De volgende morgen worden we door Dominique uit onze tent gerookt. Ik spot berenpoten op de auto, mogelijks hadden we toch nog iets eetbaars laten liggen in de auto... Gelukkig is er geen schade, staan er enkel pootafdrukken in het stof op de motorkap. Steph haar angst voor beren was dus gegrond :) Gelukkig zijn we de beer niet tegengekomen tijdens onze nachtelijke wc stop. De marinade van de ribbetjes op de gril van de firepit zal er ook wel voor iets tussengezeten hebben.
Het plan was om vandaag naar Franklin lakes te gaan, maar doordat het trail nog grotendeels door sneeuw bedekt is en we tijdens onze lift gisteren te horen kregen van het koppel die juist terugkwamen van die hike, dat het in de namiddag moeilijk was om de rapids terug over te steken doordat de rivier fel stijgt door de grote hoeveelheid smeltende sneeuw op deze warme dagen. Ook vandaag gaat het kwik vlot naar de 35C...
We laten ons plan voor Franklin lakes dus maar vallen en zoeken een alternatief: de beschreven hike in het artikel...
Paradise Ridge trail (paradise peak 9361ft)
The Paradise Ridge Trail leads north out of the East Kaweah river valley over Paradise Ridge through groves of sequoias. It is a steep climb, hot and dry. this trip takes you past the sequoias of Atwell Grove and on to vistas of the peaks surrounding the Mineral King Valley , as well as the mighty Kaweah Peaks.
The trail begins at Atwell Mill and immediately ascends the Mineral King valley wall. It offers a classic mix. The first half mile ascends steeply through a conifer forest, passes through areas that burned a half dozen years ago, then the switchbacks begin to widen slightly and the smaller trees make room for impressive stands of giant sequoia, as the trail reaches the ridge top.and finally achieves its namesake ridge, where you’ll find expansive views both north and south. This climb provides sweeping views of the East Fork Kaweah River below and the Great Western Divide to the east. To reach the ridge top (8,500ft), is approx. 3 miles. At the top of the Paradise Ridge the trail forks. The left fork leads westward +/- 2 miles following the ridge to the summit of Paradise Peak (9,361ft). The right side of the fork leads northward descending into the Castle Creek drainage.
We starten tegen 10u en krijgen het al meteen hard te verduren. Puffend van de warmte, steken we het eerst stuk door dat door lage begroeiing en zwartgeblakerde boomstronken gaat. Daarna komen we in de schaduw van de sequioa's in Atwell Grove, waar we een welgekomen afkoeling krijgen door de majesteuze bomen.
Eenmaal voorbij de sequioa's, we zijn nog maar halfweg, is het via een paar lange switchbacks nog een eind naar boven tot aan de bergkam. Onderweg hebben we een prachtig zicht over de vallei en de besneeuwde bergpieken in het zuiden. Als we boven toekomen, zetten we ons neer op een stevige boomstam en genieten van het zicht op heel de Great Western Divide.
We kunnen heel ver kijken en hebben zicht op de Great Western Divide, Kaweah Peaks ridge in het oosten en Alta peak meer naar het westen. We checken even of we van hieruit Mount Whitney kunnen spotten (waar J en Q morgen proberen de top te bereiken), maar helaas ligt die nog achter andere bergtoppen verborgen.
Na onze rustpauze hebben we geen zin meer om verder door te gaan naar Paradis peak zelf, en keren in een klein uurtje terug naar Atwell Mill. Ook vandaag hebben we weer mooie hike van een paar uren in de benen.
We springen de auto in en stoppen in Silver City, dat 5min verderop ligt, voor een verdiende douche. Met twee dagen te wandelen in deze hitte, zien we redelijk zwart en beginnen toch wat te stinken na al dat zweten, dus hebben we het er wel voor over om onder ijskoud water te gaan staan. We betalen elk voor onze 5 minuten douchetijd, maar eenmaal in het gebouw blijkt het een hele onderneming te worden want een mexicaanse familie is ons juist voor, die voor de nodige chaos zorgen...
Een dik uur later ( na een warme douche van wel 10 min!) zitten we genietend op het deck van de shop met een welverdiend ijsje in de hand te turen naar de besneeuwde bergtoppen en laten onze benen nog wat rusten van de toch wel stevige hike.
Terug aan onze tent, houden we opnieuw een bbq, ondanks de schrik dat er ieder moment een beer op de lekkere geur zou kunnen afkomen... ik meen er eentje te spotten op de rotswand langs onze site. Maar het eten smaakt ons teveel om ons zorgen te maken en na alweer een vermoeiende dag, is het ook geen enkel probleem om in dromenland te belanden.
maandag 4 juli 2011
Het is Amerika's nationale feestdag, maar de meeste Amerikanen zijn gisterenavond al terug naar huis vertrokken... Wij pakken ook rustig in en komen tot de constatatie dat er weer meer beerprints zijn bijgekomen op de auto en gaan dit toch even melden aan rangers die bevestigen dat het om een beer gaat, wat hun toch wat verontrust. Dominique had ook deze nacht iets meermaals langs de tent horen schuiven en aan de vuilbakken zijn er ook krassen van bereklauwen te zien.
Wanneer ik nog eens kijk naar de plaats, waar ik gisteren iets meende te zien, blijkt dat de donkere vlek wel degelijk weg was :S. Vermoedelijk heeft dus de beer heel de avond zitten toekijken hoe we zaten te bbqen, en pas als het vuur uit was 's nachts is hij komen snuffelen en smullen...
We zijn opgelucht dat we gelukkig alles goed hadden weggestoken in de bearproof box en de beer niet zijn tegengekomen.
Ik zie graag een beer, maar liever vanop een afstand in de natuur dan als ge uit uw tent kruipt en ermee oog in oog staat!
Vandaag besluiten we om Mineral King te verlaten en eventueel nog in Sequoia Giant Forest area iets te gaan bezoeken, maar eerst moeten we de bochtige weg weer naar beneden, waar we toch weer een dik uur over doen met een paar passagiers die het moeilijk hebben wegens hoogtevrees en misselijkheid.
Als we halverwege zijn, zien we een onweer naderen en zijn we blij dat we uit de bergen rijden! Terug op de hoofdweg rijden we nog even naar het bord aan de ingang voor een groepsfoto, springen even het visitor center binnen, maar laten het plan, om nog even Moro rock te beklimmen, varen omwille van het naderende onweer (dan wilt ge daar niet als bliksemafleider staan) en de wegenwerken die nog steeds aan de gang zijn en voor een extra half uur vertraging zorgen.
We eten een verdiende hamburger langs de Kaweah river en blijven loom van de warmte nog wat nahangen en kijken naar de razende rivier voordat we terug in de hete auto stappen en naar Palo Alto vertrekken. We stoppen nog even voor een laatste uitzicht op Lake Kaweah, maar het is 108F en zo druk, dat we toch maar niet het meer inspringen en doorrijden om op tijd in SF te geraken.
Rond 19u zijn we thuis en we beslissen last-minute om onze "4th of july get-away" te eindigen zoals het hoort, door nog naar het vuurwerk te gaan kijken in San Francisco op deze nationale feestdag.
We parkeren ons ergens in het midden van de stad en nemen een taxi richting Embarcadero om het vuurwerk boven de bay te zien. Met wat bier verstopt onder onze jas, kijken we naar de blauw, rode en wite vuurpijlen en de hartjes en smiley faces (zie video).
Meer foto's te zien op de foto pagina van de blog
Geen opmerkingen:
Een reactie posten