Dag 8, North Miami
We passeren voor een tweede keer aan Biscayne NP. Deze keer zijn we niet te laat, maar we hebben toch weer geen geluk want het snorkelen is afgelast wegens te weinig geïnteresseerden! We laten het snorkelen dan maar voor wat het is en rijden door naar Key Biscayne, waar we een mooi zicht hebben op downtown Miami.
Vorige keer waren we onsuccesvol om hier iets te eten te vinden, maar nu vinden we wel de weg naar een laat ontbijt in Bill Baggs Cape Florida SP. Na de matige omelet, maken we een kleine wandeling op het strand om het bekende lighthouse te zien.
Tijdens onze wandeling zien we vlak bij de pier aan de vuurtoren een manatee in de zee. Is toch nog altijd bizar om deze beesten te zien zwemmen... In California kijken we er niet meer van op dat je regelmatig een zeehond of zeeleeuw ziet zwemmen, maar een manatee of zeeolifant zijn toch nog iets groter en impressionanter.
Vandaag is een rustige dag en we besluiten om al door te rijden naar onze volgende slaapplaats. Aangezien we het kamperen maar voor bekeken houden hier in Florida, hebben we last-minute een cabin kunnen vastleggen in het Oleta River SP , ten noorden van Miami.
We 'checken in' en kijken eens wat die cabin te bieden heeft, maar buiten het feit dat deze niet zal gaan vliegen in een storm, is er niet veel meer comfort dan gewoon in een tent :). Het is er veel te warm en te muf, ener ligt een plastic matras op een tweepersoonsbed, dus halen we onze slaapzakken uit ons valies en besluiten om de rest van de dag buiten door te brengen.
Het Oleta River SP heeft gelukkig veel te bieden. Er ligt een stukje mangrove en een baai in het midden van Miami en we hebben de mogelijkheid om een kayak te huren om het park te verkennen. We hebben even de tijd om het peddelen te synchroniseren in de mangrove, voordat we in de open baai komen en geconfronteerd worden met veel wind.
Het wordt dus een meer dan actieve workout om tot het onbewoonde eiland te geraken in het midden van de baai. Wanneer we halverwege rondom het eiland zijn en met onze neus recht in de wind zitten, besluiten we om toch maar even aan te meren en uit te rusten op het strand. Het is weer eens een vreemde sensatie om vermoeide armen te hebben, maar nog wel frisse benen. Vanaf het strandje hebben we een mooi zicht op de skyline van North Beach en af en toe vaart er eens een jacht voorbij, terwijl we in een kleine natuuroase zitten.
Wanneer we wat uitgerust zijn, besluiten we om de wind weer te trotseren en terug naar het vasteland te peddelen. Gelukkig hadden we het ergste achter de rug en halverwege krijgen we de wind in de rug en staan we in no time terug aan wal.
We verfrissen ons snel en springen terug de auto in om te gaan eten in South Beach. We belanden op het terrasje van een van de art deco hotels waar we bij een italiaan een immens grote cocktail gepresenteerd krijgen (we zullen maar zwijgen over de rekening die we later gepresenteerd kregen).
Een beetje in de wind, rijden we dan verder naar Key Biscayne voor de derde keer deze vakantie, want we konden het niet laten en hebben nog snel tickets bemachtigd voor de kwarfinales van de Sony Ericsson Open. De belangrijkste reden voor deze splurge is het feit dat we onze landgenote Kim nog niet in actie hadden gezien... en zij speelt vandaag haar kwartfinale tegen Azarenka.
We hebben dus enkel een avondsessie ticket aangeschaft en worden getrakteerd op twee interessante matchen met bekendere namen: Kim Clijsters vs Azarenka bij de vrouwen en Djokovic vs Anderson bij de mannen.
Helaas is Kim niet op haar niveau en gaat ze onderuit met 3-6, 3-6 tegen de latere winnares van het toernooi, Azarenka. Niet echt een schande aangezien Sharapova met 6-1 6-4 tijdens de finale van de baan wordt geveegd (lees hier meer over op de officiële website)
Ondertussen is de nacht neergedaald in Miami, maar blijft het toch nog broeiend warm en maken wij ons op voor de laatste tennismatch van de avond: Djokovic vs Anderson. Aangezien we enkel Djokovic kennen en zijn capriolen wel kunnen appreciëren, is het niet moeilijk om een kant te kiezen en dus supporteren we vurig voor Djokovic zodat hij zijn sterke ongeslagen reeks dit jaar kan verder zetten.
Anderson blijkt een maatje te klein te zijn en de match duurt ook niet lang. Toch worden we getrakteerd op een aantal mooie punten met bijhorende vreugdekreetjes en we vinden het niet erg dat het allemaal snel voorbij is, want we beginnen het tennis stilaan beu te worden en krijgen een klop van de hamer.
Novak stoomt door, maakt zijn ongeslagen reeks nog wat langer en zal later voor een uitverkocht stadium de titel claimen door Nadal in de finale te verslaan. (lees meer hierover op de website).
Samen met de rest van het volk stromen we het stadium uit op weg naar de parking en we doen er nog een dik uur over om tot aan onze auto te geraken... Tegen iets na middernacht komen we toe aan onze cabin in Oleta River SP waar het nog steeds muf en warm is en doen een poging om zo goed en zo kwaad mogelijk op de plastieke matras in slaap te geraken.
Donderdag 31 maart 2011
Dag 9, Palm Beach
Zoals iedere morgen begint onze dag met een zoektocht naar ontbijt, uiteindelijk gaan we maar bij Dunkin donuts bij gebrek aan beter.
Daarna rijden we via de kust naar het noorden, de bedoeling is om vandaag zo dicht mogelijk bij Orlando te geraken, maar onderweg toch nog vanalles te zien. We nemen dus niet de korste en snelste weg, maar volgen de 1A, beter bekend als Ocean drive van Boca Raton tot Jupiter Beach (Palm Beach).
Onze eerste halte houden we aan Red reef beach te Boca Raton. Het plan was om op het strand wat te rusten want het kwik stijgt al weer naar de 33 graden, maar er staat teveel wind en we worden heel de tijd gezandstraald. We zoeken dan maar beschutting om ons boekje te kunnen lezen.
Na een korte siesta vervolgen we onze weg naar Palm Beach. De huizen langs Ocean drive zijn pas decadent, van Boca Raton tot Palm beach ligt er het ene kasteel naast het andere met als toemaatje nog een klein yacht voor de deur en dit alles omzoomd met groen gemillimeterde golfterreinen . Palm Beach noemt niet voor niks de 'golf capital'.
Zo rijden we heel de A1a af tot aan Jupiter, waar we besluiten dat we genoeg decadentie hebben gezien voor een dag en dus nemen we vanaf hier de autostrade richting Cocoa. Onderweg krijgen we te maken met een mini hurricane, in een mum van tijd is er total darkness en kletterende regen. (chance dat we zowieso op de highway ons dak toedoen voor de felle wind, anders hadden we een gratis douche gehad).
Op het einde van de dag belanden we uiteindelijk in Cocoa, ten oosten van Orlando en ietsje ten zuiden van het Kennedy Space center en Cape Canaveral national seashore waar we morgen naartoe willen gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten