bezoek schoonouders part 5: Utah parks en Las Vegas

Dinsdag 18 mei 2010

Vandaag staat er weer een bekende plaats op het programma: Monument Valley.
We vertrekken rond 8am uit Kayenta nadat we een picknick en wat donuts hebben gekocht voor ontbijt.
 Het is een winderige dag, maar uiteindelijk valt het blijkbaar toch nog wel mee. af en toe dwarrelt er een hoop zand over de weg, maar de zichtbaarheid is nog naar behoren.

Monument Valley is, na de Grand Canyon, de meest bekende scenery in de USA. Velen herkennen de rotsformaties uit de wild wild west movies aka westerns. Monument valley staat ook bekend als het land van John Wayne en Lucky Luke, "a poor longsome cowboy , a long way from home,..." Dit alles doet ons aan cowboys denken en de Far West, toch is deze streek meer met de indianen gerelateerd want Monument Valley ligt in Navajo gebied en is beschermd als een Navajo tribal park.

Ook al ligt de eigenlijke valley in Arizona, toch moeten we een stukje in en uit Utah rijden om er te geraken
Wat valt er nu te beleven in Monument Valley? Wel buiten een hotel en een visitor center met een museum over de deelname van navajo-indianen aan de oorlog kunt ge ook genieten van het bekendste uitzicht op de three Mittens.

Het leukste van al is dat ge een scenic drive tussen de 'buttes' kunt doen van 17 mijl. Voor de minder dappere mensen onder ons, kunt ge met een jeep en gids deze route afleggen ofwel kunt ge dit ook doen met uw eigen wagen op eigen risico. Het is een zanderige off road-weg, om naar de verschillende “monumenten” te kijken, die er nogal hobbelig bijligt en af en toe moeten we zien dat we niet blijven steken in het zand. Maar wat wilt ge midden in de woestijn... Ik amuseer me rot met het rondrijdenv in het zand , en op iedere uitkijkplaats stappen we even uit maar af en toe is er een kleine zandstorm waardoor we snel weer in de auto duiken alvorens gezandstraald te worden. Zo zien we de "three Mittens", "three sisters", "elephant butte" en "camel butte" de revue passeren.

Hieronder een paar foto's aangezien zowel Veerle en Pieter, als Tom en Julie de pech hebben gehad om in een zandstorm te zitten en dus geen steek konden zien van de rotsformaties...

In de namiddag hebben we een mooie maar lange rit naar Page, Lake Powell , dit ligt ook nog allemaal in Navajo tribal gebied. Om 3pm pikken we nog een tour mee in de Upper Antelope canyon. Dit is een hele nauwe canyon waarin door het licht prachtige kleuren te zien zijn. We racen met een open jeep door het zand richting de ingang van de canyon, vakkundig bestuurd door “Irene” onze gids om als eerste toe te komen aan de ingang voor de bussen toeristen toekomen. We hebben een hele goede gids die ons meteen meetroont naar het binnenste van de canyon om daar onze fototoestellen juist in te stellen en dan een hele reeks foto’s te nemen vanuit onmogelijke poses. Het resultaat is ongelofelijk mooi, moeilijk om te verwoorden, kijk maar naar de foto’s.

Tegen de avond brengen we nog een bezoekje aan het visitor center van de Glen Canyon dam en kom ik helaas tot de constatatie dat ik mijn boete van een paar dagen geleden heb verloren, die is vermoedelijk gaan vliegen in één van de windvlagen wanneer we de deur van de auto open deden. Nu ja hopelijk sturen ze mij de papieren op zonder dat ik erachter moet bellen.

Woensdag 19 mei 2010

We vertrekken vroeg uit Page om vandaag een rit te doen door 3 staten met als eindbestemming Las Vegas.
Sommigen hebben goed geslapen, andere dan weer niet. Maar eenmaal in de auto is iedereen weer in form en dat slaaptekort kan wel ingehaald worden tijdens de lange rit.

De weg brengt ons vandaag nog langs één nationaal park: Zion en de weg er naartoe is veelbelovend met prachtig zichten, het noemt niet voor niks de scenic byway.

Wanneer we toekomen in de canyon zelf, springen we op de shuttle bus om op die manier zoveel mogelijk van Zion te kunnen zien in een korte tijd, want we zijn nog maar halverwege onze rit. We nemen de bus tot helemaal aan het einde van de Canyon en doen een stukje van de riverwalk. We spotten een aantal wandelaars die boven op de richel wandelen van Angels Landing, een gewaagde wandeling waarbij ge eerst via een zigzag bijna vertikaal omhoog gaat en dan over een richel van 1m breed moet geraken om beloond te worden met een overzicht van de canyon. Wij laten deze wandeling maar links liggen want er zijn er hier een paar met hoogtevrees en we hebben eerlijk gezegd gewoon niet genoeg tijd (een goed excuus voor sommigen).

Wel stappen we aan iedere shuttle stop af om in het rond te kijken en de schoonheid van Zion in ons op te nemen. Zo zien we de orgelpijpen, de patriarchen Jacob, Isaac en Abraham en de wheeping rock (wenende rots). Na nog een hotdog en een ijsje binnengewerkt te hebben aan de Zion Lodge, zoeken we onze auto terug op op de overvolle parking en vervolgen onze weg naar Las Vegas.

Via 3 staten , Utah, Arizona en Nevada rijden we langs een mooie highway dwars door een canyon. Om 18u zien we de contouren van Las Vegas opduiken en rijden we de grote stad binnen langs de welbekende Las Vegas boulevard aka "the Strip". Deze rijden we nog even volledig af om al de casino’s te bekijken tot aan het Welcome in Las Vegas sign.

Het is hier wel nog warm zo in de late namiddag, vlot boven de 30°C en het koelt niet echt af s’nachts. We checken in in ons hotel Planet Hollywood waar we zowaar een upgrade naar suites krijgen op de bovenste verdieping. De kamers zijn heel chic, Olivier's ouders lopen bijna verloren ! We profiteren van de luxe om eens goed te douchen en te genieten. We hebben lang getwijfeld om één van de bekende "Cirque du Soleil" shows in één van de casino's mee te pikken, maar de dag is al zo lang en vermoedelijk zouden we meer geslapen hebben dan gekeken en dat zou wel een hele dure slaapplaats zijn...
Ter vervanging gaan we eens goed eten in 'Koi' ter ere van Liliane haar verjaardag (in het hotel zelf), en het is opnieuw sushi, blijkbaar is dit in San Francisco goed in de smaak gevallen. We zondigen zelfs een beetje door in de cocktails te vliegen en algauw komen "de oudjes" los.

Na het eten lopen we de strip af om alles eens rustig te bekijken (in het donker, met alle lichtjes) en het nachtleven van Las Vegas op te snuiven, een paar dollars te verspelen in de casino's om daarna rond 1am in ons mooie bedje te duiken want helaas moeten we er morgenvroeg ook weer vroeg uit.

Zowel de Bellagio fonteinshow op muziek van Andrea Bocelli als de piratenshow aan Treasure Island en de vulkaanuitbarsting aan Mirage passeren de revue. We wandelen nog even het casino Paris binnen om de casino sfeer even op te snuiven en dagen de eenarmige bandiet nog eens uit in Planet Hollywood.