graduation week

We wonen hier ondertussen al anderhalf jaar, maar toch gebeurt het af en toe dat ik nog eens iets nieuws, typisch Amerikaans meemaakt. Vandaag ervaar ik weer een nieuwe Amerikaanse beleving...

Het is graduation week, heel Stanford is versierd met vlaggen en alles is in gereedheid gebracht voor de 'commencement' (graduation) ceremonie, een hele show in het Stanford footballstadium, met een processie van alle studenten in toga en met de bekende 'Wacky walk' waarbij de studenten grappig verkleed het publiek begroeten en bedanken.



Traditioneel komt er ook meestal een heel bekende, belangrijke persoon spreken. Zo komt dit jaar Susan Rice spreken, U.S. Ambassadeur bij de United Nations, medewerker op het kabinet van President Barack Obama en national security adviseur.
De bekendste commencement speech is echter deze van Steve Jobs, CEO bij Apple in 2005.



Lijkt allemaal interessant om eens mee te maken, niet?
Maar dit is niet de beleving die ik vandaag zal hebben...

Ik ben uitgenodigd op de graduation ceremonie van Alexandra bij de Frans-Amerikaanse school. Ze heeft haar laatste jaar in de lagere school afgerond en gaat nu naar middle school ( lager middelbaar).
Hier in de US wordt het einde van het schooljaar gevierd met een afstudeerplechtigheid. Ja, misschien heeft u dat al eens gezien in een van de typische Amerikaanse high school films, ikzelf heb dit ook gezien... MAAR wat ik niet wist, is dat ze hier voor ieder jaar, van kleuteronderwijs, lagere school tot college er een heel event van maken.

Zo wordt ook hier een hele show gegeven, compleet met stoet in toga's, speeches in meerdere talen vol met bedankingen en superlatieven, liedjes en natuurlijk de overhandiging van het diploma met de gebruikelijke 'flosh-flipping' (nvdr. het kwastje op de hoed van links naar rechts verhangen). Iedereen krijgt wel een award voor de beste te zijn in een of ander vak... In de US zijn ze hevige fan van positieve reinforcement (persoonlijk vind ik het soms het een beetje te)

Kortom een heel officiële bedoening dus gevolgd door een kleine receptie en een feestje bij de afgestudeerde thuis. Al bij al wel eens interessant om mee te maken en ik maak me ook even de bedenking dat zelfs het afstuderen aan de KULeuven na 5 jaar studeren minder gevierd werd dan dit!