Op een heldere dag, kan men vanaf Mount Tamalpais zowel de Farallon Eilanden 25 mijl ver in zee zien liggen, alsook de omliggende heuvels van Marin County, San Francisco en de baai, de heuvels, steden van de East Bay en Mount Diablo.
Op een zeldzaam moment, kan men zelfs de besneeuwde toppen van de bergen in de Sierra Nevada, 150 mijl verder landinwaarts, zien. Velen zeggen dat het panorama vanaf de top adembenemend is, en dit willen we ook wel eens met onze eigen ogen aanschouwen.
Mount Tamalpais aka "The Sleeping Lady", 2.574 ft (784m) is duidelijk zichtbaar vanuit San Francisco en de East Bay regio. Samen met het aangrenzende Golden Gate NRA omvat Mt.Tamalpais SP meer dan 115 mi² (298 km²) natuurgebied en vormt zo één van de grootste bewaard gebleven natuurparken in de buurt van een dicht bevolkt stedelijk gebied.
Dit laatste beschermd natuurgebied in de Bay Area dient als toevluchtsoord voor veel dieren die door de verstedelijking van Marin County zich moeten terugtrekken op de flanken van Mt. Tam, Muir Woods, en de Bolinas ridge, waardoor er hier nog een grote verscheidenheid aan fauna te vinden is, waaronder een aantal zeldzame en bedreigde soorten zoals de mountain lion.
We zijn pas vlak na de namiddag aan de ingang van het park en besluiten om door te rijden naar de east peak, waar het visitor center ligt en waar we normaal gezien het mooiste zicht hebben rondom rond. Tijdens onze passage door San Francisco hing er redelijk wat mist, maar gelukkig hebben we hier toch nog een mooi zicht over de bay.
We maken eerst een kort bezoek aan het visitor center en gaan dan een kijkje nemen in het 'gravity barn' museum, voordat we een kleine wandeling aanvatten naar de top van East peak.
De top van Mt. Tam was ook vroeger al een populaire bestemming. Tot in het jaar 1930 kon men een ritje maken op de Mount Tamalpais and Muir Woods Railway, een toeristisch spoorweg traject van Mill Valley tot aan de top van Mt Tam, ook wel bekend als "De kronkeligste spoorweg ter wereld".
De scenic railroad werd gebouwd in 1896 voor de inwoners van San Francisco, waar rond die periode de bevolking explodeerde nadat in 1848 goud werd ontdekt, zodat ze met de stoomtrein naar de top van Mt Tam konden rijden en in de taverne zich konden vermaken met eten en dansen gecombineerd met een moooi uitzicht op de baai.
De helling van Mill Valley naar de top was zo steil dat de spoorlijn 281 bochten moest maken, wat neerkomt op 42 volledige cirkels, waardoor het de titel van "Crookedest Railroad in the world" kreeg. In de sectie bekend als de "Double Bow Knot", kronkelde het spoor zelfs vijf keer binnen 200 yards (183m)!
In 1907 werd er ook een 'gravity car line' gebouwd om bezoekers van de top van de berg naar de met Redwoods gevulde canyon van Muir Woods te brengen. Met behulp van enkel de zwaartekracht en een rem, reden de open wagentjes de berg af aan een 'duizelingwekkende' snelheid van 12mph (+/- 20km/u)! :)
De gravity cars maakte het in die tijd mogelijk voor reizigers om aan sightseeing te doen vanuit Mill Valley naar de top van Mt. Tam tot aan Muir Woods en dan terug naar Mill Valley. De beroemde karretjes waren zeer populair totdat de auto werd uitgevonden en er een weg naar de top werd aangelegd in 1922.
Dit alles wordt verteld aan de hand van een video en panelen in de schuur die nu als museum dienst doet.
Vandaag de dag kan men nog wat restanten van het spoorlijntraject (die volledig werd afgebroken) bekijken en afwandelen, en sinds 2009 wordt er een replica van een gravity car tentoongesteld in de nieuwe Gravity Car Barn op East Peak.
Na dit historisch/cultureel intermezzo, beginnen we aan onze korte wandeling naar de watchtower op de top van east peak. een pad aangelegd met treinbilzen vertrekt van aan de Gravity car barn en tijdens de kleine klim worden we al getrakteerd om mooie vergezichten richting het westen met onder andere zicht op Bon Tempe lake en Alpine lake.
Eenmaal boven aan de uitkijktoren, die met prikkeldraad omringd is en niet echt de moeite is om te bekijken...
worden we getrakteerd met een prachtig zicht over de bay, ookal is het een beetje wazig door het weer. Het is echt wel eens de moeite om tot hier te komen!
Na de gebruikelijk foto's aan de top, eten we onze broodjes op die we speciaal mee hebben gebracht en houden dus een hele late "lunch with a view". Daarna klauteren we aan de voet van de uitkijktoren rond over de rotsen om het 360° panorama volledig te zien alvorens de korte wandeling af te ronden.
We besluiten om de lus rond te maken en het iets minder bewandelde pad naar beneden te volgen ipv terug te keren via dezelfde weg. In nog geen 5 min staan we terug beneden en springen we de auto in om huiswaarts te keren.
