Het positieve is dat we 's avonds wel getrakteerd worden op een mooie dramatische zonsondergang met regenboog.
Achteraf vernemen we op het nieuws dat er door het onweer plaatselijk meer dan 4 inch regen is gevallen in de omgeving van Flagstaff en er een flash flood is geweest in de buurt van Sunset crater NM.
In de voormiddag hebben we een raftingtrip op de Colorado river vastgelegd. We moeten vroeg opstaan want om 8u30 vertrekken we vanaf Fisher towers voor een boottocht van 7 mijl. We kunnen kiezen tussen een raft waarbij de gids enkel peddelt, een raft waarbij we zelf moeten peddelen of in een 2 persoons 'ducky', een soort opblaasbare kanoraft.
We kiezen eerst om samen op de boot te zitten waarbij we zelf moeten peddelen. Het begin is redelijk rustig en het is lekker warm (99F). Het is voor ons niet de eerste keer dat we raften (ik heb al eens de Dijle afgeraft, JAJA en de rest heeft in Canada al eens een raftingtrip gedaan), dus we hopen dat het niet te rustig blijft. We hebben speciaal een waterproof wegwerpfototoestel aangeschaft om toch een paar leuke foto's te maken onderweg. Blijkt dat we maar een 4tal stroomversnellingen gaan nemen in het eerste stuk, dus we doen eerst wat aan sightseeing en springen ook even het water in om af te koelen.
Nadien versieren zowel Philippe en Eric als Marijke en ik een 'ducky' om toch een beetje het gevoel te hebben gehad dat we 'rafting' hebben gedaan in snelstromend water. Pa en Ma blijven op de peddelraft zitten. We amuseren ons een beetje door stroomopwaarts te varen en pas tegen het einde van de middag, vlak voor de plaats waar we al weer aan wal zouden gaan, hebben we een redelijke stroomversnelling en moeten we onze armspieren aanspreken om ervoor te zorgen dat we de bocht en dus ook de uitstapplaats niet missen. Aan de kant staat er een professionele fotograaf foto's te nemen (de foto's bestellen is redelijk duur, maar gelukkig weet ik iets van internet en fotobewerking) dus hier een paar actie foto's:
Rond 13u staan we terug in het centrum van Moab. Al bij al was het een redelijke raftingtrip, maar we hadden graag wat meer 'white water action' gehad... Na een korte stop in de supermarkt voor donuts en fruitsap rijden we door richting Monument Valley.
We maken nog een kleine detour van een half uur om de newspaper rock te zien op de toegangsweg richting de needles, canyonlands. Tegen 18u komen we eindelijk toe aan het Navajo tribal park en wagen we het om met onze gehuurde 'tank' de scenic drive te doen in Monument valley.
Na nog een aantal springfoto's aan John ford's point overlook, rijden we verder door het mulle zand en zien een horde paarden voorbij galopperen bij de volgende stop.
Vervolgens passeren zowel de three mittens, merrick butte, elephant butte, three sisters, camel butte, the hub, totem Pole, Yei Bi Chei, artist's point overlook, north window overlook en the thumb allemaal de revue alvorens we de scenic drive afronden ( het is ondertussen al 21u) met nog een bang moment wanneer we dreigen vast te zitten in het zand op de helling om van de scenic route af te geraken, maar we geraken toch boven en genieten van de zonsondergang met zicht op de three mittens.
In het donker rijden we naar Kayenta waar we deze nacht overnachten en gaan rond 22u eten in de Mc Donalds aangezien dit de enige plaats is waar we op dit uur nog eten kunnen vinden.
Maandag 19 juli 2010
Dag 14 van de roadtrip en we rijden door richting Page waar we een aantal nachten gaan blijven. Onderweg passeren we aan Navajo National Monument en nemen even de tijd om het sandaltrail af te wandelen en een blik te werpen op de Betatakin ruïne, een groep van aarden woningen gebouwd in een alcoof, beschermd van weer en wind. We pikken ook nog even de video en tentoonstelling mee in het visitor center voordat we rond de middag verder doorrijden naar Page via de 160, langs het Rainbow plateau en Navajo mountain.
Wanneer we in Page toekomen, zorgen we ervoor om eerst onze tour in upper Antilope Canyon vast te leggen, want het is hoogseizoen en plaatsen zijn beperkt. We kunnen nog juist een tour reserveren voor de volgende dag 's morgens vroeg om 9u20, maar we moeten er rekening mee houden dat we de tijd 1u terugzetten want Page draait op Navajotijd ipv Arizona tijd zodat we morgen onze tour niet missen.
Daarna rijden we door naar de Glen Canyon dam, waar we een late picknick houden op het grasveld naast de parking in de schaduw van de enige boom (aangezien het alweer 98F is). Juist op tijd, want onze boterhammen zijn nog maar pas op of het begint te donderen en bliksemen. Terwijl het onweer overkomt, bezoeken we het visitor center en blijven lekker droog.
Ondanks de korte regenbui is het nog steeds verstikkend warm en dus rijden we naar Wahweap, Lake Powell, om te zwemmen in het meer. We gaan toepasselijk aan stateline beach het water in om al zwemmend af en toe eens te vertoeven in Utah of Arizona :), de broertjes amuseren zich met op de boei te kruipen die de grens aangeeft en na 2u splashen en ploeteren, zijn we uiteindelijk genoeg afgekoeld en beginnen we honger te krijgen.
We gaan eten in een iets chiquer restaurant Bonkers (de naam sprak ons wel aan, de populaire hit op de radio had ook wel een kleine invloed op onze keuze)... Ondanks onze reuzehonger lukt het ons niet om ons bord uit te eten aangezien de porties hier weer op z'n Amerikaans heel royaal waren en de vermoeidheid ook zijn tol begint te eisen.
Dinsdag 20 juli 2010
Vandaag vroeg ons bed uit, want we hebben een rondleiding in de Upper Antelope Canyon op het programma staan. Deze keer is het een andere maatschappij dan die in mei, maar het komt ongeveer op hetzelfde neer, we rijden met een 4x4 tot aan de ingang en worden door de canyon geleid door een gids die de juiste plaatsen toont om mooie foto's te maken. Het weer is niet optimaal, het is nog vroeg en het is bewolkt.Gelukkig is er toch een beetje zon zodat er mooie kleuren te zien zijn in canyon en op het einde zien we ook de zo bekende lichtbeam, maar de gids is te gehaast omdat de tour maar tot 11u15 duurt en ze op tijd terug moet zijn. Het lukt ons om nog snel een foto te maken van de lichtstraal voordat de gids ons met enige dwang aanmaant om terug in de jeep te kruipen.
Les die we vandaag hebben geleerd: in Juli is het hier zeer druk en is het voetje per voetje aanschuiven om door de canyon te lopen en het is zeer belangrijk om op tijd de juiste tour op het juiste uur vast te leggen om de mooiste lichtinval te hebben om foto's te nemen., maar al bij al was het toch nog de moeite waard (aangezien het voor de rest de eerste keer was).
We houden een korte middagsiësta en checken nadien nog een aantal scenic viewpoints in de omgeving van Page. Eerst gaan we richting Glen canyon dam en vervolgens wandelen we tot aan Horseshoe bend. Als laatste was het plan om aan lone rock beach aan Lake Powell te gaan zwemmen, maar er is een freaky onweer in de omtrek, we zien rare zwarte donkere wolken op ons afkomen, dus nemen we het zekere voor het onzekere en wordt het zwemmen in het meer vervangen met een duik in het zwembad aan het hotel.
Maar goed ook want even later trekt het onweer over: pikzwarte hemel met machtige bliksems en er vallen ook enkele regendruppels, toch blijft het nog 97F. Dat is al het tweede onweer in even veel dagen tijd, maar het is nu eenmaal monsoon periode in Arizona. Het positieve is dat we 's avonds wel getrakteerd worden op een mooie dramatische zonsondergang met regenboog.
Achteraf vernemen we op het nieuws dat er door het onweer plaatselijk meer dan 4 inch regen is gevallen in de omgeving van Flagstaff en er een flash flood is geweest in de buurt van Sunset crater NM.
Abonneren op:
Posts (Atom)