goede voornemens 2011

Het is weer een nieuw jaar en dan worden ook steeds goede voornemens gemaakt die al dan niet een lang leven beschoren zijn.

Mijn voornemen voor dit jaar is om wat meer te gaan lopen...

sinds mijn knie operatie in 2008 is mijn fysieke conditie zwaar achteruit gegaan en ik heb de voorbije paar jaar al een paar keer terug begonnen met lopen maar in de regen en de koude is dat minder evident. En bovendien heb ik er een hekel aan om gewoon te gaan lopen... vind dat ongelooflijk saai en heb liever wat afleiding zoals bij andere sporten, hockey, basketbal waarbij ik zonder het te beseffen heen en weer cross.
Ik had de nike + runningsensor kado gekregen tijdens mijn revalidatie, en ookal was het plezant om een 'mini-me' te creëren en allerlei statistieken te kunnen volgen op de nike website, toch lukte het mij maar een aantal keren om rond de vijver te gaan lopen in het provinciaal domein en zo 35km op de teller te zetten in 2009.

Hier in California was ik er vorig jaar ook terug mee begonnen, en dat was ook nodig want met al die 'gezonde' voeding hier zijn er al snel een paar kilootjes bijgekomen... maar met al dat bezoek het voorbije jaar moest ik telkens mijn loopschema on hold zetten en telkens opnieuw beginnen. Op het einde van het jaar krijgt ge steeds een overzicht (waar ik niet echt content mee mag zijn) en desondanks de vele tussenstops is het mij vorig jaar gelukt om toch 77km te lopen. (optimistisch bekeken is dit een verdubbeling tov 2009, wat toch al niet slecht is voor mijn doen).

Maar het is dus weer een nieuw jaar en dus weer een nieuw begin... Ik ben al een maand lang consequent gaan lopen, met mijn vriendin Evy (Gruyaert) haspel ik het start-to-run program af...

Om mij wat meer te motiveren heb ik mij ingeschreven bij een aantal challenges op de website en krijgt iedereen het te zien op facebook wanneer ik mijn sportschoenen uit de kast heb gehaald.
Het voordeel dit jaar is dat het voor de moment in California uitzonderlijk goed weer is en ik dus het gevoel heb dat ik bij een warm lentezonnetje aan het lopen ben.
Het nadeel is dat ik nog steeds last heb van mijn ademhaling door mijn neusbreuk, maar dit houdt mij natuurlijk niet tegen...

Voorlopig ben ik dus al goed bezig met mijn voornemen te volbrengen en heb ik 30km in 1 maand afgehaspeld wat al bijna een evenaring is met mijn totaal van 2009 ! (maar ik vrees ervoor dat wanneer ik naar Belgie ga het weer zal stilvallen aangezien het daar veeeeeel te koud is).

To be continued

Happy birthday BLOG

het is exact 1 jaar geleden dat ik begonnen ben met deze blog...

ik heb veel bijgeleerd, er is veel veranderd...
al doende leert men en ondertussen is er een gastenboek bijgekomen en picasa albums, de trip it badge en google translate zijn geïntegreerd.

De foto's en maps zijn op aparte tabs gezet en de posts worden gelinkt aan facebook via networkedblogs zodat het merendeel direct weet dat er een nieuw bericht gepost is.

 

en dus hier een aantal stats:

Er zijn 37 geregistreerde volgers via networked blogs
in een jaar tijd zijn er 2283 bezoeken van 820 unieke bezoekers geweest waarvan 1250 uit België en 737 vanuit California. ikzelf heb over de 130 posts gepubliceerd die blijkbaar met veel plezier gelezen worden.

De top vijf van populairste berichten zijn:

1.welke kleur heeft de golden gate bridge? (maart) met stip op nummer 1
2.eindejaarswensen (dec)
3.whale watching trip (maart)
4.snowboarding squaw valley (maart)
5.auto gekocht (jan)

gemiddeld is men 5 minuten aan het lezen op de site...
Jaja, big brother is watching you, met dank aan Google Analytics :)

nose job the sequel

Zoals jullie hebben kunnen lezen (post nose job), heb ik in november mijn neus gebroken bij het hockeyen.

Echter daar blijft de miserie niet bij... Zoals ge al kunt raden: Jawel problemen met de betaling van de factuur door de verzekering. Ookal hadden ze ons verzekerd bij de ER dat het allemaal in orde was, blijkt achteraf dat het een grote leugen is. Ik had nochtans mijn verzekeringgegevens doorgegeven aan de balie bij inchecken, maar dat was blijkbaar al teveel gevraagd aan de receptioniste om dit door te geven. In plaats daarvan stond er in vette letters 'uninsured' op mijn dossier en krijg ik dus een gepeperde rekening van $2000 voor ER en een paar hechtingen in de bus.

Er zit maar een ding op en dat is bellen naar de verschillende diensten om uit te zoeken waarom ik die rekening krijg.  Na veel geduld en vele menu's en opties later (daarbij vergeleken is de klantendienst van Mobistar peanuts, Basta! mag zich hier in de US ook eens komen uitleven), krijg ik eindelijk wat meer zicht op de zaak en kom ik dus te weten dat ze mijn insurance gegevens niet hebben. Met nog wat extra geduld spel ik mijn naam en gegevens meerdere malen voordat de operator aangeeft dat het allemaal on file staat en dat er twee mogelijkheden zijn: ofwel betaal ik het zelf en claim ik het bij mijn verzekering, ofwel sturen zij de rekening rechtstreeks naar de verzekeringsmaatschappij.
Gelukkig heb ik ervaring met verzekeringen door mijn achtergrond in de kinesitherapie en mijn persoonlijke waslijst van ongevallen en weet ik dat ge nooit zelf moogt betalen of ge ziet het nooit meer terug.

Een weekje later bel ik terug omdat ik het aan mijn theewater voel, dat deze zaak nog steeds niet in orde is. Dus na weer een operator aan de lijn te krijgen, kom ik te weten dat al mijn moeite voor niks was geweest, want blijkt dat ze weer niks 'on file' hebben staan. Kokend vanbinnen, leg ik heel de situatie van naaldje tot draadje nog eens uit en vraag langs mijn neus weg wat ze de vorige keer dan hebben gedaan met al mijn gegevens.
Buiten het feit dat ze mijn verzekeringgegevens niet meer hebben, blijkt ook dat ze de rekening niet kunnen aanbieden aan de verzekeraar omdat ze de authorizatie niet hebben gekregen van mijn dokter. Hierop volgt een heen en weer bellen (tot 4 maal toe) met de verschillende partijen en iedere keer opnieuw moet ik alle gegevens spellen en de situatie weer uitleggen. Uiteindelijk komt er wat schot in de zaak en krijg ik het hoofd van de dienst aan de lijn die aangeeft dat ze mijn factuur door hebben gestuurd naar de verzekering,  en dat de betaling 'pending' is... en ik mij er niks van moet aantrekken.

Ik heb mijn lesje wel geleerd en noteer het tijdstip van mijn call, de naam en rechtstreeks telefoonnr van het hoofd van de dienst en informeer 2 dagen later naar de status van het dossier. Blijkt dat ze de rekening ZONDER het authorizatieformulier hebben gestuurd waardoor het mogelijk is dat de verzekering niet uitbetaald.  Deze keer maak ik mij echt kwaad en informeer naar het formulier waarvan ze beweren het niet te hebben gekregen (terwijl dit wel degelijk 2x gefaxt was door de administratie van mijn dokter en door yours truly). Het hoofd van de dienst van Palo Alto medical foundation laat mij dan weten dat het wel in orde komt en ik anders een bericht zal krijgen. Deze boodschap doet bij mij een alarmbelletje rinkelen en ik ben er al zeker van dat dit nog een vervolg gaat krijgen.

En effectief: ik krijg opnieuw de rekening gepresenteerd met de boodschap dat de verzekering geweigerd heeft (hoe voorspelbaar!). Ben helemaal terug bij af, maar ik laat mij niet kennen en bel direct naar madam 'hoofd van de dienst' om mijn gedacht eens goed te zeggen... Gelukkig hadden ze nu wel degelijk on file staan dat ik al 5x gebeld had en er een fout was gebeurd van hunnentwege en met een simpele fax zou alles in orde komen.

Uiteindelijk is het sinds gisteren in orde geraakt... en heb ik enkel mijn remgeld moeten betalen, terwijl er ondertussen aan mijn neus bijna niks meer te zien is. Het heeft dus een goeie 2 maanden geduurd om alles in orde te krijgen!

Wat hebben we hieruit allemaal geleerd:

- never take things for granted
- nooit geloven als ze zeggen dat het in orde is.
- noteer altijd de naam van operator en tijdstip van telefoongesprek (en laat eventueel uitschijnen dat ge het gesprek opneemt)
- check de status van uw dossier regelmatig

en last but not least:

Google Voice is heel handig om uren aan de lijn te hangen... GRATIS

nieuwjaarsrecepties

Zaterdag 22 januari 2011

Vandaag is het het nieuwjaarsfeest van het departement radiology van Stanford waar Olivier officieel werknemer is. Het feest gaat door in Redwood City in het Fox Theater. We worden tegen 6pm verwacht voor de apero...

Amerikanen zijn extremisten: toch op kledingsvak... Terwijl het compleet normaal is om in de week in uw roze pyjama te gaan shoppen, zijn ze voor speciale gelegenheden allemaal heel fel opgekleed en opgetut. Er worden zelfs foto's aan de ingang genomen alsof ge op de rode loper zijt, we voelen ons alsof we naar ons eerste prom gaan!
Na de cocktails, mogen we binnen in de theaterzaal, maar er zijn toch maar weinig tafels voorzien voor de 300 man die uitgenodigd zijn. Er is een grote dansvloer voorzien en de resterende plaats wordt gevuld met wat loungezetels en een 10 tal 4-persoons tafels. Dit wilt dus zeggen dat 2/3 rechtopstaand moet eten of in een van de zeteltjes van de zaal moet gaan zitten.
We ontdekken de Amerikaanse versie van buffet met de mash potato cocktail waarbij ge een glas vult met puree en hier dan nog andere ingrediënten bij mixt zoals spek, pesto, zure room etc. Een onbekend concept voor ons, maar wel lekker.

Na het eten wordt de dansvloer vrijgemaakt en de muziek al opgezet om 7u30 en iedereen staat meteen te shaken. tegen 10pm is het al ver gedaan.Vergeleken met België begint een party pas tegen 11u-11u30, hier zitten ze dan al in hun bed, maar ze hebben ongetwijfeld evenveel plezier.

Zondag 23 januari 2011

Tegen de middag rijden we langs Pacifica richting San Francisco. Het is een uitzonderlijk warme en heldere dag voor in januari, 20C en vooral geen mist in Pacifica ! We willen nog een paar stukken van het Golden Gate NRA bezoeken die rondom Pacifica liggen, maar het visitor center is gesloten en we worden om 5u verwacht in Berkeley voor de nieuwjaarsreceptie van BCNC. We passeren Sweeney ridge, Milagra ridge en Mori point maar doen geen wandeling.

We rijden verder door naar de Berkeley campus en vinden wonderwel meteen parkeerplaats wat geen evidentie is in Berkeley. (ookal hebben ze hier blijkbaar speciale parkeerplaatsen voor ons, nederlandstaligen, voorzien :) )

We wandelen nog even rond op de campus en gaan dan op het terras aan het International House Berkeley, waar de BCNC receptie doorgaat, nog even in het zonnetje zitten genieten met het zicht op de Golden Gate bridge in de verte.

Tegen 5u beginnen de meeste belgen toe te komen en we ontmoeten een aantal nieuwe landgenoten. Verder heb ik ook nog het geluk aan mijn kant want bij het verloten van een ipod nano wordt zowaar mijn naam getrokken!
Ik ben dus nu de trotse eigenaar van de laatste ipod nano en kan niet wachten om hem uit te proberen tijdens het lopen...en vol te zetten met nieuwe muziek met de giftcard die ik in december had gewonnen.

Naar Belgische traditie loopt de receptie ver uit en met het uitdoen van het licht worden we vriendelijk aangemaand om de zaal te verlaten, maar dat zorgt er alleen maar voor dat de conversaties in de hal worden verder gezet. Uiteindelijk verlaten we het International House tegen 21u en gaan met de resterende South Bay Belgians nog ergens wat eten en drinken in Oakland.

We vinden een goed bar waar we lekkere mosselen en clamchowder nog kunnen eten op dit late uur en de bierkaart wordt ook direct goedgekeurd als we zien welke bieren ze allemaal op het vat hebben staan.

Wanneer we tegen 11u naar huis willen vertrekken, hebben we nog een klein oponthoud want de plaats waar onze auto staat geparkeerd is omsingeld door politiewagens.  Oakland is niet echt de beste plaats wat criminaliteit betreft en met veel vertoon hebben ze juist naast onze auto een kerel aan de kant gezet waardoor heel de straat geblokkeerd wordt en wij niet kunnen vertrekken.
We besluiten dat het slimmer is van op een afstandje af te wachten en alvast een muntje te eten, alvorens naar de politie toe te gaan en te vragen of we weg kunnen. De rest staan als ramptoeristen te kijken of we niet worden opgepakt wegens verstoren van hun werk en openbare dronkenschap, en we hadden al deels afgesproken naar wie we onze enige call vanuit de cel zouden kunnen doen zodat ze onze borg konden komen betalen, maar gelukkig zijn ze te druk bezig met die andere kerel en laten ze ons zonder probleem vertrekken met nog hun excuses en bedanking voor ons geduld :)

Back in Belgium

Hey iedereen!

Aangezien het verrassinseffect weg is: binnenkort zijn we weer even in het land!
dus haal je agenda's maar boven en zoek een gaatje...

Van 3 februari tot 14 februari zijn we even terug op Belgische bodem. We waren eerst van plan om het stil te houden als surprise en plots aan de voordeur te staan, maar blijkbaar werkt de tamtam nog redelijk snel en zijn er een aantal enthousiastelingen die het van de daken willen schreeuwen :)
We zullen zeker op de uitgestelde kerstfeesten van de familie aanwezig zijn, dus aan de meeste lezers: tot dan!

Als er iemand nog iets nodig heeft vanuit de verre states, laat het mij dan op tijd weten, zodat ik een plaatsje in mijn valies vrij kan houden...


PS: wie weet kan ik er wel voor zorgen dat het record van Irak niet verbroken wordt...

fauna in California

Er zijn nog andere mooie/gevaarlijke beestjes die we niet in het Leuvense tegenkomen maar hierin California wel zitten.

Ter land:

in rangorde van meest gevaarlijk tot mooi maar harmless:
Ratelslang, zwarte beer, mountain lion, coyote, zwarte weduwes,  tarantula's, bizon, bobcat en herten (wapiti).

 

 

Ter zee:

Witte haai, killer whale (orka), walvis, zee olifant, zeeleeuw.

En in de lucht:

Californische condor, bruine pelikaan, visarend (osprey), arend of adelaar (eagle), witte ibis, papegaaiduiker (puffin), papegaai, renkoekoek (roadrunner), blauwe gaai en Steller's gaai (blue jay en Steller's jay), kolibrie (hummingbird),

 

mountain lion op de campus

Als aardbevingen ons nog niet genoeg doen schrikken, dan is er wel een of ander beestje!

In de zomer zijn er de ratelslangen, in de herfst de tarantula's en nu blijkbaar ook de mountain lions beter gekend als puma's.(cougar of panther).

Het was mij al bekend dat de Stanford dishwalk los door mountain lion habitat gaat, maar dat ze in de buurt van Lake Lagunita ook al rondhangen is al minder rustgevend. (zie onderstaand persbericht). Zeker niet aangezien ik daar gisteren in het donker met mijn fietsje nog ben gepasseerd toen ik terugkwam van het international center dat daar in de buurt ligt...

Mountain lions komen veel in de bay area voor, vooral in de omliggende heuvels. Ongeveer de helft van Californië is prime mountain lion gebied. Dit feit is een verrassing voor vele bewoners en bezoekers. Af en toe is er eens een incident als ze zich in de bewoonde wereld wagen. In Berkeley hebben ze er nog meer last van dan hier op Stanford. Daar zijn "naar het schijnt" al mensen aangevallen op campus.

Zelf heb ik enkel nog maar één mountain lion gezien...  in de San Diego zoo.
Ondanks het feit dat het hele mooie dieren zijn, wil je niet oog in oog staan met eentje. Het zijn de gevaarlijkste dieren die wij hier in het wild hebben rondlopen. Ze zijn gevaarlijker dan de beren en ratelslangen die wij hier hebben. Normaal zie je ook geen bergleeuw, ook al zien ze jou wel. Ze houden zich vaak goed verborgen in de struiken. Mocht je er een zien, dan is het vaak te laat. Als ze zich laten zien, hebben ze vaak al een aanval op je ingezet en dit betekent maar een ding: een aanval overleef je niet.

'Mountain lion tracks spotted on west campus'
Tuesday, January 18th, 2011

Evidence has been found that a mountain lion was present over the weekend in an area near the Golf Driving Range, Junipero Serra Boulevard and Campus Drive West. Fresh tracks have been seen on dirt trails leading to Lake Lagunita, on the campus side of Junipero Serra.
The foothills and open spaces in and around the campus are known mountain lion habitat.  Members of the campus community are reminded to be alert to their surroundings, particularly when walking or jogging on trails in the early morning or early evening hours.

On Wednesday, January 5, 2011 at approximately 8:22 a.m., a mountain lion was sighted walking away from a building at the Lawrence Berkeley Laboratory.  In recent months several sightings of mountain lions have occurred in the hills above the Berkeley campus and carcasses of animals suspected to have been attacked by mountain lions have also been discovered.


Een aantal weetjes over mountain lions:

De bergleeuw, ook wel bekend als cougar, panter of poema, is beige gekleurd met zwarte getipte oren en staart.Ookal is hij kleiner dan de jaguar, toch is hij een van de grootste katten in Noord-Amerika. Volwassen mannetjes kunnen 2,7m groot worden, van de neus tot het einde van de staart, en in het algemeen wegen ze tussen de 60 en 70kg. Volwassen vrouwtjes kunnen 2,3m lang worden en wegen tussen de 30 en 40kg. De jongen zijn bedekt met zwartbruine vlekken en hebben donkere ringen rond hun staart. Die markeringen vervagen als ze volwassen worden.

Bergleeuwen zijn zeer krachtig en jagen op grote dieren, zoals herten, bighornschapen en wapitis. Ze kunnen echter ook overleven met een dieet van kleine dieren. Meestal jagen ze in hun eentje 's nachts en verkiezen om hun prooi in een hinderlaag, vaak langs achteren aan te vallen. Ze doden hun prooi met een krachtige beet onderaan de schedel zodat de nek breekt. Doordat ze doorgaans eenzaam, geheimzinnig en onopvallend van aard zijn, is het mogelijk voor mensen om in bergleeuwgebied te wonen zonder ooit een bergleeuw te zien.

Bergleeuwen komen voor in de verschillende habitattypes in Californië, van woestijnen tot de vochtig beboste kustgebergtes, van de zeespiegel tot 10.000 voet hoogte. Maar ze zijn over het algemeen het meest overvloedig aanwezig in gebieden met veel herten. Een volwassen mannetjes territorium beslaagt vaak meer dan 260 km2. Vrouwtjes gebruiken over het algemeen kleinere gebieden, ongeveer 50 tot 150 km2. Aan de westelijke kant van de Sierra Nevada, waar de concurrentie voor een habitat groot is, kunnen er tien bergleeuwen in hetzelfde 260km2 gebied leven. In Californië zijn de bergleeuwen in aantal toegenomen. In 1920 waren er ongeveer 600, in 1970 2000 en vandaag zijn er naar schatting tussen de 4,000-6,000.

Wat moet je doen als je een bergleeuw tegenkomt?

- Niet ernaartoe gaan! De meeste poema's zullen proberen om een confrontatie te vermijden. Geef ze de ruimte om te ontsnappen .
- Loop niet weg van of keer je rug niet naar een leeuw toe: Hardlopen kan een poema's instinct om te jagen stimuleren. Blijf staan en maak oogcontact.
- Niet op je hurken gaan zitten of voorover buigen. Uit onderzoek blijkt dat een mens die rechtopstaat niet de juiste overeenkomsten heeft om als een prooi bestempeld te worden. Aan de andere kant, een persoon gehurkt of voorover gebukt lijkt veel op een vierpotige prooidier. Als je in bergleeuwgebied bent, vermijd hurken, knielen of bukken, zelfs voor het oppakken van je kinderen....
- oe er alles aan om groter lijken: hef je armen op,open je jas en neem kleine kinderen in je armen. Gooi stenen, takken, of eender wat je kunt bereiken zonder te hurken of je rug toe te keren. Het idee is om de bergleeuw ervan te overtuigen dat je geen prooi bent en dat je een gevaar voor hem kan zijn.
- Vecht terug als je wordt aangevallen: Gebruik alles wat kan helpen: stenen, stokken, petten, jassen, tuingereedschap en je blote handen. Aangezien een bergleeuw meestal probeert te bijten naar het hoofd of de nek, probeer recht te blijven staan met je gezicht naar het aanvallend dier gericht.

emergency kit

Naar aanleiding van de aardbevingen in december en januari was ik begonnen met een emergency kit samen te stellen zoals ge kon lezen in mijn vorige post over dit onderwerp.

Na wat research op de verschillende websites van FEMA tot en met California governement, is het mij gelukt om een eigen kit samen te stellen die zeker voldoende zou moeten zijn om even te overleven...

Een emergency kit, Wat en Hoe?

Wel blijkbaar zou ge zowel eentje in huis, in de auto als op het werk moeten hebben, maar dat vind ik teveel van het goede... en als ge met een groot gezin zou zijn, hebt ge al gauw een grote container nodig om alles in te kunnen steken. De meeste raden aan om een rugzak te gebruiken zodat ge het overal kunt meenemen, wat mij ook het interresantste leek.
Nu moet het lukken dat ik juist de ideale zak hiervoor heb liggen in huis: een opvallende gele, waterdichte duffelbag van The North Face met straps om hem op de rug te dragen... dat is al item nr. 1.

Nu de inhoud nog...

Heb verschillende checklists gevonden met een opsomming van items die ge zou moeten hebben. Naar mijn mening is de ene al luxueuzer dan de andere en ik heb dus maar de beste zaken van al die lijsten gehaald. (anders zou ik voor ons tweetjes ook al een hele grote container nodig hebben)

Het belangrijkste is dat ge minstens 3 dagen moet kunnen overleven, dus er moet genoeg eten en water zijn voor 3 dagen. Het eten moet lang bewaarbaar blijvenn,  dus het beste is om gedroogde voeding zoals gedroogd fruit, nutrition bars, instant zakjes ala de spaghetteria van Knor of eten in blik (enkel als ge tenminste nog water en een gasvuurtje voorhanden hebt) op te slagen.
Wat water betreft moet ge 1 gallon (3,7L) per persoon per dag voorzien. Persoonlijk drink ik zelfs op een gewone doordeweekse dag maar 1L water ,dus hebben we een bidon van 2,5 gallon (9,5L) staan, waar we wel een tijdje mee zullen voortkunnen (onder het motto: iets is beter dan niets). Alternatieven zijn natuurlijk zuiveringstabletten of een waterfilter en wij wonen hier in Oak Creek (zoals de naam doet vermoeden vlak naast een kreek) en hebben 'toevallig' voor het kamperen al een waterfilter aangeschaft dus watertekort zal er vermoedelijk niet zijn.

Buiten eten en drinken zijn er nog andere zaken zoals een EHBO kit en wat tools.
Hieronder een lijstje van de items die ikzelf nuttig vond en dus ook in de zak heb gestoken:
- first aid kit
- lucifers/aansteker en kaarsen
- opwindbare radio en zaklamp
- batterijen
- zakmes/blikopener
- ducttape
- fluitje
- natte doekjes en toiletpapier
- ons kampeergerief zoals waterfilter, gasvuurtje, drinkbus en gamellen en bestek
- dekentje of emergency blanket (dat spacy zilverpapier)
- vuilzak
- gsm en lader
- kopies van belangrijke documenten
- HEEL belangrijk cash geld...
- persoonlijke medicatie, lenzenproduct

Nog een aantal extra zaken die niet echt zo belangrijk zijn:
zo staat er in de lijst tandpasta en tandenborstel, ik vraag mij af of ge dat op die moment belangrijk vindt, tenslotte hebt ge juist een ramp overleefd, dus zult ge van een paar dagen uw tanden niet poetsen ook wel niet doodgaan... maar wij hebben vorige keer als we gestrand waren in de luchthaven van Chicago een kleine kit gekregen van de luchtvaartmaatschappij met daarin een t-shirt, een opplooibare borstel, een minitandenborstel en tandpasta, dus dat zakje heeft nu terug wat meer nut gekregen, net zoals het 'geleende' dekentje :)

Ge ziet als ge wat creatief zijt kunt ge al gauw een goedkope kit samenstellen met zaken die ge ergens vindt of toch al ergens hebt liggen.
Als ge toch te lui zijt, kunt ge ook altijd uw checkboekje bovenhalen en bestelt ge een samengestelde kit op het internet voor $100.

Er zijn nog een aantal items waarover ik twijfel om die al dan niet er nog bij te steken of die ik nog moet vinden zoals: tube tent, handschoenen, stofmasker, tarp for sheltering (een 'bache' zoals ze bij ons zeggen), extra auto sleutels, creditcards, lijst van dokters en een extra set kleren.

Sommige zaken heb ik er niet ingestoken vermits we hier toch vlak bij Stanford zitten en California is de noordpool niet... (slaapzak, extra donsdeken, jaja echt waar, stond in lijst) en sommige zaken zijn echt te absurd zoals suiker, peper en zout... Daar kan ik gerust een ganse maand zonder, deo en scheerschuim... lipbalsem... need I say more?! Boeken en speelgoed voor de kinderen...spel kaarten (voor als ge met vier ergens vastzit dat ge toch nog kunt wiezen???)
Die lijst waar dit opstond, lijkt eerder op 'Ik ga op vakantie naar het zuiden van Frankrijk en ik neem mee' kampeerlijst en het lijkt me plots precies plezanter om in een noodsituatie terecht te komen dan gewoon te gaan kamperen in het wild, met al die items dat ge in uw noodkit zou hebben :)

Met een beetje gezond verstand en ervan uitgaand dat ge enkel de hoogstnoodzakelijke dingen nodig hebt om te overleven (of ervan uitgaand dat ge een meerdagse trektocht onderneemt en een minimum aan overtollige kilo's wilt meezeulen), heb ik deze items maar links laten liggen.

Hopelijk hebben we de kit nog niet al te snel van doen en hopelijk werkt het zoals bij verzekeringen: Als ge er eentje hebt, gebeurt er niks... Hebt ge ze niet, dan zit ge garantie in de penarie...

Anyway..."Give it to me baby...Show me what you got, we are prepared!"

ski tahoe once more

Het is Martin Luther King weekend en op Stanford betekent dit dat Olivier maandag niet moet gaan werken. Ideaal dus om nog eens naar Heavenly te gaan.

We vertrekken pas zaterdags 'smorgens rond 8am, we hebben deze keer al onze skis gehuurd in de Bay area en na 3 en half uur rijden, kunnen we al direct de piste opgaan en nog een halve dag skiën.

Het is zeer mooi weer vandaag en lekker warm, ideaal skiweer. Olivier leert verder skiën en het begint al goed te gaan. We komen toevallig Arne tegen aan de lift en tegen het einde van de dag spotten we ook Nicholas en Stéphanie die allemaal al sinds deze morgen op de latten staan.

We houden samen apres ski in de Blue Angel bar, onze lokale hang-out en gaan dan elk onze eigen weg. We overnachten vanavond in een hotel dat we nog last minute hebben kunnen boeken want omwille van het verlengde weekend en de sneeuw is het heel druk dit weekend in Tahoe. De meeste hotels en ook de cabin van powderbound zaten overvol.We gaan uit eten in de Swiss chalet voor een lekkere kaas en vlees fondue. Eenmaal terug in onze warme hotelkamer vallen we als een blok in slaap in onze 'sauna' (verwarming stond vollebak en net iets te heet).

Zondagmorgen zitten we in de ontbijtzaal om 9u, maar alles is al op door de golf van toeristen die allemaal op het zelfde moment willen vertrekken, we bemachtigen nog wat brood en ei en hopen even dat het wafelijzer nog terug tot leven gewekt kan worden, maar helaas moeten we het met brood en fruitsap stellen. Om 10u staan we op de piste en het weer is nog beter dan gisteren. Terwijl we wat opwarmen op de eerste piste, komen Nicholas en Stéphanie ook toe. Steph is deze keer aan het snowboarden dus Olivier is niet de enige beginner meer. We gaan samen helemaal tot boven en steken direct door naar de Nevada kant.

Tijdens het oversteken van de stateline hebben we een prachtig zicht met aan de ene kant het blauwe meer van California en aan de andere kant de dorre woestijn van Nevada. Rond de middag stoppen we aan de East peak lodge en chillen in de zon en vullen onze reserves wat aan.

Terwijl we onze boterhammekes opeten zien we de ideale vrouw staan (toch volgens de mannen) Een serveerster met een biergordel. Door het uitzonderlijke lenteweer begint het hier stilaan op Saint-Tropez te lijken en blijkbaar hebben sommige mensen het echt al te warm en wandelen/boarden in bikini of bloot bovenlijf rond.

We eindigen de dag weer met de delicious clamshowder in blue angel cafe en verhuizen dan naar de Stanford cabin waar we voor deze nacht een 2-persoonsluchtbed ter beschikking krijgen in een kamer van 6. Voor dinner proberen we binnen te geraken in de hype in town: Fire and Ice: een teppaniaki grill waar ge a volonté moogt eten en na veel geduld, kunnen we tegen 21u aan tafel. Om 23u crashen we in ons bed, maar ik kan helaas niet goed slapen door het vele gesnurk en lawaai rondom.

Maandagmorgen is het pijnlijk om op te staan na maar een paar uurtjes effectieve nachtrust. We zijn dus in alles wat trager en minder enthousiast om terug op de latten te staan. Bovendien is het vandaag erg ijzig op de pistes wat het allemaal zwaarder maakt. We besluiten om direct over te steken naar Nevada op zoek naar betere sneeuw, maar daar is het in het begin nog erger.

Na de middag vinden we eindelijk een stukje in de zon waar Olivier kan leren parrallel skiën en daarna steken we weer door naar California waar de sneeuw er wat beter bijligt door de zon. Bij Olivier is het vat af en bij mij is de pijp ook bijna uit. We keren rond 3u30 naar beneden, moe maar voldaan. We moeten nog 4u terug naar de bay rijden maar eerst nemen we nog snel een verfrissende douche en eten nog wat pasta om op krachten te komen alvorens terug te keren naar huis.

Sinds vorig weekend heb ik mijn hartslagmeter aan en dat is heel interessant: ik heb dit weekend in totaal 5066 kcal opgedaan. (vergeleken met +/- 300 kcal bij half uurtje lopen). Ik ben normaal geen fervente calorieën telster, maar geef toe, de numbers are motivating. Dus hier nog wat meer statistieken van epic mix: vertical ft. per dag: 5999ft- 8208ft - 9752ft  totaal weekend:  23.959ft

Voor meer foto's van onze ski trips:

Facebook album ski Tahoe