maandag 12 april 2010

Roadtrip part 4: Kings Canyon NP

We besluiten op de weg naar huis nog even langs te gaan in Kings Canyon National Park.

We zetten rond 10am aan richting de bergen via de 245, een hele bochtige weg en bovendien is het weer er niet op verbeterd, regen regen en nog eens regen. Als we dichter bij Kings Canyon komen, begint het te sneeuwen want we zijn al weer een stuk gestegen in de bergen (el 6200 ft) en we besluiten te stoppen om onze sneeuwkettingen preventief op te leggen. Echter wanneer we hiermee bezig zijn, begint het pas echt goed te sneeuwen en in een mum van tijd is de weg toegesneeuwd en twijfelen we even om verder door te rijden. Een paar minuten later passeren er al 3 sneeuwruimers en zijn wij content dat we de sneeuwkettingen hebben.

Echt raar om gisteren in de woestijn in het zand te zitten bij 27° en nu in de vrieskou door de sneeuw te rijden!!


We komen toe aan het visitor center en blijkt dat enkel Grant grove bereikbaar is. We rijden dus verder door om naar de general Grant tree te gaan kijken en in tegenstelling tot onze bezoek in Sequioa's is er hier geen kat en zien we een enkel voetspoor in de sneeuw van dappere toeristen die hun weg hebben gebaand tot aan de boom.


Zelf laten we ons niet kisten en ploegen door de halve meter hoge sneeuw, elkaar volgend in onze voetsporen tot aan de boom om daar even stil te staan in dit stille landschap met megabomen. Het stopt zowaar even met sneeuwen...


We genieten van het sneeuwlandschap zolang onze jeans het nog volhoudt om niet doorweekt te geraken van de sneeuw.  Ondertussen passeert er weer een sneeuwruimer en is de weg zo goed als vrij (om met kettingen over te rijden), het padje is op sommige plaatsen al veranderd in een klein bergriviertje van smeltwater. Echter de grijze lucht geeft aan dat het maar stilte voor de storm is en we kruipen snel de auto in om onze voeten op te laten warmen en om zonder gevaren terug de berg af te geraken.


Op de terugweg naar beneden, richting Fresno,wanneer we terug onder de sneeuwgrens zitten, klaart het een beetje op en halen we de sneeuwkettingen terug af, want dat zou maar een idioot zicht zijn om hier over de weg te ratelen.
We rijden nog een heel stuk door het Giant Sequoia National Forest op een leuke bochtige weg. Het sportieve karakter van ons komt boven en rallypiloot Leen zit achter het stuur :), de bochten induiken , afsnijden en binnenkant bocht nemen om zo recht mogelijk naar beneden te duiken is toch o zo plezant! Doet me denken aan de smalle bochtige wegjes in Frankrijk en aan de Costa Brava... Het is totaal niet nodig om het gaspedaal te beroeren en het wordt helemaal plezant als we in no time zonder problemen een zwarte Corvette naderen en die een beetje ambeteren door te slipstreamen !! Ik zou graag gewisseld hebben van plaats want de rijstijl van deze chauffeur past beter bij een volkswagen busje dan bij een sportscar. Ik zou hier zonder probleem mijn brood kunnen verdienen met een cursus "hoe rijdt ik vlotjes een berg naar beneden". Ze gaan hier voor het flauwste bochtje of helling in de remmen en volgen mooi de baan waardoor ge in no time zo misselijk zijt als op een boot in een hevige storm !! Bovendien trekken ze dan weer iedere keer op om aan de volgende bocht/helling weer vol in de remmen te gaan. In lagere vitesse zetten kennen ze hier natuurlijk niet, want dat is een functie voor gevorderden die een beetje verstand van auto's en motoren hebben. Nee, de meeste zetten gewoon hun automaat in D (drive) en geven gas of duwen op de rem... Ach autorijden is toch zo simpel, geen wonder dat ze hier al op 16 jaar mogen beginnen.


In Fresno krijgen we een onweer op ons dak, een echte wolkbreuk, zo fel regent het dat ge maar 5m voor u uit kunt zien en afwatering kennen ze hier ook niet op de wegen dus binnen de kortste keren staat de highway blank en is er een fameuze kans op aquaplanning. We schrappen dus maar ons plan om nog langs Yosemite te gaan en beslissen rustig huiswaarts te keren via de kortste weg. Af en toe is er stralende zon , dan weer een hagelbui en iedere keer in de achteruitkijkspiegel ziet de hemel zwart. Dat noem ik pas een storm ! (Oftewel Duiveltjeskermis/ kermis in de hel) Gelukkig trekt het stormfront oostwaarts richting de bergen (Er zal in Yosemite, Kings Canyon en Sequioa NP nog een pak sneeuw bijvallen) en is het slechte weer al de bay area gepasseerd dus we rijden richting het "mooie" weer. Tegen 5pm zijn we terug thuis op ons appartementje en duiken we naar oude gewoonte het zwembad in dat we een weekje hebben moeten missen.

De route en kaartjes zijn te vinden op de pagina Maps

Geen opmerkingen:

Een reactie posten