terug naar school: cursussen in mei

Ik dacht dat de blog stilaan bijgewerkt aan het raken was... maar er valt zoveel te beleven hier dat we meer meemaken dan dat ik er tijd voor heb om het allemaal neer te pennen!

Ik sta ondertussen alweer bijna 8 maanden achter :S

Dat ik zo'n grote achterstand heb, komt niet enkel door ons druk reisschema, maar het zal er deels ook wel mee te maken hebben dat ik begonnen ben met lessen te volgen hier op Stanford bij het Bechtel international center.

Sinds het spring quarter volg ik nu elke dinsdag en donderdag 'Spaans voor beginners' en 'computer languages' (websites maken, basis van html onder de knie krijgen) en zit ik dus weer met mijn neus in de boeken.

Bovendien volg ik ook nog eens frequent de workshops bij de Apple store om het optimale uit mijn nieuwe computer te halen. Dus het is de laatste tijd wel wat drukker geweest.

OK 'les excuses sont fait pour s'en servir', maar ik heb af en toe nog wel de tijd gevonden om een post af te werken dus hier zijn alleszins al een hele reeks berichten die ik van februari tot nu gepubliceerd heb, die jullie wel zoet zal houden totdat ik weer een hoop nieuwe geschreven heb.

Hou ook altijd de lijst van recente berichten in het oog hier aan de rechterkant  (rechterkolom: what's new) voor nieuwe berichten -->

Recente posts sinds vorige update

11 jan 2012 - witte chokotoffs: they exist!!
16 febr 2012 - DMV en auto miserie continues
12 april 2012 - severe thunderstorm warning, 't is eens wat anders...
12 april 2012 -  Electric cars in our neighbourhood
6 mei 2012 -  Tioga road opent heel vroeg dit jaar! 

Oktober 2011

• Homecoming weekend: Stanford Cardinals football
• Homecoming weekend: Stanford Cardinals fieldhockey
• 2 aardbevingen in 1 dag, happy Shake Out!
• Apple en wijlen Steve Jobs

Augustus 2011

• backpacking Hetch Hetchy
• De avonturen van familie Nullens 5: Los Angeles
• De avonturen van familie Nullens 4: Death Valley -Las Vegas - Grand Canyon
• Dom dom dom...
• De avonturen van familie Nullens 3: Op naar de bergen
• De avonturen van familie Nullens 2: Tech tour Silicon valley
• De avonturen van familie Nullens 1: San Francisco
• Joepie Sarah op bezoek!
• Weekend trip up north part 3: Seattle
• Weekend trip up north part 2: Twilight country
• Weekend trip up north part 1: Olympic National Park

Veel leesplezier

Calcup 2012

Cal Cup: An International Field Hockey Tournament in California!

The California Cup, also known admiringly as The Cal Cup, is North America's best field hockey tournament. The Tournament is held on the campus of Moorpark College near the City of Los Angeles in Southern California during the weekend proceeding the last Monday in May. 

Het zomer seizoen is zowel in Belgie als in California de periode van de hockey toernooien. Dat is altijd fun verzekerd en af en toe valt er ook nog eens goed hockey te zien.

Een bende hockeyspeelsters van de bay area (van onze NCFHA league) hebben mij gevraagd of ik mee wou spelen in hun ploeg:  The Avengers tijdens Cal cup, het grootste toernooi aan de west-kust.
Het thema is geïnspireerd op The Avengers, een team van superhelden uit de comic books...

Calcup wordt steeds georganiseerd tijdens het verlengde weekend voor Memorial day in Moorpark, een klein beetje ten noorden van LA, de warme heuvels waar onder andere Justin Bieber zijn mansion heeft staan... Een mooie omgeving dus om te gaan spelen en ook gegarandeerd lekker warm al eind mei.

Vrijdag 25 mei 2012

We hebben de vrijdag een ganse rit voor de boeg om van San Francisco tot in Camarillo te geraken waar we met het team in een deftig hotel logeren met zwembad. Helaas kunnen we niet echt genieten van de luxe want we hebben de volgende dag al een match om 8 am, en moeten nog een uurtje rijden, dus de wekker wordt heel vroeg gezet en we doen een poging om te slapen tussen al het lawaai en gesnurk van sommigen :)

Zaterdag 26 mei 2012

Ons team is ingeschreven in de 'competitive women' division, wat betekent dat we helaas niet op het waterveld mogen spelen, maar wel in het grote stadium met kunstgras, het lange met rubbere korrels, niet de beste ondergrond... en het is ook redelijk verwarrend met al die lijnen van de American football op het veld.

Het is even wennen, maar we hebben een leuk team en na een kleine aanpassing ronde, winnen we gemakkelijk en hebben vooral 'fun'!

Onze tweede match is pas in de namiddag gepland, dus doodden we de tijd met rond te hangen in de tent met allerlei hockeystandjes, het kiezen van een gepaste neon spandex outfit en het kijken (beetje jaloers) naar een paar wedstrijden in de 'super division'.

De tweede match is bakken geblazen want ondertussen is het over de 27 graden en op dat zwarte kunstgras voelt het nog een paar graden warmer aan... we hebben echter de opwarming nodig om in gang te geraken, maar ons internationaal gezelschap (Met o.a. een Zuid-Afrikaanse, Australische en Belgische speelsters) komt al snel op dreef en we winnen ook vlotjes onze tweede poule wedstrijd.

De nieuwe outfits geven ons extra energie en we kunnen het niet laten om een paar fratsen uit te halen en een leuk dansje te doen op het deuntje van ' Nicky Minaj - Starships'.

Na onze tweede overwinning, rijden we al snel terug naar het hotel voor een deugddoende douche of een verkwikkende duik in het zwembad. We besluiten aangezien we een kitchenette hebben in onze kamer om gezellig samen spaghetti klaar te maken en bouwen we achteraf een feestje in onze kamer :)

Zondag 27 mei 2012

Het is 's morgens vrij pijnlijk om terug vroeg op te staan. We hebben weer een match om 8am en we zaten er niet al te vroeg in en bovendien zijn de spieren nog redelijk stram...

Maar met een speciaal opwarming ritueel in de auto en een beetje oplap werk, kunnen we er weer tegenaan...

Na alweer een match gewonnen te hebben en nog geen doelpunten tegen te krijgen, moeten we ons bezighouden tot 5pm voor onze laatste poule match...

We genieten in het zonnetje, terwijl we naar tophockey kijken en zakken dan weer af naar ons zwembad. We moeten ons nog haasten om terug op tijd op het veld te staan, maar we sluiten de dag af als winnaars van pool A.

Om dat een beetje te vieren en omdat we reuze honger hebben, gaan we eten bij een italiaan met gans het team en hebben weer veel leute.

Maandag 28 mei 2012

Onze laatste match en wat een schok!! We moeten terug op gras spelen ! Dat is voor mij persoonlijk al bijna 15 jaar geleden dat ik nog op gewoon echt gras heb gespeeld en ik ben verbaasd dat ze op zo'n groot toernooi ons op gras laten spelen. Maar blijkbaar is dat hier nog heel normaal en ik kan het wel begrijpen, want veel kunstgrasvelden zijn er niet te vinden in Californië.

Helaas duurt het te lang om terug gewend te geraken aan het hobbelige gras en verliezen we onze laatste match, waarmee ook meteen ons toernooi ten einde is.

We blijven nog even hangen om een paar matchen op het waterveld te volgen

Tegen de middag, nadat we nog snel een maaltijd en wat pintjes naar binnen spelen, springen we terug de auto in voor de lange rit naar San Francisco. De rit gaat redelijk snel voorbij, aangezien we genoeg te vertellen hebben en om 7pm sta ik terug thuis, moe en voldaan, na een geweldig toernooi!

Calcup voor volgend jaar staat al gemarkeerd in mijn agenda!

Golden Gate Bridge 75th anniversary

It’s clear to see why the Bridge was named one of the “Seven Engineering Wonders of the Modern World” by the American Society of Civil Engineers. People come from all over the globe to learn how it was built, to admire its magnificent Art Deco design, and to be inspired.

Golden Gate Bridge at 75: It's got style - SF Gate

"The city that knows how" was what President William Howard Taft famously called San Francisco in 1911.It's a cliche now, and sometimes that claim has been open to question. But generations of San Franciscans rebuilt the city from the ashes of 1906, staged two wildly successful world's fairs and spanned the waters of the bay with two remarkable pieces of engineering and architecture. One, the most famous and most elegant bridge in the world, turns 75

The Golden Gate Bridge wasn't a sure thing when it was proposed in 1922. Powerful interests were opposed, the country was about to enter its worst depression, and environmentalists thought such a structure would deface the natural beauty of the Golden Gate.

Also, many engineers considered the task impossible - leaping across nearly a mile of deep and turbulent water to link San Francisco with Marin County, tons and tons of steel stretched between towers looming 746 feet into the air.

But it was built, and it astounded the world. And it changed the Bay Area forever.

Change isn't always popular in this city, and sometimes change isn't for the better. But the right vision makes all the difference. That's the lesson of the Golden Gate Bridge: If you're building something big, think bold, and do it with style. This city deserves no less.

En een mega structure it was... hier een paar gegevens van de brug:

Total length: 8,980' (2,737 m)

Longest span: 4,200' (1,280 m)

Construction started: 1933

Height: 746' (227 m)

Elevation: 220' (67 m)

Als je wilt weten welke kleur ze heeft, lees dan mijn uitgebreide blogpost.

Additional stats:

• width of Golden Gate Bridge 90 ft.
• width of roadway 62 ft.
• height of towers above roadway 526 ft.
• number of pairs of suspender ropes 250
• weight of Golden Gate bridge 887,000 tons
• weight of both towers 44,000 tons
• weight of both main cables 24,500 tons
• length of each main cable 7,650 ft.
• length of steel wire in each main cable 40,000 mi.
• structural steel (original construction) 83,000 tons
• San Francisco tower foundation depth in water 110 ft.
• Costs to build $35 million principal - $39 million interest

Vandaag is het dus 75 jaar geleden dat de bouw van de Golden Gate brug voltooid was en er worden festiviteiten tijdens heel het Memorial weekend georganiseerd met als slot een prachtig vuurwerk.

Golden Gate Bridge's 75th anniversary Festival
Funny fact: No Bridge toll dollars were used to fund the public celebration. :)


Ik kom juist terug van Calcup en ben doodmoe van een weekend vol hockey, maar lui vanuit de zetel volgen we de vuurwerkshow live op TV en het was de moeite...

A waterfall of light cascaded from the Golden Gate Bridge and lit up the night Sunday as fireworks turned the San Francisco Bay and shoreline into a kaleidoscope of color. Thousands of people from all over the Bay Area lined Crissy Field to see the show and celebrate the 75th birthday of the majestic span.

lees meer over de festiviteiten in volgende artikels:
Golden Gate Bridge 75th fireworks and fog - SFGate
Golden Gate Bridge 75th Anniversary: The World's Most Iconic Bridge Celebrates Historic Milestone

Of bewonder gewoon het vuurwerk:

Annular eclipse: the aftermath

On May 20, 2012, U.S. national parks saw their first solar eclipse in the United States in 18 years. The eclipse began over the Pacific Ocean and, from south of the Aleutian Islands, traveled to the California coast at Redwoods National Park. Then, from there, traveling at 1,000 mph, the shadow of the eclipse raced south and east over 30 national parks in California, Nevada, Arizona, Utah, and New Mexico, and even into west Texas before sunset. More than 125 national parks had views of a partial eclipse.

More info over the annular eclipse on NPS website.

Achteraf bekeken hadden we ook naar Redwoods NP of Lassen NP kunnen gaan om de volledige eclipse te zien. Deze parken liggen dichterbij, maar daar waren we al geweest en achteraf is gebleken dat men in Redwood NP niet veel heeft kunnen zien door de alom tegenwoordige mist en dat het in Lassen ook tricky was met de bewolking.

We hebben er dus goed aan gedaan om toch onze lange tocht te ondernemen naar Bryce NP want daar was er geen wolkje aan de hemel te bespeuren en zo heeft Olivier ook weer een nieuw park bezocht en hebben we een geweldige backpacktrip gedaan.

Maar het is nog niet gedaan met astronomische fenomenen, want binnen een 2tal weken kunnen we onze eclipse brilletjes weer bovenhalen om de transit van Venus te aanschouwen...

Solar eclipse roadtrip part 3: detour on the way home to Sequioa NP

Het originele plan was om na de zonsverduistering via Great Basin national park en Yosemite terug te keren,... maar we hadden de duur van de rit een beetje onderschat en beslisten het laatste moment om langs dezelfde weg terug te keren.

Maandag 21 mei 2012

In de voormiddag spenderen we nog een paar uur in Bryce canyon. We wandelen de 'Navajo loop' die ons tussen de hoodoo's brengt en door de fameuze 'Wall street' canyon terug omhoog.

Wanneer we terug bovenaan de rim staan, pikken we ook nog snel een ranger talk mee over de geologie van Bryce en weten we dan ook weeral hoe deze bizarre structuren ontstaan. Zand en erosie kunnen inderdaad heel mooie dingen creëren.

Ookal hebben we eerder met de shuttle bus al heel de scenic drive afgereden tot Rainbow point, toch rijden we nog een keertje met de auto en stoppen we aan de uitkijkpunten om o.a. te kijken of we het under-the-rim trail kunnen zien van boven en om de natural arch te zien.

Daarna rijden we het park uit en rijden via de 'Mount Carmel scenic byway' naar Zion National Park.

Het is hier enorm druk, en we zijn ondertussen de shuttle busjes beu, dus we stoppen even kort in het visitor center en vervolgen dan onze weg richting de Bay Area... en stoppen in Bakersfield.

Want tijdens de lange rit naar huis, zijn we met een nieuw plan op de proppen gekomen:... we gaan een 'kleine' detour maken naar Sequioa & Kings Canyon om de crystal caves te bezoeken.


Dinsdag 22 mei 2012

De volgende morgen rijden we naar het noorden, richting Visalia en komen we in de Sierra's en aan de ingang van Sequoia NP. We spenderen redelijk wat tijd in het Foothills VC om onze cave tour te boeken en kijken nog wat rond, want blijkbaar zijn ze aan het werken aan de kronkelweg naar boven (the generals highway) en laten ze maar om het uur auto's door...

We rijden op het gemak tot aan het begin van de werken en houden halt aan de parkeerplaats van Hospital Rock waar we besluiten om te brunchen in afwachting dat we door mogen rijden. Hier is het wat frisser en nog mooi groen en er is genoeg schaduw om rustig te zitten eten. De rivier staat nog heel hoog door het smeltwater en we stoppen even aan een mooie waterval om te picnicken met een view.

Perfecte timing want wanneer we onze sandwich ophebben , mogen we meteen verder doorrijden naar boven naar het Giant Forest Museum. We zijn nog wat te vroeg voor de cave tour en het is er helemaal niet druk, dus hebben we wat extra tijd om Moro Rock nog te beklimmen, waar we getrakteerd worden op een panoramisch zicht op de besneeuwde pieken van de Sierra's met onder andere Mt. Whitney ( de hoogste berg in 'the lower 48').

We genieten iets te lang van het uitzicht en moeten ons nog haasten om op tijd aan de ingang van de Crystal Caves te zijn. Het is nog een eindje wandelen alvorens we aan een hele interessant hek komen.

We krijgen een interessante rondleiding door de grotten en het doet me enorm denken aan de Grotten van Han, waar we vroeger een paar keer naartoe zijn geweest en voor het eerst het verschil tussen een stalagmiet en een stalactiet hebben geleerd :) en dat tot op heden onthouden hebben, echter het is iets controversiëler om het ezelsbrugje aan Amerikanen uit te leggen :)

Na het ronddwalen in de grotten en de klim terug naar de auto, zijn we uitgehongerd en rijden snel door naar de lodgepole area waar er een klein winkeltje is om onze honger te stillen. Onze laatste stop voordat we naar San Francisco afzakken is aan het Kings Canyon VC vlak voor sluiting tijd, kwestie van nog een extra park te kunnen claimen en nog eens de Grant grove te bezoeken.

Moe maar voldaan keren we huiswaarts, na het bezoeken van 5 parken in evenveel dagen tijd en een slordige 1787 mijlen (2875km) in amper 5 dagen tijd afgehaspelt te hebben

Onder het motto: 'Zot zijn doet geen zeer' was dit zeker een van de betere, wicked, crazy roadtrips die we tot op heden ondernomen hebben en over variatie kunnen we zeker en vast niet klagen...
Een echte aanrader (maar als je meer tijd hebt, doe er dan een beetje langer over en bezoek alles in detail).

solar eclipse roadtrip part 2: backpacking Under the rim trail - Bryce Canyon

Vrijdag 18 mei 2012

Vandaag starten we aan onze multiday backpacking trip. We gaan het Under the Rim-trail afwandelen van Rainbow Point tot Bryce Point. 
's morgens nemen we de shuttle bus naar Rainbow point.

Het Under-the-Rim Trail is ongeveer 22.9 mijl (36.9 km) lang, one way.

Wij hebben ervoor gekozen om het van Rainbow point naar Bryce Point af te leggen om op zondag, de dag van de zonsverduistering toe te komen aan het beste viewpoint.

Als 23 mijl iets teveel van het goede is, kan je altijd korte stukken doen en terug naar de weg geraken met 3 verbindingspaden ter hoogte van de Swamp Canyon, Whiteman Bench en Agua Canyon trailheads.

Eerste dag van Rainbow point naar Swamp Canyon

We plannen om ongeveer 10 mijl per dag te wandelen. Ik alleen met Olivier, dat gaat vuurwerk geven, maar achteraf bekeken, viel dat nog goed mee! Enkel af en toe wat spanning om water te vinden. Geen evidentie in dit droge landschap.

Onder de rim is het heel warm, 27 graden, maar het is nog maar mei, dus het weer kan plots omslagen en het kan zelfs nog sneeuwen. Gelukkig hebben we ons goed voorbereid en hebben we genoeg laagjes mee. We hebben ook lekker eten mee, spaghetti MET zelfgemaakte saus, rijst met kip en fruit jaja zelfs choco hebben we in de bearbox gestoken.

We zouden normaal volgens onze permit bij Natural Bridge kamperen (8 mijl, opgelegd door mij na onze zware trektocht in Hetch Hetchy), maar het ging zo vlot en vooral bergaf in het begin dat we besloten nog even verder te gaan. We vinden een hele geschikte campsite met een mooie zicht over de canyon en slaan hier ons tentje op.

Swamp Canyon Camp Site

This site is 1.0 mile (1.6 km) from the Whiteman Bench parking lot, down the Whiteman Connecting Trail. It is just to the north of the junction of the Whiteman Connector and the Under-the-Rim Trail. There are three large Juniper trees, some small White Firs and some Ponderosa Pines at the site. There is no water. The best view in the backcountry is only .15 miles (.24 km) north of this site. The view over Mud Canyon is amazing. Datum WGS 84, 37 33 41.0 N, 112 13 48.3 W Altitude 8168 feet (2490 m).

afgelegde afstand dag 1:

zaterdag 19 mei 2012

tweede dag van Swamp Canyon naar Yellow Creek.

Oorspronkelijk zouden we weer rond de 8 mijl (12.8km) afleggen, maar het gaat nog steeds even vlot vandaag. We genieten van de uitzichten en de eenzaamheid, komen maar een handvol mensen tegen op het hele trail.
Onze watervoorraad slinkt snel met dit warme weer, en we moeten op de middag op zoek naar de enige natuurlijke bron op het trail aan Sheep creek. Gelukkig vinden we na een mijl wandelen op het zijpad een stroompje waar we onze camelbacks kunnen vullen met onze waterfilterpomp. Juist op tijd want nu begint het trail terug te stijgen en kunnen we die liters water wel gebruiken.

Maar we krijgen ook verfrissing als er plots een regenbui met smeltende sneeuw passeert. Na 10min is het terug opgeklaard en lopen we terug in T-shirt rond. We avanceren dus weer goed en besluiten om weer 3 mijl verder te hiken tot aan de right fork van yellow creek waar we een hele goede kampplaats vinden, aan een bocht in het enige stroompje onder de rim, met genoeg beschutting van de bomen. Zo moeten we de volgende dag enkel nog de grote klim terug naar boven naar Bryce point afleggen.

Right Fork Yellow Creek Camp Site

This site is a sheltered, peaceful spot next to a gurgling stream. There is a large Ponderosa Pine on the site, many Juniper trees, along with Gambel Oak and Greenleaf Manzanita. It is 3.0 miles (4.8 km) from the Bryce Point parking lot and 1300 feet (396 m) lower. The hike down has grand views, incredible geologic features and a wide variety of vegetation. The Hat Shop has unusual hoodoos with large cap rocks. There are Bristlecone Pines on the ridge on the way down from Bryce Point and cacti along the trail at the lower elevations near the campsite. A wide variety of wildflowers can be seen along the trail in the spring and summer.Datum WGS 84, 37 35 16.5 N, 112 08 51.7 W. Altitude 6980 feet (2128 m).

afgelegde afstand dag 2 en dag 3:

zondag 20 mei 2012

Vandaag moeten we enkel nog de resterende 3 mijl via de 'hat shop' afleggen, echter nog een stevige klim. We kunnen eerst nog wat uitslapen, maar zorgen ervoor dat we toch voor het warmste van de dag toekomen boven aan Bryce point.  Na onze 'victory-fotos' springen we op de shuttle naar het dorp om een douche te nemen in het hotel en een verdiend stuk pizza naar binnen te spelen.

Daarna keren we terug naar het park om een ideale plaats in te palmen voor het schouwspel (Solar Eclipse 20 may 2012). We pikken eerst nog de eclipse brilletjes op aan het VC (en zetten nog eens een stempel in ons parkpaspoort met deze speciale datum) en installeren ons aan Bryce point.  Het wachten op de zonsverduistering gaat snel voorbij want we hebben plezier met het poseren met de sexy brilletjes en het aanschouwen van de vele mensen met geknutselde constructies om foto's te kunnen trekken.

En als 'le moment supreme' is aangebroken, kijken we met grote (beschermde) ogen naar de zonsverduistering en krijgen de fameuze 'ring of fire' te zien. Ik slaag er zelfs in om met mijn basic point and shoot camera een paar mooie foto's te trekken, zoals deze:

Meer details over dit natuurfenomeen : NASA - annular solar eclipse 2012

Na 3 dagen backpacken zonder ruzie :), hebben we wel een goede maaltijd verdiend, dus gaan we eens goed eten in de Bryce lodge. We moeten helaas lang wachten voor de shuttle bus want we waren nu eenmaal niet de enigen die het lumineuze idee hadden gehad om hier naar de zonsverduistering te komen kijken. We staan in een lange rij zoals in de pretparken aan te schuiven om een bus te kunnen pakken en het begint toch wel stilaan koud te worden.

Gelukkig serveren ze in de Bryce lodge nog redelijk laat eten en kunnen we ons daar wat opwarmen. Nadat we voldaan zijn en op weg naar het hotel zijn, zien we dat er op de parking heel veel telescopen staan om te stargazen.

We duffelen ons goed in, trekken onze muts over onze oren en vechten tegen de slaap om toch nog een glimps op te vangen van Venus, Mars en andere galaxies. We krijgen zelfs een hele goede laser talk over de sterren van een van de rangers.

Tegen 10pm, nemen we een van de laatste shuttlebussen terug naar de Rudy Inn waar we nog een nacht hebben geboekt om te bekomen van ons backpack avontuur.