zaterdag 10 juli 2010

familiebezoek part 3: Visalia - Las Vegas

Vrijdag 9 juli 2010

Dag 4 van de roadtrip en vandaag staat Death Valley op het programma. We moeten een hele lange afstand afleggen dus zitten we om 8am al in de auto.

In de voormiddag rijden we door Redrock Canyon State park, maar het visitor center is niet open in de zomer en zal maar geopend worden in september als er geld voor is (Californië is immers failliet) maar daar hebben wij dus nu niks aan. Er is wel een mooie picknick area, dus hebben we daar ontbeten. Daarna rijden we verder door richting Death Valley via Lone Pine, door de Panamint vallei tot in Panamint springs.

Hier springen we de plaatselijke kroeg/motel binnen om info te vragen over de Darwin falls, die volgens onze reisgids zeker de moeite waard is. We krijgen echter te horen dat dit niet doenbaar is met onze auto op deze dirtroad en bovendien zouden we nog een heel stuk moeten stappen, hebben we nog niet gegeten en is het veel te warm. Vandaag zullen de temperaturen stijgen tot max 122F (50C) en de minima zijn nog rond 97F/36C 's morgens. We laten ons plan om naar de Darwin falls te gaan maar varen en rijden door naar Stovepipe Wells waar ons hotel voor vandaag ligt. Tegen 14u arriveren we, checken in en eten op de frisse kamers (78F airco) onze picknick verder op. Het is het warmste van de dag en veel te warm om ook maar iets te doen, dus gaan de jongeren eerst wat zwemmen, terwijl pa en ma een siesta houden.

Een zwembad in Death valley is geen overbodige luxe en het doet ons enorm deugd, het eigenaardige was dat zelfs bij 50 graden we het koud kregen en 10 seconden kippenvel hadden wanneer we uit het zwembad kwamen om daarna door de warme wind als een grote haardroger in een paar seconden droog geblazen te worden...

Na de middagpauze aan het zwembad gaan we naar Badwater, het laagste punt in Death Valley en het westelijk halfrond, waar ik de rest afzet en hun tot aan de grote witte vlakte laat stappen om ondertussen de wallen van zoutkristallen te kunnen zien bij een temperatuur van 52 graden, terwijl ik slimmer ben en in de auto blijf zitten met draaiende motor zodat de airco blijft werken.


Na een tien minuten zweten en rondkijken, springen ze terug in de auto en gaan we verder langs de Artist scenic Drive en stoppen daarna aan Golden Canyon. We rapen onze moed bijeen en gaan even wandelen in de Golden canyon, het is gelukkig al tegen 4u en de canyon ligt grotendeels in de schaduw waardoor het hier draaglijker is qua warmte. Philippe en Pa vinden zelfs nog de fut om even een stuk omhoog te klimmen.


De temperatuur is nog steeds tegen de 118F (47C) en ons water is stilaan op, dus stoppen we even bij Furnace Creek, de enige plaats waar we gekoeld water kunnen gaan halen. Met onze nieuwe voorraad fris water kunnen we nog een paar plaatsen gaan verkennen en gaan naar Mosaic Canyon die in de buurt van Stove Pipe Wells ligt. De weg ernaartoe is een dirt road met grote stenen dus rijden we holderdebolder aan 10mph naar boven. Veerle en Pieter zijn hier in juni ook geweest en hadden ons aangeraden om de eerste mijl door te wandelen aangezien deze het mooiste is met marmer stenen in mozaïekvormen, dus wandelen we dit stuk, checkend dat we op tijd terug aan de auto zijn om nog naar onze laatste stop van de dag te kunnen gaan: de Mesquites sanddunes.


We haasten ons om terug beneden te zijn om de zonsondergang in de duinen vlakbij Stovepipe Wells (rond 20u08) te zien, maar we zijn om 19u45 eigenlijk al te laat en zien de zon ondergaan terwijl we over de ruwe dirtroad terugrijden... Pech voor Marijke die dit absoluut wou zien, maar de youngsters beslissen om dan maar bij zonsopgang te gaan kijken morgenvroeg.
We gaan eten in het enige restaurant dat hier is en moeten dan in het donker de weg naar onze kamer terugvinden omdat ze om 22u de lichten uit doen om niet teveel last te hebben van kevers die momenteel in grote zwermen aanwezig zijn en aangetrokken worden door het licht. Bij de receptie kunnen we glowsticks krijgen, maar het kost veel moeite om er eentje vast te krijgen. Terwijl ma en pa al gaan slapen , gaan Marijke, de broertjes en ik nog zwemmen tot 23u.

Zaterdag 10 juli 2010

Gisteren hadden we besloten om ’s morgens op tijd op te staan voor de zonsopgang in de duinen te zien en ma en pa blijven slapen om voldoende rust te hebben. Om 6u30 vertrekken we en een uurtje later zijn we al terug. De zonsondergang was niet zo goed omwille van de bewolking, maar het was wel interessant om de verse sporen van verschillende dieren te zien zoals slang, konijn,... en door de korte regenbui krijgen we een mooie regenboog te zien in plaats van de zonsopgang.


Tegen 8u30 vertrekken we richting Zabriskie point en rijden we met de auto door de 20 mule team canyon, om dan nog een laatste stop te doen in Death valley aan Dantes view, waar we genieten van het panoramisch vergezicht, we zien ook kleine windhoosjes, een springmuis en horen het geluid van vermoedelijk een ratelslang en worden bijna achtervolgd door een zwerm bijen die op het water van de airco aan de auto afkomen.

 

Rond 11u vertrekken we om onze grote toer verder te zetten richting Las Vegas. Even na de middag, passeren we in Pahrump waar volgens Veerle één van de grootste Amerikaanse vlaggen hangt, die ze ooit heeft gezien dus dat wouden we ook even zien en langs de SR160 hangen er inderdaad 3 grote vlaggen van Amerika, maar toch niet zo groot als we gedacht hadden. Eenmaal als we door het centrum zijn, wordt de weg hetzelfde als net voor Death Valley,een eindeloze rechte weg met rondom rond alleen maar zand met groene hoopjes begroeiing en Joshua Tree bomen en in de lucht schone, witte, grote cumulus wolken.

Een eindje voor Las Vegas slaan we links op de SR159 om Red Rock Canyon national conservational area te bezoeken.


Net aan het begin van het park is er een mooie pick-nick plaats met veel wind waardoor ons eten bijna wegvliegt. Nadien gaan we informeren wat er in het park, dat nog maar zeer recent geopend is, allemaal te zien is. Er is de scenic drive van ongeveer 20km langs de Calico I, II en III rode rotsformaties en een kleine wandeling van 0,8km in Red Springs rond een kleine oase. We besluiten om beide voorstellen te doen, te beginnen met de scenic drive.


Langs de scenic drive stappen we even uit en klimmen we op de rode rotsen. We hebben echter niet veel tijd om verder te wandelen en het is nog steeds tegen de 40 graden, dus blijft het bij deze korte beklimming. We kijken nog naar de vele yucca planten die in bloei staan en rijden verder naar Red Springs om rond te wandelen in de kleine oase alvorens door te rijden naar downtown Las Vegas.


Rond 17u30 rijden we Vegas binnen en rijden de strip op en af om al de casino’s te bekijken tot aan het "Welcome to Las Vegas"sign waar we ons aan de kant zetten on een foto te nemen van Marijke voor het bord. Er komen ook juist een trouwkoppel aan om wat trouwfoto's te nemen aan het bord met heel hun gevolg in lelijke outfits: bruidsmeisjes in paarse jurken en bruidsjonkers met slecht geslaagde zwarte hawaii hemden en een halssnoer met zwarte bollen... Amerikanen en taste, soms staat ge echt versteld.

Daarna gaan we naar ons hotel Circus Circus dat bijna aan het einde van de strip ligt. Wat een drukte om er met de auto binnen te geraken, valiezen uit te laden en in te checken. Er blijkt een probleem te zijn bij het inchecken, ze vinden onze reservatie niet. Na lang wachten krijgen we dan toch kamers, maar dan moeten we nog met onze valiezen heel het casino door om aan de juiste toren te geraken en het is een hele opgave om tot aan onze kamer te geraken. Als we dat allemaal afgehandeld hebben, gaan we eten in de Mc Donalds in het hotel en wandelen we de strip op om de shows te zien.


Door al het oponthoud in het hotel moeten we puzzelen om al de shows te kunnen zien. Eerst willen we de vulkaanuitbarsting zien maar we komen juist te laat na toch serieus doorgestapt te hebben en missen nipt de show. Vervolgens gaan we naar de fonteinen voor Belaggio en daarna naar de piratenshow voor Treasure Island waar het volk al rijen dik staat en we na wat duwen en wringen toch een plaatsje vinden om een goed zicht te hebben. Na deze show doen we het iets rustigers aan en gaan via het Canale Grande in de Venetian opnieuw naar de vulkaanuitbarsting voor de Mirage. Wat een warmte daar... ('s avonds is het nog steeds 26 graden en dan is een beetje vuurspuwen algauw te heet).

Nadien keren we terug naar het hotel waar Philippe, Eric en Marijke nog in de Adventure dome in Circus Circus, een indoor pretpark willen gaan, maar juist wanneer we toekomen, sluiten ze, dus dit is voor morgenvroeg.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten