Dinsdag 6 juli 2010
Peter, Kristel en de kids komen nog even langs voor we vertrekken want ze zullen ons een hele tijd niet meer zien. Rond 9u45 ga ik met Axel en Marij naar Alamo aan de luchthaven om de auto op te halen, het is er een drukte van jewelste. Pas rond 12u zijn we terug met een grote Toyota Sienna in goudkleur. Tegen 13u hebben we alles ingeladen en met een aantal uur vertraging vertrekken we via de Dumbarton brug naar het oosten, richting de Sierra Nevada en Yosemite National Park. We pick-nicken in Oakdale op een parking en tegen 16u30 rijden we eindelijk het park binnen via de Big Oak Flat ingang.
Even verder zien we een beer in een grasvlakte, iedereen staat foto's te nemen en wij blijven ook even kijken. Daarna stoppen we bij de Bridalveil fall, we wandelen tot aan de voet ervan en worden goed nat, we rijden verder door naar tunnelview waar we een mooi overzicht hebben van de vallei en paar zotte springfoto's maken (en alweer een nieuwe trend lanceren bij de bussen toeristen die hier stoppen).
Op naar Yosemite village met tussenstops aan swinging bridge, Sentinel beach en vanop Sentinel bridge bewonderen we Half Dome. We zetten de auto even aan de kant en wandelen het lower Yosemite fall trail rond voordat we doorrijden naar het hotel dat 8 mijl buiten het park ligt. We gaan vroeg slapen om 's morgens fit te zijn want dan staat er een stevige wandeling op het programma.
Woensdag 7 juli 2010
Om 6u30 gaat de wekker, we stoppen aan een shop langs de weg in El Portal om ons ontbijt in te slaan en als we in het park zijn eten we ons ontbijt op aan de junior ranger fire circle aan het trailhead van Vernal falls. Rond 8u30 beginnen we aan onze wandeling: 13,3km langs het misttrail naar de top van de Vernal fall, dan verder door naar de top van de Nevada fall en via het John Muir trail terug naar beneden. Een totaal van 610m/2000ft hoogteverschil. Het misttrail is een stevige brok, want door de waterval zijn de stenen nat en glad en het einde bestaat uit trappen uitgehouwen in de stenen, maar die zijn niet op mijn beentjes afgemeten.
Rond 12u – 13u staan we aan de top van Nevada falls. We genieten van het uitzicht en eten hier onze picknick op. We moeten goed in het oog houden dat de eekhoorns niet met ons eten gaat lopen en helaas sneuvelt de rugzak van Axel. Onderaan scheurt die helemaal open doordat ze eraan zitten te knabbelen.
We keren terug naar de vallei via het John Muir trail en worden ook hier beloont met prachtige vergezichten in de vallei en op de watervallen. Deze weg is minder steil en op 1,5u zijn we terug beneden. In totaal hebben we er 4,5u over gedaan en volgens de pedometer op Philippe zijn gsm hebben we ongeveer 16.871 stappen gezet...
Aangezien dit hier niet de ideaalste plek is om een onweer af te wachten wegens bliksemgevaar, vertrekken we maar terug in de regen naar het hotel. Hier is het nog niet aan het regenen, dus gaan we nog in het buitenzwembad om het vuil van ons af te zwemmen en de benen wat te laten ontspannen. Pas tegen 23u kruipen we ons bed in, het was een lange dag.
Donderdag 8 juli 2010
Vandaag verlaten we Yosemite en rijden zuidwaarts, naar Oakhurst. We zitten al om 7u30 in de auto en onderweg, pas rond 10u15, hebben we eindelijk ontbijt langs de kant van de weg aan een vista point, maar er was niks te zien!
We rijden verder naar Kings Canyon NP waar we rond de middag toekomen. Eerst gaan we tot aan junction view waar we de Kings canyon en de kings river kunnen zien. De junction is het samenkomen van de north fork en de south fork van de kings river en hun canyons. Daarna keren we terug en via een dirt road ( met soms zeer mul zand) bereiken we het trail dat we vandaag gaan wandelen: trail of the Boole tree, de 8ste grootste boom ter wereld in volume. De wandeling duurt ongeveer 1u20min en is 2,5 mijl lang, we zagen de Boole tree goed verstopt tussen andere bomen. Verder konden we ook nog grote vlinders met zwart-witte vleugels spotten, en zagen we veel struiken met witte bloemen die naar honing ruiken en waarin grote witte coconnen hangen met veel rupsen erop.
Terug aan de auto die eerder zandkleurig dan goudkleurig is geworden (zeer vuil door al dat stof), tellen we de muggebeten en drinken we liters water, want ookal zitten we hier op 6700ft (2040m) toch loopt de temperatuur hier ook tegen de 30 graden aan.
Wanneer we terug rijden, komen we nog via de Stump Meadow waar vele stronken van omgehakte sequioa’s staan. Wanneer we verder doorgaan naar de Grant grove, zijn er werken en we worden door een grappig “follow me” wit autootje erdoor geloodst, maar we slaan eerder af naar de picknick plaats. Hierdoor staan we blijkbaar nog in de werken, maar gelukkig is er een vriendelijke werkman die ons aangeeft dat hij ons zal helpen tussen het verkeer te geraken ("We can get you out of here with our flag man"). Wij kunnen onze lach bijna niet inhouden want er komen amper auto's voorbij en wij zijn wel wat drukker verkeer en hachelijkere situaties dan dit gewend, maar ach ja, dat zijn de regeltjes hier in de US, dus zullen we hem maar een pleziertje doen en zijn flag man laten werken :)
Na onze picknick wandelen we nog het Grant tree trail af voordat we verder doorgaan naar Sequioa NP, dat nog een tijdje rijden is en in de parken mag men niet zo snel rijden, tot 35mph (soms 45). Onderweg komen we een hertje tegen dat staat te drinken aan de kant van de weg.
Het is al 5u en we moeten alles in Sequioa NP nog doen. Daar aangekomen doen we eerst de general Sherman tree trail, hiervoor moeten we wel verder parkeren in de zomer dan in de winter en we wandelen een stuk terug bergaf en zien zo stilaan de hoge sequioa's voor ons opdoemen. Bij het wegrijden, zien we plots een klein beertje langs de kant ( gespot door Eric en Marijke). We blijven een tijdje staan toekijken, wachtend of de moederbeer ook in de buurt is, maar die krijgen we niet te zien. Al de andere toeristen zijn ongedurig en rijden raar kijkend ons voorbij, ze zouden eens moeten weten dat er een beertje te zien is...
Onze dag is nog niet gedaan want we gaan nog naar tunnel log, waar we met de auto door rijden en klimmen nog naar boven op Moro Rock. Hier heb je een heel mooi zicht op de valleien en bergketens rondom. We blijven boven wachten op de zonsondergang.
Nu dat het donker is verlaten we het park want we hebben voor vanavond een hotel in Bakersfield en dat is nog een heel eind rijden. De weg om het park uit te rijden, wordt tegen 21u afgesloten om werken uit te voeren en wij hebben geluk want we zijn nog net door met de laatste auto’s. Eenmaal uit het park moeten we eerst richting Visalia (ong 20 mijl) en nadien nog richting Bakersfield ( nog 72 mijl). We komen pas aan in het hotel rond 11.30pm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten