Golden Gate Bridge 75th anniversary

It’s clear to see why the Bridge was named one of the “Seven Engineering Wonders of the Modern World” by the American Society of Civil Engineers. People come from all over the globe to learn how it was built, to admire its magnificent Art Deco design, and to be inspired.

Golden Gate Bridge at 75: It's got style - SF Gate

"The city that knows how" was what President William Howard Taft famously called San Francisco in 1911.It's a cliche now, and sometimes that claim has been open to question. But generations of San Franciscans rebuilt the city from the ashes of 1906, staged two wildly successful world's fairs and spanned the waters of the bay with two remarkable pieces of engineering and architecture. One, the most famous and most elegant bridge in the world, turns 75

The Golden Gate Bridge wasn't a sure thing when it was proposed in 1922. Powerful interests were opposed, the country was about to enter its worst depression, and environmentalists thought such a structure would deface the natural beauty of the Golden Gate.

Also, many engineers considered the task impossible - leaping across nearly a mile of deep and turbulent water to link San Francisco with Marin County, tons and tons of steel stretched between towers looming 746 feet into the air.

But it was built, and it astounded the world. And it changed the Bay Area forever.

Change isn't always popular in this city, and sometimes change isn't for the better. But the right vision makes all the difference. That's the lesson of the Golden Gate Bridge: If you're building something big, think bold, and do it with style. This city deserves no less.

En een mega structure it was... hier een paar gegevens van de brug:

Total length: 8,980' (2,737 m)

Longest span: 4,200' (1,280 m)

Construction started: 1933

Height: 746' (227 m)

Elevation: 220' (67 m)

Als je wilt weten welke kleur ze heeft, lees dan mijn uitgebreide blogpost.

Additional stats:

• width of Golden Gate Bridge 90 ft.
• width of roadway 62 ft.
• height of towers above roadway 526 ft.
• number of pairs of suspender ropes 250
• weight of Golden Gate bridge 887,000 tons
• weight of both towers 44,000 tons
• weight of both main cables 24,500 tons
• length of each main cable 7,650 ft.
• length of steel wire in each main cable 40,000 mi.
• structural steel (original construction) 83,000 tons
• San Francisco tower foundation depth in water 110 ft.
• Costs to build $35 million principal - $39 million interest

Vandaag is het dus 75 jaar geleden dat de bouw van de Golden Gate brug voltooid was en er worden festiviteiten tijdens heel het Memorial weekend georganiseerd met als slot een prachtig vuurwerk.

Golden Gate Bridge's 75th anniversary Festival
Funny fact: No Bridge toll dollars were used to fund the public celebration. :)


Ik kom juist terug van Calcup en ben doodmoe van een weekend vol hockey, maar lui vanuit de zetel volgen we de vuurwerkshow live op TV en het was de moeite...

A waterfall of light cascaded from the Golden Gate Bridge and lit up the night Sunday as fireworks turned the San Francisco Bay and shoreline into a kaleidoscope of color. Thousands of people from all over the Bay Area lined Crissy Field to see the show and celebrate the 75th birthday of the majestic span.

lees meer over de festiviteiten in volgende artikels:
Golden Gate Bridge 75th fireworks and fog - SFGate
Golden Gate Bridge 75th Anniversary: The World's Most Iconic Bridge Celebrates Historic Milestone

Of bewonder gewoon het vuurwerk:

solar eclipse roadtrip part 2: backpacking Under the rim trail - Bryce Canyon

Vrijdag 18 mei 2012

Vandaag starten we aan onze multiday backpacking trip. We gaan het Under the Rim-trail afwandelen van Rainbow Point tot Bryce Point. 
's morgens nemen we de shuttle bus naar Rainbow point.

Het Under-the-Rim Trail is ongeveer 22.9 mijl (36.9 km) lang, one way.

Wij hebben ervoor gekozen om het van Rainbow point naar Bryce Point af te leggen om op zondag, de dag van de zonsverduistering toe te komen aan het beste viewpoint.

Als 23 mijl iets teveel van het goede is, kan je altijd korte stukken doen en terug naar de weg geraken met 3 verbindingspaden ter hoogte van de Swamp Canyon, Whiteman Bench en Agua Canyon trailheads.

Eerste dag van Rainbow point naar Swamp Canyon

We plannen om ongeveer 10 mijl per dag te wandelen. Ik alleen met Olivier, dat gaat vuurwerk geven, maar achteraf bekeken, viel dat nog goed mee! Enkel af en toe wat spanning om water te vinden. Geen evidentie in dit droge landschap.

Onder de rim is het heel warm, 27 graden, maar het is nog maar mei, dus het weer kan plots omslagen en het kan zelfs nog sneeuwen. Gelukkig hebben we ons goed voorbereid en hebben we genoeg laagjes mee. We hebben ook lekker eten mee, spaghetti MET zelfgemaakte saus, rijst met kip en fruit jaja zelfs choco hebben we in de bearbox gestoken.

