Heb mij laten overtuigen om aan een loop wedstrijd mee te doen,... MAAR het is niet zomaar een race, neen, het is de 'Happiest 5k on the planet' :)
Een parcours van 5 kilometer op de parking van Candlestick Park in South San Francisco en om de kilometer wordt er met gekleurd poeder gegooid, zodat ge aan de finish volledig gekleurd / kleurrijk ( full of color / colorful) over de streep komt.
En als je onderweg niet genoeg poeder over je heen hebt gekregen, is er nog de after party waar nog eens lustig poeder wordt rond gegooid.
Samen met een paar vriendinnen van de hockey ( Kate, Savannah en Lindsey) hebben we ons ingeschreven en ik heb Olivier meegesleurd om samen te lopen.
Om 1pm starten we in een kraakwitte t-shirt aan het parcours...
Maar na een half uurtje lopen zien we er zo uit:
Ik moet eerlijk toegeven dat we er eigenlijk nog redelijk proper
uitzagen aan de finish en dat we pas later na nog een kleur gevecht er
zo lief uitzagen :)
Spijtig genoeg hadden we in de massa mijn hockey vriendinnen niet gevonden om samen in groep te kunnen lopen, maar op de after party was het een blij weerzien...
Aangezien beelden meer zeggen dan woorden, hier een video om de sfeer op te snuiven:
Na de zonsverduistering is er vandaag alweer een zeldzaam fenomeen in de hemel te aanschouwen: De transit van Venus.
De planeet Venus zal vandaag kort passeren tussen de zon en de aarde. (dat doet die wel vaker, maar is meestal niet zichtbaar overdag) wat te volgen is met ons solar eclipse brilletje als een zwarte kleine stip, een zogenaamde 'zonnepuist' :)
Deze astronomische waarneming is veel zeldzamer dan een zonsverduistering en als we vandaag niet kijken, moeten we 105 jaar wachten op de volgende...
Voor meer info en een paar mooie beelden, bekijk volgende video's:
Om de transit te kunnen zien, hoeven we ook nergens naartoe te gaan, gewoon buiten gaan staan op het juiste moment en naar de zon kijken (met bescherming weliswaar).
Ik wandel met de brilletjes naar Olivier zijn gebouw en we kijken naar het begin van de transit. Iedereen die langs wandelt, vraagt zich af wat er te zien valt, dus laten we ze ook even door de brilletjes kijken. Op den duur staat er een heuse rij te wachten om op hun beurt even te kunnen kijken.
Daarna krijgen we de uitnodiging om bij Dirk en Marina in Sunnyvale nog eens te gaan kijken, maar nu door een deftige telescoop... die kans laten we niet aan ons voorbij gaan en we zijn niet de enigen... de hele buurt komt even een blik werpen.
Het is moeilijk om deftige foto's te nemen door het kleine brilletje, maar hier zijn er een paar mooie, geplukt van het wereldwijde web...
It’s clear to see why the Bridge was named one of the “Seven Engineering Wonders of the Modern World” by the American Society of Civil Engineers. People come from all over the globe to learn how it was
built, to admire its magnificent Art Deco design, and to be inspired.
"The city that knows how" was what President William Howard Taft famously called San Francisco in 1911.It's a cliche now, and sometimes that claim has been open to question. But generations of San Franciscans rebuilt the city from the ashes of 1906, staged two wildly successful world's fairs and spanned the waters of the bay with two remarkable pieces of engineering and architecture. One, the most famous and most elegant bridge in the world, turns 75
The Golden Gate Bridge wasn't a sure thing when it was proposed in 1922. Powerful interests were opposed, the country was about to enter its worst depression, and environmentalists thought such a structure would deface the natural beauty of the Golden Gate.
Also, many engineers considered the task impossible - leaping across nearly a mile of deep and turbulent
water to link San Francisco with Marin County, tons and tons of steel stretched between towers looming 746 feet into the air.
But it was built, and it astounded the world. And it changed the Bay Area forever.
Change isn't always popular in this city, and sometimes change isn't for the better. But the right vision makes all the difference. That's the lesson of the Golden Gate Bridge: If you're building something big, think bold, and do it with style. This city deserves no less.
En een mega structure it was... hier een paar gegevens van de brug:
San Francisco tower foundation depth in water 110 ft.
Costs to build $35 million principal - $39 million interest
Vandaag is het dus 75 jaar geleden dat de bouw van de Golden Gate brug voltooid was en er worden festiviteiten tijdens heel het Memorial weekend georganiseerd met als slot een prachtig vuurwerk.
Ik kom juist terug van Calcup en ben doodmoe van een weekend vol hockey, maar lui vanuit de zetel volgen we de vuurwerkshow live op TV en het was de moeite...
A waterfall of light cascaded from the Golden Gate Bridge and lit up the night Sunday as fireworks turned the San Francisco Bay and shoreline into a kaleidoscope of color. Thousands of people from all over the Bay Arealined Crissy Field to see the show and celebrate the 75th birthday of the majestic span.
We volgen nog steeds Belgische TV en we hebben vandaag genoten van aflevering 2 van Tomtesterom! Dat van die boeing 737 was al niet mis, maar El Capitan beklimmen, Respect!
Aangezien dit zich afspeelt in een van onze favoriete nationale parken, waren we zeer geinteresseerd om te zien of hij hierin zou slagen of niet.
De reportage bevat geweldige beelden van de beklimming van het mekka voor klimmers: de bekende granieten vertikale wand "El Capitan" in Yosemite National Park.
Vandaag gaan we rondrijden in de Central Valley op zoek naar boerderijen. Ann
en Raf hebben ook een boerderij in België en zijn geinteresseerd om te
zien hoe ze het hier in Amerika aanpakken.
In plaats van de autosnelweg op te rijden , rijden we nu dwars door de weidse vlakte en fruitgaarden tot we koeien spotten. We stoppen bij een melkveebedrijf en Ann en Raf
geraken al snel in gesprek met de boerin (nadat deze bezorgd buiten kwam kijken omdat ze dacht dat we van Gaia of de inspectie waren) en krijgen uiteindelijk een rondleiding.
Daarna gaan we verder zuidwaarts en stoppen aan de Harris Ranch feedlot in Coalinga, vlak naast de I-5 waar er duizenden koeien bij elkaar staan (wat de doordringende geur van koeienmest verklaart die in de auto binnenkomt via de ventilatie tijdens iedere rit naar Los Angeles).
Maar hier zijn we niet totaal welkom en worden weggejaagd. Blijkbaar hebben ze hier een paar weken geleden een aantal aanslagen gehad van PETA (amerikaanse Gaia) of ALF (animal liberation front) en is sindsdien alles hermetisch afgesloten en zijn
de rondleidingen afgelast.
Harris Ranch is de grootste vleeskweker aan
de westkust en levert de meeste hamburgers voor In-n-Out, Mc Donalds en andere fastfood ketens alsook het betere vlees in de supermarkt.
Om een indruk te krijgen van dit bedrijf, bekijk hun virtual tour:
Ondanks het feit dat we niet veel kunnen zien, zijn Ann en Raf toch onder de indruk en als consolidatie gaan we dan maar een goede steak eten in het Harris Ranch restaurant.
Daarna steken we door naar de kust, en stoppen af en toe nog eens langs de weg om naar de koetjes te kijken...
We passeren Paso Robles en dit is alweer een hele goede wijnstreek, dus stoppen we aan een van de eerste wine tasting rooms die we tegenkomen: J.Paul Rosilez winery om voor de tweede keer deze week wijn te proeven :)
En we hebben geluk want we zijn een van de weinige klanten vandaag omwille van het grijzere weer en de eigenaars zijn blij van iemand te zien en schenken ons weer veel wijn en geven ons vooral heel wat nuttige informatie. We leren heel veel bij en wandelen dan ook met 2 dozen wijn buiten die we gelukkig nog bij in de koffer gepast krijgen.
Onze eindbestemming is Cambria waar Olivier een goed hotel heeft kunnen vastleggen, vlak aan de zee met een spa! (voordelen van in het dood seizoen rond te reizen...) We gaan eerst eten in de 'sea chest', het lokale visrestaurant dat bomvol zit en laten dan ons eten zakken in een snikhete jacuzzi.
Voor alle nieuwsgierige travelers die nog niet in San Francisco zijn geweest... dit filmpje is een mooie weergave van wat er allemaal valt te zien en doen in deze geweldige stad!
Het doet altijd deugd om even terug te zijn in het land der brood en martino!
vrijdag, 16 december 2011
Wanneer we in december voor de kerstdagen terug in Leuven zijn, is een van de eerste dingen dat we doen, een lekker vers brood bij de bakker gaan halen voor te ontbijten of bij mijn favoriete broodjeszaak een broodje martino gaan verorberen.
Had nooit gedacht dat het zicht op zoveel verschillende soorten brood mij zo zou raken in mijn maag en hart en dat de geur van versgebakken brood zo verslavend kon zijn :)
Het eten (en dan vooral brood) is niet het enige dat ik al een tijdje heb gemist. De gezelligheid en de oude gebouwen in mijn 'hometown' Leuven maken me ook wat nostalgisch en zelfs de koude houdt me niet tegen om rustig rond te kuieren in het stadscentrum en te genieten van de kerstsfeer.
Yep, het is geweldig om weer als sardientjes in een bus te zitten, jenever op
straat te mogen drinken en bevroren tenen van in de sneeuw te hebben...
Tijdens mijn ronddwaaltocht ontdek ik de Leuven giftshop in de kortestraat (tussen de grote markt en de oude markt) en ik kan het natuurlijk niet laten om een kijkje te nemen als een echte toerist om te zien of ik iets interessant vind om mee te nemen naar Californië.
De 'I love LVN' gadgets doen me teveel denken aan het 'I love NY' of 'SF' concept.
Maar de bierglazen zijn toepasselijk voor de 'real beer capital of the world'. (OK, hier bestaan ellenlange discussies over maar deze forum schrijver geeft een mooi relaas over Leuven en de historische link met bier).
En geef toe, iedereen kent de naam Leuven vanop een flesje Stella... zelfs hier in Palo Alto herkennen ze de naam, ookal weten ze begot niet waar dat in Belgie ligt. Leuven is niet alleen gekend omwille van de Stella Artois brouwerij, maar Inbev heeft nog steeds zijn hoofdzetel hier en de bekende bieren zoals Hoegaarden, Leffe en Duvel zijn maar een greep uit het assortiment dat Inbev exporteert over heel de wereld, waaronder ook de US. Er zijn zelfs bronnen die claimen dat Leuven 1 op 5 bieren produceert die over heel de wereld verkocht worden.
Bovendien staat de oude markt bekend als de 'langste bar in Europa' en is zeker een van de topattracties in Leuven en de place to be voor een pintje te gaan pakken of eens goed uit te gaan.
Dus naar mijn bescheiden (en misschien lichtjes gebiased) mening kan Leuven zich terecht de titel van Beer capital toe-eigenen.
Ik koop uiteindelijk niks in de giftshop, maar ga op zoek naar de authentieke KULeuven sweater voor Olivier zodat hij op Stanford fier met zijn roots kan stoefen. :)
Wanneer ik 's avonds op de Bondgenotenlaan wandel, moet ik toch even aan Palo Alto denken want daar zijn de bomen op de hoofdstraat, University Av, al het ganse jaar door versierd met kerstverlichting en ik vraag me af welke bomen nu het beste zijn verlicht :)
Zaterdag, 17 december 2011
Kerstmis is altijd een leuke tijd om in Leuven te zijn, zo is er de kerstmarkt en dit jaar is er ook de benefietshow van Studio Brussel, Music for Life 2011 met hun glazen huis op het Martelarenplein.
Aangezien we met vrienden hebben afgesproken om ene te gaan drinken in het stad, komen we louter toevallig toe aan het station, vlak voor de kick off van 'Music for Life' en staat er redelijk wat volk te wachten om te zien hoe de presentators in het glazen huis opgesloten worden en ook om het eerste verrassingsconcert te zien. We besluiten om ook te blijven staan en dit concert mee te pikken. Het is ijskoud en we staan te bevriezen, maar dat vinden we niet erg, want we worden getrakteerd op een optreden van Elbow.
waiting in the cold to see the kick off of the benefitshow 'Music for Life' with a concert of Elbow " — at Music For Life 2011.
Halverwege het mini-concert begint het zowaar te sneeuwen, maar het publiek laat zich niet kennen en dit jaar verkopen ze lekker warme mutsen voor het goede doel, dus dat komt goed uit!
We warmen ons op in een van de cafés op de oude markt en praten bij met een paar vrienden/collegae van Olivier. En tegen 12u nemen we de nachtbus naar huis.
Maandag, 19 december 2011
Het is een mooie winterdag met helderblauwe lucht en ik moet nog op zoek naar kerstkadootjes, dus spring ik terug de bus op naar Leuven. En het moet weer lukken, maar wanneer ik rond de middag aan het station arriveer, is het juist weer tijd voor een nieuw dakconcert bij het glazen huis en deze keer is het nog beter: SNOWPATROL!!
today Snow Patrol, saturday Elbow, it's nice to be in Leuven around Xmas :)
De rest van de week combineren we de bezoekjes bij vrienden en familie met het shoppen voor kerstkado's en de week vliegt zo voorbij. We krijgen ook voor de eerste keer mijn nichtje te zien en algauw is ze gewend aan de nieuwe gezichten en is het leuk spelen met 'tante Amerika'.
shopping for Xmas presents gone wild :) — with Sarah Nullens.
Olivier showing off his colors :)
Op kerstavond verhuizen we naar Oost-Vlaanderen om daar met Olivier zijn familie kerstmis te vieren. Jutta en Hanne hebben een groot welcome sign for the 'Americans' gemaakt dat ze fier aan de open haard hebben gehangen. Deze avond wordt er al een groot deel van de kadootjes uitgedeeld, waaronder de mutsen, die we speciaal voor de 2 meisjes uit Peru hebben meegebracht en die duidelijk in de smaak vallen.
Aan de gezichten te zien, zijn de Peru mutsen een hit!
Het is plezant om dit jaar kerstmis te kunnen vieren met de familie in het koude Belgie! Vorig jaar bleven we nog in California en deden een roadtrip naar San Diego, maar dat is toch niet hetzelfde feestgevoel...
