Om half 2 krijgen we hier met de groep een begeleide rondleiding van anderhalf uur en aangezien ik hier maar een halve kilometer vandaan woon en gewoon de marghuerite shuttle van Stanford kan nemen die aan onze deur stopt,
en toch curieus ben wat dat SLAC nu eigenlijk is, ben ik natuurlijk van de partij.
Wat en waar is dat SLAC?
Als je ooit al op de 280 tussen San Jose en San Francisco hebt gereden, heb je misschien die 2 mijl lange betonnen structuur opgemerkt die onder de snelweg doorgaat bij de afslag Sand Hill Road in Menlo Park. Wel die betonnen structuur is de lineaire accelerator van het:
Het Stanford Linear Accelerator Center(SLAC)is een nationaal fundamenteel onderzoekslaboratorium,waar ze onderzoek verrichten naar de structuur van materie op atoom niveau met x-stralen en op nog kleiner niveau met elektron en positron
stralen.
Oorspronkelijk was het een deeltjesfysica onderzoekscentrum, maar nu is het een multifunctioneel laboratorium voor astrofysica, foton wetenschap,gas-en deeltjesfysica onderzoek. Zes wetenschappers hebben voor hun onderzoek in SLAC de Nobelprijs gekregen en SLAC was ook de eerste plaats waar het World Wide Web werd gebruikt in de Verenigde Staten en het centrum huist vandaag de krachtigste X-ray laser ter wereld.
Voor diegene waarbij de term lineaire accelerator een belletje doet rinkelen: het is gelijkaardig als de deeltjesversneller in het CERN in Zwitserland, maar in het CERN is de accelerator rond (wat volgens kenners tot totaal ander onderzoek leidt) en dus hier in het SLAC National Accelerator Laboratory is het een twee mijl lange lineaire versneller, de langste in de wereld.
Echter deze wordt vandaag niet meer gebruikt als deeltjesversneller, maar is recent omgebouwd tot een x-ray laser.
De LCLS, Linac Coherent Light Source (lichtbron)is 's werelds meest krachtige X-ray laser. De laser is in staat om licthstralen te genereren die sterk en helder genoeg zijn om beelden van enkele moleculen te maken en die snel genoeg zijn om beweging van een molecule vast te leggen op de gevoelige plaat.
Deze unieke mogelijkheden zorgen ervoor dat de laser gebruikt kan worden als een high-speed camera, waarbij stop-motion beelden van atomen en moleculen in beweging worden geregistreerd en men zo een beter licht kan werpen op de fundamentele processen van het leven. De LCLS verschuift hiermee de wetenschappelijke grenzen in de materiaalkunde, biologie en geneeskunde, natuurkunde, elektronica en energie-onderzoek.
We krijgen in het begin van de tour een korte uiteenzetting over de geschiedenis en de wetenschap die achter het SLAC zit en springen nadien een busje in om op het domein rond te rijden. We stoppen bij de Klystron Gallery, een van de langste gebouwen van de wereld, waar we bovenop de lineaire versneller staan en nog wat meer uitleg krijgen over hoe dit nu allemaal werkt.
Daarna stoppen we ook nog even bij het controlecenter alvorens terug te keren naar het visitor center waar we nog een heel educatief filmpje zien over de versneller en de LCLS.
De rondleiding was dus zeer interessant voor de intellectuelen onder ons, ikzelf kan 2/3 van de uitleg volgen en zie zelfs het nut van dit onderzoek in wat betreft het visualiseren van moleculaire processen in het menselijk lichaam. En nu weet ik tenminste wat die vreemde structuur is waar ik altijd voorbij rijd als ik naar huis ga :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten