We vertrekken voor een weekendje snowboarding rondom Lake Tahoe. De lente is begonnen en dus is het één van de laatste kansen om nog sneeuw te hebben in de skigebieden.
We hebben in de buurt van Truckee een hotel gevonden op een mooie locatie. Vlak naast het Donner Lake (iets kleiner meer dan Lake Tahoe maar even mooi). Volgens google maps zouden we er 4u over moeten rijden maar we vertrekken rond 1pm en komen al direct in de file te staan in Oakland. De vrijdagavondspits is al begonnen blijkbaar en tussen Oakland en Sacramento is het stapvoets verkeer. Dat maakt dat we er 5u over doen ipv 4u en het was een redelijk saaie weg, alleen het laatste stuk loopt in de bergen en daar is het dan weer raar om plots sneeuw langs de weg te zien liggen terwijl onze thermometer 64°F (17°C) aangeeft. Zonder het te merken stijgen we van 400ft tot 6000ft (120 tot 1830m). Tegen valavond komen we toe aan ons hotel. We overnachten in het Donner lake village resort dat aan het Donner Lake gelegen is. We krijgen een mooie ruime kamer met kitchenette, alleen hangt er bij het binnenkomen een overdreven febrèze appelsien geur om misselijk van te worden. Even de ramen opensmijten en de gezonde frisse berglucht zijn werk laten doen , en problem solved...
We zitten op 15 minuutjes van Squaw Valley, één van de grootste skigebieden in de buurt en 20 minuutjes rijden tot Lake Tahoe City. Toch even controleren , we moeten toch op zoek naar een goede plaats om te eten. In Lake Tahoe city krijgen we een eerste maal het meer te zien, een zwarte poel zover het oog reikt... we kunnen de omvang van het meer niet echt inschatten in het donker. Bovendien is het te koud om buiten te blijven staan. Het vriest dus duiken we een pizzeria binnen waar een gezellige sfeer hangt zoals in de Alpen, het typische aprés-ski gevoel. Spijtig genoeg kunnen de pizza's niet tippen aan de sfeer, maar ja, pizza in Amerika is niet hetzelfde als in Europa. Olivier beslist om weer eens iets nieuws te proeven: Blue moon Belgian white beer, een witbier dat sterk aanleunt tegen de Hoegaarden (volgens Olivier). We duiken redelijk vroeg ons bed in want de rit was redelijk vermoeiend en we willen morgen ten volle profiteren van onze skipas.
Zaterdag 20 maart:
We staan vroeg op, ookal is het moeilijk om vanonder het zalige warme deken uit te komen, een pluspunt voor dit hotel, een heel goed bed om te slapen. We trekken heel onze ski outfit aan en beginnen aan de eerste taak van de dag: de auto "defrosten", blijkbaar heeft het deze nacht redelijk goed gevroren want onze auto ziet volledig wit.
Om 9am komen we toe in Squaw valley (6200ft) en springen meteen de lift in. Er schijnt al een zalig zonnetje, en wij stralen ook want er bestaan hier geen pannekoeken en ankerliften, alleen maar zetelliften en kabelbanen, Yess ! Een minpunt echter volgens ons is dat er overal bijna off piste mag gegaan worden en hierdoor zijn er geen duidelijke aanduidingen van pistes op kaart maar enkel de plaats van de lift is aangegeven. Bovendien hebben ze hier andere kleurcodes, groen, blauw en zwart, geen rood. Volgens ons is het groen hier vergelijkbaar met lichtblauw en blauw ligt tussen blauw en rood.
Het is al een tijdje geleden dat we nog op skilatten of snowboard hebben gestaan, dus het is weer beginnen van nul af aan. We wisten zelfs niet meer of we nu goofy of regular staan. De enige oplossing: we hebben de twee geprobeerd, het beste is toch om beide kanten te leren om goed te zijn. Na ons experiment blijkt dat we met onze beste voet voor het gemakkelijkst naar beneden komen... met vallen en opstaan. Blijkt dat we beiden omgekeerd staan dan ze bij de rental hebben ingesteld. Gelukkig hebben ze mij uitgelegd hoe ik de bindingen kan veranderen.'s Avonds op internet vind ik ook de twee mogelijkheden dus komt erop neer waar ge u best bijvoelt...
Op de middag zoeken we naar een caloriebom want van dat snowboarden krijg je honger. We eten uiteindelijk een hamburger in High camp (el8200) want de rest ziet er niet echt smakelijke uit en we willen geen tijd verliezen met naar beneden te gaan en terug de kabelbaan omhoog te nemen. In High Camp zijn er buiten een aantal restaurantjes en bars ook een openluchtzwembad (waar vandaag een heuse party aan de gang is) en een ijsschaatspiste. Al deze faciliteiten zijn nog restanten van de Olympische spelen die ze hier in 1960 gehouden hebben. Na onze innerlijke versterking duiken we weer de pistes op en proberen zonder teveel vallen onze skills te verbeteren.
Om 4pm is het liedje uit , want de meeste liften stoppen en wij zijn ook ver door onze energievoorraad heen en beginnen al hier en daar wat pijntjes te voelen. Voor de die-hards is er in Squaw valley ook nog de gelegenheid om aan nightskiing te doen. Een deel van de pistes zijn verlicht tot 9pm. Wij passen en vinden dat we voor vandaag genoeg hebben geglibberd en gegleden. Wij willen van het laatste daglicht profiteren om nog eens naar Lake Tahoe te rijden en een stukje over de grens te gaan, kwestie om eens in een andere staat te zijn: Nevada.
Tijdens de terugweg besluiten we toch nog om met onze eigen ogen te gaan aanschouwen wat dat nightskiing inhoudt, tijdens het tochtje met de kabelbaan genieten we van het uitzicht bij valavond , maar eenmaal boven staat er veel teveel wind, een echte koude wind die door merg en been snijdt en bovendien begint onze maag weer te protesteren dus nemen we de volgende lift terug naar beneden en gaan de plaatselijke mac donalds testen. Doodmoe en met overal pijnlijke plekken vallen we om 9.30pm in slaap.
De foto's zullen bijgezet worden in het fotoalbum "Californian adventure"
Ik dacht dat jij een knieblessure had? Geen last meer? :-) Jack
BeantwoordenVerwijdereninderdaad HAD, dat wilt dus zeggen dat ge een jaar later terug alles mocht doen zolang ge geen botten breekt :)
BeantwoordenVerwijderenVoel het af en toe wel een beetje, maar ja, life goes on hé