We zouden normaal volgens onze permit bij Natural Bridge kamperen (8 mijl, opgelegd door mij na onze zware trektocht in Hetch Hetchy), maar het ging zo vlot en vooral bergaf in het begin dat we besloten nog even verder te gaan. We vinden een hele geschikte campsite met een mooie zicht over de canyon en slaan hier ons tentje op.

Swamp Canyon Camp Site

This site is 1.0 mile (1.6 km) from the Whiteman Bench parking lot, down the Whiteman Connecting Trail. It is just to the north of the junction of the Whiteman Connector and the Under-the-Rim Trail. There are three large Juniper trees, some small White Firs and some Ponderosa Pines at the site. There is no water. The best view in the backcountry is only .15 miles (.24 km) north of this site. The view over Mud Canyon is amazing. Datum WGS 84, 37 33 41.0 N, 112 13 48.3 W Altitude 8168 feet (2490 m).

afgelegde afstand dag 1:

zaterdag 19 mei 2012

tweede dag van Swamp Canyon naar Yellow Creek.

Oorspronkelijk zouden we weer rond de 8 mijl (12.8km) afleggen, maar het gaat nog steeds even vlot vandaag. We genieten van de uitzichten en de eenzaamheid, komen maar een handvol mensen tegen op het hele trail.
Onze watervoorraad slinkt snel met dit warme weer, en we moeten op de middag op zoek naar de enige natuurlijke bron op het trail aan Sheep creek. Gelukkig vinden we na een mijl wandelen op het zijpad een stroompje waar we onze camelbacks kunnen vullen met onze waterfilterpomp. Juist op tijd want nu begint het trail terug te stijgen en kunnen we die liters water wel gebruiken.

Maar we krijgen ook verfrissing als er plots een regenbui met smeltende sneeuw passeert. Na 10min is het terug opgeklaard en lopen we terug in T-shirt rond. We avanceren dus weer goed en besluiten om weer 3 mijl verder te hiken tot aan de right fork van yellow creek waar we een hele goede kampplaats vinden, aan een bocht in het enige stroompje onder de rim, met genoeg beschutting van de bomen. Zo moeten we de volgende dag enkel nog de grote klim terug naar boven naar Bryce point afleggen.

Right Fork Yellow Creek Camp Site

This site is a sheltered, peaceful spot next to a gurgling stream. There is a large Ponderosa Pine on the site, many Juniper trees, along with Gambel Oak and Greenleaf Manzanita. It is 3.0 miles (4.8 km) from the Bryce Point parking lot and 1300 feet (396 m) lower. The hike down has grand views, incredible geologic features and a wide variety of vegetation. The Hat Shop has unusual hoodoos with large cap rocks. There are Bristlecone Pines on the ridge on the way down from Bryce Point and cacti along the trail at the lower elevations near the campsite. A wide variety of wildflowers can be seen along the trail in the spring and summer.Datum WGS 84, 37 35 16.5 N, 112 08 51.7 W. Altitude 6980 feet (2128 m).

afgelegde afstand dag 2 en dag 3:

zondag 20 mei 2012

Vandaag moeten we enkel nog de resterende 3 mijl via de 'hat shop' afleggen, echter nog een stevige klim. We kunnen eerst nog wat uitslapen, maar zorgen ervoor dat we toch voor het warmste van de dag toekomen boven aan Bryce point.  Na onze 'victory-fotos' springen we op de shuttle naar het dorp om een douche te nemen in het hotel en een verdiend stuk pizza naar binnen te spelen.

Daarna keren we terug naar het park om een ideale plaats in te palmen voor het schouwspel (Solar Eclipse 20 may 2012). We pikken eerst nog de eclipse brilletjes op aan het VC (en zetten nog eens een stempel in ons parkpaspoort met deze speciale datum) en installeren ons aan Bryce point.  Het wachten op de zonsverduistering gaat snel voorbij want we hebben plezier met het poseren met de sexy brilletjes en het aanschouwen van de vele mensen met geknutselde constructies om foto's te kunnen trekken.

En als 'le moment supreme' is aangebroken, kijken we met grote (beschermde) ogen naar de zonsverduistering en krijgen de fameuze 'ring of fire' te zien. Ik slaag er zelfs in om met mijn basic point and shoot camera een paar mooie foto's te trekken, zoals deze:

Meer details over dit natuurfenomeen : NASA - annular solar eclipse 2012

Na 3 dagen backpacken zonder ruzie :), hebben we wel een goede maaltijd verdiend, dus gaan we eens goed eten in de Bryce lodge. We moeten helaas lang wachten voor de shuttle bus want we waren nu eenmaal niet de enigen die het lumineuze idee hadden gehad om hier naar de zonsverduistering te komen kijken. We staan in een lange rij zoals in de pretparken aan te schuiven om een bus te kunnen pakken en het begint toch wel stilaan koud te worden.

Gelukkig serveren ze in de Bryce lodge nog redelijk laat eten en kunnen we ons daar wat opwarmen. Nadat we voldaan zijn en op weg naar het hotel zijn, zien we dat er op de parking heel veel telescopen staan om te stargazen.

We duffelen ons goed in, trekken onze muts over onze oren en vechten tegen de slaap om toch nog een glimps op te vangen van Venus, Mars en andere galaxies. We krijgen zelfs een hele goede laser talk over de sterren van een van de rangers.

Tegen 10pm, nemen we een van de laatste shuttlebussen terug naar de Rudy Inn waar we nog een nacht hebben geboekt om te bekomen van ons backpack avontuur.

Cirque du Soleil - Totem

Mijn antwoord op de vraag: "Wat doe jij op 11.11.11?"

Wel, we gaan vandaag met een groep van 20 personen van Olivier's werkgroep in Stanford naar de touring show van Cirque du Soleil kijken.

Het is al bijna 20 jaar geleden dat ik nog naar een circusvoorstelling ben gaan kijken en we hadden al een paar keer getwijfeld om een van de vele cirque du Soleil producties in Vegas te gaan bekijken, maar de prijzen waren altijd exuberant hoog.

De touring show heet deze keer TOTEM en het onderliggende verhaal gaat als volgt:

Men vertolkt de fascinerende reis van de mens vanaf zijn oorspronkelijk verschijningsvorm als amfibie tot zijn ultieme wens om te kunnen vliegen. De personages ontwikkelen zich op een podium dat lijkt op een gigantische schildpad. Dit staat symbool voor het ontstaan van vele eeuwenoude beschavingen.
TOTEM belicht de evolutie van de mens door middel van visuele effecten en acrobatiek. De inspiratie voor deze voorstelling is gehaald uit diverse scheppingsverhalen.
In het grensgebied tussen wetenschap en legendes onderzoekt TOTEM de banden die de mens nog binden aan andere soorten, zijn dromen en zijn oneindige mogelijkheden.

Nu hebben we geluk dat
1. de show naar San Francisco komt en
2. door de student groep rate we voor een zeer schappelijke prijs kunnen gaan kijken.

We spreken eerst af om samen iets te gaan eten in een Perzisch restaurant in Potrero Hill en wandelen dan allen naar de circustent 'le grand chapiteau' die is opgetrokken op de parking aan het AT&T park.

Naar Cirque du Soleil standaarden is alles tot in de puntjes uitgewerkt en worden we al direct geëntertaind terwijl we wachten alvorens de echte show begint.

Het decor ziet er prachtig uit, maar helaas is het niet toegestaan om foto's te maken, dus heb ik er maar een paar van de website geplukt om jullie een idee te geven van het spektakel en kan je naar de promovideos kijken, waar grote stukken van de show in voorkomen :)



We worden getrakteerd op een zinderende show met prachtige kostuums, opzwepende live muziek en af en toe zijn we met stomheid geslagen door de crazy trucs of hallucinante tuimelingen die we te zien krijgen.
Het is gewoonweg "amazing" wat ze allemaal kunnen doen met hun lichaam. Bij het merendeel van de stunts heb ik als kinesiste mijn bedenkingen of dit wel verantwoord is, hehe beroepsmisvorming, ik bekijk het dus allemaal met mixed feelings van angst en pret en sta perplex van sommige bewegingen die volgens mij zelfs anatomisch bijna onmogelijk zijn...

Ik heb met grote ogen zitten kijken zoals een klein kind en van elk moment genoten!

Meer info over de show: officiële website TOTEM Cirque du Soleil

fleet week airshow

Het is Fleetweek dit weekend en deze keer gaan we eens kijken wat dat allemaal inhoudt. Vorig jaar hadden we nog andere activiteiten, maar Gwen, die toen op bezoek was, heeft aan de lijve mogen ondervinden dat het druk is in SF als het fleetweek is.

Wat is Fleet Week dan juist? Wel...

Fleet Week is een traditie waarbij gedurende een week de actieve militaire schepen van de Navy, Marine Corps en Coast guard aanmeren in verschillende grote steden zoals San Francisco. Tijdens deze week is het mogelijk om een rondleiding te krijgen op een van de schepen en zijn er ook demonstraties en vliegshows door onder ander de Blue Angels, het Navy's precision flight demonstration team.

Op zaterdag is er eerst de parade van de schepen die onder de Golden Gate brug door de baai in varen en aanmeren. Daarna is er zowel zaterdags als zondags een heuse airshow boven de bay die door iedereen gratis kan bekeken worden als je ergens een goed plaatsje langs de waterfront vindt...
Dit trekt natuurlijk heel veel toeschouwers aan en er wordt verwacht dat er  ongeveer 10.000 militairen en bijna een miljoen air-show toeschouwers in de stad zijn voor dit event.

Leuk weetje: het is de 30ste verjaardag van Fleet Week en dit jaar markeert ook een mijlpaal in maritieme geschiedenis - de 100ste verjaardag van de marine luchtvaart. Op 18 januari 1911, werd er voor het eerst met een tweedekker opgestegen van San Bruno (nu: SFO) en landde het vliegtuig aan boord van de USS Pennsylvania, die was verankerd in San Francisco Bay, en dit was de eerste demonstratie dat bewees dat vliegtuigen kunnen landen op schepen op zee



De beste manier om de show te bekijken is vanop een bootje aangezien ze dan vlak boven je hoofd passeren...
En wij hebben het geluk dat we iemand kennen die bijna wekelijks in de San Franciso Bay zeilt en we worden zondagnamiddag uitgenodigd om samen met Arne en Mireille mee te genieten van dit spektakel vanop de Mister Magoo, een mooie groene zeilboot.
 

(ed broberg photos)

Deze boot is niet zomaar een boot, maar is een J/120 race sailing boat die al 4x winnaar is geweest van de beroemde Big Boat series en Arne maakt deel uit van de crew van kapitein Steve Madeira.

(ed broberg photo)

Normaal is het werken geblazen tijdens de zeilraces en spat het water hoog op, maar nu blijft het zeil ingepakt en varen we rustig de bay in met een broodje en een blikje bier in ons hand, klaar om een ideaal plaatsje in te nemen op het water om op de eerste rij te zitten voor de airshow.

We varen langs de verschillende navy schepen, waarvan er eentje nog maar pas terug is van de missie om Osama Bin Laden om te leggen en op zee te begraven... en we krijgen ook een mooi zicht van downtown en de baybridge te zien.

Het is ondertussen 1u en het is mooi weer, zelfs warm in de haven, maar wanneer we aan de Marina komen in de buurt van de Golden Gate brug is het toch winderig en trekken we een extra laagje aan...

We zijn wat later vertrokken en missen een paar performers in het begin van de show, (coast guard demonstratie van rescue met helikopter en oude vliegtuigen) maar wanneer we een goed plaatsje gevonden hebben, kunnen we direct een half uur genieten van de Canadian snowbirds, de canadese versie van de blue angels...

Het is prachtig om ze in formatie te zien vliegen en een hartje te zien tekenen. Daarna passeert er een straaljager (F18 of een Tomcat) ondersteboven en worden we getrakteerd op een 'sonic boom' boven het water op nog geen 20m van de boot, vlak boven ons hoofd, geweldig om te zien en onmogelijk te beschrijven wat voor gevoel en geluid dit geeft als je er vlakbij zit!!!

Vervolgens is het de beurt aan de Boeing 747 van United om een paar duikvluchten te doen over de Golden Gate brug en vlak voor onze neus water doen opspatten tijdens het optrekken 20m boven het wateroppervlak. Het scheelt niet veel of het lijkt op een remake van de succesvolle Hudson-river noodlanding...

Na deze jumbojet krijgen we een zotte stuntvlieger die verbazingwekkende capriolen maakt in de opkomende mist (check out het filpmje op einde van de post) en dan is het het moment supreme: om 3u komen de langverwachte Blue Angels. We hebben hoge verwachtingen aangezien iedereen er laaiend enthousiast over is en ze het in het nieuws de voorbij 3 dagen over niks anders hebben gehad dan deze show...

Als inleiding komt 'Fat Albert', de C130, het logisitieke vliegtuig van de Blue Angels overgevlogen,  maar  daarna vliegen de Blue Angels zelf maar 2x over in formatie en breken dan de show af :( wegens teveel mist en te gevaarlijk...

Sunday's Blue Angel performance was cut short today due to the approaching fog and in the interest of safety.

Zodus hier wat foto's en video's van de show op zaterdag die wel normaal verlopen is:

Toch wat teleurgesteld dat we de Blue Angels niet zien, zetten we koers naar de haven, want de mist blijft opkomen en er valt niks meer te zien. Na een 20min varen zijn we blij om terug in de haven te zijn, want met de mist begon het zeer frisjes te worden op de baai. En na 3u te dobberen op het water zijn we ook content om terug aan wal te staan...

Ondanks het einde in mineur was het toch een aangename zondagmiddag en volgend jaar zullen we ze wel opnieuw zien.

Nogmaals dank aan Kapitein Madeira en Arne voor de mogelijkheid om dit allemaal te beleven vanop het water!!