Redwood National Park is een verzameling van State Parks en Nationale Park-gebieden en ligt zo'n slordige 300 mijl ten noorden van San Francisco en heeft de hoogste concentratie aan redwoods staan, 'de hoogste bomen ter wereld'. In Muir Woods NM hebben we al een klein voorsmaakje gehad, maar Redwood nationaal park is toch nog vele groter en impressionanter.
Het enige nadeel is, dat het minder bereikbaar is dan de meer oostelijke en zuidelijk parken, want enkel highway 101 loopt er rechtstreeks naartoe en vanuit de central valley moet je eerst nog de Trinity - Mendocino coastal foothills oversteken. Volgens Google maps zullen we zeker 6 uur onderweg zijn.
We besluiten om vrijdagavond tot Redding te rijden via de I-5 waardoor we in 3,5 uur tijd toch al meer dan de helft van de weg afgelegd hebben en enkel de volgende dag nog moeten doorsteken naar Eureka.
Zaterdag 6 augustus 2011
's Morgens zijn we vroeg uit de veren, want we hebben nog een stevige weg voor de boeg richting Eureka. We passeren eerst nog langs Whiskeytown NRA, maar we zijn veel te vroeg... het visitor center is nog niet open rond 7u, maar we hebben geen tijd te verliezen en rijden dus maar door, want we willen tijdig in Redwood NP zijn om een kampeerplaats te verzekeren. We hebben niks op voorhand vastgelegd en rekenen erop om succesvol te zijn met de first come - first serve regel.
Via een kronkelige bergweg steken we door naar de kust tot in Orick, Redwood NP, waar we al meteen begroet worden door een dikke laag mist.
Om 10u springen we het eerste visitor center binnen en informeren naar de beschikbaarheid en meest dichtstbijzijnde kampeerplaatsen. We worden aangeraden om zo snel mogelijk door te rijden naar Prairie Creek State Park en belanden op de camping aan Elk prairie. Gelukkig is er nog juist 1 spot vrij en snel zetten we ons tentje op en halen het vuurtje boven voor ons middageten. Meteen merken we dat de camping zijn naam niet gestolen heeft, want plots passeren er 5 elks vlakbij de tent!
Bij het verorberen van de soep, lees ik de brochure door en komen we te weten dat er iets verderop altijd een kudde Roosevelt elks te bewonderen valt. Toevallig ligt dit ook nog eens op de weg naar ons eerste viewpoint van de namiddag: Gold bluff beach en Fern canyon.
Wanneer we op de betreffende plek aankomen, staan er al een tiental auto's aan de kant van de weg om de kudde in de verte te bekijken. We staan nog geen 5 minuten bij de andere nieuwsgierigen, wanneer de "opperElk" besluit om te verhuizen, met als gevolg dat heel de kudde op ons afkomt en schichtig de weg oversteekt tussen onze auto's, dat noem ik nu eens wildlife viewing :)
We rijden door naar de kust waar we een hele mooie korte loop wandelen door Fern canyon, zoals de naam het al doet vermoeden, een canyon vol met varens.
We keren terug naar Prairie Creek Redwoods SP om daar nog een wandeling te maken tussen de redwoods. We kiezen voor de rhododendron - brown creek - south fork loop van 3,5 mijl. Een stevige wandeling met een aantal kuitenbijters. Na een uur en drie kwartier staan we terug aan het trailhead en hebben onderweg vooral naar boven gekeken (en af en toe eens naar onze voeten om niet plat op onze neus te gaan). We zijn de bomen nog niet beu gezien en gaan nog even langs bij de 'big tree', een van de hoogste in het park, maar daar zijn we toch minder van onder de indruk... Door zo een dagje rond te wandelen in een bos met redwoods, begin je stilaan te wennen aan de hoge bomen en valt het steeds minder op hoe hoog ze wel niet zijn. Maar dat neemt niet weg dat zelfs Olivier met zijn 1m95 zich toch wel nietig voelt als we hier in Redwood NP rondwandelen :)
Wanneer de avond valt, nestelen we ons gezellig bij het kampvuur dat door de ranger is gemaakt en luisteren naar zijn talk over welke dieren er allemaal te vinden zijn in het bladerdak zo hoog boven de grond. Nadien kruipen we snel onze slaapzak in want de koude mist begint in onze kleren te kruipen.
zondag 7 augustus 2011
Na een verdacht goede nachtrust (de ondergrond was deze keer mild voor de rug) kruipen we om 8am de tent uit om te constateren dat het weer een mistige, grijze dag zal zijn. We pakken in en rijden verder noordwaarts naar Crescent city, waar we om klokslag 9u het visitor center binnenwandelen voor nog wat tips om te weten wat we nog kunnen bezoeken vandaag. Normaal heb ik een ochtendhumeur, maar zelfs nu kan de troostige mist mij niet temperen :) Gek doen doet geen zeer...
De rangers raden ons aan om door te rijden naar Jedediah Smith Redwoods State Park via de scenic drive langs de Howland Hill road. Dit is een mooie rit over een onverharde weg tussen de redwood groves. De perfecte manier om een echte glimps op te vangen van de bomen. Halverwege zetten we de auto even aan de kant om een half uurtje te wandelen op de Mill creek - nickery ranch loop. Hier krijgen we pas echt het gevoel van midden in een oerwoud rond te wandelen met lianen, varens en overal groen...
Ik zit stiekem naar de toppen van de bomen te turen om te zien of ik Tarzan niet zie langsvliegen...(sja soms heeft een mens wat teveel imaginatie :))
Na even de beentjes te hebben gestrekt, rijden we verder tot het einde van de scenic drive, waar we aan Stout Memorial Grove arriveren. Dit redwood bos heeft niet meteen de hoogste bomen staan in de omgeving, maar is wel een van de mooiste, schilderachtigste Redwood groves in heel California.
Na nog een laatste stop aan het Hiouchi visitor center vlak voor de middag om nog wat paspoortstempels te verzamelen, is het tijd om terug naar het zuiden te rijden want we moeten nog helemaal tot San Francisco rijden in een halve dag en we zijn de mist goed beu en beginnen stilaan een overdosis aan redwood trees te krijgen.
Op de terugweg stoppen we nog aan een aantal viewpoints waaronder de Klamath river overlook en dan zien we een massa volk op de brug over de Klamath river heen en weer lopen. Daar moet zeker iets te zien zijn... We gokken eerst dat er een beer aan de oever zit, maar als snel blijkt het een walvis te zijn die onder de brug heen en weer zwemt! Dat moeten we ook eens van dichter bij gaan bekijken.
De walvis zit hier al een tijdje vast in de rivier en dat verklaart ook meteen het waarschuwingsbord: pas op voor mensen op de brug, wij verstonden dat eerst niet aangezien we redelijk vroeg 's morgens (rond 8am) hier gepasseerd waren en absoluut niemand op de brug waren tegengekomen :) maar dat bleek op de middag toch wel anders te zijn. Wel grappig om al die mensen heen en weer te zien lopen zonder rekening te houden met de auto's die er rijden, iedere keer dat de walvis besloot van terug te draaien en onder de brug door te gaan.
Volgens de media is de moeder walvis met haar kleintje de rivier ingezwommen op 23 juni, vermoedelijk ter bescherming van haar kalf, opgejaagd door een groep orka's. Het kalfje heeft waarschijnlijk al de weg teruggevonden naar de zee, maar de moeder blijft rondzwemmen aan de brug. Later vernemen we dat de walvis 9 dagen later gestorven is.
Meer over de Klamath Whale in het nieuws:
NBC news - Video whales in Klamath river
Huffington Post - Klamath River Whale: Scientists Study Gray Whale Stuck In California River
Huffington Post - Klamath River Whale Dies After Months Stranded In Northern California
SFGate.com - Stranded gray whale's death draws mourners
Tegen 3u passeren we langs Humboldt State Park, waar we even van de highway afrijden om langs de avenue of the Giants te rijden (een 31 mijl lange scenic drive) en nog een laatste impressie van de Redwoods te krijgen.
Eenmaal terug in de bay area komen we in een zware file terecht in Marin county waardoor we pas om 8.30pm over de Golden Gate Bridge kunnen rijden. We zitten zeker 3 uur vast in de file en rijden dus nog even snel af bij het vista point aan Fort Baker om de brug by night te zien en de nodige pauze in te lassen.
Redwoods: check, Elk: check, grey whale: check, more Redwoods: check, even more Redwoods: double check... Warm comfy bed: About to check after a nice weekend up north and a long drive home. Monday, August 8, 2011 at 12:28am
Geen opmerkingen:
Een reactie posten