zondag 14 augustus 2011

Weekend trip up north part 2: Twilight country

zaterdag 13 augustus 2011

Vandaag verkennen we een nieuwe area van Olympic NP: de Sol Duc vallei, die vooral bekend staat voor de natuurlijke hot springs die daar aanwezig zijn.


We willen vandaag wat actiever zijn en plannen een day hike naar deer lake (8 mijl,3u 1700 feet stijgen), om daarna onze spieren wat te laten bekomen in de bekende hot springs.

We volgen eerst het Sol Duc rivertrail totdat we aan de voetbrug vlakbij de Sol Duc waterval komen. Het is een mooie waterval die gemakkelijk bereikbaar is vanaf de parking aan het trailhead en hierdoor zijn er ook hier weer domme mensen die zich in een pretpark wanen en balanceren op een rots midden in de rivier vlak aan de rand van de waterval voor die speciale foto...


Wij genieten ook van het natuurgeweld en wandelen dan verder. Vanaf hier komen we nog amper mensen tegen en is het stevig omhoog klimmen over glibberige stenen met mos. Na twee uur klimmen, worden we beloond voor onze inspanning en zien we eindelijk Deer Lake tevoorschijn komen tussen de bomen.


We vinden de perfecte plaats om een supersmakelijke lunch aan het meer te nuttigen, we zeulden onze halve frigo naar boven om verse broodjes met avocado, tomaat, hesp, kaas en chipotle saus te kunnen smeren en het was zeker de moeite! We genieten van de stilte rondom het meer terwijl we stilletjes onze broodjes verorberen en wandelen dan vlotjes terug naar beneden.  Om 5u staan we terug aan het trailhead, en kijken ernaar uit om nog even in de hot springs te relaxen MAAR...

Juist wanneer we toekomen aan de ingang , beginnen ze iedereen weg te sturen en sluiten ze de hot springs. Het duurt even voordat we weten waarom ze plots sluiten, maar na een beetje rondvragen blijkt dat ze moeten kuisen wegens een 'accidentje' :). Amerikanen lachen niet met hygiene en omdat er een jongetje zich niet kon inhouden in het warme water, laten ze nu de 4 verschillende zwembaden volledig leeglopen om ze uit te kuisen...

Spijtig genoeg komt er van het relaxen niks meer in huis en rijden we richting Port Angeles, om in de plaatselijke Safeway/starbucks op internet een slaapplaats te vinden in downtown Seattle voor de volgende dag.
We vinden via Airbnb een leuke kamer in Seattle voor een zeer schappelijk prijs. We zijn benieuwd of dit Airbnb concept ons gaat bevallen of niet...

Wanneer we terug het park inrijden op weg naar onze campground, krijgen we te horen dat er een full moon hike is op hurricane hill, dus besluiten we nog even terug naar boven te rijden. Maar vandaag is echt ons dagje niet en de full moon hike wordt last minute gecancelled omwille van de dichte bewolking. We laten het echter niet aan ons hart komen en genieten nog van de zonsondergang aan het hurricane visitor center.


zondag 14 augustus 2011

Onze laatste dag op de Olympic peninsula en we willen vandaag heel het park rond rijden in tegenwijzerzin. We rijden eerst langs de westkant richting Forks. De naam van dit dorpje zal misschien voor sommigen al een belletje doen rinkelen, het is namelijk bekend vanuit de Twilight Saga en het valt op dat het succes van de films hier wat meer toerisme brengt de laatste tijd, overal vallen er uithangborden te bespeuren over twilight stuff.


Stephenie Meyer, de schrijfster van de Twilight saga baseerde haar verhalen op de omgeving van dit dorpje omwille van de ruige natuur en het regenachtige klimaat:

For my setting, I knew I needed someplace ridiculously rainy. I turned to Google, as I do for all my research needs, and looked for the place with the most rainfall in the U.S. This turned out to be the Olympic Peninsula in Washington State. I pulled up maps of the area and studied them, looking for something small, out of the way, surrounded by forest... And there, right where I wanted it to be, was a tiny town called "Forks." It couldn't have been more perfect if I had named it myself. I did a Google image search on the area, and if the name hadn't sold me, the gorgeous photographs would have done the trick. In researching Forks, I discovered the La Push Reservation, home to the Quileute Tribe. The Quileute story is fascinating, and a few fictional members of the tribe quickly became intrinsic to my story.

We passeren via Mora beach, waar we volledig in het twilight gebeuren ondergedompeld worden en de treaty line oversteken richting La Push, het indianenreservaat van de Quileute stam (en de weerwolven in de Twiligt story).


Als we aan Rialto beach toekomen krijgen we een prachtig zicht op de ruige kust en de bekende sea stacks (eilandjes). Het strand ligt bezaaid met wrakhout en verweerde bomen wat het een heel apart karakter geeft en we kunnen direct volgen in de redenering dat dit de perfecte plaats is voor weerwolven en vampieren.


We moeten nog veel rijden vandaag dus vervolgen we onze weg door Forks naar het Hoh rain forest, een stuk regenwoud vlakbij de kust. de Olympic regio is niet alleen de natste streek in the continental United States , maar op dit geisoleerde schiereiland zijn er ook minstens 3 verschillende ecosystemen te vinden waardoor Olympic zowel tot International Biosphere Reserve, als UNESCO World Heritage Site benoemd zijn, en wij zijn ook verbaasd dat het mogelijk is om in eenzelfde dag in de bergen, aan de kust en vervolgens in een regenwoud te zitten.


We volgen 2 korte wandelpaden door het regenwoud, de hall of mosses trail en het spruce trail (interpretive trails) en komen dan tot de constatatie dat we vergeten hebben om te eten, dus zetten we ons op de parking aan een picnic tafel neer en eten alle overschotjes op.

Daarna rijden we zuidwaarts verder langs de kust, we stoppen even aan Ruby beach, nog een aanrader van de rangers en het is inderdaad een mooi strand, iconic met sea stacks en een lagoon en ondertussen is zelfs het mooie weer van de partij waardoor het vrij druk is hier en er zelfs mensen liggen te zonnen.

Ondertussen is het al 3pm, dus gaan we door naar Kalaloch,  passeren even aan Lake Quinault , waar echter niet veel te beleven valt en zetten dan koers richting Seattle.

We komen tegen 10pm aan bij onze airbnb slaapplaats waar we al gauw kennismaken met de heel vriendelijke, jonge en gezellige gastvrouw, Jillian, die het geweldig vindt om Belgen over de vloer te krijgen. Ze begint direct enthousiast tips en weetjes over Seattle te vertellen en we voelen ons direct thuis.

TO BE CONTINUED

Geen opmerkingen:

Een reactie posten