Op de agenda staan dus Muir Woods en Muir Beach en verderop Point Reyes waar men blijkbaar het beste zicht heeft op de walvissentrek van januari tot eind maart en bovendien zijn er ook zeeleeuwen en zeeolifanten te spotten. Onderweg zou men ook de San Andreasbreuk kunnen zien, want deze scheidt Point Reyes van het Californisch vaste land. Vanaf het Earthquake Trail, zou men alleszins een stuk land kunnen zien waar tijdens de laatste grote aardbeving in 1905 de grond 5m opengescheurd zou zijn en dus heel Point Reyes zich 5 a 6m naar NW van het continent heeft verplaatst.
Onze eerste stop van de dag: Muir Woods national monument waar we de fameus hoge Redwood trees kunnen zien. Het is zondag vandaag en dat laat zich merken want het is heel druk, de twee parkings bij het park zijn volledig vol dus zoeken we een plaatsje down the road. Bij de inkom laten we fier onze jaarpas zien en moeten niks betalen, nog een paar bezoekjes en onze pas is al terugbetaald...
Muir Woods is een overblijfsel van de oude Redwoodwouden aan de kust en één van de eerste nationale beschermde sites. De hoofdattractie zijn hier de Californian Redwoods, de grootst levende wezens op aarde! Ja, bomen zijn ook levende wezens :)
Figuurlijk staan deze bomen wat in de schaduw van de meer bekende Sequoia bomen, maar letterlijk is het juist andersom. Ze worden namelijk groter dan de sequoia's , maar de sequioa's hebben een veel bredere stam...
Enkele facts:
de hoogste Redwood ooit gemeten: 379,1ft oftewel 115m hoog en een diameter van 22ft/6,7m.
de hoogste Sequoia ooit gemeten: 311ft/94,7m en diameter van 40ft/12m.
Tijd om deze bomen eens in het echt te zien en ons te laten overweldigen door hun lengte !
We starten aan het visitor center en doen eerst het toeristisch gedeelte dat ons wel al direct bij één van de interessantste plekken van het park brengt. Er is een mooi aangelegd pad in hout dat ons langs Bohemian Grove en Cathedral Grove brengt waar de grootste bomen van Muir Woods staan met een max lengte van 77m. Ge krijgt er zowaar een stijve nek van door heel de tijd naar boven te kijken !
Als we op het einde van de toeristische trail zijn beslissen we om nog wat verder door te gaan en wat minder betreden paden te bewandelen.
We besluiten om een 'loop' te maken van 2,6 miles oftewel 4,2km via de Fern Creek, omhoog langs het Lost trail, terug naar af via Oceanview trail. Bij de info staat er steep sections en +/- duur van 2u. Wij doen er 1,5 over , maar kiezen de verkeerde weg, want via lost trail omhoog is het echt wel stijgen in korte tijd met veel trappen, terwijl het oceanview gedeelte eerder lopend is en dus was het interessanter geweest om langs daar omhoog te komen en rustig trappen af te dalen, maar ja, zo hebben we tenminste een stevige wandeling achter de rug :)
Korte beschrijving:
Fern Creek Trail - Beyond the end of the main paved loop, the Fern Creek Trail leads further up the valley beside a tributary of Redwood Creek, passing the fallen Kent Tree then joining the lower end of the Lost Trail. The route is only half a mile long and an easy walk. The creek does have ferns growing alongside though the scenery is not much different to the land nearer the visitor center, just with fewer people.
Lost Trail - This path starts along the Panoramic Highway a short distance north of the national monument, descends a little to a junction with the upper end of the Ocean View Trail then drops very steeply through pleasant, airy forest via many wooden steps, down to the upper end of the main valley, where it meets the Fern Creek Trail. All is just outside the monument boundary.
Ocean View Trail - Although no longer having a view of the Pacific Ocean (due to recent tree growth), the upper part of this path affords partial vistas over the surrounding hills. The trail climbs quite steeply up the east side of the Redwood Creek valley, winding around half a dozen side ravines, through thick, dark, cool woodland containing a mixture of Douglas fir, madrone, bigleaf maple and tan oak, with redwoods only at the lower end. It gains 600 feet in just over a mile, meeting the Lost Trail just outside the park boundary.
Eigenlijk is dit een redelijk normale mooie wandeling tussen torenhoge bomen, maar na 2 hockeymatchen is deze wandeling toch al vrij belastend. Maar hey we zijn zo ver gekomen dus moeten we het maar doen...
We zullen het wel voelen morgen, nu eerst genieten!
Uiteindelijk spenderen we meer tijd dan voorzien in Muir Woods met onze wandeling tot 4u. Onze volgende halte is aan Muir Beach, maar er staat zoveel wind dat we van het strand worden geblazen en de wind is ijskoud dus duiken we snel de auto weer in. Er blijkt ook nog een Beach overlook te zijn , dus rijden we hier ook eens langs. Onderweg zien weer een totaal ander natuur met hier en daar een kleuraccent zoals purpere heide, maar van de redwoods is er hier niet veel te zien. (terwijl we maar een paar mijl verder zitten, Muir Woods ligt goed verborgen in een canyon). We passeren op de weg nog een andere bezienswaardigheid (toch volgens één van onze reisgidsen en als ik het mij goed herinner had Peter ons dit ook al verteld) nl. het meest aantal postbussen op een rij.
De overlook geeft onze mooie zichten op de kust en de zee, maar Muir Beach zelf is van hieruit niet te zien. Er is wel een speciaal een pad aangelegd om helemaal tot aan de rand van de klif te kunnen gaan, dus we trotseren toch even de wind om tot aan het einde te gaan.
Het is al te laat om nog naar Point Reyes te gaan en bovendien is er nogal veel wind dus we keren al een stukje terug richting San Francisco.
Onze derde stop brengt ons aan het vista point aan battery Spencer waar ik met Steven en Dimitri vorige keer ben geweest. Ik wil Olivier tonen dat het zicht hier 10x beter is dan het gekende vista point beneden aan de brug. Vergeleken met vorige keer toen we de enige auto waren, staat ook hier weer alles volgeparkeerd (zondag) dus blijven we doorrijden tot we een plaatsje vinden. Als we omkijken, zien we het meest bekende gezicht op de brug en downtown die op menig postkaarten geprint staat.
Nog een plaatje van de "Golden Gate Bridge" oftewel dixit Nathalie: 'de oranje brug over naar de rode bomen...' Inderdaad oranje en niet rood zoals ik ook redelijk fout voorhad, maar ik word snel op mijn plaats gezet door Nathalie, blijkbaar is de brug in international orange geschilderd, maar later meer hierover (topic blog: Welke kleur heeft de Golden Gate Bridge?)
We sluiten de dag af met diner in Sausalito en lui in de zetel naar de Oscars uitreiking kijken. Na de show duiken we nog het zwembad in en achteraf een verdiende jacuzzi na nog 30 lengtes zwemmen om een beetje los te komen :)
De kaartjes van deze trip en volgende trips zijn voortaan te vinden onder de tab "maps"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten