Donderdag 25 augustus 2011
Vlak tegenover het hotel ligt zowaar een echte diner. Tuurlijk ontbijten we daar :). ’s Morgens biefstuk frieten, moet kunnen. Bernadette haar koffie raakt maar niet op :)
Vergeet vooral de fotoshoot met James Dean en Betty Boop niet! :)
The full American experience — at Goldie's Route 66 DinerMet goed tot zeer goed gevulde buikjes verlaten we Williams rond 09u00 en rijden over stukken Route 66 naar LA. Een wel zeer lange roadtrip … Maar we zijn met drie chauffeurs, afwisselend moet dat lukken, zelfs met de nodige tussenstops.
Tegen 18u00 zien we de oceaan en staan we op het strand (Manhattan Beach) met de typische Baywatch cabines, gele auto’s én redders. Leen en Sarah gaan even van dichterbij kijken of de redders knap genoeg zijn en we beginnen spontaan de begintune van Baywatch te neuriën) Ik krijg er nog steeds de slappe lach van! Hahahahaha! :)
Ook hier is de zonsondergang weer wondermooi.
We checken in, in het Courtyard Marriott hotel, en gaan wat eten in Sizzler’s, een soort familierestaurant waar ze een 'All you can eat' buffet hebben volgens Leen. Het eten valt er inderdaad mee. Zeker nadat we uit een Chinees restaurant zijn gevlucht :) Terug in het hotel vallen Bernadette en ik onmiddellijk in slaap.
Vrijdag 26 augustus 2011
Vandaag gaan we de Warner Bros Hollywood Studio’s bezoeken!
Maar eerst gaat Leen met ons ontbijten bij “Randy’s”, een trendy donut-shop (dixit Leen: de donut shop vanuit the Simpsons met de grote donut op het dak, echt authentiek en 10x beter donuts dan enige andere keten). Ze smaken inderdaad best wel. Een koffietje erbij, nog een pafke (4 pakjes in twee weken, zo weinig heb ik nog nooit gerookt,YESS goede afkick kuur, gratis en voor niks! en dan rijden we naar de luchthaven (LAX).
We moeten helaas afscheid nemen van Leen. Zij neemt een vlucht naar SF om te gaan hiken met vrienden in Yosemite.
Aangezien afscheid nemen niet een van onze pluspunten is, zijn we al gauw op weg naar de Hollywood Studio’s. De stemming zit er echter niet in. We missen onze gids en toeverlaat. Leen heeft ons wel nog een aantal tips gegeven: Griffith Park Observatory, vanwaar we het “Hollywood Sign” goed kunnen zien, het Kodak Theater, de Walk of Fame en een snack eten aan een van de kraampjes op deze boulevard .
Maar eerst de studio’s. De gps doet zijn werk en we parkeren tegenover de beroemde studio’s. De tickets waren al besteld via internet en naar goede Amerikaanse gewoonte werden we eerst uitvoerig gebriefd aangaande de regels en gewoonten daar, dan werden we in groepjes verdeeld en kregen we een geweldig grappige gids mee. We konden zelfs mee met een vroegere shift! In een uit de kluiten gewassen golfkarretje reden we door de enorme terreinen. We kwamen al gauw John Goodman tegen, met wie we een praatje maakten. Zeer vriendelijke man. We kregen de sets te zien van ER (Sarah was de enige die deze herkende! Wie herkent dit nu niet? ), Gillmore Girls, Friends (yes!), The Big Bang Theory, etc … Erg indrukwekkend.
Kleine anekdote: Amerikanen willen in alles de grootste zijn en de grootste hebben. Nu hebben ze in Italië toch wel een filmstudio gebouw die enkele centimeters groter is zeker. Onze gids had het daar duidelijk lastig mee en eindigde zijn commentaar met “Ons inhalen met onze 50 jaren film maken, kunnen ze gelukkig niet!”.
Het museum was onze laatste stopplaats. Al bij al een leuke en interessante bezigheid. Leuk om eens gezien te hebben, je krijgt direct ook een idee van hoe het er op zo’n filmset aan toe gaat. We hebben binnensets gezien en buitensets. Randattributen, mensen die slapen op hun werktafel, … we mochten overal foto’s maken behalve in het kledingmuseum en op de set van een nieuwe reeks.
Daarna ging het met de auto naar Hollywood Boulevard met de wereldberoemde sterren. Een parking was, dankzij het plannetje van Leen, makkelijk te vinden.
Het was ondertussen 14u00 geworden en ons ontbijt al een tijdje verteerd. In Sandella’s Café op Hollywood Boulevard aten we een broodje. En daarna rustig de Walk of Fame gedaan. We kwamen Sarah haar goede vriend Shrek tegen en daar moest natuurlijk een foto van gemaakt worden. The Walk of Fame viel een beetje tegen, ik had er meer van verwacht. Misschien beetje dom van mij maar op tv is dat altijd heel wat hé! :) Toch blij dat ik het gezien heb én erover gewandeld ben :).
Later in de namiddag hebben we een toeristenbus genomen om de “Stars”, maar blijkbaar vooral hun huizen, te bekijken en meer bepaald de poorten. Maar … we hebben Beverly Hills gezien :) en Rodeo Drive (we hebben er niets gekocht … vonden ons goesting niet :)).
De Star tour was wel fijn. De gids wist ons veel te vertellen en had leuke anekdotes! Ze wist dit alles met een grappige toets te brengen dus de tour was over voor we het wisten. Als nu ook al die sterren in die huizen wonen is ’t in orde hé! :) Ik vond vooral die stand-up comedian die ons moest entertainen tot het busje vertrok ongelooflijk goed!! Manmanman wat die er allemaal uitkraamde! Het verbaasde mij dat hij zijn geld op straat moest verdienen en niet in zo’n comedy casino staat!
’s Avonds zijn we er eindelijk in geslaagd om de McDonalds te proberen … en ’t viel best mee. Het enige verschil met de Mc Do hier in Belgie is de frittekessaus! En laat die nu het beste zijn van de hele menu.:) Sja dan had ge dat moeten vragen he ;), gezond eten is hier anders veel moeilijker te vinden
Dit wordt ons laatste nachtje USA, California, LA … Helaas :(
EPILOOG
Vandaag vliegen we terug naar huis … Noooooooooooo!
Ontbijten in het hotel zien we niet zitten en in plaats van nog enkele uitstappen te doen (Santa Monica pier met de strandwachthokjes uit Baywatch, Venice Beach, Griffith Observatory met het beste zicht op de Hollywood Letters en Downtown LA,Venice Beach, The Canals, Muscle Beach, Venice Boardwalk ) gaan we souvenirs zoeken voor de thuisblijvers.
We nemen de auto naar zo’n megagrote winkel (mall) aan Redondo Beach en ontbijten er eerst alvorens de souvenirjacht te openen. Hier slagen we er ook eindelijk in om postzegels te kopen en de vakantiekaartjes te versturen (sorry mensen). Gelukkig vinden we ook de nodige souvenirs om mee naar huis te nemen.
Om 14u00 brengen we de auto binnen. Dit was makkelijk te vinden want we waren er al langs gereden met Leen. Alles is in orde en een uurtje later brengt een shuttle ons naar de luchthaven.
Onze vlucht naar Londen is om 17u35. We hebben nog enkele uurtjes wachten voor de boeg nadat we ingecheckt zijn. Die brengen we door met lezen, koffie drinken en natuurlijk wachten. We hebben een upgrade gedaan zodat we wat meer beenruimte hebben op de terugvlucht en dat is inderdaad beter.
Rond 14u00 (lokale tijd alweer) komen we aan in Heathrow en het is hier al zondag, 28 augustus. De vlucht naar Brussel is om 16u00 en in Zaventem wachten Katrien en Ellen ons op. Sarah rijdt met Katrien naar huis en wij met Ellen.
Van deze vakantie ga ik nog lang genieten (en ik ben waarschijnlijk niet de enige). Een feit is zeker, zonder Leen had het er helemaal anders uitgezien. We zijn moe, maar heel tevreden en overtuigd dat we dankzij Leen heel, maar dan ook heel veel gezien hebben.
Dankjewel Leen en misschien tot nog eens.
I’LL BE BACK! :)
